Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στη χώρα είναι κάτι πρωτόγνωρο . Με επιχείρημα την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας , ο έλληνας πολίτης βρίσκεται πλέον σε ένα περιβάλλον στυγνού εκβιασμού και απίστευτου πολιτικού «τσαμπουκά» , όπου ο καθένας που κατέχει δημόσιο αξίωμα επιχειρεί να κάνει ότι θέλει με πρόσχημα «την διάσωση της χώρας.» . Να πάρουμε ένα απλό παράδειγμα.

Το προεδρικό διάταγμα του υπουργείου Περιβάλλοντος που περιορίζει την εκτός σχεδίου δόμηση στα 2/3 της Ελλάδας και το οποίο παρά της θυελλώδεις αντιδράσεις όλων των φορέων της αγοράς ακινήτων δεν έχει αποσυρθεί έχει καμία σχέση με την οικονομική διάσωση της χώρας; Μάλλον όχι. Με πιο επιχείρημα , η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος δεν το αποσύρει; Μήπως είναι και αυτό απαίτηση της τρόικα ; Αν είναι, οι τροϊκανοί που έχουν απαιτήσει μία τέτοια ρύθμιση γιατί δεν βγαίνουν οι κκ Παπακωνσταντίνου και Σηφουνάκης να μας το πουν ευθέως; Προφανώς, η τρόικα δεν γνωρίζει το παραμικρό για την συγκεκριμένη ρύθμιση γιατί πολύ απλά δεν την ενδιαφέρει. Όμως τα εκατομμύρια των ελλήνων που προέρχονται από την περιφέρεια και έχουν ένα «κομμάτι γης» το οποίο αχρηστεύεται από την ρύθμιση αυτή , θα δουν την αξία της περιουσίας τους από την μία στιγμή στην άλλη να συρρικνώνεται ή και να απαξιώνεται επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι . Το πιο ωραίο από όλα είναι ότι , η ρύθμιση αυτή δεν έχει την παραμικρή νομιμοποίηση όχι μόνο από τον ελληνικό λαό αλλά ακόμα και από τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και φυσικά ούτε από τον πρωθυπουργό .

Τι συμβαίνει λοιπόν; Πολύ απλά πλέον ο «λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται» και για αυτό ο καθένας που κάθεται σε μία καρέκλα νομίζει ότι οι ζωές και οι περιουσίες των ελλήνων είναι πειραματόζωα στα οποία μπορεί να εφαρμόσει τις ιδέες του. Πλήθος τα παραδείγματα ανάλογων συμπεριφορών. Από πού να αρχίσει και από πού να τελειώσει κανείς. Από τις συντάξεις , η έκδοση των οποίων καθυστερεί περισσότερο από ένα χρόνο; Από τα χρήματα των κοινοτικών προγραμμάτων δεν εκταμιεύονται με αποτέλεσμα επιχειρήσεις και επαγγελματίες να κινδυνεύουν με χρεωκοπία; Από το εφάπαξ ;…

Η κατάσταση πλέον είναι αφόρητη καθώς , η ελληνική κοινωνία καλείται να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον απόλυτης αυθαιρεσίας από την πλευρά των κυβερνώντων αλλά και κάποιων που ασκούν δημόσια διοίκηση . Όλοι αυτοί , νομοθετούν αποφασίζουν και εκτελούν χωρίς καμία ηθική και πολιτική νομιμοποίηση. Και να ήταν μόνο αυτό; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν παίρνουν ούτε καν τις ευθύνες των επιλογών τους. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση Παπανδρέου, ο οποίος τώρα θυμήθηκε ότι η πολιτική μείωσης των μισθών οδηγεί σε αδιέξοδο. Λες και αυτός δεν ήταν ο πρωθυπουργός , του οποίου η Κυβέρνηση νομοθέτησε όλα αυτά τα μέτρα που έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο κλείνοντας τα αυτιά στις φωνές που επισήμαιναν ότι πχ η απαξίωση της οικοδομής θα οδηγήσει σε μεγάλη ύφεση.

