Τελικά σε αυτή τη χώρα αν υπάρχει κάτι που λείπει είναι η κοινή λογική ,η μνήμη και η κρίση. Ας πάμε τα πράγματα απο την αρχή: Απο το "έχουμε τα λεφτα", περάσαμε "στο χρεωκοπούμε" και απο εκεί στην προοπτική μιάς βαθειάς ύφεσης που όμοια της δεν έχει δεί αυτός ο τόπος απο τη μεταπολίτευση. Αν το καλοσκεφτεί κανείς αυτή η αλληλουχία των γεγονότων παρουσιάζει μία λογική συνέπεια την οποία κανείς δεν θέλει να την δεί κατάματα. Το "έχουμε λεφτά" μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί .Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το "χρεωκοπούμε" το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η η δικαιολόγηση, το άλλοθι και  η αποδοχή  της επόμενης κίνησης. Έχει αναρωτηθεί κανείς αν θα υπήρχε έστω και ένας έλληνας που θα δεχόνταν ότι έχει δει και έχει ακούσει τους τελευταίους μήνες αν δεν φοβόνταν τη χρεωκοπία; Η  απάντηση είναι απλή:ΟΧΙ. Έπρεπε να υπάρχει το "χρεωκοπούμε" για να έλθουν τα υπόλοιπα. Και οι ξένοι; Μα έκαναν αυτό ακριβώς που έπρεπε να κάνουν. Χρησιμοποίησαν την δημόσια ομολογία για να καλύψουν ανάλογες καταστάσεις σε Ισπανία, Πορτογαλία ακόμα και σε Γαλλία. Χρησιμοποίησαν την Ελλάδα για να αντιμετωπίσουν την δημοσιονομική κρίση που έρχεται στην Μεγάλη Βρετανία. Χρησιμοποίησαν την Ελλάδα για να έχουν άλλοθι στα προβλήματα που κυκλώνουν την Γερμανία. Το πιό σημαντικό είναι ότι όπως αποδεικνύεται με πρόσχημα το ελληνικό πρόβλημα κατασκευάζουν και κυρίως επιβάλλουν μηχανισμούς βοήθειας της μορφής του ΔΝΤ που είχαν ανάγκη αλλά δεν είχαν τους τρόπους  να το περάσουν  αφού αν δεν υπήρχε το "αντικείμενο" η απλή ανακοίνωση της πρόθεσης να δημιουργηθεί ένας τέτοιος μηχανισμός θα μπορούσε να αποδειχτεί ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ του ευρώ.
Κοντολογίς η Ελλάδα , έγινε ο "φερετζές"  της ΕΕ με τις ευλογίες της μάλιστα χωρίς να "ανοίξει μύτη" στο εσωτερικό μέτωπο αλλά ακόμα και αν υπήρχαν εντονες κοινωνικές αντιδράσεις αυτές θα ήταν μία απαραίτητη "πληροφορίας" για τους υπόλοιπους ευρωπαίους για το πως θα διαχειριστούν οι ίδιοι τα δικά τους εσωτερικά μέτωπα. Άλλωστε το παιγνίδι αυτό παίχθηκε στα τέλη του 2008 όταν η Γαλλία δεν εφάρμοσε τη δική της εκπαιδευτική μεταρρύθμιση λόγω των γεγονότων στην Ελλάδα.
Πολλοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα σε συνθήκες αβασίλευτης δημοκρατίας περνά για πρώτη αφορά αυτές τις περιπέτειες. Λάθος , τα απονέρια της κρίσης του ΄29  ήταν η αιτία της πτώσης της Κυβέρνησης Βενιζέλου , που με τις επιλογές της οικονομικής πολιτικής έφερε την Ελλάδα σε ακόμα πιο δεινή θέση...
ΥΓ:Έχουν σταλεί πολλά σημειώματα απο αναγνώστες για την στάση του realestatenews.gr απέναντι στην οικονομική κρίση. Τα περισσότερα έχουν χαρακτήρα επιδικομασίας ενώ υπάρχουν και εκείνοι που την αποδοκιμάζουν.Απο την πλευρά μας θεωρούμε ότι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών είναι η βάση της δημοκρατίας.Η διαφορετικότητα στην προσέγγιση των πραγμάτων μπορεί να μη είνα τις περισσότερες ρεαλιστική  αλλά σίγουρα γεννά ιδέες και προβληματίζει καθιστώντας την κρίση και την κριτική πιό αποδοτικές. Η συντακτική ομάδα δεν διεκδίκησε και δεν διεκδικεί το  "αλάνθαστο" αλλά υπερασπίζεται τη δυνατότητα να προβάλλει σκέψεις, απόψεις και ιδέες ανεξάρτητα απο το αν συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτές -με την προϋπόθεση ότι  δεν θίγεται η αξιοπρέπεια, η ελευθερία και ο σεβασμός στο απέναντι.

