Οι υψηλές τιμές του όζοντος, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα στην πρωτεύουσα. Ο φωτοχημικός ρύπος του όζοντος έφτασε στη Γεωπονική (6/7/12) τα 223 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα. Το όριο ενημέρωσης κοινού είναι τα 180 και επιβολής έκτακτων μέτρων τα 240. Η πόλη βράζει για μήνες ως αποτέλεσμα του φαινομένου των θερμικών νησίδων! Για όλα αυτά και για άλλα πολλά, ο πρωθυπουργός δεν είπε ούτε λέξη στην ομιλία του, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, πρόλαβε όμως, μέσα σε λίγες γραμμές, να βγάλει το γενικό πωλητήριο για έναν από τους σημαντικότερους αδόμητους χώρους στην Αθήνα, αλλά και για το παράλιο μέτωπο της πόλης συνολικά!

Η Αθήνα -με τον χαμηλότερο μέσο όρο τετραγωνικών μέτρων πρασίνου στην Ε.Ε. (λιγότερο από 3 τ.μ. πράσινο ανά κάτοικο)- πρέπει να «αξιοποιηθεί» και άλλο; Ποια είναι η πρωτεύουσα - μοντέλο για το επιτελείο της τρικομματικής συγκυβέρνησης και πώς σκέπτεται να μεταμορφώσει την Αθήνα όταν σκοπεύει να «αξιοποιήσει» με ρυθμούς fast track τους εναπομείναντες αναξιοποίητους χώρους;Τι σημαίνει ανάπτυξη στο «Ελληνικό»;

Εμπορικά κέντρα! Ρώτησε ο κ. Σαμαράς τους μικρομεσαίους καταστηματάρχες του Αλίμου, της Αργυρούπολης και της Γλυφάδας, αν αντέχουν τη δημιουργία εμπορικών κέντρων; Ας επισκεφθεί την αγορά στο Μαρούσι όπου θα δει τις ανοιχτές πληγές της, μεταξύ άλλων και από τη δημιουργία του Μall. Ξενοδοχεία! Ποσά ξενοδοχεία χρειάζεται η πόλη, που, οκτώ χρόνια μετά την τέλεση της Ολυμπιάδας, τα ξενοδοχεία κλείνουν το ένα μετά απ' το άλλο στο κέντρο της; Ιδιωτικά γραφεία - νέες κατοικίες!

Έχει ανάγκη η Αθήνα από νέες κατοικίες - γραφεία; Τα αναρίθμητα πωλητήρια, ακόμα και στις πιο οικονομικά εύρωστες περιοχές, δεν έγιναν αντιληπτά από το επιτελείο του κ. Σαμαρά που κάνει αυτές τις προτάσεις; Ο κατάλογος των προτάσεων που κατά καιρούς έχουν γίνει περιλαμβάνει και άλλα, όχι και τόσο χρήσιμα για την πρωτεύουσα, αλλά η έκταση του κειμένου δεν επιτρέπει εκτενέστερη αναφορά.

Ας λειτουργήσει πρώτα το μετρό, που παρέμενε «παγωμένο» εξ αιτίας της εμπλοκής του ελληνικού κράτους με τη Siemens ή καλύτερα των Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ με τη Siemens! Η μη λειτουργία των σταθμών του μετρό συνεπάγεται την μη εξυπηρέτηση 160.000 επιβατών ημερησίως. Μόλις ανοίξουν οι σταθμοί, θα υπάρξει εξοικονόμηση 320.000 ευρώ ημερησίως για το δημόσιο ταμείο, έκλυση 130 λιγότερων τόνων CO2 στην ατμόσφαιρα ημερησίως, έξι λιγότερα θανατηφόρα ατυχήματα και 110 λιγότεροι τραυματισμοί ετησίως (τα στοιχεία είναι από την εφημερίδα Καθημερινή).

