Γράφει ο Παρατηρητής

ύρω στο μεσημέρι, κυκλοφόρησε μία κοινή ανακοίνωση των κ.κ Καμίνη , Παπουτσή στην οποία εξαγγέλθηκαν μέτρα για το κέντρο της Αθήνας. Για να είμαι ειλικρινής με έπιασαν τα γέλια, αναλογιζόμενος πόσες φορές δήμαρχοι και υπουργοί έχουν κάνει ανάλογες εξαγγελίες την τελευταία διετία –για να μη πως την τελευταία εξαετία όταν η σημερινή υπουργός Παιδείας κατέθεσε ως αντιπολίτευση ερώτηση στη Βουλή. Επειδή έχω σχετικά καλό αρχείο ,μέτρησα 12 εξαγγελίες και πολλαπλάσιες συσκέψεις. Για το τι έχει γίνει δεν έχετε παρά να ρωτήσετε αυτούς που ζουν και εργάζονται στο ιστορικό κέντρο σήμερα. ΤΙΠΟΤΕ. Αν δεν το πιστεύετε κάντε μία βόλτα τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης στην Αιόλου ή καλύτερα προσπαθήστε να ξεκινήσετε από τα Χαυτεία για να πάτε στο Μοναστηράκι. Ξέρετε τι θα νοιώσετε ; Την εγκατάλειψη και την ανασφάλεια. Θέστε στους επαγγελματίες της Ευρυπίδου μία άλλα ερώτηση: Αφήνετε το αυτοκίνητο σας στο δρόμο όταν κλείσουν τα μαγαζιά; Θα χαμογελάσουν και θα σας ρωτήσουν «σε ποια πόλη ζείτε». Πριν ένα περίπου μήνα έκλεισε , ένα καφέ με παρουσία πάνω από 10 χρόνια στην περιοχή. Στην γωνία της Αιόλου με την Ευριπίδους. Αιτία; Η οικονομική καχεξία και η εγκληματικότητα. Οκτώ μήνες νωρίτερα κατεβάσει ρολά μία άλλη μεγάλη –και ιστορική-επιχείρηση ρούχων με δύο καταστήματα στην περιοχή. Σχεδόν κάθε εβδομάδα προστίθεται μία ακόμα επιχείρηση στην λίστα των λουκέτων χωρίς να υπάρξει η παραμικρή ελπίδα στο άμεσο μέλλον να βρεθεί κάποιος ενοικιαστής. Η Αγ. Μάρκου, αυτός ο δρόμος που ήταν η ψυχή της εμπορικής κίνησης για περισσότερο από ένα αιώνα απαξιώνεται. Η Πραξιτέλους , έχει μεταμορφωθεί σε δρόμο των μπαρ –όχι ότι είναι κακό- και η Δραγατσανίου σε απολίθωμα της εποχής του «ψυγείου με γραμμάτια». Η Σωκράτους, η Αισχύλου , η Βλαχάβα και η Αριστείδου σύντομα θα αποκτήσουν «ράφι» στο χρονοντούλαπο της «εμπορικής ιστορίας της πόλης της Αθήνας». Εμείς εδώ σε αυτή τη εφημερίδα τολμήσαμε. Αποκαλύψαμε το παιγνίδι της απαξίωσης σε όλες τις πτυχές του. Καταγγείλαμε στο παζάρι ναρκωτικών μεταξύ του Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας ,έξη μήνες νωρίτερα από τότε που ο κ. πρύτανης έκρινε ότι θα έπρεπε να το καταγγείλει. Η αρθρογραφία μας ήταν καυστική και αποκαλυπτική και χρησιμοποιήθηκε ως πηγή πληροφόρησης από κορυφαία έντυπα. Επειδή λοιπόν πήραμε την ευθύνη της στάσης μας αισθανόμαστε πλέον ότι μας εμπαίζουν και μας ειρωνεύονται όταν εκλεγμένοι πολιτικοί βγάζουν ανακοινώσεις για το ιστορικό κέντρο. Το πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι και ο περισσότερος κόσμος που ακούει για «συσκέψεις και μέτρα» κουνάει το κεφάλι και κάτι σιγοψιθυρίζει . Δεν ξέρω τι ακριβώς αλλά υποθέτω όπως υποθέτετε και εσείς….

Γράφει ο Παρατηρητής

Για να διαβάζετε αυτές τις γραμμές σημαίνει ότι είστε εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο. Λοιπόν , αν έχετε διάθεση , ακολουθήστε τις οδηγίες που αναφέρονται παρακάτω:

1.Επισκεφτείτε την ηλεκτρονική έκδοση μίας εφημερίδας της αρεσκείας σας.

