Σε ποιές περιοχές αξίζει να αναζητήσετε ευκαιρίες; Σε νέες περιοχές στις οποίες οι δημογραφικές συνθήκες είναι ανθρώπινες , απαντούν οι ειδικοί. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και έρευνες που έχουν γίνει στο εξωτερικό οι επενδύσεις σε πυκνοδομημένες περιοχές έχουν μεγαλύτερο ποσοστό κινδύνου σε σχέση με εκείνες στις οποίες η πυκνότητα πληθυσμού είναι περιορισμένη. Φυσικά ο κανόνας αυτό δεν ισχύει για τις αγορές ακινήτων περιοχών που έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για παράδειγμα η αγορά κατοικίας στο Κολωνάκι, μία περιοχή με υψηλή πυκνότητα πληθυσμού επηρεάζεται απο τα δημογραφικά δεδομένα σε μικρότερο βαθμό απο άλλες αγορές του κέντρου της Αθήνας. Φυσικά υπάρχουν και άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν τον δείκτη κινδύνου μίας επένδυσης όπως για παράδειγμα : η εγκληματικότητα και οι υποδομές. Ο συνδυασμός όλων των ποιοτικών χαρακτηριστικών μίας περιοχής βοηθούν στην καλύτερη επιλογή. Πάντως σε όσους αρέσκονται να μελετούν τους αριθμούς οι δέκα πιο πυκνοκατοικημένοι δήμοι της χώρας είναι:

Αθηναίων (664.046 άτομα μόνιμος πληθυσμός) Θεσσαλονίκης (325.182 άτομα) Πειραιώς (163.688 άτομα) Καλλιθέας (100.641 άτομα) Νέας Σμύρνης (73.076 άτομα) Αγίου Δημητρίου (71.294 άτομα) Νέας Ιωνίας (67.134 άτομα) Κορυδαλλού (63.445 άτομα) Γαλατσίου (59.345 άτομα) και Δάφνης- Υμηττού (33.628 άτομα)

Στον αντίποδα, οι δέκα πιο αραιοκατοικημένοι δήμοι της χώρας είναι: Κόνιτσας (6.362 άτομα μόνιμος πληθυσμός) Παρανεστίου (3.901 άτομα) Ζαγορίου (3.724 άτομα) Νεστορίου (2.646 άτομα) Σφακίων (1.889 άτομα) Πρεσπών (1.560 άτομα) Σίκινου (273 άτομα) Ανάφης (271 άτομα) Αγίου Ευστρατίου (270 άτομα) και Γαύδου (152 άτομα)

Ποιά ακίνητα πωλούνται ευκολότερα σήμερα; Τα μικρά και τα παλιά, απαντούν οι ειδικοί. Τα μικρότερα και πιο προσιτά οικονομικά ακίνητα, ιδίως όσα είναι κάποιας ηλικίας, βρίσκουν ευκολότερα αγοραστές, καθώς το κόστος συντήρησης είναι χαμηλότερο. Γι’ αυτό και σπάνια διατίθενται σε τιμές κάτω της αντικειμενικής, διατηρώντας τις αξίες τους. Σύμφωνα με στοιχεία μεσιτών, οι πλέον τρανταχτές περιπτώσεις μείωσης των τιμών αφορούν πολυτελείς κατοικίες υψηλού κόστους. Για παράδειγμα, μονοκατοικία 300 τ.μ. στο Παλαιό Ψυχικό, κατασκευασμένη προ 35ετίας, αλλά με εκτεταμένη ανακαίνιση προ 12 ετών, πωλήθηκε εντέλει αντί 1,5 εκατ. ευρώ, όταν η αντικειμενική της τιμή αγγίζει τα 2,2 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, στην περιοχή της Κυψέλης, διαμέρισμα 100 τ.μ. με αντικειμενική αξία 95.000 ευρώ (25 ετών) πωλήθηκε έναντι μόλις 60.000 ευρώ, δείγμα της απελπισίας που εμφανίζουν κάποιοι πωλητές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Στο Χαλάνδρι, καταγράφεται περίπτωση διαμερίσματος 1ου ορόφου 115 τ.μ., ηλικίας 30 ετών, το οποίο πωλήθηκε αντί 120.000 ευρώ, με αντικειμενική αξία 130.000 ευρώ. Ανάλογες περιπτώσεις συναντά κανείς σε όλα σχεδόν τα βόρεια προάστια, όπου είναι σαφές ότι θα πρέπει να γίνει διόρθωση των αντικειμενικών τιμών προς τα κάτω, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτή την περίοδο διατίθεται προς πώληση διαμέρισμα στο Σύνταγμα, 115 τ.μ., με τιμή 120.000 ευρώ (40 ετών), ενώ η αντικειμενική του τιμή ανέρχεται σε 150.000 ευρώ. Αντίστοιχα, διπλή μονοκατοικία 900 τ.μ. στην Εκάλη με πισίνα και αντικειμενική 2,3 εκατ. ευρώ, 15ετίας, αναζητά αγοραστή με ζητούμενη τιμή μόλις 1,5 εκατ. ευρώ.

