Εμείς εδώ σττο realestatenews.gr αποφεύγουμε συστηματικά να μιλάμε για κόμματα . Προσπαθούμε να μιλάμε για πολιτική. Και υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο. Σήμερα θα κάνουμε όμως μία εξαίρεση. Δεν θα μιλήσουμε για τα κόμματα αλλά για το πως η ελληνική κοινωνία στέκεται απέναντι σε αυτά. Υπάρχει μία λέξη που τα συμπικνωνει όλα. Η λέξη απαξίωση. Οι δύο μεγάλοι του πολιτικού συστήματος συγκεντρώνον , σύμφωνα με τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων λιγότερο απο το 47,7% . Ιστορικό αρνητικό ρεκορ όπως λένε οι δημοσκόποι. Και το σύνολο των κομμάτων που έχουν κοινοβουλευτική παρουσία λιγότερο απο το 65%. Τι σημαίνει αυτο; Ίσως η πιό επικίνδυνη κατάσταση που έχει βρεθεί μεταπολιτευτικά η χώρα. Οι πολίτες , βλέπουν πλέον ότι αυτοί που βρίσκονται στα έδρανα της Βουλής δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς. Με τις αγωνίες τους , την ανασφάλεια τους, τα βάσανα τους και το φόβο για το αύριο. Αισθάνονται ότι αυτοί είναι εκεί και οι άλλοι βρίσκονται στην άλλη όχθη του ποταμού. Και τους αμφισβητούν. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή οι έλληνες γυρνούν την πλάτη σε όλους. Και εκεί είναι το επικίνδυνο αφού με τη στάση τους δεν βλέπουν την λύση των προβλημάτων της καθημερινότητας τους να περνάει απο την Πλατεία Συντάγματος. Αν μάλιστα προχωρήσουμε λίγο περαπέρα είναι σχεδόν δεδομένο ότι για τους περισσότερους η λύση των προβλημάτων είναι περισσότερο ατομιική παρά συλλογική υπόθεση. Κοντολογής ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα φαίνεται να σείεται συθέμελα καθώς ο έλληνας έχει βαρεθεί να τον εμπαίζουν με κάθε δυνατόν τρόπο. Εχει βαρεθεί να τον εμπαίζουν με συνθήματα που αρχίζουν απο τον "εκσυγχρονισμό" , συνεχίζουν στους περίφημους "νταβατζήδες" του Μπαϊρακτάρη και καταλήγουν στο περίφημο "υπάρχουν λεφτά". Εχει σιχαθεί να βλέπει τους συνδικαλιστές να υπογράφουν την μείωση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων την ίδια στιγμή που καλούν το κόσμο στους δρόμους. Εχει πληγωθεί να βλέπει τους πολιτικούς αρχηγούς να δίνουν αγώνα για την καρέκλα και μόνο. Έχει κουραστεί να βλέπει την αριστερα να πελαγοδρομεί αναμεσα στην μονολιθικότητα και στις διασπάσεις και την δεξιά στο να προσπαθεί ο ένας να αρπάξει τις ψήφους του άλλου.. Όλα αυτά απεικονίζονται στους αριθμούς των γκαλοπ που δημοσιεύτηκαν σήμερα και θα δημοσιευτούν στην συνέχεια. Φυσικά , δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε αφού την ώρα της κάλπης θα υπερισχύσουν άλλες λογικές και προτεραιότητες , όμως η απαξίωση υπάρχει και επεκτείνεται και κάποια στιγμή...

