Δευτέρα, 25 Νοέμβριος 2024 14:15

Άδειο είναι ένα στα τρία ακίνητα και οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να τα μισθώσουν ακόμα και με αισθητά χαμηλότερο ενοίκιο. Ταυτόχρονα εξίσου αδύνατη υπό τις σημερινές συνθήκες είναι και η πώληση, καθώς η ζήτηση είναι ανύπαρκτη. Παράλληλα οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα ακίνητα είναι υψηλές καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από 1.000.000 ακίνητα που ενοικιάζονται, περίπου τα 300.000 παραμένουν χωρίς ενοικιαστή, δηλαδή ένα στα τρία είναι άδειο! Ακόμα όμως και αν υπάρχει ενοικιαστής, το πιθανότερο είναι να εμφανίζει καθυστερήσεις στην αποπληρωμή του ενοικίου.Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων), συνολικά στην Ελλάδα σχεδόν το 50% των ενοικιαστών καθυστερούν να πληρώσουν το ενοίκιο από δύο μέχρι κι έξι μήνες, ή ακόμα και ένα χρόνο. Η οικονομική κρίση και η ανεργία σημαίνει ότι χιλιάδες είναι οι μισθωτές που αδυνατούν να πληρώσουν στην ώρα τους. Στην Αθήνα οι καθυστερήσεις στην πλειονότητά τους ξεπερνούν τους 2 μήνες, ενώ στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την Ενωση Ιδιοκτητών Ακινήτων της πόλης, 4 στους 5 ενοικιαστές καθυστερούν ακόμη και 5 μήνες να καταβάλουν τα ενοίκια. Το φαινόμενο των κακοπληρωτών βέβαια δεν είναι κάτι νέο, αλλά πριν από την κρίση δεν ξεπερνούσε σε ποσοστό το 15%-20%. Την τελευταία διετία καταγράφεται τριπλασιασμός του αριθμού των κακοπληρωτών. Από την άλλη πλευρά, όμως, οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα εν λόγω ακίνητα είναι εξαιρετικά υψηλές, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Ετσι , συνθήκες απόγνωσης έχουν προκύψει για εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι είναι πλέον η νέα γενιά «εγκλωβισμένων», Η μόνη κατηγορία ακινήτων που βρίσκει σχετικά γρήγορα ενοικιαστή είναι οι μικρές κατοικίες, γκαρσονιέρες και δυάρια επιφάνειας έως 65 τ.μ. Τα μεγαλύτερα ακίνητα (που συνεπάγονται και υψηλότερο κόστος συντήρησης, κοινόχρηστα κτλ.) παραμένουν στα αζήτητα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με δεκάδες χιλιάδες γραφεία και καταστήματα ανά τη χώρα, απόρροια της ύφεσης και των «λουκέτων».

Δευτέρα, 25 Νοέμβριος 2024 14:15

Τα φαινόμενα της μείωσης ενοικίων μέσω δικαστηρίων πολλαπλασιάζονται καθώς όλο και περισσότεροι ενοικιαστές προσφεύγουν στα δικαστήρια για να πετύχουν την μείωση του ενοικίου. Πρόσφατα μάλιστα ,το Πρωτοδικείο Βόλου μείωσε το ενοίκιο δύο καταστημάτων εμπορίας ρούχων κατά 20%. Η συμφωνημένη αξία για ακίνητο 88,5 τ.μ. από 8.500 ευρώ έπεσε για 1 χρόνο σε 6.800, ενώ για ακίνητο 45,4 τ.μ. από 4.500 σε 3.600 ευρώ για αντίστοιχο διάστημα. «Καταιγίδα» προσφυγών για μείωση των ενοικίων... Ο ρυθμός με τον οποίο κατατίθενται προσφυγές στα δικαστήρια όλης της χώρας από ενοικιαστές που ζητούν μείωση των μισθωμάτων, είτε για κατοικίες είτε για επαγγελματική στέγη έχει αυξηθεί και σύμφωνα με τα στοιχεία των δικηγόρων, το τελευταίο διάστημα οι αγωγές έχουν πενταπλασιαστεί και φτάνουν ακόμη και τις 2.000 υποθέσεις τον μήνα όταν πριν από έναν χρόνο δεν ξεπερνούσαν τις 500. Φυσικά έχει αυξηθεί και ο ρυθμός κατάθεσης σχετικών αιτημάτων και στις αρμόδιες επιτροπές διακανανονισμού . Πρόκειται για τριμελείς επιτροπές, που αν και δεν έχουν «διαφημιστεί» ιδιαίτερα, αποτελούν ένα καλό εργαλείο, κυρίως για τους επαγγελματίες που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους.