Πρόταση! Η μελέτη που εκπονήθηκε από το ΕΜΠ τεκμηριώνει τη σημασία της δημιουργίας Πάρκου Πρασίνου και Κοινωφελών Χρήσεων για όλους τους πολίτες της Αθήνας στον χώρο του πρώην αεροδρομίου. Η πρόταση αυτή είναι ρεαλιστική διέξοδος για ένα βιώσιμο Λεκανοπέδιο, που από τον Μάιο μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου ζει με air condition. Να βγει, επιτέλους, ένας κανόνας, ειδικά για την Αθήνα, ότι δεν μπορεί να χτιστεί ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο γης αν δεν γκρεμίζεται ένα! Να συζητήσουμε και να προχωρήσουμε τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, να προχωρήσει η ενεργειακή θωράκιση των κτηρίων! Χάνονται ετησίως υπέρογκα ποσά από τη μη προσαρμογή της πόλης στα νέα δεδομένα και τις νέες τεχνολογίες, που μπορούν να βελτιώσουν αισθητά τη φριχτή πραγματικότητα του καλοκαιριού! Οι επιπτώσεις που θα έχει στη δημόσια υγεία και στην περιβαλλοντική κατάσταση του Λεκανοπεδίου η «αξιοποίηση» του Ελληνικού είναι πολύ πάνω από τα δισ. που θα εισπράξει ευκαιριακά η κυβέρνηση, ιδίως τώρα που οι αποτιμήσεις είναι στο ναδίρ εξ αιτίας της κρίσης. Το Ελληνικό και οι άλλοι αδόμητοι χώροι στην Αθήνα είναι σαν τον Παρθενώνα. Δεν πωλούνται!

ΠΗΓΗ: Αυγή

Όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα έχουμε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκατοίκησης στον κόσμο, καθώς ξεπερνάει οριακά το 80%. Υπάρχει ένας σημαντικός λόγος για την εικόνα αυτή : η πλήρης τσιμεντοποίηση της Αθήνας συνέπεσε με την έναρξη της εποχής του πληθωρισμού και των υποτιμήσεων. Πριν τριάντα χρόνια λοιπόν, δεν είχε κανένα νόημα να έχεις τα λεφτά σου στην τράπεζα, σε μετρητά, ή σε επενδύσεις που τις έτρωγε ο πληθωρισμός. Οπότε, ο κόσμος αγόραζε γη, ή σπίτια. Από το τέλος της δεκαετίας του 1990 και κυρίως με το ευρώ, ο πληθωρισμός υποχώρησε, αλλά μας έμεινε ο φόβος του. Το να μένεις στο νοίκι θεωρείτο σχεδόν ντροπή. Έλα όμως που τώρα ανακαλύψαμε ότι και τα ακίνητα χάνουν την λάμψη τους! Συγκεκριμένα, οι τιμές των ακινήτων έχουν υποχωρήσει έως και 50% λόγω της κρίσης. Όπερ σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες τους έχουν γίνει φτωχότεροι. Θα μου πείτε δεν το νιώθουν στην τσέπη τους άμεσα, όπως όσοι χάνουν τη δουλειά τους. Κι όμως το νιώθουν. Πρώτον, γιατί αν βρεθούν σε δύσκολη θέση αυτή τη στιγμή, στην καλύτερη περίπτωση θα πρέπει να «σκοτώσουν» το ακίνητό τους, στη χειρότερη δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με αυτό, γιατί η αγορά είναι τελείως νεκρή. Τα στεγαστικά που βρίσκονται στο κόκκινο αυξάνονται, τα δεύτερο-τρίτα διαμερίσματα που μαζεύμαμε μένουν ξενοίκιαστα, οι φόροι τρέχουν. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες είναι παγιδευμένοι σε τέσσερις τοίχους (ή σε τέσσερα στρέμματα) που δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Μία λύση θα ήταν να ενθαρρύνουμε τις επενδύσεις Ευρωπαίων σε εξοχικές κατοικίες στην Ελλάδα (ακόμη και στην Αθήνα, όχι μόνο στα νησιά). Με 120.000 ευρώ σήμερα, δηλαδή τζάμπα για έναν Βέλγο, αγοράζει κανείς αξιοπρεπέστατο δυάρι στο Φάληρο, η παραλία του οποίου είναι πολύ καλύτερη από οποιαδήποτε «παραλία» της Βόρειας Θάλασσας.. Αν ιδιωτικός τομέας και κράτος στην Ελλάδα συντονίζονταν για να προωθήσουν τη χώρα μας ως «Φλόριντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και χρήματα θα φέρναμε και τα υπεράριθμα σπίτια μας θα ξεφορτωνόμασταν και θα ανακόπταμε την καταστροφή της αξίας της ακίνητης περιουσίας μας.