Το υπουργείο Οικονομικών ανακάλυψε τον αλγόριθμο των τιμών της αγοράς ακινήτων. Για να το πούμε πιο απλά ανακάλυψε ένα μαθηματικό τύπο απο τον οποίο θα προκύπτει η τιμή μιάς γκαρσονιέρας στον Κολωνό. Πρόκειται για ανακάλυψη η οποία το δίχως άλλο αλλάζει τον ρου της παγκόσμιας οικονομίας αφού καταργεί τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης. Καταργεί τα θέλω του αγοραστή και τα πρέπει του πωλητή. Καταργεί αξιωματικές σχέσεις που διέπουν την λειτουργία της οικονομίας όπως για παράδειγμα την εξάρτηση της πορείας μίας αγοράς απο την εξέλιξη του κόστους του χρήματος. Ο Ανταμ Σμιθ και ο Κευνσ θα σηκωθούν το δίχως άλο απο τον τάφο για να συγχαρούν τους αναμορφωτές της παγκόσμιας οικονομικής σκέψης. Πέρα απο την πλάκα, και επειδή ο δημοσιογράφος που έγραψε το άρθρο είχε πηγές μέσα απο το υπουργείο Οικονομικών και ότι έχει γράψει δεν τα έβγαλε απο το κεφάλι του απλώς και μόνο το να σκεφτεί κάποιος να αντικαταστήσει την αγορά με ένα αλγόριθμο είναι ενδεικτικό του τρόπου με το οποίο διαχειρίζεται και τις υπόλοιπες υποθέσεις φορλογικής πολιτικής θα πρέπει όλοι να ανησυχούμε. Όχι για το τι έρχεται αλλά γιατί αυτοί που σχεδιάζουν προφανώς έχουν πλήρη άγνοια της πραγματικότητας. Ακόμα και αν ο ρεπορτερ της εφημερίδας δεν μετέφερε σωστά της τεχνικές που προτίθενται να εφαρμόσουν για τις αντικειμενικές η σκέψη και μόνο να εφαρμοστεί ένα μαθηματικός τύπος για να ορίζει τις τιμές ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ. Και κάτι για το τέλος: η κατασκευή δεικτών ακινήτων είναι μία πολύπλοκη υπόθεση που απαιτεί χρόνια για να λειτουργήσει ακόμα και αν τα στοιχεία είναι αξιόπιστα. Ο μέσος απαιτούμενος χρόνος κατασκευής ενός αξιόπιστου αλγορίθμου με βάση τα ηδονικά στατιστικά μοντέλα απαιτεί τουλάχιστον 24 μήνες . Η κατασκευή ενός πιο απλού στατιστικού μοντέλου οπως πχ ένα σταθμισμένος κινητός μέσος όρος απαιτεί τουλάχιστον 20 μήνες. Απο εκεί και πέρα αρχίζει η διαδικασία ελέγχου η οποία στην καλύτερη περίπτωση χρειάζεται ένα εξάμηνο και αυτό με την προϋπόθεση ότι υπαρχούν πουετείς στατιστικές σειρές δεδομένων για να ελεγχθεί η κανονικότητα και η εποχικότητα. Τώρα πως το υπουργείο Οικονομικών θα στήσει τέτοια στατιστικά μοντέλα σε λίγους μήνες μόνο αυτό μπορεί να ξέρει. Εμείς δυστυχώς θα πληρώνουμε..

Για την ιστορία μεταφέρουμε το πλήρες κείμενο του ρεπορταζ που δημοσιεύεται για το θέμα αυτό στο ΒΗΜΑ της Κυριακής:

"Τέλος στο σύστημα των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων- τουλάχιστον όπως το γνωρίζουμε ως σήμερα - σχεδιάζει να βάλει το υπουργείο Οικονομικών τους επόμενους μήνες, καθώς στόχος είναι οι τιμές της Εφορίας να διαμορφώνονται από την 1η Ιανουαρίου 2011 μέσω ενός ειδικού αλγόριθμου και να ανέρχονται στα επίπεδα των αγοραίων αξιών. Σύμφωνα με το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών και παρουσιάζει σήμερα κατ΄ αποκλειστικότητα «Το Βήμα», το σύστημα των αντικειμενικών αξιών καταργείται και αντικαθίσταται με το σύστημα «στατιστικών αγοραίων αξιών ακινήτων». Με το νέο σύστημα οι νέες τιμές ζώνης θα κυμαίνονται στα 2/3 των πραγματικών τιμών και με τους διάφορους αυξητικούς συντελεστές (παλαιότητα, όροφος, εμβαδόν ακινήτων, πρόσοψη κτλ.) η τελική στατιστική αγοραία αξία του ακινήτου θα προσεγγίζει την πραγματική. Παράλληλα, σχεδιάζεται νέο έντυπο Ε9, το οποίο προς το παρόν... δεν πρόκειται να κληθούν οι φορολογούμενοι να το συντάξουν από μηδενική βάση, αλλά να ισχύσει από το 2011 και μετά για όσους παρουσιάζουν μεταβολή στην περιουσιακή ή στην οικογενειακή τους κατάσταση. Επίσης, επανασχεδιάζονται όλα τα έντυπα υπολογισμού των αντικειμενικών αξιών και περιορίζονται από 15 που είναι σήμερα σε μόλις πέντε. Ηαναπροσαρμογή Πρόκειται ουσιαστικά για ένα νέο σύστημα, το οποίο για πρώτη φορά στην τελική του μορφή θα διαμορφώνει αξίες που δεν θα απέχουν σημαντικά από τις αξίες όπου πραγματοποιούνται σήμερα οι αγοραπωλησίες- μεταβιβάσεις των ακινήτων. Η αναπροσαρμογή στις τιμές ζώνης θα γίνει βάσει πραγματικών δεδομένων που θα προκύψουν από επιτροπές που συστήνονται σε δήμους και κοινότητες (μέχρι στιγμής έχει συσταθεί το 60% στο σύνολο της επικράτειας) και στις οποίες θα συμμετέχουν εφοριακοί υπάλληλοι, παραγωγικοί και τοπικοί φορείς. Οι εν λόγω επιτροπές συγκεντρώνουν καθημερινά πραγματικά στοιχεία για τις τιμές πώλησης και ενοικίασης καταστημάτων, γραφείων, διαμερισμάτων, μεζονετών και άλλων κατηγοριών ακινήτων από φορείς της αγοράς οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν σε ειδικά ερωτηματολόγια. Μία από τις ερωτήσεις στις οποίες καλούνται να απαντήσουν είναι για παράδειγμα: «Ποια είναι η υψηλότερη και η χαμηλότερη τιμή που έχετε ακούσει για την περιοχή στην οποία δραστηριοποιείστε;». Επίσης, μέσα από έρευνα αγοράς θα καταγραφούν και οι τιμές των εντός σχεδίου οικοπέδων, ενώ με την εφαρμογή του νέου συστήματος θα καταργηθεί το σύστημα των συγκριτικών στοιχείων για να μπει τέλος στο όποιο αλισβερίσι μπορεί να υπάρχει μεταξύ φορολογουμένων και φορολογικών αρχών. Τον συντονισμό για την εφαρμογή του νέου συστήματος αγοραίων αξιών ακινήτων έχει αναλάβει ο γενικός γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του υπουργείου Οικονομικών κ. Δ. Γεωργακόπουλος, ο οποίος σε συνεργασία με τις αρμόδιες επιτροπές θα πρέπει μέσα στους επόμενους μήνες να έχει παραδώσει στον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου τα τελικά πορίσματα για να ληφθούν οι αποφάσεις που θα ισχύσουν από τις αρχές του νέου έτους. Σύμφωνα με το σχέδιο αναθεώρησης των τιμών ζώνης και των βασικών αξιών γης για τα αγροτεμάχια, θα επανακαθοριστούν οι τιμές ζώνης όπου υπάρχουν σημαντικές μεταβολές, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην περιοχή της Αττικής πλησίον των σταθμών μετρό, στο αεροδρόμιο, στις εξόδους της Αττικής οδού, στους σταθμούς του προαστιακού σιδηρόδρομου, του τραμ κ.ά. Επίσης, επαναχαράσσονται οι ζώνες σε δήμους και κοινότητες. Οπροσδιορισμός Ο προσδιορισμός των νέων τιμών ζώνης θα πραγματοποιηθεί με διερεύνηση των ανώτατων και των κατώτατων τιμών ανά περιοχή, με τις μισθωτικές αποδόσεις, τα συμβόλαια ενοικίασης ή πώλησης ακινήτων με νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου κτλ. Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι νέες τιμές ζώνης που θα προκύψουν από τις αρμόδιες επιτροπές θα επηρεάσουν, εκτός από τη φορολογία στις μεταβιβάσεις, τις γονικές παροχές και τις κληρονομιές και τον φόρο ακίνητης περιουσίας, τα δημοτικά τέλη, το τέλος ακίνητης περιουσίας που καταβάλλεται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και μια σειρά άλλες φορολογίες που βαρύνουν το ακίνητο και κατ΄ επέκταση τον ιδιοκτήτη του. Κατά συνέπεια, όπου υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις από τις αγοραίες τιμές, η αύξηση των τιμών ζώνης θα οδηγήσει σε σημαντικές επιβαρύνσεις αρκετούς ιδιοκτήτες ακινήτων. Οπως αναφέρεται στο εισαγωγικό σημείωμα του σχεδίου για την αναθεώρηση των τιμών ζώνης, «σήμερα,σε συνθήκες πίεσης στη φορολογία των ακινήτων και ανάγκης σωστών (άρα και δίκαιων) αξιών, πρόχειρη αναθεώρηση τιμών εκκίνησης (τιμών ζώνης) με ποσοστιαίες αυξήσεις είναι πλέον αδύνατη». Για τον λόγο αυτόν η αναθεώρηση των τιμών ζώνης θα γίνει με την ενεργοποίηση ειδικών επιτροπών με καθαρά τεχνοκρατικό χαρακτήρα. Σε ό,τι αφορά το νέο έντυπο Ε9 που σχεδιάζεται, αυτό θα συνοδεύεται από αναλυτικές οδηγίες συμπλήρωσης, θα είναι συμβατό με το έντυπο για τον προσδιορισμό των νέων αντικειμενικών- αγοραίων αξιών και επαρκές για τον ακριβή υπολογισμό της αξίας όλων των ακινήτων της χώρας (αυτόματη κατάρτιση περιουσιολογίου και εκκαθαριστικών φορολογίας κεφαλαίου)."