Η Επιτροπή Διακανονισμού είναι αρμόδια για την εξώδικη επίλυση διαφορών που αφορούν την αναπροσαρμογή του μισθώματος στις εμπορικές μισθώσεις για ακίνητα που βρίσκονται μέσα στα όρια της οικείας περιφερειακής ενότητας. Η Επιτροπή επιλαμβάνεται των υποθέσεων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της κατόπιν ενυπόγραφης αναφοράς ενός τουλάχιστον των εμπλεκομένων μερών. Προϋπόθεση για το παραδεκτό της αναφοράς είναι να έχει παρέλθει διετία από την έναρξη της μίσθωσης ή την τελευταία οικειοθελή ή δικαστική αναπροσαρμογή του μισθώματος ή από προηγούμενη αναφορά του ιδίου μέρους για την αυτή μίσθωση, και να έχει προηγηθεί έγγραφη πρόσκληση για αναπροσαρμογή του μισθώματος προς το άλλο μέρος, χωρίς ανταπόκριση. Η υποβολή της αναφοράς δεν διακόπτει ούτε αναστέλλει τις προβλεπόμενες από τον νόμο προθεσμίες για την άσκηση ενδίκου βοηθήματος. Εάν επιτευχθεί συμβιβασμός ως προς την αναπροσαρμογή του μισθώματος συντάσσεται Πρακτικό, το οποίο υπογράφεται από τα μέλη της Επιτροπής και τα εμπλεκόμενα μέρη ή τους νομίμους εκπροσώπους τους ή τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, επέχει θέση δικαστικού συμβιβασμού και αποτελεί τίτλο εκτελεστό. Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, τότε η Επιτροπή εκδίδει Πόρισμα, αντίγραφο του οποίου λαμβάνουν τα μέρη, που εκφράζει την εκτίμησή της επί της υποθέσεως, καθώς και τη γνώμη της τυχόν μειοψηφίας. Το Πόρισμα λαμβάνεται υπόψη από τα Δικαστήρια και εκτιμάται ελεύθερα.

Δευτέρα, 25 Νοέμβριος 2024 14:15

Η Ελλάδα συγκρινόμενη με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκεται μεταξύ των «πρωταθλητών» των πτωτικών τάσεων στις τιμές των κατοικιών το τελευταίο δωδεκάμηνο. Στην Ελλάδα και στις κατοικίες η μείωση των τιμών το δεύτερο τρίμηνο του 2012 και σε δωδεκάμηνο χρονικό ορίζοντα είναι της τάξης του 10,3%. Μ'ονο η Ιρλανδία και η Ουγγαρία εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά υποχώρησης, που για την πρώτη φθάνουν το 14,4% και για τη δεύτερη το 11,2%. Αντιστοιχίες με τη χώρα μας παρουσιάζουν η Ισπανία και η Πορτογαλία με αξιοσημείωτα ποσοστά συρρίκνωσης των τιμών τους το τελευταίο δωδεκάμηνο, ενώ σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα, παρόλο που βρίσκεται σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από την Ιρλανδία, εν τούτοις οι τιμές των κατοικιών της, αν και αξιοσημείωτα μειωμένες, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καταβαραθρωμένες. Στη Γηραιά Ήπειρο μεγάλη καθίζηση γνωρίζουν οι τιμές των κατοικιών στη Δανία, στην Ολλανδία, στην Κύπρο και στη Σλοβενία, ενώ διεθνώς η μείωση είναι σημαντική και στην περιοχή της Κίνας. Για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Γερμανία κινείται αυξητικά στο δωδεκάμηνο με 6,7%, η Αυστρία με 11%, η Ρωσία με 9,9%, η Γαλλία με 2,1% και το Βέλγιο με 2,8% κ.ά. Άξια μνείας η γειτονική Τουρκία, η οποία σε ετήσια βάση καταγράφει αύξηση των τιμών στις κατοικίες κατά 10,5%.

