Το υπουργείο Οικονομικών αρέσκεται στην παραπλάνηση . Με την περίπτωση όμως του ενιαίου φόρου το παράκανε. Προβάλλει περί... «ελαφρύνσεων» για τη μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων, σε σχέση με το χαράτσι που επιβλήθηκε μέσω της ΔΕΗ. Η πραγματικότητα βέβαια είναι τελείως διαφορετική: εκείνοι που είχαν ένα σπίτι ή ένα κομμάτι γης, αξίας μέχρι 200.000 ευρώ, μέχρι και το έτος 2010 δεν πλήρωναν κανένα τέτοιο χαράτσι. Με το νέο χαράτσι που φέρνει η κυβέρνηση, από το 2014 το δήθεν «έκτακτο τέλος» που επιβλήθηκε το 2011 στο όνομα της «δημοσιονομικής προσαρμογής», θα αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα θα επεκταθεί και σε μικρές ιδιοκτησίες (αγροτεμάχια, εδαφικές εκτάσεις, μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα κ.ά.) που μέχρι και για φέτος (2013) δεν προβλεπόταν το συγκεκριμένο χαράτσι. Το υπουργείο Οικονομικών, κάνοντας τη σύγκριση με το τάχα «έκτακτο» χαράτσι, ισχυρίζεται ότι τα «συνολικά φορολογικά βάρη στην περιουσία δεν αλλάζουν σε σχέση με φέτος», αλλά «αναδιανέμονται» από αυτούς που έχουν περιουσία κυρίως σε κτίσματα (διαμερίσματα κλπ. σε πόλεις και περιφέρεια) σε εκείνους που έχουν μεγάλη περιουσία κυρίως σε αστικά οικόπεδα, καθώς και σε εκείνους που έχουν αγροτεμάχια.

Σύμφωνα με την ταξινόμηση του υπουργείου Οικονομικών το 45% έχουν μόνο κτίσματα και θα «πληρώσουν λιγότερα σε σχέση με το 2013», ενώ «χονδρικά το 75%-80% θα πληρώσουν λιγότερα». Σύμφωνα με την ίδια ταξινόμηση μόλις το 5% (280.000 φορολογούμενοι) έχουν συνολική περιουσία άνω από 300.000 ευρώ, οι οποίοι θα πληρώσουν και το συμπληρωματικό φόρο (που αντιστοιχεί στο σημερινό ΦΑΠ). Να σημειωθεί βέβαια ότι το 5% αφορά μόνο σε φυσικά πρόσωπα και όχι σε εταιρείες, τράπεζες, «επενδυτικά» χαρτοφυλάκια και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, για τους οποίους ήδη προβλέπεται συμβολικός φόρος και εξαιρέσεις. Επιπλέον, το υπουργείο Οικονομικών λέει ότι θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για τη μείωση του φόρου μεταβίβασης στις αγοραπωλησίες ακινήτων. Στόχος, η τόνωση της κτηματαγοράς και των μεταβιβάσεων, η διευκόλυνση της συγκέντρωσης ακίνητης περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Όμως για ποιους το κάνει; Για την μεσαία τάξη που οδηγείται στην εξαθλίωση ή για το 1,5 εκατ. ανέργους. Απλώς πριμοδοτεί τα κοράκια. Σε συνδυασμό με τη προωθούμενη έναρξη των πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια των λαϊκών νοικοκυριών.