ΥΓ Είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε μία επιφύλαξη για τις προθέσεις του υπουργείου όσο αφορά στην στατιστική επεξεργασία και στην στόχευση της. Σε περίπτωση που η πρόθεση του είναι να κατασκευάσει κάποιες άλλες στατιστικές σειρές , τότε ζηταμε εκ προοιμίου συγγνώμη και φυσικά θα επανορθώσουμε .

Δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι και ακόμα περισσότεροι ιστορικοί που υποστηρίζουν ότι η ιστορία πολλές φορές επαναλμβάνεται σαν φάρσα. Η διαπίστωση αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνεται και την περίπτωση της κρίσης που περνα΄και σήμε ρα η παγκόσμια οικονομία. Για το λόγο αυτό προσπαθήσαμε να καταγράψουμε διαφορές και ομοιότητες της σημερινής κρίσης με την αντίστοιχη της δεκαετίας του ΄20 και '30. Μεταξύ 1918-1920 , ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ άγγιξε το 20% και η οικονομία βρισκόνταν υπο την απειλή του πληθωρισμού . Τον Ιούνιο του 1920, η FED προέβη σε αύξηση του προεξοφλητικό επιτόκιο σε επίπεδα ρεκόρ 7% . Όταν ο Warren Harding έγινε πρόεδρος tvn ΗΠΑ το Μάρτη του 1921 , η ανεργία είχε τριπλασιαστεί στο 12% το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ )είχε πεσει κατακόρυφα κατά 17% και ο Harding βρέθηκε υπό μεγάλη πίεση για να αποφύγει μια οικονομική κατάρρευση. Την επόμενη δεκαετία εφαρμόζονται δύο πολιτικές εκ διαμέτρου αντίθετες . Απο την μία πλευρά η πολιτική του Harding που μείωσε τους φόρους και τις δημόσεις δαπάνες ενω εγκατέλειψε τις προβληματικές επιχειρήσεις και τις τράπεζες αναγκάζοντας τις είτε να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση είτε να κλείσουν .Η οικονομία ανταποκρίθηκε γρήγορα και άρχισε ένα το ράλι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1921. Ένα χρόνο αργότερα το ποσοστό της ανεργίας είχε περιοριστεί στο 6,7 % και υποχώρησε στο 2,4 % μέχρι το 1923. Οι εταιρείες που αντιμετωπίζουν προβλήματα δεν λαμβάνουν δάνεια έκτακτης ανάγκης , και η προσφορά χρήματος δεν αυξήθηκε. Η πολιτική του Ρούζβελτ ήταν στον αντίποδα . Ο Ρούσβελτ ακολούθησε τη Κεϋνσιανή προσέγγιση με σημαντική κρατική παρέμβαση που είχε τη μορφή φορολογικών και νομισματικών μέτρων τόνωσης . Ακόμη και με αύξηση του δανεισμού και των ελλειμμάτων . Κατάφερε να ξεπεράσει έτσι την πρώτη μεγάλη παγκόσμια οικονική κρίση και να εξασφαλίσει συνθήκες σταθερής ανάπτυξης. Μήπως σας θυμίζουν κάτι

Την ώρα που ο ολόκληρος ο κόσμος βλέπει με τρόμο την απειλή της διπλής ύφεσης να τον πλησιάζει και αναζητά τρόπους και πολιτικές για να την παρακάμψει, στην Ελλάδα απλώς δεν έχουμε οικονομική πολιτική ή για να το πούμε καλύτερα η οικονομική πολιτική εξαντλείται στο πότε θα βγούν οι ράμπο της εφορίας στο δρόμο.