Για να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο μία λύση υπάρχει: Να πάρει ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί και οι πολιτικοί να έχουν την λαϊκή εξουσιοδότηση για τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Και μιας και βρισκόμαστε σε περίοδο που η επιφυλακτικότητα και η δυσπιστία έχουν φθάσει στο ζενίθ μία καλή ιδέα θα ήταν , μετά τις εκλογές να ισχύουν μόνο οι νόμοι που περιλαμβάνονται στα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων εξουσίας. Έτσι , οι πολίτες δεν θα αιφνιδιάζονται και η πολιτική θα επανακτήσει την αξιοπιστία της.

Όταν στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα έφτασε η πληροφορία ότι ,σε υπόμνημα που διακινείται σε κορυφαίο κυβερνητικό επίπεδο ,περιλαμβάνεται εκτός των άλλων η πρόταση της αναδρομικής αύξησης από 1.1.2012 των αντικειμενικών αξιών κατά 25% , την εκλάβαμε ως κακόγουστη φάρσα. Κανείς από το δημοσιογραφικό επιτελείο του realestatenews.gr δεν μπορούσε να πιστέψει ότι υπάρχει ανθρώπινος νους που κόντρα σε κάθε ηθική θα μπορούσε να προτείνει κάτι τέτοιο το οποίο ισοδυναμεί με δήμευση της ακίνητης περιουσίας χιλιάδων ελλήνων.

Και όταν μιλάμε για δήμευση κυριολεκτούμε. Δηλαδή , ο εμπνευστής αυτής της πρότασης αντί να φορολογήσει τον «αέρα που αναπνέουμε» σκέφτηκε ότι τα 8.000.000 έλληνες ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να δεχτούν να πληρώσουν επιπλέον φόρους με το επιχείρημα ότι η αξία της ακίνητης περιουσίας τους έχει αυξηθεί την περίοδο της κρίσης κατά 25%! Προφανώς σκέφτηκε , ότι μετά από τόσους πετυχημένους εκβιασμούς του στυλ : «η ψηφίζετε ή χρεοκοπούμε» ο ελληνας μπορεί να ανεχτεί τα πάντα. Πως αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνεύσει κανείς ένα μέτρο το οποίο σε συνδυασμό με τα τεκμήρια, τον ΦΑΠ, το ειδικό τέλος ακόμα και την επιβολή φόρου κατοχής στα εκτός σχεδίου θα οδηγήσει άμεσα χιλιάδες έλληνες σε αδυναμία πληρωμής των φορολογικών τους υποχρεώσεων;

Στην συγκεκριμένη περίπτωση -και με την προϋπόθεση ότι η πληροφορία αληθεύει και γίνει πράξη- δεν μιλάμε πλέον για μία πολιτική ανάγκης. Μιλάμε για πολιτική αφανισμού. Μιλάμε για πολιτικές που ο έλληνας δεν τις έχει βιώσει ποτέ στην σύγχρονη ιστορία του. Αν δεν πρόκειται για προϊόν της σκέψης ενός νοσηρού μυαλού το μέτρο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η «λεωφόρος» που οδηγεί αργά η γρήγορα σε πτώχευση εκατομμύρια έλληνες οι οποίοι από το υστέρημα τους απέκτησαν κάποια ακίνητα περιουσιακά στοιχεία. Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: Θα υπάρξει έλληνας πολιτικός που θα μπορεί να υποστηρίξει μία πολιτική που δεν έχει κανένα στοιχείο ηθικής; Θα υπάρξει έλληνας πολιτικός που θα μπορέσει ακόμα και με πρόσχημα της χρεωκοπία της χώρας να αιτιολογήσει στους συμπατριώτες του την αρπαγή της περιουσίας τους; Θα υπάρξει έλληνας ο οποίος θα σταθεί αδιάφορος σε μία τέτοια προοπτική;

