Περαιτέρω πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας προβλέπει η  κεντρική τράπεζα για το 2010 γεγονός που θα έχει άμεση επίπτωση και στην μεταβολή του ΑΕΠ αλλά και στην αύξηση της απασχόλησης. Σύμφωνα με κείμενο της τράπεζας ,οι επενδύσεις σε κατοικίες (οι οποίες αποτελούν περίπου το 1/3 του συνόλου των επενδύσεων) το 2010 ,εκτιμάται, ότι θα συνεχίσουν να μειώνονται ―αν και με φθίνοντα ρυθμό― όπως φαίνεται από τη μείωση του όγκου της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας βάσει αδειών (με ετήσιο ρυθμό 27,6% το 2009, ο οποίος περιορίστηκε στο -21,3% το τελευταίο τρίμηνο του έτους).Παράλληλα, αναμένεται ότι ο ρυθμός επέκτασης της στεγαστικής πίστης θα είναι χαμηλός, αντανακλώντας τη διαμόρφωση τόσο της ζήτησης όσο και της προσφοράς δανείων. Απο την άλλη πλευρά η συρρίκνωση της προσφοράς νέων κατοικιών θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του αδιάθετου αποθέματος και την επιβράδυνση της πτώσης των τιμών.

Εξη λόγοι καθιστούν τις τιμές της κατοικίας ανθεκτικές στη κρίση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που αφορά το "ελληνικό παράδοξο" Σύμφωνα με την μελέτη η σχετική ανθεκτικότητα των τιμών στην ελληνική αγορά κατοικίας είναι πιθανόν να συνδέεται και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εν λόγω αγοράς ακινήτων, όπως είναι:
-το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης που πλέον ξεπερνά το 80%. Αυτό περιορίζει τη ζήτηση για πρώτη κατοικία και προσανατολίζει το προϊόν προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των στεγαστικών συνθηκών.
-η χαμηλή κινητικότητα ή συχνότητα μεταπώλησης των ακινήτων.Αν και δεν υπαρχουν διαθέσιμα στοιχεία ο μέσος χρόνος διακράτησης μίας κατοικίας κινείται στα επίπεδα των 12 χρόνων.
-ο πολύ μικρός αριθμός των συναλλαγών σε σχέση με το διαθέσιμο απόθεμα,
-το υψηλό κόστος συναλλαγών. Η φορολογία στις μεταβιβάσεις αλλά και τα έξοδα που τις επιβαρύνουν είναι σημαντικά και αυτό καθιστά μη συμφέρουσα την μεταβίβαση ακινήτων,
-η σημαντική επίδραση των φορολογικών μέτρων,
- ο σχετικά μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κατασκευαστικό κλάδο
(κυρίως στην κατασκευή κατοικιών).

Μία ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της αγοράς κατοικίας αποκαλύφθηκε σήμερα στην έκθεση για την νομισματική πολιτική της κεντρικής τράπεζα. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν στα μη εξυπηρετούμενα δανεια στο τέλος του προηγούμενου χρόνου το ποσοστό των στεγαστικών δανείων που δεν εξυπηρετούνται έφθασε στο 6,9% σημειώνοντας σημαντική αύξηση σε σύγκριση με το 2008. Αυτό σημαίνει ότι αυτή την στιγμή 40-70.000 σπίτια που έχουν προσημείωσει απο τράπεζες κινδυνεύουν να βγούν στο "σφυρί" λόγω  μη πληρωμής των τοκοχρεωλυτικών δόσεων. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ πιθανόν να αυξηθεί ακόμα περισσότερο στην διάρκεια του 2010 αφού, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι τα στεγαστικά δάνεια που δεν εξυπηρετούνται θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο λόγω της ύφασης και των τεράστιων προβλημάτων ρεύστοτητας που αντιμετωπίζει η αγορά. Πρέπει να σημειωθεί, ότι ανάλογος κίνδυνος ελλοχεύει και για πολλά καταναλωτικά δάνεια και κάρτες που δεν εξυπηρετούνται απο τους δανειολήπτες . Στις περιπτώσεις αυτές οι τράπεζες αναζητούν περιουσιακά στοιχεία των δανειοληπτών τους προκειμένου μέσω πλειστηριασμών να διεκδικήσουν τα χρήματα που τους οφείλουν. Ανάλογη είναι και η "συμπεριφορά" στα επιχειρηματικά δανεια για τα οποία οι επιχειρηματίες έχουν εγγυηθεί με προσωπικά περιουσιακά τους στοιχεία ακόμα και με τα σπίτια που κατοικούν. Αν και οι τράπεζες αποφεύγουν να κοινοποιήσουν τις προθέσεις τους ενούτοις η ξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική γιατί εκτός απο το πρόβλημα που θα προκαλέσει στην αγορά κατοικίας είναι πολύ πιθανόν να πυροδοτήσει κοινωνικές εντάσεις και αντιδράσεις.