Υπήρχε ένα τραγούδι, σουξε πριν μερικές δεκαετίες. Ο στιχουργός του περιέγραφε το "Πως αλλάζουν οι καιροί ". Αυτοί οι στίχοι ταιριάζουν "γάντι" στην περίπτωση της αγοράς ακινήτων. Αν κανείς θελήσει να πάει πίσω , για παράδειγμα στην δεκαετία του '60 και συγκρίνει την συμπεριφορά της αγοράς κατα την προεκλογική περίοδο με τη σημερινή σίγουρα θα αισθανθεί θλίψη και απογοήτευση.

"Η προεκλογική περίοδος ήταν το βασίλειο των αυθαιρέτων στην δεκαετία του ΄60. Τότε περίμεναν όλοι για να κτίσουν το δικό τους αυθαίρετο είτε για να αποκτήσουν κεραμίδι είτε για να έχουν το εξοχικό τους. Μιλάμε για ένα οικοδομικό οργασμό σε ολόκληρη τη χώρα με τα σπίτια να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια , του εργολάβους να κάνουν χρυσές δουλειές και χιλιάδες οικοδόμους να βρίσκουν μεροκάματα. Στην Δυτική Αττική, στα Μεσόγεια , στο παραλιακό μέτωπο του Αργοσαρωνικού μέχρι και το Σούνιο αλλά και στις γειτονιές του νότιου Ευβοϊκού που σήμερα θεωρούνται προνομιούχες, χιλιάδες άνθρωποι απέκτησαν σπίτι ελέω εκλογών. Φυσικά το κόστος που πλήρωναν ήταν φουσκωμένο -ακόμα και για τα υλικά- αλλά σε κάθε περίπτωση χιλιάδες άνθρωποι απόκτησαν σπίτι. Πιστεύω ότι την περίοδο των εκλογών κτίζονταν περισσότερα απο 50.000 αυθαίρετα." , έλεγε χαρακτηριστικά βετεράνος εργολάβος που δραστηριοποιούνταν στη ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων στην διάρκεια της δεκαετίας του '60 και συμπλήρωνε : "Τότε ακόμα και οι πολιτικοί θεωρούσαν το ακίνητο ευλογία αλλά σήμερα το αντιμετωπίζουν σαν... εγκληματία ". Για να καταλάβει κανείς την διαφορά δεν έχει παρά να διαβάσει μερικές απο τις ανακοινώσεις του υπουργείου Οικονομικών.

Φόροι στα ακίνητα, κατασχέσεις σπιτιών για χρέη ακόμα και λιγότερα απο τις 10.000 ευρώ και μία συστηματική προσπάθεια τρομοκράτησης με εργαλείο τα ακίνητα. Ακόμα και τα χαράτσι επιβάλλονται με άλλοθι την διατήρηση της αξίας των ακινήτων (Βενιζέλος κατα την ανακοίνωση της επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας). Ενδεικτικές είναι οι ανακοινώσεις του υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών ο οποίος με πρόφαση τους μεγαλοοφειλέτες απειλεί όλους τους ιδιοκτήτες.

"Για τους μεγαλο-οφειλέτες το υπουργείο θα ψάξει αν διαθέτουν περιουσία στο εξωτερικό όπως τραπεζικές καταθέσεις και ακίνητα. Ο έλεγχος θα επεκταθεί στα μέλη των οικογενειών των μεγαλο-οφειλετών και στα συνυπόχρεα πρόσωπα. Αμέσως μετά θα πάρουν σειρά οι οφειλέτες μεσαίας κατηγορίας.", είπε αφήνοντας να εννοηθεί ότι σύντομα η καμπάνα θα κτυπήσεις και για όλους τους υπόλοιπους ακόμα και για αυτούς που έκτιζαν για να αποκτήσουν...κεραμίδι.

Βλέποντας ακόμα και ο πιο αδαής αυτά που συμβαίνουν στην αγορά ακινήτων αισθάνεται ότι η ιδιοκτησία βρίσκεται υπό απηνή διωγμό. Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι όχι μόνο πρωτοφανή αλλά αποτελούν τις πιο απτές ενδείξεις ότι οι άνθρωποι που διοικούν και κυρίως αυτοί που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού είτε είναι εντελώς ΑΣΧΕΤΟΙ με την οικονομία είτε εφαρμόζουν ένα σχέδιο δήμευσης της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων. Επειδή , ακόμα και οι πιο έγκυροι αναλυτές «μασάνε» τα λόγια τους εμείς θα προσπαθήσουμε να τα πούμε όσο το δυνατόν πιο καθαρά. Έχουμε και λέμε λοιπόν :