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η πρόταση αυτή τελικά , θα απορριφθεί από του υπουργικό συμβούλιο και τον πρωθυπουργό ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Θα είμαστε ευτυχείς αν η πρόταση αυτή δεν ανταποκρίνεται στις προθέσεις της Κυβέρνησης και απλώς είναι μία από τις εκατοντάδες διαρροές που γίνονται καθημερινά στα πλαίσια της πολιτικής χειραγώγησης. Θα αισθανθούμε , μάλιστα ανακούφιση αν ακούσουμε τον υπουργό των Οικονομικών να δηλώνει ότι πρόκειται «για ασύστολά ψεύδη». Αν όμως δεν γίνει τίποτε από αυτά ,πιστεύουμε ότι από τον Οκτώβριο 2009 , μέχρι ακολουθείται ένα καλά μελετημένο σχέδιο αναδιανομής της περιουσίας των ελλήνων , το οποίο μεθοδεύεται με γρήγορους ρυθμούς .

ΥΓ: Η είδηση δεν επιβεβαιώθηκε από κυβερνητικές πηγές αλλά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην δημοσίευση της όταν δεν υπήρξε διάψευση δημοσιεύματος της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας : www.tovima.gr στο οποίο αναφέρονταν μεταξύ των άλλων ότι στις προτάσεις για τα μέτρα αναφέρεται : «Φορολογία: αύξηση αντικειμενικών αξιών κατά 25% αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2012, ανάκληση ευνοϊκών ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων και ασφαλιστικών εισφορών, αλλαγή των προϊσταμένων του φοροεισπρακτικού μηχανισμού που δεν πιάνουν τους στόχους, τοποθέτηση γενικού γραμματέα Φορολογικών Θεμάτων με εξειδίκευση στο αντικείμενο, επανεξέταση όλων των φοροαπαλλαγών, εκδίκαση του 50% των φορολογικών υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια έως το τέλος Ιουλίου 2012 και του υπολοίπου 50% έως τον Μάρτιο του 2013, προστασία πολιτών που καταγγέλλουν περιστατικά διαφθοράς.»

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα, όσο και αν αναζητήσει κανείς μία ακτίνα φωτός είναι αδύνατο να την ανακαλύψει. Η χώρα κινείται πλέον με διλλήματα. Οι πολιτικές που ανακοινώνονται δεν έχουν ούτε ένα αναπτυξιακό στοιχείο.

Οι άνθρωποι αγωνιούν πλέον για την επιβίωση τους καθώς ακόμα και αυτοί που σήμερα έχουν ρευστότητα δεν είναι σίγουροι ότι αύριο θα την έχουν. Οι εικόνες εξαθλίωσης , έχουν γίνει πλέον κομμάτι της ζωής μας , αφού οι περισσότεροι από εμάς αποδεχθήκαμε τα φαινόμενα εγκληματικότητας ως συστατικό κομμάτι της καθημερινότητας μας, συνηθίσαμε την εικόνα των αστέγων που κάθε βράδυ απλώνουν τα χαρτόκουτά τους στα πιο κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων και συμφιλιωθήκαμε με την πραγματικότητα των συσσιτίων. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον καμία οικονομική δραστηριότητα δεν μπορεί να πάει μπροστά .

Και ξέρετε γιατί; Διότι κανένας άνθρωπος δεν ρισκάρει να βελτιώσει τις συνθήκες στέγασης του , κανένας έμπορος δεν παίρνει το επιχειρηματικό κίνδυνο να ανοίξει ένα μαγαζί και κανένας μεσαίος επιχειρηματίας δεν διανοείται να ξανοιχθεί. Οι μοναδικοί που κινούνται πλέον είναι εκείνοι που βλέπουν την αγορά ,με την ιδιότητα του «κορακιού» . Φυσικά, δεν αναφερόμαστε μόνο σε εκείνους που είναι «κοράκια» από επάγγελμα ή ακόμα και από ιδεολογία. Μιλάμε και για όσους , που θεωρούν την κρίση ,ως ευκαιρία να καρπωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη , σε βάρος των αδύνατων κρίκων της παραγωγικής αλυσίδας.