2. Πάρτε ένα κομμάτι χαρτί και στυλό

3.Εντοπίστε όλα τα άρθρα που αναφέρονται σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας , σε απεργίες , σε συγκεντρώσεις , σε καταλήψεις, διαμαρτυρίες κλπ.

4.Καταγράψτε μία προς μία την επαγγελματική ομάδα που διαμαρτύρεται .

5. Μέσω των επαγγελματικών ιστοσελίδων προσπαθήστε να γράψετε σε κάθε κατηγορία διαμαρτυρόμενου επαγγελματικού κλάδου το συνολικό αριθμό των απασχολούμενων σε αυτή.

6. Αθροίστε τους επιμέρους αριθμούς των διαμαρτυρόμενων και πολλαπλασιάστε το άθροισμα επί 3. Το γινόμενο που προκύπτει βάλτε τον σε ένα κύκλο.

7.Συγκεντρώστε τη προσοχή σας , στον αριθμό του κύκλου και σκεφτείτε πόσο % του εκλογικού σώματος καλύπτουν.

8.Πηγαίνετε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών και σημειώστε το αριθμό του συνόλου εκείνων που ψήφισαν στις εκλογές του 2009. Διαιρέστε στην συνέχεια τον αριθμό εκείνων που διαμαρτύρονται με το σύνολο των ψήφων και μετά πολλαπλασιάστε το πηλίκο επί 100.

9.Πηγαίνετε στην ιστοσελίδα της Στατιστικής Αρχής και αναζητήστε τα στοιχεία για τον ενεργό πληθυσμό της χώρας. Ακολουθείστε και στην περίπτωση αυτή τη διαδικασία της παραγράφου 9.

10. Κάνατε όλους αυτούς τους υπολογισμούς; Συγχαρητήρια είστε σε θέση να προβλέψετε το μέλλον την ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας αν εξακολουθήσουμε να αρμενίζουμε σε αυτή τη ρότα.

ΥΓ1: Για όσους πιστέψουν ότι τελικά τα εκατομμύρια που διαμαρτύρονται σιγά-σιγά θα προσαρμοστούν θα σας δώσω την απάντηση που θα μου έδινε η φιλόλογός μου στο Γυμνάσιο(σ.σ. στην εποχή μου υπήρχε εξατάξιο γυμνάσιο): «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»

ΥΓ2:Στείλτε μας τα αποτελέσματα και εμείς θα τα δημοσιεύσουμε για να πληροφορηθούν και οι υπόλοιποι τις ακριβώς γίνεται σήμερα στην Ελλάδα.

ΥΓ3: Αν σας κατηγορήσουν ότι κάνετε πολιτική εσείς μπορείτε να τους ανταπατήσετε ότι ασχολείστε με την "μαθηματική τεκμηρίωση"

του

Παρατηρητή

Kαι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Παραμονή της καταβολής της δόσης του δανείου η επιχείρηση «τρομοκράτηση » βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Σκεφτείτε τι έγινε τις παραμονές της 5ης δόσης: εκβιαστικά διλλήματα με φόντο την χρεωκοπία για να σιωπήσει και να αδρανοποιηθεί το μεγαλύτερο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας. Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και τώρα. Η μοναδική διαφορά είναι, η ένταση και  ότι , η επιχείρηση «εκφοβισμού» ξεκίνησε πιο νωρίς. Από το Σεπτέμβριο κιόλας . Τα περισσότερα ΜΜΕ , μιλούν για διλλήματα προκειμένου να πειστούν οι βουλευτές της συμπολίτευσης να παράσχουν την υποστήριξη τους. Λάθος. Το πρόβλημα δεν είναι οι βουλευτές ή για να το πούμε καλύτερα , η προσέγγιση αυτή τους διευκολύνει για να διατηρήσουν τις λιγοστές ελπίδες για να εμφανιστούν –έστω και φευγαλέα- στις εκλογικές τους περιφέρειες στις επόμενες εκλογές. Η κοινοβουλευτική ομάδα της συμπολίτευσης , είναι περισσότερο από ποτέ συσπειρωμένη. Και ξέρετε γιατί; Διότι σκέφτεται την επόμενη μέρα και αυτό αρκεί. Από την άλλη πλευρά, η αντιπολίτευση βρίσκει ένα εξαιρετικό τρόπο για να νομιμοποιεί το ρόλο της , «παίζοντας με το συναίσθημα της κοινής γνώμης» και πουλώντας μαθήματα είτε πατριωτισμού είτε επαναστατικότητας –ανάλογα το κοινό στο οποίο απευθύνεται- και στην πραγματικότητα λειτουργεί ως προστατευτικό ανάχωμα στις επιλογές του κυβερνώντος κόμματος. Όσο αφορά στα συνδικάτα, η εξάρτηση των ηγεσιών τους από τα κόμματα δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας της στάσης τους. Στην πραγματικότητα ο καθένας που νέμεται ένα κομμάτι εξουσίας πριονίζει την καρέκλα στην οποία κάθεται υποτάσσοντας το μακροπρόθεσμο στο βραχυπρόθεσμο.