Η «καρδιά» της αγοράς ακινήτων κτυπά στη Αττική και οι «πνεύμονες» στη Θεσσαλονίκη. Οι δύο αυτές αγορές συγκεντρώνουν το 60% περίπου της συνολικής αξίας των συναλλαγών που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο σύνολο της χώρας. Από την ανάλυση των δεδομένων που αφορούν την αξία των συναλλαγών προκύπτει ότι χρόνο με το χρόνο το μερίδιο της αγοράς που κατέχουν οι δύο περιφέρεις αυξάνεται  με ρυθμό 1,5 ποσοστιαίας μονάδας το χρόνο.
«Η συμπεριφορά αυτή είναι απόλυτα συνεπής με τη εξέλιξη των δημογραφικών δεδομένων, την ανάπτυξη του τραπεζικού συστήματος και την εξοικείωση του πληθυσμού με τα τραπεζικά προϊόντα και την ανάπτυξη τοπικών αγορών μέσω των επενδύσεων σε υποδομές που έχουν πραγματοποιηθεί» σχολίαζαν οικονομικοί αναλυτές υπόψη των οποίων τέθηκαν τα συγκεκριμένα στοιχεία και συνεχίζουν:
«Ο μεγάλος όγκος των συναλλαγών στις περιοχές αυτές εξασφαλίζει στον υποψήφιο αγοραστή περισσότερες πιθανότητες για την ταχεία ρευστοποίηση του περιουσιακού στοιχείου αλλά από την άλλη πλευρά δεν βοηθά στην επίτευξη υψηλών αποδόσεων από υπεραξίες»
Σύμφωνα με τα στοιχεία το 40% περίπου της πίττας των συναλλαγών γίνονται στη ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και αφορούν κατά κύριο λόγο ακίνητα μεγάλης ηλικίας. «Τα συμπεράσματα από ερμηνεία του ποσοστού αυτού προδιαθέτουν σε διπλή ανάγνωση. Η μία εκδοχή είναι ότι λόγω οικονομικής και δημογραφικής συγκέντωσης στη ευρύτερη περιοχή της Αθήνας πραγματοποιείται ο μεγαλύτερος αριθμός συναλλαγών. Η άλλη εκδοχή είναι ότι η μέση αντικειμενική αξία της ευρύτερης περιοχής είναι κατά 50% υψηλότερη από την αντίστοιχη ολόκληρης της χώρας. Αυτό δικαιολογεί την μεγάλη συμμετοχή της περιοχής στη  πίτα της ελληνικής αγοράς. Πάντως η πραγματικότητα μάλλον βρίσκεται στο συγκερασμό των δύο αυτών ερμηνειών» σχολίαζαν πανεπιστημιακοί εξειδικευμένοι στην αγορά ακινήτων από τους οποίους ζητήθηκε να σχολιάζουν τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η μεγέθυνση της αγοράς στη Ανατολική Αττική . Ενώ το 2003 η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής κατείχε το 2% της συνολικής πίτας του συνόλου της αγοράς στις αρχές του 2006 έφτασε να κατέχει το 8%.
«Η εξέλιξη αυτή είναι απόλυτα φυσιολογική αν λάβει κανείς υπόψη τρεις παραμέτρους. Τις εντάξεις στο σχέδιο πόλης πολλών περιοχών καθώς και τις προσδοκίες να ενταχθούν άλλα 120.000 στρέμματα. Τη μετατροπή πολλών περιοχών εξοχικής κατοικίας σε τόπους κύριας κατοικίας και τέλος της μεταφορά ενός σημαντικού ποσοστού της οικονομική δραστηριότητας στις περιοχές αυτές λόγω των σημαντικών επενδύσεων σε δρόμους , σιδηροδρομικά δίκτυα κ.α» τόνιζαν οικονομικοί αναλυτές.
Ανάλογη συμπεριφορά με σαφώς χαμηλότερους ρυθμούς καταγράφονται και στη Δυτική Αττική. Στις περιοχές αυτές οι συναλλαγές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα (σχεδόν έχουν διπλασιασθεί) αλλά το μερίδιο στη πίτα της αγοράς παραμένει το ίδιο αφού η αξία των συναλλαγών έχουν αυξηθεί με το ίδιο ρυθμό. Αντίθετα η αγορά στο Πειραιά και στους νόμους δήμους περιορίζεται(παρά την αύξηση των συναλλαγών) αφού πλέον οι συναλλαγές αφορούν σε ποσοστό άνω του 80% αγοραπωλησίες κατοικιών.