Με την εξάλειψη του συναλλαγματικού κινδύνου και της χρεοκοπίας, η Ελλάδα ξαναμπαίνει στο μάτι των επενδυτών, ειδικά σε μια περίοδο που είναι σε εξέλιξη ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Οι διαγωνισμοί που θα γίνουν στο μέλλον μπορούν να προσελκύσουν και τους επενδυτές του εξωτερικού, οι οποίοι, μέσω των ΑΕΕΑΠ, θα έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής και διεκδίκησης μεγάλων έργων, αλλά και στον τομέα του τουριστικού real estate. Τα νέα δεδομένα που δρομολογούνται αναμένεται να αλλάξουν και τον χάρτη στο χρηματιστηριακό ταμπλό, καθώς νέες επενδυτικές εταιρείες θα σχηματιστούν, ενώ οι συγχωνεύσεις τραπεζών δημιουργούν και ισχυρούς παίκτες στα ακίνητα. Εκτιμάται ότι , τα επόμενα πέντε χρόνια περισσότερες από δέκα μεγάλες επενδυτικές εταιρείες ακινήτων θα υπάρχουν στο ταμπλό του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Μία επενδυτική διέξοδος υποστηρίζουν πολλοί είναι η ανάπτυξη επενδύσεων που θα στοχεύουν στη τρίτη ηλικία. Για παράδειγμα οι πέντε ιαματικές πηγές πχ οι ιαματικές πηγές της Αιδηψού (ο πλέον δημοφιλής ιαματικός προορισμός στην Ελλάδα), της Υπάτης, των Καμένων Βούρλων (δύο εγκαταστάσεις) και των Θερμοπυλών, μπορεί να αποτελέσει επενδυτικό δέλεαρ για εξειδικευμένα επενδυτικά γκρουπα του εξωτερικού. Πρός την κατευθυνση αυτή κινείται το ΤΑΙΠΕΔ, έχοντας ως προτεραιότητα , το πλέον ολοκληρωμένο συγκρότημα  της Αιδηψού, που θεωρείται «μία από τις πιο σύγχρονες και ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις στον τομέα της υδροθεραπείας και φυσιοθεραπείας στην Ελλάδα».

Αποτελείται από ένα συγκρότημα 10 κτιρίων που καλύπτει συνολική επιφάνεια 9.446,40 τ.μ. κτισμάτων και έκταση γης 23,5 στρεμμάτων. Αλλά και οι πηγές της Υπάτης «θεωρούνται εφάμιλλες των Λουτρών Royat της Γαλλία και του Neuhelm της Γερμανίας, όσον αφορά τη φυσικοχημική σύνθεση του νερού».

Αξίζει να επενδύσει κάποιος σήμερα σε ακίνητα; Η απάντηση είναι απλή: η εποχή που το ακίνητο ήταν μία επένδυση μηδενικού κινδύνου έχει περάσει πλέον η επένδυση εμφανίζει ρίσκα τα οποία θα πρέπε να συνυπολογίσει ο επενδυτής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των παραγόντων της αγοράς, η πτωτική τάση στις τιμές των κατοικιών θα συνεχιστεί το επόμενο δωδεκάμηνο:

- Καθώς ο αριθμός των άδειων διαμερισμάτων όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά αντίθετα αυξήθηκε την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

-Γιατί μπορεί οι τιμές των κατοικιών να έχουν μειωθεί, ωστόσο η περαιτέρω συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την απόκτηση ακινήτου, σε συνδυασμό με την πολύ περιορισμένη δυνατότητα πίστωσης από το τραπεζικό σύστημα.

Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι της αγοράς επισημαίνουν πως η πτώση των τιμών έχει οδηγήσει τις τιμές αρκετών ακινήτων χαμηλότερα σε σύγκριση με το κόστος κατασκευής τους και έτσι δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα η αγορά κατοικίας (κύριας ή και εξοχικής), αν όχι για λόγους επένδυσης, τουλάχιστον με σκοπό να χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους τους αγοραστές.

Πάντως η υποχώρηση τιμών κατοικιών την τελευταία τετραετία που υπερβαίνει το 23%. Το δεδομένο είνια ότι  η υποχώρηση των τιμών εντείνεται όσο διαρκεί η κρίση. Ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν των κατοικιών είναι η πτώση στις τιμές και στα ενοίκια των εμπορικών ακινήτων, με τα καταστήματα δρόμου να πλήττονται ακόμη περισσότερο σε σχέση με τα οργανωμένα εμπορικά κέντρα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται νέα υποχώρηση στις τιμές των εμπορικών ακινήτων γύρω στα 10%-15% το 2013, ενώ εκτιμάται πως οι πιέσεις για νέες μειώσεις ενοικίων θα συνεχιστούν.

Πάντως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν τις τιμές τόσο των κατοικιών όσο και των εμπορικών ακινήτων να σταθεροποιούνται γύρω στα τέλη του 2013, με την προϋπόθεση βέβαια πως μέχρι τότε δεν θα έχει συμβεί κάποιο «ατύχημα» στα δημόσια οικονομικά και πως η κυβέρνηση θα έχει αρχίσει να σταθεροποιεί την οικονομία. Πολλά θα κριθούν από: α) τη γενικότερη πορεία της οικονομίας, β) την ικανότητα της κυβέρνησης να προσελκύσει επενδυτές στον χώρο των κρατικών ακινήτων, γ) το πώς θα εξελιχθεί το φορολογικό σύστημα στον χώρο των ακινήτων, δ) το κατά πόσον θα βελτιωθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.