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική αγορά ακινήτων με τις ιδιομορφίες και τις ιδιαιτερότητες της ήταν ένας «φάρος» στην παγκόσμια αγορά εξαιτίας τόσο της συμμετοχής των μικρομεσαίων όσο και του τρόπου χρηματοδότησης της. Η αγορά ακινήτων μέχρι και πριν δέκα πέντε χρόνια κινιόνταν με τις αποταμιεύσεις, τα γραμμάτια , την ρευστοποίηση άλλων περιουσιακών στοιχείων αλλά και με τα δανεικά της οικογένειας. Κινητήρια δύναμη ήταν επίσης η σιγουριά και η προσδοκία. Όλοι αντιμετώπιζαν το : «κανείς δεν έχασε αγοράζοντας ακίνητα» , ως αξίωμα που δεν χρήζει αποδείξεων. Όλοι πίστευαν ότι «τα τούβλα» θα μπορούσαν να είναι το «σωσίβιο» σε περιόδους προσωπικής οικονομικής κρίσης. Και έτσι αγόραζαν φέρνοντας εισόδημα σε ,εργολάβους , μεσίτες , συμβολαιογράφους, δικηγόρους, εμπόρους και θέτοντας σε κίνηση της «ατμομηχανή» της οικονομίας. Σήμερα , αυτό το αξίωμα έχει καταρριφθεί και εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκλωβίσει τα όνειρα τους στα τούβλα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Χιλιάδες έμποροι και επιχειρηματίες φαντάζονταν τους εαυτούς τους ως.. ιδιοκτήτες «εμπορικών αλυσίδων» με παρουσία σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία αγοράς. Έτσι, το ένα μαγαζί γίνονταν δύο , τα δύο τρία... Το μισθωμένο μαγαζί ή γραφείο γίνονταν ιδιόκτητο και αυτό το όραμα κινούσε την αγορά εμπορικών και γραφειακών χώρων. Πριν λίγες μέρες , ένας έμπορος, σύμβολο στην αγορά του κλασσικού ανδρικού ρούχου με πέντε καταστήματα στις πιο προβεβλημένες πιάτσες της Αθήνας , έλεγε ότι το μικρό δίκτυο των πέντε καταστημάτων περιορίστηκε στα τρία καταστήματα τα οποία πολύ σύντομα θα γίνουν δύο. Όταν ο συνομιλητής του τον ρώτησε αν θα επαναλάμβανε το εγχείρημα στο μέλλον που η οικονομία θα έχει σταθεροποιηθεί , του απάντησε περιγράφοντας του το κτήμα του στο …χωριό.

Το μεγάλο έγκλημα που έχει τελεστεί σε βάρος της αγοράς ακινήτων είναι ότι οι ηγεσίες (πολιτικές και συνδικαλιστικές ) δεν κατάφεραν να διατυπώσουν μία ολοκληρωμένη πρόταση-απάντηση στην κρίση. Ουσιαστικά, για 27 μήνες η αγορά ακινήτων προχωρά στα «τυφλά», έρμαιο εκείνων που στην καταδίκασαν στην αβεβαιότητα, στην συρρίκνωση και στην απαξίωση αλλά και των άλλων που «επένδυσαν» στην απόγνωση . Παραδομένη σε αλλεπάλληλα διλλήματα και εγκλωβισμένη στις αποφάσεις εκείνων που δεν διάβαζαν αυτά που υπέγραφαν δεν μπορεί να διατυπώσει και να διεκδικήσει το δικό της δίκιο .