Πριν 12 μήνεςοι  ηγεσίες  των χωρών της Ε.Ε. και των ΗΠΑ είχαν ανοίξει τα θησαυροφυλάκια τους και μοίραζαν χρήμα αρχικά στις τράπεζες και ν λιγότερο στις μεγάλες επιχειρήσεις τους προκειμένου να αποφύγουν την μεγάλη ύφεση. Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο αργότερα κάνουν την ακριβώς αντίστροφη κίνηση με μοναδική εξαίρεση τις ΗΠΑ. Η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές οικονομίες εξαγγέλουν προγράμματα λιτότητας σε μία προσπάθεια να αποτρέψουν και να περιορίσουν το δημοσιονομικό ξεχείλισμα. Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ,Μεγάλη Βρεταννία αλλά και η οικονομικά εύρωστη Αυστρία έχουν ανοίξει το χορό και είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι σε άλλους τα έδιναν και απο άλλους τα ζητούν πίσω και το ακόμα πιό παράδοξο είναι ότι αυτοί που τα πήραν τα χρησιμοποίησαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία για να χρηματοδοτήσουν τις ίδιες ακριβώς πρακτικές που τις οδήγησαν στην κατάρρευση. Ένα ακόμα παράδοξο είναι το πόσο γρήγορα ξέχασαν οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας της βαρύγδουπες δηλώσεις  για μέτρα εναντιον των εταιριών αξιολόγης του χρέους αλλά και εκείνων που ακολουθούν κερδοσκοπικές πρακτικές, Όλοι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν στην διάρκεια της κρίσης . Δηλαδή ,αυξάνουν την κερδοφορία τους και το κράτος δεν ζητά ούτε ένα ευρώ απο τα αυτά που τους έδωσε. Συμπέρασμα ; Η έννοια της ηθικής αποδεικνύεται γράμα κενό για τις πολιτικές ηγεσίες οι οποίες προτιμούν σε όλη τη περίοδο της θητείας τους τον κυνισμό του ισχυρού. Όσο για την ηθική την "θυμούνται" μόνο όταν ζητούν την ψήφο εκείνων που πληρώνουν χωρίς να έχουν πάρει.

Τελικά κάνουμε ότι περνά από χέρι μας να απαξιώσουμε την αγορά ακινήτων. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς: από την φορολογική ανασφάλεια ; από τον κυριολεκτικό αποκλεισμό των πιο εμπορικών περιοχών της πόλης από τα σκουπίδια, την επαιτεία , την εγκατάλειψη , την εγκληματικότητα;  από την κατακόρυφη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας που έχει ήδη αφήσει τα σημάδια της σε κλάδους ολόκληρους του εμπορίου όπως για παράδειγμα των επίπλων και των οικιακών συσκευών;
Η ελληνική αγορά ακινήτων , δεν ζητά πλέον πολιτικές ενίσχυσης αλλά παρεμβάσεις για να μη απαξιωθεί εντελώς. Την ίδια στιγμή , που στις ΗΠΑ εφαρμόζονται φορολογικά μέτρα για την ενίσχυση της αγοράς κατοικίας , στη Γαλλία υλοποιήθηκε ένα πρόγραμμα ενίσχυσης των κατασκευαστικών επιχειρήσεων μέσω της συντήρησης και ανάπλασης ιστορικών κτιρίων στην χώρα μας καταγράφεται κατά  ριπάς αύξηση των αντικινήτρων οδηγούν στην απομάκρυνση των επενδυτών ακόμα και από την σκέψη να επενδύσουν σε ακίνητα. Όλα δείχνουν ότι η οικονομική κρίση ανέδειξε προβλήματα που για δεκαετίες ολόκληρες ήταν προσεκτικά κρυμμένα κάτω από χαλί και τώρα ξεπροβάλλουν ορμητικά και απειλητικά.