Τα κόκκινα δάνεια έχουν φθάσει ήδη σε ποσοστό πάνω από 30 % του χαρτοφυλακίου των τραπεζών και αποτελούν ένα μεγάλο αγκάθι και βαρίδι για την εξέλιξη της εξυγίανσής τους. Οι τράπεζες, μέχρι πρόσφατα, ήταν αρνητικές στο θέμα της άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών γιατί τα ενυπόθηκα σε κατοικίες δάνεια αποτελούν για τις τράπεζες σημαντικό στοιχείο του Ενεργητικού τους, ακόμη και αν είναι καθυστερημένα, επειδή έχουν μεγάλο ποσοστό κάλυψης. Επίσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστούν έναν όγκο ακινήτων σε μία αγορά, η οποία έχει καταρρεύσει και με ένα φορολογικό πλαίσιο, το οποίο επιβάλλει εξαιρετικά μεγάλο βάρος στα ακίνητα. Από την άλλη πλευρά τα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να αντέξουν το κοινωνικό κόστος εκτέλεσης των πλειστηριασμών. Ακόμη αν καταρρεύσει η αγορά ακινήτων, θα υποχρεωθούν να μειώσουν την αξία των υποθηκών τους, γεγονός, που θα αυξήσει τις επισφάλειες και τις προβλέψεις τους και κατά συνέπεια τις κεφαλαιακές απαιτήσεις τους για κάλυψη των επιπλέον ζημιών. Έτσι, μέχρι σήμερα, οι ελληνικές τράπεζες είναι διστακτικές για την πώληση προβληματικών δανείων. Αυτό συμβαίνει γιατί προς το παρόν οι προσφορές, που έχουν δεχθεί για τα χαρτοφυλάκιά τους, δεν είναι ελκυστικές, και θεωρούν ότι δεν υπάρχει άμεση ανάγκη για «ξεφόρτωμα» δανείων στις τιμές, που τους έχουν προταθεί, γιαυτό τηρούν στάση αναμονής. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για την πώληση ενός δανείου εξαρτάται τόσο από το ύψος των προβλέψεων που έχουν σχηματιστεί για αυτό, όσο και από τις διασφαλίσεις (υποθήκες κ.λ.π.) που υπάρχουν. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν κατέληξαν σε συμφωνίες για την πώληση δανείων σε distress funds, που έδειξαν έντονο ενδιαφέρον. Όμως, μέσα στο 2014, το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα εμφανισθεί έντονα και πιεστικά για τις τράπεζες, οπότε οι διαδικασίες εξυγίανσης των ισολογισμών θα επιταχυνθούν, επειδή ήδη τα κόκκινα δάνεια έχουν φθάσει σε επικίνδυνα επίπεδα.

Σε αντίθεση πάντως με ό,τι συμβαίνει ως σήμερα στην Ελλάδα, στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες η πώληση δανείων έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Η πρόσφατη μελέτη της PricewaterhouseCoopers, αναφέρει ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ευρώπη το τελευταίο 12μηνο έχουν αυξηθεί περίπου κατά 100 δις. Στην Ελλάδα, σε ανάλογη ενέργεια πώλησης χαρτοφυλακίου δανείων, έχει προχωρήσει μόνο η Citigroup, που έχει διαθέσει πακέτα δανείων αξίας 300 εκατ. Υπάρχει παράλληλα μια διοχέτευση πληροφοριών για «εκποιήσεις» δανείων από ελληνικές τράπεζες, επειδή θα λειτουργούσαν εξυγιαντικά για τους ισολογισμούς των τραπεζών. Είναι φανερό ότι αν ανοίξει το θέμα της πώλησης «κόκκινων δανείων», σειρά θα έχουν τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, σε μια περίοδο, που υπάρχει βεβαιότητα ότι αίρονται οι προστατευτικές διατάξεις για τους πλειστηριασμούς ακινήτων. Οι ελληνικές τράπεζες «αξιοποιούν» την έκθεση της PWC και για να διεκδικήσουν φοροαπαλλαγές για τις πωλήσεις «κόκκινων δανείων». Στην έκθεση της PWC υπάρχει η πρόταση να γίνει νομοθετική παρέμβαση και να επιτραπεί στις τράπεζες να σχηματίζουν φορολογική απαίτηση για το 26% της ζημίας (όσο ο φορολογικός συντελεστής επί των εταιρικών κερδών), που εγγράφουν εφόσον κεφαλαιοποιούν εταιρικά δάνεια, ώστε να μην υφίστανται ζημιές στα εποπτικά τους κεφάλαια.