Το μόνιμο επιχείρημα της Κυβέρνησης της 4ης Οκτωβρίου 2009 αλλά και της σημερινής για την αύξηση της φορολογίας είναι ότι οι αποφάσεις αυτές είναι απαραίτητες προκειμένου η χώρα να αποφύγει την πτώχευση. «Σας φορολογούμε για να προφυλάξουμε την αξία της περιουσίας σας» ισχυρίστηκε ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη όταν ανακοίνωσε το χαράτσι της ΔΕΗ. Και όμως , η «μαύρη τρύπα» στα έσοδα μεγαλώνει, χιλιάδες άνθρωποι υποβαθμίζουν το επίπεδο της ζωής τους, οι τιμές κατρακυλούν και η αγορά ακινήτων συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο. Όλα δείχνουν , ότι η πολιτική αυτή όχι μόνο είναι αδιέξοδη αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου από την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Πρόσφατα , ένας , γάλλος οικονομολόγος, επικεφαλής ιδρύματος οικονομικών ερευνών, έλεγε ότι , η πολιτική που ακολουθείται θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε φαινόμενα Αργεντινής όπου η υπερφορολόγηση οδήγησε σε αδιέξοδο τους μικροϊδιοκτήτες αγροτικής γης και έτσι , ξένοι όμιλοι κατέληξαν να κατέχουν τεράστιες εκτάσεις γης

.Μάλιστα το πρόβλημα εκεί πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε η σημερινή Κυβέρνηση αναγκάστηκε να θέσει φραγμούς στην απόκτηση ακίνητης περιουσίας από ξένους. Ο κίνδυνος στην Ελλάδα , δεν αφορά την αγροτική γή αλλά την τουριστική. Με δεδομένο ότι πάνω από το 60% της χώρας «βρέχεται» από θάλασσα , η προοπτική του ξεπουλήματος της γης είναι κάτι παραπάνω από ορατή. Μάλιστα, σε αυτό βοηθούν και οι πρόσφατες ρυθμίσεις για την δυνατότητα «συγκατοίκησης» ξενοδοχείων με παραθεριστικές κατοικίες αλλά και για περιορισμούς στην δόμηση σε νησιά και σε τουριστικές περιοχές εκτός σχεδίου. Το δικό μου , απλό μυαλό, καταλαβαίνει είναι ότι στην πραγματικότητα οι φορολογίες και οι πολεοδομικοί περιορισμοί που επιβάλλονται ουσιαστικά απαξιώνουν την μικροϊδιοκτησία .

Το γεγονός αυτό , σε συνδυασμό με την συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας θα οδηγήσει αργά ή γρηγορα πολλούς ιδιοκτήτες να ξεπουλήσουν τη γή τους για ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιους τουριστικούς και κατασκευαστικούς ομίλους. Μάλιστα , τα κίνητρα για συγχωνεύσεις γης θα κάνουν την «αγορά» αυτή ακόμα πιο ελκυστική, ενώ οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις θα τους προσφέρουν φτηνό εργατικό δυναμικό. Αν αυτό το εφιαλτικό σενάριο επιβεβαιωθεί τότε ο ελληνικός λαός θα βρεθεί απέναντι σε τετελεσμένα τα οποία θα είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψει. Η προοπτική αυτή δεν θα αφορά μόνο την τουριστική γη αλλά και τον τρόπο ζωής και οργάνωσης των τοπικών κοινωνιών που ουσιαστικά θα προσφέρουν «βοηθητικές» υπηρεσίες στους γερμανούς οικοδόμους που θα έρχονται να «εκτονωθούν» στην Ελλάδα. Εύχομαι από ψυχής , όλα αυτά να μη είναι τίποτε άλλο παρά σκέψεις ενός καχύποπτου. Αν όμως οι κυβερνώντες έχουν αυτά κατά νου τότε , τότε ακόμα και η λέξη «έγκλημα» είναι πολύ επιεικής για να περιγράψει αυτό που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα.