Ας κάνετε ένα κουϊζ: Σκεφθείτε λοιπόν ένα έλληνα ο οποίος κατοικεί σε ένα ιδιόκτητο σπίτι 110 τμ μέτρων σε μία μεσαία γειτονιά της Αθήνας. Το αγόρασε με στεγαστικό δάνειο πριν τρία χρόνια. Το σπίτι έχει 20 τμ ημιυπάιθριους και η τιμή ζώνης είναι 2.500 ευρώ το τμ. Ο πατέρας του πέθανε την προηγούμενη χρονιά αφήνοντας του , ένα κτηματάκι 6 στρεμμάτων στο χωριό με ένα αυθαίρετο κτίσμα 40 τμ που το χρησιμοποιούσε για αποθήκη και για να ξεκουράζεται , στα διαλλείματα της δουλειάς. Εκτός σχεδίου το κτηματάκι και χωρίς άδεια το κτίσμα. Αυτά βρίσκονται σε μία περιοχή που η τιμή της εφορίας είναι 800 ευρώ το τμ. Για το λόγο αυτό είχε και μία τουαλέτα μέσα στο κτίσμα αλλά και ηλεκτρικό ρεύμα. Λόγω γραφειοκρατίας η αποδοχή κληρονομιάς θα γίνει τον επόμενο μήνα. Ο άνθρωπος αυτός και η γυναίκα του δουλεύουν στο Δημόσιο και έχει δύο παιδιά. Δεν θα τον λέγαμε πλούσιο αλλά ούτε και φτωχό. Και όμως θα βλαστημήσει την ώρα και τη στιγμή που είναι «ιδιοκτήτης». Γιατί; Διότι θα κληθεί να πληρώσει:

-το τέλος για την ακίνητη περιουσία

-αυξημένο φόρο εισοδήματος λόγω τεκμηρίων , περικοπής της φοροαπαλλαγής των τόκων του στεγαστικού.

-το πρόστιμο για το αυθαίρετο που κληρονόμησε

-το φόρο κληρονομιάς

-το τέλος για το αυθαίρετο που κληρονόμησε.

-ΤΑΠ, φόρο ακίνητης περιουσίας στην περίπτωση αλλάξει το αφορολόγητο και μειωθούν οι απαλλαγές, ΕΡΤ κα

Γελάτε; Μάλλον θα πρέπει να κλαίτε , γιατί αυτή είναι μία τυπική ιστορία ενός σημερινού έλληνα που έχει την ατυχία να είναι ιδιοκτήτης, καθώς η Κυβέρνηση αυτού του τόπου πιστεύει ότι η ιδιότητα του αυτή αρκεί για να …τιμωρηθεί. Και μη  νομίζετε ότι εσείς θα τη γλυτώσετε είστε γελασμάνος. Γιατί;  Η δημευτική λογική δεν έχει ούτε όρια ούτε ονοματεπώνυμο.  Και για να μη νομίσετε ότι πρόκειται για υπερβολή δεν έχετε παρά να προσθέσετε τα ποσά που θα κληθεί να πληρώσει ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης  προκειμένου να είναι ιδιοκτήτης . Εμείς κάναμε την πρόσθεση και ξέρετε που καταλήξαμε ; Αυτά που θα πληρώσει, αναλογούν στο 38% της αξίας της κληρονομιάς.Για να το πούμε πιο απλά το Δημόσιο του παίρνει ένα κομμάτι της περιουσίας του. Είτε το θέλετε είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα της ακίνητης περιουσίας σήμερα. Είναι σε καθεστώς διωγμού! Ανελέητου διωγμού ! Και το ερώτημα στο κουϊζ είναι γιατί;

Α. Μήπως είναι ασφάλιστρο κινδύνου, όπως λέει ο κ. Βενιζέλος; Μα αν κινδυνεύει από κάτι η ιδιοκτησία είναι από την αβάστακτη φορολογία που οδηγεί σε μείωση της αξίας .

Β. Μήπως για να αποφύγει η χώρα την χρεωκοπία; Αντε και ο άνθρωπος αυτός θυσιάζεται για την πατρίδα. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση αυτή δεν χάνει την περιουσία του μέσω των φόρων που έχει πληρώσει ενδιάμεσα;

Γ. Μήπως τελικά όλα αυτά οδηγούν στο να αρπάξουν κάποιοι με ονοματεπώνυμο, «το καλύτερο οικόπεδο στο κόσμο» , χωρίς να πληρώσουν το παραμικρό αντίτιμο στους «ιδιοκτήτες»;

Τι σηματοδοτεί το «κούρεμα» στην αγορά ακινήτων και κυρίως κατοικίας; Συρρίκνωση για αρκετά ακόμα χρόνια. Όσοι πιστεύουν ότι το «κούρεμα» σημαίνει ότι οι πιστωτές μας χαρίζουν χρήματα κάνουν μεγάλο λάθος. Μία τέτοια απόφαση σημαίνει ότι ο οφειλέτης αναλαμβάνει μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις για πολλά χρόνια της ζωής του. Οι υποχρέωσεις αυτές αφορούν στο εισόδημα, στις δυνατότητες παρέμβασης του κράτους στην οικονομική πολιτική , στις εγγυήσεις που δίδονται για τα δάνεια , στο τρόπο λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, στο τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης ακόμα και στην απασχόληση και στην λειτουργία του κοινωνικού κράτους. Τι σημαίνουν όλα αυτά στην περίπτωση της αγοράς ακινήτων:

-συρρίκνωση της ζήτησης για αγορά κύριας κατοικίας αφού η εφαρμογή μίας τέτοιας πολιτικής απομακρύνει όλο και περισσότερους από την προοπτική της αγοράς ακόμα και αν πέσουν οι τιμές των κατοικιών. Γιατί; Διότι η ποσοστιαία μείωση των μισθών θα είναι αναλογικά μεγαλύτερη από την υποχώρηση του επιπέδου τιμών των κατοικιών.

-αύξηση της προσφοράς. Μία περιοριστική πολιτική μισθών και συντάξεων οδηγεί σε συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος . Αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αύξηση της προσφοράς. Αν μάλιστα , στο υπόδειγμα τεθεί και η αλλαγή του πλαισίου για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς τότε η αύξηση της προσφοράς –τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα

-θα είναι θεαματική. -πιστωτικός αποκλεισμός. Το τραπεζικό σύστημα θα είναι το πρώτο που θα μπεί στο τραπέζι του Προκρούστη. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης στεγαστικών δανείων θα γίνουν ακόμα πιο άκαμπτοι, ενώ ταυτόχρονα η προοπτική αλλαγών σε θέματα διαχείρισης των δανείων θα γίνουν ακόμα πιο ασφυκτικοί. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα υπάρξουν αλλαγές προς την κατεύθυνση των κατασχέσεων και του πιστωτικού αποκλεισμού. Για να το πούμε πιο απλά, μέτρα που αφορούν στο πάγωμα των πλειστηριασμών θα πρέπει να τα ξεχάσουμε για τον απλούστατο λόγο ότι πλέον οι πιστωτές θα βάζουν τους κανόνες. Αυτό άλλωστε μας είπε  η κ Μέρκελ. Φυσικά, οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα μας θα είναι πολύ περισσότερες αφού , στοιχείο της διαπραγμάτευσης θα είναι η αλλαγή της καθημερινότητας σε όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας τόσο του τόπου όσο και των ελλήνων γενικότερα

Νομικά μέτρα εναντίον των χαρατσιών, όπως τα χαρακτηρίζουν, σύσταση 30μελούς ομάδας αλληλεγγύης για αντίσταση στις πιθανές διακοπές ρεύματος και συντονισμός δράσης και προώθηση κοινού ψηφίσματος στα ΔΣ όλων των τοπικών φορέων, αποφασίσθηκαν κατά την διάρκεια συνδιάσκεψης φορέων που οργάνωσαν οι ''Πολίτες κατά του Χρέους'' με στόχο το συντονισμό των δράσεων όλων των συλλόγων και μαζικών φορέων του Ηρακλείου εναντίον των οικονομικών μέτρων.