H ελληνική αγορά ακινήτων κινείται πλέον στη ρότα της απομόνωσης. Οι έλληνες κεφαλαιούχοι αναζητούν αλλού ευκαιρίες , οι πιστωτές αρπάζουν ακίνητα για μιά μπουκιά ψωμί , οι ξένοι επενδυτές έχουν διαγράψει-τουλάχιστον αυτή τη στιγμή - την ελληνική αγορά απο τα κιτάπια τους και η μοναδική πολιτική που εφαρμόζεται είναι εκείνη της ανάδειξης της επένδυσης σε ακίνητα ως αντιπαραγωγική. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι κλάδοι ολόκληροι της βιομηχανίας και του εμπορίου που συνδέονται μεσω της οικοδομής με την αγορά ακινήτων οδηγούνται σε συρρίκνωση.

Ενα τυπικό παράδειγμα είναι   η τσιμεντοβιομηχανία. Η πτώση των πωλήσεων πυροδοτεί εξελίξεις πρωτόγνωρες. Για να εξηγούμαστε, ο κλάδος αυτός ήταν πριν 15 χρόνια ένας απο τους πλέον δυναμικούς της ελληνικής οικονομίας. Στο διάστημα που μεσολάβησε απο τις τρείς μεγάλες ελληνικές εταιρίες απέμεινε μία και αυτή επεκτάθηκε σε άλλες αγορές (ΗΠΑ, Βαλκάνια και Ν.Α. Ευρώπη ) προκειμένου να επιβιώσει. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση οι μεν ξένοι θα αντιμετωπίσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα ως παρασιτική και οι έλληνες θα οδηγηθούν στο να θεωρήσουν την ελληνική αγορά ως δευτερεύοντα στόχο. Αλλά δεν είναι μόνο η τσιμεντοβιομηχανία .

Δεκάδες άλλοι παραγωγικοί κλάδοι όπως για παράδειγμα το έπιπλο που εξαρτώνται απο την κατοικία συρρικνώνονται εγκαταλείποντας την παραγωγή για το εμπόριο . Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά γίνονται βορά στους πολυεθνικούς κολοσσούς που ήδη έχουν αυξήσει το μερίδιο τους στην ελληνική αγορά αντιμετωπίζοντας την, ως αποικία και τους έλληνες καταναλωτές περίπου ως ιθαγενείς. Και όποιος δεν το πιστεύει ας ρίξει μιά ματιά στους καταλόγους μεγάλης σουηδικής εταιρίας επίπλων για να δεί ποιός πληρώνει ακριβότερα. Φυσικά , κανείς δεν αρνείται τον ανταγωνισμό και την ελέυθερη πρόσβαση στις αγορές αλλά αυτό που εξοργίζει κάθε λογικό άνθρωπο είναι οι κάθε λογής υπέυθυνοι να παραδίδουν τα "κλειδια".

Για να γίνουμε πιο σαφείς : σε σε μία οικονομία που δεν έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα είναι πολύ πιο εύκολη η ανάκαμψη αν αξιοποιηθούν κλάδοι κλειδιά όπως για παράδειγμα η αγορά ακινήτων και η οικοδομή. Η αξιοποίηση αυτή είναι συνάρτηση της ενίσχυσης του φορολογικού ανταγωνισμού με στόχο την προσέλκυση κεφαλαίων απο το εξωτερικό και της δημιουργίας προϋποθέσεων ώστε να τονωθεί η εσωτερική ζήτηση.

Δυστυχώς, στη χώρα γινόμαστε μάρτυρες μία αυτοκαταστροφικής πολιτικής που οδηγεί σε απαξίωση το μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουμε ως χώρα : "Ηλιος και Θάλασσα". Εκτός και αν...