Για όσους πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα καινούργιο έργο κάνουν λάθος. Το έργο έχει ξαναπαιχθεί σε διαφορετικές εκδοχές και σε διαφορετικές εποχές: -Στην Λατινική Αμερική της δεκαετίας του ΄70 , όταν επιβλήθηκε μία άνευ προηγουμένου λεηλασία του πλούτου της Αργεντινής , της Χιλής και της Βραζιλίας από τους παγκόσμιους οικονομικούς κολοσσούς που χρησιμοποίησαν τις  δικτατορικές κυβερνήσεις ως μέσο επιβολής μίας πολιτικής που στόχο είχε την λεηλασία του εθνικού τους πλούτου.

-Στην Μ. Βρετανία της Θάτσερ και στις ΗΠΑ του Ρέιγκαν στην δεκαετία του ’80 όπου ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου πλούτου πέρασε στα χέρια των πολυεθνικών αφού στην πρώτη είχε προηγηθεί ο πόλεμος των Φώκλαντ και η σύγκρουση με το συνδικάτο των ανθρακωρύχων και στην δεύτερη η μετωπική με το συνδικάτο των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας.

-Στην δεκαετία του ΄90 , , παίχθηκε στην Ρωσία του Γιέλτσιν και στα ερείπια των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Το αποτέλεσμα : η μεταφορά του δημόσιου πλούτου από τους πολίτες στους οικονομικούς κολοσσούς.

Κάποιοι θα σκεφτούν ότι ήλθε η ώρα της Ελλάδας. Λάθος , ήλθε η ώρα της γηραιάς ηπείρου με δούρειο ίππο την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα αυτό που γίνεται σήμερα στη χώρα μας είναι ένα διαφορετικό μοντέλο για την ανατροπή του ουμανιστικού ευρωπαϊκού κράτους . Και ξεκίνησε από τα Βαλκάνια. Στο γεωγραφικό σημείο εκείνο που οι περισσότεροι ευρωπαίοι θα προτιμούσαν να βρίσκεται σε άλλη ήπειρο ώστε να μη αποτελεί πηγή κινδύνων και ανατροπών του γεωπολιτικού στάτους και ακόμα περισσότεροι που θεωρούν την Βαλκανική χερσόνησο απλώς γεωγραφική προέκταση της Ευρώπης.

Τότε ποια είναι η λύση θα αναρωτηθείτε; Πριν λίγες μέρες , διάβαζα την δήλωση που είχε κάνει ο Αντενάουερ – ο θεμελιωτής του σύγχρονου γερμανικού κράτους-την επαύριον της υποχώρησης των Γάλλων και Γερμανών από το Σουέζ (6/11/1956).

«Η Γαλλία και η Αγγλία δεν θα γίνουν ποτέ δυνάμεις που να μπορούν να συγκριθούν με τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση. Το ίδιο και η Γερμανία . Μόνο ένας τρόπος του απομένει να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στο κόσμο. Και αυτός είναι να ενωθούν για να δημιουργήσουν την Ευρώπη. Η Αγγλία δεν είναι ώριμη ακόμα για κάτι τέτοιο , αλλά το ζήτημα του Σουέζ θα τη βοηθήσει να προετοιμαστεί. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο: Η Ευρώπη θα είναι η εκδίκηση σας.», είχε πεί.

Αυτή η δήλωση αποκρυπτογραφεί την σημερινή πραγματικότητα και κυρίως δείχνει την «αχίλλειο πτέρνα» εκείνων που βρίσκονται πίσω από το πρόβλημα. Ίσως αυτό που παρουσιάζουν κάποιοι ως κατάρα να είναι τελικά η μοναδική διέξοδος στο πρόβλημα. Και ξέρετε γιατί; Διότι η Ελλάδα από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα έχει ζήσει σχεδόν ένα αιώνα αποκλεισμένη από τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Αντίθετα , η Γαλλία και η Γερμανία είναι η πρώτη φορά που αγγίζουν την προοπτική του ολοκληρωτικού ελέγχου της γηραιάς ηπείρου. Και σίγουρα αυτοί έχουν να χάσουν περισσότερα από ότι εμείς.