Οι εκπρόσωποι του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου, παρουσίασαν το πλαίσιο δράσεων που θα αναλάβει ο σύλλογος και σύμφωνα με αυτό ο Σύλλογος θα ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση στην αίτηση ακύρωσης του τέλους επιτηδεύματος, η οποία εκδικάζεται στις 4 Νοεμβρίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Υπέρ της ίδιας αιτήσεως θα ασκήσει παρέμβαση και το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου. Επίσης θα οργανώσει την υποβολή μαζικών προσφυγών κατά της έκτακτης εισφοράς -το χαράτσι, όπως αναφέρουν- επί του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Επίσης εξετάζεται το ενδεχόμενο προσφυγών, αλλά εφόσον εκδοθεί η σχετική υπουργική απόφαση, η οποία και στη συνέχεια θα προσβληθεί στο δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση πάντως όπως τονίστηκε ο Δικηγορικός Σύλλογος Ηρακλείου θα είναι σε εγρήγορση, ειδικά για την προστασία των πολιτών που αποδεδειγμένα θα αδυνατούν να πληρώσουν το ειδικό τέλος ακινήτων.

Στη συνδιάσκεψη μετείχαν μεταξύ άλλων εκπρόσωποι από τους φορείς: Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, σύλλογος εργαζομένων δήμου Ηρακλείου / ΠΟΕ - ΟΤΑ , σύλλογος εργαζομένων δημοτικής αστυνομίας, ΕΛΜΕ, Κίνηση Αγανακτισμένων Εμπόρων, Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (Παράρτημα Ανατολικής Κρήτης), ο Φαρμακευτικός Σύλλογος, το Σωματείο Ιατρικών Επισκεπτών Κρήτης, οι Σύλλογο: Αρχιτεκτόνων, Τριτέκνων, Φαρμακοϋπαλλήλων και Βοηθών Φαρμακείου, Περιπτερούχων και Καπνοπωλών, Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων, Διοικητικού Προσωπικού ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, Φοιτητών Ιατρικής, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κρουσώνα, η δημοτική παράταξη ''Ηράκλειο - Ανθρώπινη Πόλη'' και το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο.

Ορισμένες φορές αναρωτιόμαστε, όλοι στην συντακτική ομάδα αυτής της εφημερίδας , "τι ακριβώς κάνουμε". Σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε πετύχει πολλά. Από το μηδέν φθάσαμε να γίνουμε με την βοήθεια σας μία από τις πιο μεγάλες ηλεκτρονικές εφημερίδες. Καταφέραμε , εκφράζοντας ένα διαφορετικό και πολλές φορές αιρετικό λόγο να παρεμβαίνουμε στα τεκταινόμενα προειδοποιώντας για αυτά που έρχονται και ορθώνοντας τη φωνή μας σε όσα γίνονται. Πετύχαμε να δώσουμε μία διαφορετική οπτική στην αγορά ακινήτων αποτινάσσοντας τη στείρα λογική της παρουσίασης τιμών και υιοθετώντας μία συνθετική ανάλυση της αγοράς που ξεκινά από την δημογραφική εξέλιξη και καταλήγει στην περιβαλλοντική ανάλυση. Επιχειρήσαμε , να αναδείξουμε το ρόλο της πολιτικής στην αγορά ακινήτων πιστεύοντας ότι τα εκατομμύρια των ιδιοκτητών αποτελούν τη πιο ισχυρή πολιτική φωνή στην χώρα.

Παρόλα αυτά είμαστε ιδιαίτερα προβληματισμένοι για το μέλλον . Για το μέλλον που έρχεται και επηρεάζει όλους μας. Διαπιστώσαμε ότι επιχειρείται ,αργά αλλά σταθερά , να αποκοπεί ο έλληνας από την ιδιοκτησία . Αισθανόμαστε ότι έχει ξεκινήσει μία αργή αλλά μεθοδική προσπάθεια να «σπάσει» η σχέση του έλληνα με την γη και το τούβλο. Διαισθανθήκαμε ότι ο απηνής διωγμός της ιδιοκτησίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσπάθεια να διαρραγεί η αλυσίδα της μεταβίβασης της ιδιοκτησίας από πατέρα σε γιό και από παππού σε εγγονό. Λες και στα δύο αυτά χρόνια , αυτοί που μας κυβερνούν έχουν βαλθεί να αναγκάσουν τους έλληνες να θεωρήσουν το ακίνητο ως κατάρα .