Δευτέρα, 25 Νοέμβριος 2024 14:15

Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, το στοκ των απούλητων διαμερισμάτων εκτιμάται πλέον ότι είναι το μεγαλύτερο από την μεταπολίτευση παρά την σχεδόν μηδενική ανοικοδόμηση πέρυσι και φέτος. Μάλιστα, η σύνθεσή του στοκ των απούλητων σπιτιών έχει αλλάξει σε σχέση με λίγα χρόνια πριν αφού η οικονομική καχεξία έχει αναγκάσει πολύ κόσμο να βάλει παλιά διαμερίσματα προς πώληση. Τα προηγούμενα χρόνια, π.χ. το 2008, μόνο νεόδμητα ή/και μεγάλης ηλικίας σπίτια, άνω των 30 ετών, που αγόραζαν οικονομικοί μετανάστες έβγαιναν προς πώληση. Ηδη μελέτες εμφανίζουν τις τιμές στην Αθήνα να έχουν υποχωρήσει σημαντικά με αποτέλεσμα να είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη . Σύμφωνα με έρευνα της UBS ( ζητούμενες τιμές για αγορά μεταχειρισμένων κατοικιών με έτος κατασκευής από το 1980 και μετά) οι τιμές στην Αθήνα διαμορφώνονται σε 1.850 ευρώ/τ.μ. κατά μέσο όρο και είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, δείγμα της πτώσης που έχει καταγραφεί από την έναρξη της κρίσης μέχρι σήμερα. Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση της Αθήνας οι τιμές των κατοικιών στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στο κέντρο είναι από τις χαμηλότερες, συγκριτικά με τις ανάλογες τιμές που καταγράφονται στα προάστια της πόλης. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει με τη συντριπτική πλειονότητα των πόλεων του εξωτερικού, όπου τα ακίνητα του κέντρου είναι και τα πλέον ακριβά. Σε ό,τι αφορά το κόστος ενοικίασης, το μέσο ενοίκιο στην Αθήνα διαμορφώνεται, κατά τη UBS, σε 880 δολάρια (περίπου 670 ευρώ), συμπεριλαμβανομένων και των κοινόχρηστων εξόδων.

Η ζοφερή πραγματικότητα με την κατακόρυφη πτώση τιμών και συναλλαγών δεν σημαίνει ότι η αγορά κατοικίας έπιασε πάτο. Πολύ περισσότερο όταν όλα δείχνουν ότι οι αρχικές εκτιμήσεις για σταθεροποίηση της εθνικής οικονομίας το 2013 και επαναφορά σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης το 2014 δεν είναι ρεαλιστικές ενώ η φορολογία των ακινήτων είναι πλέον βαριά και οι στρόφιγγες των δανείων από τις τράπεζες δεν πρόκειται να ανοίξουν σύντομα. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται δεν είναι αν θα σταματήσει η κατρακύλα στην αγορά κατοικίας αλλά πόσο ακόμη θα διαρκέσει. Όμως, απάντηση δεν μπορεί να δοθεί από την στιγμή που δεν υπάρχει ακόμη ορατότητα στο θέμα της εξόδου της οικονομίας από το τούνελ της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται και οι πραγματικές ανάγκες του εγχώριου τραπεζικού συστήματος σε κεφάλαια και ρευστότητα δεν είναι γνωστές.