Ο πραγματικός κίνδυνος που ελλοχεύει δεν είναι ούτε η πτώση ούτε των τιμών ούτε των υπεραξιών. Ο πραγματικός κίνδυνος τον οποίο φαίνεται ότι αγνοούν –ή θέλουν να αγνοούν –οι κάθε λογής υπεύθυνοι ,είναι το ακίνητο, μία επένδυση  την οποία ο μέσος έλληνας θεωρούσε ως το πιο ασφαλές καταφύγιο   , να διαγραφεί από την λίστα των εναλλακτικών επενδυτικών επιλογών του. Με δεδομένο , ότι η ελληνική αγορά ακινήτων είναι καθαρά ελληνική υπόθεση  το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής μπορεί να το φανταστεί ο καθένας.
Αυτή τη στιγμή , αν θέλουν να πάρει μπροστά η αγορά ακινήτων η διαδρομή είναι μονόδρομος αφού η αγορά το μόνο που χρειάζεται είναι να ηρεμήσει και να αισθανθεί ασφάλεια. Κινήσεις και επιλογές που αφήνουν να αιωρούνται φόβοι και απειλές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.

Πριν απο δύο περίπου μήνες με ένα σχόλιο ,που  αποδείχθηκε  προφητικό, το www.realestatenews.gr είχε διατυπώσει  την απορία του  με την τακτική της ελληνικής κυβέρνησης να διαλαλεί σε όλους τους τόνους τα τεράστια δημοσιονομικά  προβληματα της χώρας. Χρησιμοποιώντας μάλιστα αλληγορικό λόγο επισήμανε ότι κανένας ιδιώτης επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα δεν τα κοινοποιεί αλλά αντίθετα αναζητεί κάθε δυνατό τρόπο να τα κουκουλώσει ώστε να μη κλείσουν οι στρόφιγγες του δανεισμού.  Δυστυχώς για μία ακόμα φορά η πολιτική της εσωτερικής κατανάλωσης που τόσο άκριτα ακολούθηθηκε ήταν η αιτία για να κορυφωθεί το πιό έξυπνα στημένο παιγνίδι κερδοσκοπίας. Για όποιον δεν το πιστεύει δεν έχει παρά να διαβάσει ένα ρεπορτάζ των Financial Times για να κατανοήσει το τι ακριβώς έγινε.Έχοντας κλειδώσει φθηνά την αγορά CDS, τα hedge funds θα είχαν την ευκαιρία να τα πουλήσουν με υψηλό premium στις πανικόβλητες τράπεζες ή σε οποιονδήποτε άλλον. Τελικώς το στοίχημά τους ήταν ιδιαίτερα επικερδές.
Όλα άρχισαν το 2009 , τότε ορισμένα hedge funds αγόρασαν μεγάλες ποσότητες ελληνικών CDSs δηλαδή χρηματοπιστωτικά προϊόντα που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ασφαλιστήρια συμβόλαια για να καλυφθεί ο κίνδυνος της χρεωκοπίας. Όσο ο κίνδυνος είναι μακρυνός τόσο χαμηλότερη είναι η τιμή των συμβολαίων όσο ο κίνδυνος χρεωκοπίας αυξάνεται τόσο γίνονται πιο ακριβά προσφέροντας υψηλά κέρδη στους κατόχους τους. Το παιγνίδι παίχθηκε στο κατά πόσο θα πεισθούν οι αγορές ότι ο κίνδυνος χρεωκοπίας βρίσκεται επι θύραις . Τότε οι τζογαδόροι του τραπεζικού συστήματος θα έσπευδαν να πουλήσουν τα ασφαλιστήρια των ελληνικών ομολόγων και θα κέρδιζαν χρήμα με ουρά... Τα hedge funds στοιχημάτισαν δηλαδή  ότι, εάν η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιδεινωθεί -όπως είχαν προβλέψει- τότε οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων αξίας 300 δισ. δολαρίων θα έσπευδαν στις αγορές CDSs για να προστατευθούν ή θα αναζητούσαν αγοραστές για τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους.
Τώρα στο ποιός τους διευκόλυνε; Ας δεί κάποιος την σειρά των δηλώσεων των κάθε λογής υπευθύνων (Κυβέρνηση και κεντρική τράπεζα) απο τις 4 Οκτωβρίου και ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Το κακό της ιστορίας είναι ότι η πολιτική ηγεσία προτιμά να στρέφεται κατά των κερδοσκόπων και να αγνοεί  εκείνους που τους έδωσαν τα επιχειρήματα για να κερδοσκοπήσουν...