Αν ξαφνικά είχατε στα χέρια σας στις «βιβλικές» αγελάδες δεν θα τις προσέχατε σαν τα «μάτια» για να μη πάθουν –και πάθετε και εσείς μαζί τους- κανένα κακό; Η απάντηση κάθε λογικού ανθρώπου θα ήταν το δίχως άλλο καταφατική. Οποιαδήποτε άλλη απάντηση θα χαρακτηρίζονταν ως επιεικώς σχιζοφρενής. Αυτό το αυταπόδεικτο συμπέρασμα δεν φαίνεται ότι χαρακτηρίζει τη πολιτική που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις στη ακίνητη περιουσία. Και όταν αναφερόμαστε στη πολιτική μιλάμε για την φορολογία, το περιβάλλον, τις υποδομές, τη χωροταξία τόσο σε επίπεδο βραχυχρόνιου όσο και μακροχρόνιου σχεδιασμού. Η φορολογική πολιτική θεωρεί το ακίνητο και τους ιδιοκτήτες ως τον εύκολο στόχο για να συγκεντρώσει τα φορολογικά έσοδα αλλά και για να τιμωρήσει εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν στη ακίνητη περιουσία. Η χωροταξική πολιτική μοιάζει με την αστυνομική πρακτική που θέλει τη αστυνομία να εμφανίζεται με καθυστέρηση στις περισσότερες περιπτώσεις παραβατικότητας. Αλήθεια σε πιο μέρος της Δύσης πρώτα κτίζονται τα σπίτια και τα εργοστάσια και στη συνέχεια καθορίζονται οι χρήσεις της γης , η ρυμοτομία και οι όροι δόμησης; Όσο αφορά στη προστασία του περιβάλλοντος η λειτουργία των παράνομων χωματερών είναι η πιο απτή απόδειξη της ανυπαρξίας της για πολλά χρόνια. Ευτυχώς που υπάρχει και η κοινοτική νομοθεσία και αναγκαζόμαστε να κάνουμε το ελάχιστο για τη προστασία του περιβάλλοντος. Τέλος τα ράβε ξήλωνε των δρόμων είναι η πιο τρανή απόδειξη για τον τρόπο που λειτουργούν οι υπεύθυνοι φορείς για την παροχή των υποδομών. Το realestatenews.gr , προσπάθησε να αναδείξει την εγκληματική «συμπεριφορά» τόσο της κεντρικής εξουσίας όσο και των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζονται από τον υπέρτατο βαθμό αυθαιρεσίας απέναντι τόσο στην ακίνητη περιουσία όσο και τους φορείς. Για παράδειγμα τα κερδοσκοπικά κίνητρα των Κυβερνήσεων που χρησιμοποιούν –και συντηρούν- την έλλειψη μηχανισμών για την καταγραφή τιμών. Τη δημιουργία μίας νέας γενιάς νομιμοφανών αυθαιρέτων αλλά και τις κατόπιν εορτής παρεμβάσεις σε αστικές περιοχές της πρωτεύουσας για τις οποίες τώρα κεντρική κυβέρνηση και ΟΤΑ μεταμορφώνουν την υποχρέωση σε ευαισθησία.

Οι ημιυπαίθριοι εξακολουθούν να πυροδοτούν αντιπαραθέσεις. Αφορμή η εγκύκλιος του υπουργείου Περιβάλλοντος για τον τρόπο εφαρμογής της ρύθμισης . Ο δημόσιος διάλογος που αναπτύχθηκε στην ιστοσελίδα ίσως ανέδειξε την πραγματική διάσταση του προβλήματος την οποία προσπαθούμε ΟΛΟΙ , να τη κρύβουμε κάτω απο το χαλί. Αν και αυτή η πρακτική είναι πολυ διαδεδομενη στο τόπο μας αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να την αποσιωπούμε. Η πραγματικότητα είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια με βάση τους ημιυπαίθριους εξελίχθηκε ένα θέατρο παραλόγου. Το δημόσιο , σιωπούσε αλλά δεν έκανε και τίποτε αφού προφανώς έκρινε ότι με το τρόπο αυτό κρατούσε χιλιάδες ανθρώπους σε ομηρία. Εκατοντάδες χιλιάδες άδειες για κατοικίες εκδόθηκαν και εισπράχθηκαν αμοιβές , φόροι , εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Εκατοντάδες χιλιάδες κατοικίες πουλήθηκαν με τους ημιυπαίθριους σε τιμές κανονικού σπιτιού και πληρώθηκαν φόροι, αμοιβές δικηγόρων , συμβολαιογράφων κ.α. Με λίγα λόγια επάνω σε μία παρανομία στήθηκε ένα χορός δισεκατομμυρίων απο τον οποίον όλοι βγήκαν κερδισμένοι αλλά και αυτοί που πλήρωσαν προσδοκούσαν ότι όταν θα έφτανε η ώρα να ρευστοποιήσουν θα αποκόμιζαν και αυτοί υπεραξίες τόσο απο τα νόμιμα τετραγωνικά όσο και απο τα τετραγωνικά των ημιυπαίθριων. Και μιλάμε για εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα... Φυσικά, ο βασικός υπεύθυνος είναι το δημόσιο το οποίο -και- εκμεταλλεύτηκε αυτή την κατάσταση οικονομικά και πολιτικά. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος αυτή την εποχή που η διαφάνεια έχει γίνει "σημαία", η εκλεγμένη Κυβέρνηση να ζητήσει συγγνώμη για ότι έχει γίνει και να βρεί μία λύση με την οποία θα αναγνώριζε τις ευθύνες της. Όμως δεν έκανε τίποτε απ΄όλα αυτά . Προσπάθησε να βγεί οικονομικά κερδισμένη με τα πρόστιμα, ενώ ταυτόχρονα έβαλε χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν να συμπληρώνουν χαρτιά , αιτήσεις ,... .και να πληρώνουν. Και το χειρότερο απ΄όλα ; Διατήρησε το καθεστώς ομηρίας των ιδιοκτητών για σαράντα χρόνια. Αυτή είναι η αλήθεια για τους ημιυπαίθριους . Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις για να συγκαλυφθεί αυτή η πραγματικότητα. Αυτό δεν έγινε και με τα αυθαίρετα πανω στα οποία στηθηκε για δεκαετίες ένας χορός διασεκατομμυρίων απο τον οποίο όλοι επωφελούνταν αλλά όλοι με "κορκοδείλια δάκρυα" τα αναθεμάτιζαν;