Ήδη στο διεθνή τύπο γράφονται σενάρια σύμφωνα με τα οποία αμέσως μετά την Ελλάδα έρχεται η σειρά της Ιρλανδίας να μπει στο ρουλεμάν των σπρεντς. Και μετά… Θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με την αγορά ακινήτων. Μα φυσικά έχουν. Η επιτυχία του πειράματος στην Ελλάδα , θα εξαφανίσει την μεσαία τάξη από την αγορά της ακίνητης περιουσίας με ότι αυτό σημαίνει για το καθένα από εμάς.

Μία παράξενη ιστορία εκτυλίσσεται στο κέντρο της Αθήνας. Επίκεντρο η αγορά ακινήτων στο Μεταξουργείο αλλά και στο Γεράνι , στην κολασμένη περιοχή των ναρκωτικών και της παρανομίας. Αυτές , λοιπόν οι περιοχές γνώρισαν από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις της υποβάθμισης. Ένα εκρηκτικό κοκτέιλ από ναρκωτικά, λαθρομετανάστευση και εγκληματικότητα οδήγησαν τις τιμές των ακινήτων στο ναδίρ. Περιουσίες άλλαξαν χέρια έναντι εξευτελιστικού τιμήματος. Μαγαζιά εγκαταλείφτηκαν σε μία νύκτα από τους έλληνες επιχειρηματίες και στην θέση τους βρέθηκαν κινέζοι , πακιστανοί, ρώσοι και ότι άλλο μπορεί να περάσει από τον ανθρώπινο νου.

Οι φήμες, που δεν έχουν διαψευστεί, κάνουν λόγο για αγορές εκατοντάδων σπιτιών στο Μεταξουργείο σε διάστημα λίγων ετών-ίσως και λιγότερο. Κάποιες άλλες φήμες , μιλούν για αγορά κτιρίων στην ευρύτερη περιοχή πέριξ από το Γεράνι που χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια ως υπνωτήρια από αλλοδαπούς ιδιοκτήτες. Η πραγματικότητα είναι ότι στα χρόνια της εξαθλίωσης κάποιοι έφευγαν και κάποιοι άλλοι αγόραζαν φτηνά δημιουργώντας ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο ακινήτων σε πολύ χαμηλές τιμές. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι οι τιμές των κατοικιών που προσφέρονται στην συσκευασία του λοφτ είναι οι μοναδικές που συγκρατούνται στα ύψη τους.

Ξαφνικά, οι πηγές του κακού φαίνεται ότι στερεύουν, αρχής γενομένης από τον ΟΚΑΝΑ , που τροφοδοτούσε με ναρκομανείς τα τελευταία χρόνια τη γειτονιά. Οι άνθρωποι αυτοί με την σειρά τους συνέβαλλαν σε αποφασιστικό βαθμό στην υποβάθμιση όχι μόνο της αγοράς ακινήτων αλλά και της εμπορικής δραστηριότητας. Σήμερα ανακοινώθηκε , η θέσπιση φορολογικών κινήτρων για τις μεταβιβάσεις και τις μισθώσεις ακινήτων που βρίσκονται στην περιοχή. Θετική αναμφίβολα η πρωτοβουλία από την οποία όμως κάποιοι θα επωφεληθούν.

Σίγουρα αυτοί που θα κερδίσουν δεν είναι εκείνοι που απέκτησαν ένα ακίνητο από κληρονομιά ούτε οι υπέργηροι που έχουν ριζώσει εκεί για δεκαετίες. Αυτοί που θα κερδίσουν είναι εκείνοι που επένδυσαν αγοράζοντας εκμεταλλευόμενοι από την εγκληματικότητα και οι οποίοι έκτισαν ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων σε πρωτόγνωρα χαμηλά τιμές. Είναι κακό το κέρδος θα σκεφτεί κανείς ; Είναι κατακριτέα η διορατικότητα ή μήπως είναι επιλήψιμη η επιχειρηματικότητα; Όχι φυσικά. Αλλά αυτό δεν ισχύει σε περιπτώσεις που το παιγνίδι παίζεται «με σημαδεμένη τράπουλα» . Για να μη αιωρούνται λοιπόν ερωτήματα, ίσως μαζί με την ανακοίνωση των κινήτρων ο αρμόδιος υπουργός θα έπρεπε να κάνει γνωστά στην κοινή γνώμη και τα ονόματα εκείνων που επένδυσαν στην περίοδο της παρακμής. Μόνο με τον τρόπο αυτό θα βουλώσουν τα στόματα εκείνα που κάνουν λόγο για κίνητρα με ονοματεπώνυμο