Διαπιστώσαμε ότι ο λόγος, όσον αφορά στην ακίνητη περιουσία ,έχει πάψει πλέον να επικεντρώνεται σε έννοιες όπως : υπεραξία, αποδόσεις και επενδύσεις. Συνειδητοποιήσαμε ότι ο μέσος έλληνας έχει πάψει να διαβάζει τις αγγελίες και να φαντάζεται το εαυτό του σε ένα καλύτερο σπίτι . Πειστήκαμε ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι που ονειρεύονται ότι τα δύο νοίκια θα φτάνουν για να καλύψουν τα έξοδα των γηρατειών τους. Για ένα πράγμα όμως είμαστε σίγουροι: Κάθε μέρα που περνά όλο και λιγοστεύουν οι έλληνες που βλέπουν την ακίνητη περιουσία στα όνειρα τους. Οι περισσότεροι την αντιμετωπίζουν ως ένα εργαλείο για να πληρώνουν φόρους . Κοντολογίς η ευλογία της ακίνητης περιουσίας έχει γίνει για πολλούς σαν το μεσαιωνικό τροχό των βασανιστηρίων.

Πραγματικά, δεν αξίζει το κόπο να απαριθμήσουμε τις πράξεις της εκτελεστικής εξουσίας με τις οποίες επιχειρείται η αρπαγή της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων. Ο αναγνώστης μας είναι και έξυπνος και ευαίσθητος για να κατανοήσει πως και πότε γίνεται αυτό. Αυτό όμως που μας προκαλεί δέος είναι : η σιωπή. Ναι, η σιωπή και η απάθεια μπροστά σε κάθε νέα φορολογία που φέρνει πιο κοντά τον έλληνα στην σκέψη : «να το πουλήσω για να ησυχάσω». Και εξοργιζόμαστε.

Μα δεν είναι δυνατόν, αυτό το μοναδικό οικόπεδο να περάσει σιωπηλά στα χέρια των ξένων και ντόπιων τοκογλύφων σκεπτόμαστε . Δεν είναι δυνατόν , μία ράτσα που έχει ιστορικά αποδείξει ότι ανθίσταται στους κάθε λογής βαρβάρους να σιωπά και να σκύβει το κεφάλι, μονολογούμε . Δεν είναι δυνατόν να μη συνειδητοποιούμε ότι η γη μας είμαστε εμείς, αναρωτιόμαστε . Το σήμερα και το αύριο μας .Γιατί , η γη και τα τούβλα είναι τα μοναδικά σημάδια που θα κάνουν να παιδιά μας να σκεφτούν : «Αυτό το πήρα από τον πατέρα μου».

Ειλικρινά αναλογιστήκαμε πολλές φορές : Που πηγαίνουμε; Εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε απάντηση και ξέρετε γιατί; Διότι διαπιστώσαμε ότι ως έλληνες έχουμε σταματήσει πια να αντιστεκόμαστε. Έχουμε σταματήσει να παλεύουμε για τη σπιθαμή της γης που αποκτήσαμε είτε από τους προγόνους μας είτε από τον ιδρώτα μας. Με έκπληξη βλέπουμε τους έλληνες να προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους ότι «το να χαθεί το χωραφάκι» είναι κάτι το σχεδόν αναπόφευκτο. Με περισσή μελαγχολία διαβάζουμε για κάποιους που στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν θυσιάστηκαν για αυτό το χωραφάκι. Και τότε , όλοι που είμαστε στην συντακτική ομάδα νοιώθουμε την στυφή γεύση του ματαίου να απλώνεται στη ψυχή και στο μυαλό μας. Και πραγματικά τότε αισθανόμαστε θλίψη. Αισθανόμαστε ότι αποτύχαμε . Αισθανόμαστε σαν Δον Κιχώτηδες που πολεμάμε για μία Δουλτσινέα που υπάρχει μόνο στην φαντασία μας. Και τότε σκεφτόμαστε : μήπως ήλθε η ώρα να τα παρατήσουμε;

Όχι όμως, δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Δεν θα μας κάνουν κάποιοι, να τραπούμε σε φυγή. Θα μείνουμε για να υπερασπιστούμε το ιερό δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Γιατί αυτή την ιδιοκτησία έχουν στοχοποιήσει και για αυτό το συνταγματικό δικαίωμα αξίζει κάποιος να αγωνίζεται.