Ο κίνδυνος είναι πλέον ορατός για γυμνού οφθαλμού. Στους μήνες που έρχονται , οι πιθανότητες να βρεθεί η αγορά ακινήτων σε συνθήκες πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα υπερβάλλουσας προσφοράς είναι πολύ υψηλές. Τα σημάδια άλλωστε είναι σαφή και κανένας πλέον δεν μπορεί να τα αγνοεί. Ο αριθμός των στεγαστικών δανείων που βρίσκονται σε κατάσταση καθυστέρησης αυξάνονται μήνα με το μήνα και ήδη βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ . Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάποιοι δανειολήπτες θα βρεθούν σε πλήρη αδυναμία εξυπηρέτησης και η επιλογή της ρευστοποίησης θα προβάλλει ως μονόδρομος. Τα στοιχεία για την εξέλιξη του όγκου των λιανικών πωλήσεων αλλά και οι εκτιμήσεις για την αγοραστική κίνηση κατά την διάρκεια των θερινών εκπτώσεων δείχνουν ότι ο αριθμός των εμπορικών επιχειρήσεων θα κληθούν να πάρουν θέση στο δίλλημα : συρρίκνωση ή αναστολή εργασιών θα αυξηθεί σημαντικά από τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου. Αυτό πρακτικά θα οδηγήσει σε αύξηση της προσφοράς εμπορικών χώρων στην διάρκεια του φθινοπώρου. Σε ανάλογη θέση βρίσκονται και πολλές επιχειρήσεις και επαγγελματίες οι οποίοι κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και για τους οποίους η καθημερινότητα έχει μετατραπεί σε αγώνα επιβίωσης. Παράλληλα δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται και η ωρολογιακή βόμβα των μεταχρονολογημένων επιταγών. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το φθινόπωρο θα «σκάσει» και μετά από αυτό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί απίθανο να ξεκινήσει ένα «γαϊτανάκι» άγνωστης διάρκειας. Το σενάριο αυτό όσο πεσιμιστικό και αν ακούγεται δεν είναι απίθανο να γίνει πραγματικότητα . Στην περίπτωση αυτή οι επιπτώσεις στην αγορά θα είναι καταλυτικές αφού οι οικονομικές και –κυρίως – οι κοινωνικές προεκτάσεις θα είναι πρωτόγνωρες .

Πολύ μεγάλο θέμα έγινε με μια ατυχή διαχείριση ενός τίτλου. Σίγουρα η αμοιβή μηχανικού μπορεί να είναι μικρότερη από 1000 ευρώ αφού εξαρτάται και από άλλες παράμετρους πέραν του εμβαδού.
Παρ’ όλα αυτά ο τίτλος ήταν ατυχής. Από εκεί και πέρα, έχουμε μάθει να παίζουμε με τις λέξεις. Σίγουρα δεν είναι κατά το νόμο πρόστιμα διατήρησης και ανέγερσης αλλά πώς μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος καταβολές με ημεριομηνία λήξης τα 40 χρόνια; Ενδεχομένως ομηρία. Υπάρχει όμως και ένα άλλο θέμα, που κάποιοι καλοί αναγνώστες προτιμούν να το ξεχνούν. Τις ευθύνες εκείνων που υπέγραψαν τις άδειες, εκείνων που εξέδωσαν τις άδειες και εκείνων που τις υλοποίησαν, και πούλησαν στη συνέχεια τους ημιυπαίθριους σαν νόμιμα δωμάτια. Οι ιδιοκτήτες τους πλήρωσαν τότε, και καλούνται να ξαναπληρώσουν τώρα, μόνο αυτοί.
Από το αν θα ανταποκριθούν ή όχι θα εξαρτηθεί η επιτυχία της ρύθμισης  ή η αποτυχία της. Πάντως και η ΕΝΑΕ σε πρόσφατη επιστολή της μιλάει ξεκάθαρα για απειλή να τιναχθεί στον αέρα.