Γιατί ο Στουρνάρας επιμένει με τις αντικειμενικές; Για να μαζέψει περισσότερα έσοδα , είναι η απάντηση καθώς και ο ενιαίος φόρος θα υπολογιστεί με βαση πλασματικές και υπερτιμημένες αξίες καθώς , οι εμπορικές τιμές των κατοικιών θα ολοκληρώσουν το 2013 με πτώση 40% κατά μέσο όρο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, σε σχέση με το τέλος του 2008. Λογικό λοιπόν αποτέλεσμα είναι να υποχρεώνουν τους φορολογουμένους να πληρώσουν για την ακίνητη περιουσία τους σε τιμές ακόμα και 50% πάνω από τις εμπορικές. Ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων τελικά μονιμοποιεί το χαράτσι της ΔΕΗ, το οποίο μάλιστα θα επιβάλλεται πλέον και σε μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, οικόπεδα και αγροτεμάχια. Ο δήθεν ενιαίος φόρος παραμένει στην πραγματικότητα διπλός, καθώς προβλέπει και κύριο φόρο (μονιμοποιώντας το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων) αλλά και συμπληρωματικό (διατηρώντας το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας). Ωστόσο, αν και παρά τις μειώσεις που έγιναν μετά τις αντιρρήσεις των βουλευτών, ο φόρος παραμένει βαρύτερος από πέρυσι για το σύνολο της περιουσίας, αν αυτή δεν περιλαμβάνει μόνο ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα. Επιπλέον, υποχρεώνει το σύνολο των φορολογουμένων να τον πληρώσουν, με μόνη εξαίρεση όσους έχουν εισοδήματα κάτω από 9.000 ευρώ, με προσαύξηση 1.000 ευρώ για τη σύζυγο και για κάθε προστατευόμενο τέκνο, υπό την προϋπόθεση ότι η επιφάνεια των κτισμάτων που έχουν στην κατοχή τους δεν υπερβαίνει τα 150 τ.μ., οι οποίοι θα πληρώσουν το μισό φόρο. Οσοι τηρούν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις και είναι τρίτεκνοι, πολύτεκνοι ή άτομα με αναπηρία άνω του 80%, θα έχουν πλήρη απαλλαγή.

Τελευταία, ελπίδα σωτηρίας μπορεί να αποτελέσει μόνο το ΣτΕ, στο οποίο έχουν προαναγγείλει ότι θα προσφύγουν φορείς . Εμπρός λοιπόν στην κατάφωρη αδικία , η οποία καταργεί το Σύνταγμα και που οι βουλευτές αποδέχονται η δικαιοσύνη καλείται να αποφανθεί για το αν σε αυτό το τόπο υπάρχει ΔΙΚΑΙΟ .

Η οικονομία είναι μία απλή επιστήμη που κινείται στα όρια της εμπειριοκρατίας. Όλα στην επιστήμη αυτή ,βασίζονται στην ανθρώπινη συμπεριφορά : έχεις χρήματα; Τότε τρώς , ζεσταίνεσαι , ντύνεσαι , πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου , αποταμιεύεις και αγοράζεις σπίτι ή πληρώνεις το ενοίκιο . Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι οι πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών σπουδών όταν πηγαίνουν στην σχολή τους αυτό που μαθαίνουν πρώτα από όλα είναι η εξίσωση: Y=C+S , δηλαδή ότι το εισόδημα θα πρέπει να ισούται με την κατανάλωση και την αποταμίευση. Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι σχέση έχουν τα μαθήματα της Μακροοικονιμικής θεωρίας με την ελληνική πραγματικότητα. Έχουν και παραέχουν. Αν συνδυάσει κανείς , αυτά που λένε οι οικονομολόγοι με εκείνα που ισχύουν στην καθημερινότητα βγάζει χρήσιμα συμπεράσματα που ερμηνεύουν το παρόν και προβλέπουν το μέλλον. Για παράδειγμα οι πολιτικοί μιλούν για ανάπτυξη και οι πολίτες αναρωτιούνται αν και πότε θα φθάσει στην τσέπη τους. Πολλοί , προσδοκούν ότι θα σταματήσει η κατηφόρα της αγοράς ακινήτων . Άλλοι , πάλι πιστεύουν ότι αυτά που είπε ο κ. Στουρνάρας για την υπερφορολόγηση ανταποκρίνονται στην αλήθεια και άλλοι ότι πρόκειται για «μπούρδες».