Από το 2009 ξεκίνησε μία προσπάθεια απαξίωσης της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου , λοιπόν προσπάθησε να πείσει τους έλληνες ότι η αγορά ακινήτων είναι η πηγή όλων των δεινών της ελληνικής οικονομίας. Άλλωστε και το διεθνές περιβάλλον το ευνοούσε αφού η φούσκα της αγοράς κατοικίας των ΗΠΑ , της Ισπανίας αλλά και της Ιρλανδίας ήταν σχετικά πρόσφατες. Ο κ. Παπανδρέου , ο κ. Παπακωνσταντίνου αλλά και η υπόλοιπη κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στην οποία ήταν οι κκ Βενιζέλος , Λομβέρδος, προσπάθησαν επίσης να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι η επένδυση στα ακίνητα ήταν αντιπαραγωγική και ότι θα πρέπει να εγκαταλειφτεί αυτό το μοντέλο ανάπτυξης και να αναζητήσουμε το «οξυγόνο» σε πράσινες αναπτύξεις και σε «πράσινα άλογα». Με τον τρόπο αυτό έδωσαν στην πολιτική που σχεδίαζαν να εφαρμόσουν την ηθική νομιμοποίηση αλλά και την οικονομική επίφαση. Το χειρότερο ; Και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αντιμετώπισαν την αγορά ακινήτων ως "εύκολο στόχο" και επιτέθηκαν εναντίον της.  Μία προσεκτική μελέτη των πράξεων της κυβέρνησης Παπαδήμου και μία φυλλομέτρηση των προεκλογικών προγραμμάτων  των κομμάτων αρκεί για να πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο για το τρόπο που αντιμετωπίζουν την αγορά ακινήτων.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε το πάρτι με μενού: την συρρίκνωση της ζήτησης , την εισοδηματική αφαίμαξη , την κατασυκοφάντηση και τέλος τον διωγμό. Στόχος; Να απομακρυνθούν οι ιδιοκτήτες αλλά και εκείνοι που είχαν εμπιστοσύνη στο ακίνητο από την οικοδομή και το ακίνητο. Και τι έκαναν;

Πρώτο βήμα: Άρχισαν να παίρνουν χρήματα από τις τσέπες των ιδιοκτητών με την αύξηση ήδη υφιστάμενων φόρων και με την εφαρμογή διάφορων ρυθμίσεων. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς . Από τον ΦΑΠ, τα τεκμήρια , τις εισφορές , από την μείωση των αφορολόγητων , από την αύξηση του ΦΠΑ . Την ίδια στιγμή ξεκίνησαν και την φάμπρικά των ρυθμίσεων πχ ημιυπαίθριους, αυθαίρετα αλλά και των ενεργειακών πιστοποιητικών . Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι απλό: Εξαντλούν οικονομικά του ιδιοκτήτες και καθιστούν τους υποψήφιους ιδιοκτήτες εντελώς απρόθυμους να αγοράσουν. Πληροφορίες φέρουν, τα τεκμήρια που ισχύουν σήμερα για τις κατοικίες να είναι αποτέλεσμα παρεμβάσεων στην ΚΤΕ , του ΠΑΣΟΚ εκ μέρους μίας βουλευτού -η οποία στην συνέχεια ίδρυσε κόμμα- και η οποία απαίτησε και επέβαλλε αυτά που ισχύουν . Αποτέλεσμα; Να αδειάσουν οι περισσότερες τσέπες… Δεύτερον: Προκάλεσαν προβλήματα στη ζήτηση .Πως; Α. Δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργων.

Δεύτερο βήμα : Περικόπτοντας τις καταναλωτικές δαπάνες και αυξάνοντας την φορολογική επιβάρυνση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων . Γ. Συμβάλλοντας στο κλείσιμο της στρόφιγγας των στεγαστικών και των επιχειρηματικών δανείων και οξύνοντας περισσότερο το πρόβλημα.

Τρίτο βήμα : Αφαιρώντας κάθε ίχνος θετικής προσδοκίας στους υγιείς επενδυτές και προκαλώντας ευφορία σε κάθε λογής κοράκι –έλληνα και ξένου-που σουλατσάρουν στην αγορά.

Και δυστυχώς σε αυτή την προεκλογική περίοδο όλοι σιωπούν συντηρώντας με την σιωπή τους αλλά και με την πολιτική τους σε αυτή τη απαξίωση για την οποία έχουν όλοι και που οδηγεί σε δήμευση.