Καλή εβδομάδα και καλή τύχη

Σχολιάζει ο

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Η εβδομάδα που έρχεται θα πρέπει να είναι η πιο κρίσιμη εβδομάδα που πέρασε η χώρα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Τρία είναι τα μέτωπα που οδηγούν σε ανεξέλεγκτες ανατροπές τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό:

- Η απειλή της χρεωκοπίας-με όποιο όνομα και αν πλασάρεται- και οι επιπτώσεις στην εθνική κυριαρχία και στην καθημερινότητα των ελλήνων.

- Η προοπτική κατάρρευσης της Κυβέρνησης είτε λόγω της μαζικής αντίδρασης της ελληνικής κοινωνίας είτε λόγω της προφανούς πλέον αδυναμίας των κυβερνώντων να πείσουν τον ελληνικό λαό για την πολιτική που υιοθετούν και εφαρμόζουν. Το κοινό άρθρο των τριών δεν είναι τίποτε άλλο παρά , η καταγραφή της διεκδίκησης της επόμενη μέρα. Και μάλιστα μία στιγμή που κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πως θα είναι το κυβερνών κόμμα το πρωϊ της 21ης Οκτωβρίου.

-Η διαφαινόμενη αδυναμία σχηματισμού μίας μονοκομματικής κυβέρνησης από μία ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση.Όλες οι δημοσκοπήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για πρώτη φορά από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν μετουσιώνεται σε στροφή προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Όλα δείχνουν ότι οι δύο «μεγάλοι» του πολιτικού συστήματος μόλις και μετά βίας συγκεντρώνουν το 50% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος, καθώς η στροφή προς τα αριστερά είναι πλέον εμφανής. Ακόμα και μία κυβέρνηση συνασπισμού των δύο μεγάλων κομμάτων είναι αμφίβολο το αν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την αριστερή ανοχή και νομιμοποίηση.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν μπορεί σήμερα Κυριακή 16 Οκτωβρίου να είναι σίγουρος για το πώς θα είναι η Ελλάδα μετά από οκτώ μέρες αλλά και για τις δυνάμεις και τα γεγονότα που θα λειτουργήσουν ως πυροκροτητές των εξελίξεων.

Η συνδικαλιστική κουλτούρα που διαμόρφωσαν τα κόμματα από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα καταρρέει καθώς συνδικαλιστές σε δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια συνδικάτα και σωματεία έχουν κόψει τον ομφάλιο ρόλο με τις κομματικές ηγεσίες. Οι τελευταίες μάλιστα –η κάθε μία για δικούς τους λόγους-τους αποκηρύττουν με πρόσφατο παράδειγμα τον κ. Λυμπερόπουλο και την ΝΔ. Αυτή η αυτονόμηση οδηγεί αναπότρεπτα στην διαμόρφωση ετερογενών επαγγελματιών συμμαχιών χωρίς ένα κοινό αποδεκτό πλαίσιο στο τρόπο αντιπαράθεσης με την κεντρική κυβέρνηση. Φαίνεται ότι η λογική της σαλαμοποίησης που ακολούθησε η Κυβέρνηση απέτυχε και πλέον δεν έχει να αντιμετωπίσει ένα συνδικάτο ή μία ομάδα εργαζομένων αλλά ένα μεγάλο ετερόκλητο μέτωπο ικανό να παρασύρει ακόμα και τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ-ελεγχόμενες και εξαρτώμενες από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε πιο «επιθετικές» επιλογές. Για την ιστορία να πούμε ότι στην δεκαετία- του ΄80 τόσο η Θάτσερ όσο και ο Ρέιγκαν είχαν επιλέξει την στρατηγική της σαλαμοποίσης καθώς η «σιδηρά κυρία» ξεκίνησε την πολιτική της-τη δεύτερη θητεία της - με την σύγκρουση με το συνδικάτο των μεταλλωρύχων ενώ ο πρώην ηθοποιός επέλεξε το συνδικάτο των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας για να συγκρουστεί.

Η εμπειρία των δύο τελευταίων χρόνων δείχνει ότι η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αδιαφορεί για τα μηνύματα που δέχεται από την κοινωνία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το μόνο που πραγματικά την φοβίζει είναι τα «κουκιά». Και αυτή τη φορά , είναι περισσότερο πιθανή από ποτέ η προοπτική, το νομοσχέδιο που κατεβάζει στην Βουλή να υπερψηφιστεί με την αρωγή της αντιπολίτευσης . Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τι θα έχει βγάλει η κάλπη της 20ης Οκτωβρίου όχι τόσο από τα ΝΑΙ ή τα όχι , όσο, για το ποιοι θα πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Για να το πούμε πιο απλά μπορεί να σταθεί κοινοβουλευτικά ο κ. Παπανδρέου με την ψήφο της κυρίας Μπακογιάννη και των βουλευτών της η με τις ψήφους κάποιων «ανεξάρτητων» ; Μάλλον όχι. Σε μία τέτοια προοπτική , είναι πολύ πιθανό η 20η Οκτωβρίου, να θέσει σε λειτουργία διαδικασίες και μέσα στο ΠΑΣΟΚ , το όποιο πλέον κινείται με βάση όσα υπαγορεύει το ένστικτο αυτοσυντήρησης.

Το πιο σημαντικό είναι ποια θα είναι η επόμενη μέρα μετά το «κούρεμα». Πως θα αντιδράσουν οι καταθέτες; Ποια θα είναι η αντίδραση του Χρηματιστηρίου; Πως θα δεχθούν οι απλοί πολίτες μία απόφαση με την οποία τίθεται η ζωή τους για τα επόμενα χρόνια σε πλήρη ανασφάλεια; Όσα επικοινωνιακά τρυκ και αν χρησιμοποιηθούν κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αν την Δευτέρα θα βιώσουμε ουρές παντού. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει ακριβή εικόνα για το τι θα φέρει το κούρεμα στην καθημερινότητα του. Οι περισσότεροι κινούνται με βάση την δύναμη της αδράνειας θεωρώντας ότι «μπόρα είναι θα περάσει». Κακά τα ψέματα η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δεν αντιδρά. Και αυτό είναι ένα «πρώτης τάξεως» επιχείρημα για εκείνους που υποστηρίζουν ότι δεν θα αλλάξει τίποτε. Αυτό όμως είναι ένα επιχείρημα χρήσιμο στις συνεντεύξεις τύπου και στις δημόσιες δηλώσεις. Αλλά η σιωπή δεν σημαίνει ότι ελέγχει και καθορίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: Το να σιωπά κανείς δεν σημαίνει ότι δεν φοβάται. Και ο φόβος είναι η μήτρα του πανικού.

ΥΓ: Το realestatenews.gr , θεωρεί υποχρέωση του να παρεμβαίνει εκφράζοντας με σαφήνεις και ειλικρίνεια τις απόψεις του για τα τεκταινόμενα στην ελληνική κοινωνία , τα οποία δεν αφήνουν ανεπηρέαστη και την αγορά ακινήτων.