Μισθοί

Χθές, δημοσιοποίηθηκαν από δύο διαφορετικές πηγές (Eurostat και υπουργείο Εργασίας), στοιχεία για την οικονομική κατάσταση των ελλήνων. Δηλαδή για την φτώχεια (τα στοιχεία είχαν δημοσιοποιηθεί ήδη από τον paratiritis.gr ) και για το επίπεδο των μισθών. Από αυτά τα στοιχεία μπορεί εύκολα να δώσει απαντήσεις σε όλα τα προαναφερόμενα ερωτήματα. Έχουμε και λέμε λοιπόν :Με μισθό κάτω των 1.000 ευρώ (μεικτά) αμείβονται, μετά τις αλλαγές στις συμβάσεις εργασίας και την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των περισσότερων επιχειρήσεων, σχεδόν οι έξι στους δέκα μισθωτούς που απασχολούνται, νόμιμα, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Με βάση τα στοιχεία, σε σύνολο 1.371.450 εργαζομένων που δήλωσαν οι 196.695 (ή 230.858 μαζί με τα παραρτήματά τους) επιχειρήσεις της χώρας, οι 781.106 (ποσοστό 57%) εισπράττουν - συνήθως με καθυστερήσεις αφού μία στις δύο επιχειρήσεις δεν πληρώνει εντός προθεσμίας - μισθό κάτω από 1.000 ευρώ τον μήνα

Η φτώχεια

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχει λάβει η φτώχεια στην Ελλάδα, καθώς σύμφωνα με τη Eurostat το 2012 περίπου 3,8 εκατομμύρια πολίτες πληρούσαν ένα από τα τρία κοινοτικά κριτήρια που προσδιορίζουν τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού: Το εισόδημα, τη στέρηση στοιχειωδών μέσων διαβίωσης και τα νοικοκυριά που πλήττονται από ανεργία. Στο σύνολο της Ε.Ε. ένα από τα τρία κριτήρια πληρούσαν 124,5 εκατομμύρια άτομα (24,8% του πληθυσμού), καταγράφοντας αύξηση κατά 5,5 εκατ. άτομα σε σχέση με το 2011. Σύμφωνα με τα κοινοτικά στοιχεία, η Ελλάδα κατέχει τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρωζώνη, εμφανίζοντας ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης μετά την άφιξη της τρόικας, ενώ εξίσου ανησυχητική είναι η κατάσταση και στις άλλες χώρες του Νότου που πλήττονται από την κρίση και τη λιτότητα. Το 2012 το 34,6% του πληθυσμού, δηλαδή 3,8 εκατομμύρια άτομα ή ένας στους τρεις Έλληνες, πληρούσαν τουλάχιστον ένα από τα τρία κριτήρια που προσδιορίζουν τον κίνδυνο φτώχειας. Ο αριθμός των φτωχών αυτής της κατηγορίας αυξήθηκε μέσα σε δώδεκα μήνες κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες ή 400.000 άτομα. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά ότι:

4.000.000 έλληνες δεν έχουν χρήματα για να στηρίξουν τι ζήτηση που απαιτείται για την ανάπτυξη.

4.000.000 έλληνες στο μόνο που μπορούν να προσδοκούν από την περίφημη ανάκαμψη είναι να βελτιώσουν οριακά το επίπεδο διαβίωσης τους , το οποίο σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να φτάσει στα επίπεδα πριν την κρίση.

4.000.000 έλληνες δεν μπορούν να συμμετάσχουν στην διαδικασία ανάκαμψης της αγοράς ακινήτων γιατί πολύ απλά τα εισοδήματα τους δεν αρκούν για να καλύψουν την καθημερινότητα.

4.000.000 έλληνες υπερφορολογούνται γιατί ακόμα και ένα ευρώ επιπλέον φόρου για αυτούς σημαίνει πολλά…

Απλά είναι τα πράγματα. Για αυτό άλλωστε η οικονομία είναι μία απλή επιστήμη που κινείται στα όρια της εμπειριοκρατίας

ΠΗΓΗ : paratiritis.gr