Τη ζώνη που συγκροτεί το θαλάσσιο μέτωπο της Αθήνας, καθώς και εκείνη της Δ. Πελοποννήσου έχουν βάλει στο στόχαστρο τα αραβικά κεφάλαια, καθώς βλέπουν ότι μελλοντικά, σε συνδυασμό με τις δρομολογούμενες επενδύσεις του Αστέρα, του Ελληνικού και μεγάλων μαρινών, μπορούν να αποτελέσουν τις νέες «βιτρίνες» της χώρας αποτελώντας πόλο έλξης για όλη την ευρύτερη περιοχή. Σύμφωνα με Το Βήμα, σε αυτήν ακριβώς την λογική εντάσσεται η διαφαινόμενη ανάληψη του μάνατζμεντ δύο εκ των μονάδων του Αστέρα Βουλιαγμένης από την αλυσίδα Four Seasons συμφερόντων του Σαουδάραβα πρίγκιπα Αλ Ουαλίντ Μπιν Ταλάλ (όπως αποκάλυψε χθες μιλώντας στο συνέδριο του Economist), η σύμπραξη της Al Mabaar από το Αμπου Ντάμπι με Lamda και Fosun για την αξιοποίηση της έκτασης στο Ελληνικό, και η δεδηλωμένη πρόθεση αραβικών εταιρειών να διεκδικήσουν τον επικείμενο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για τη κατασκευή μαρίνας στο Λαύριο που θα φιλοξενεί mega-yachts. Προτεραιότητα αποτελεί η Αττική, και οι επενδύσεις –κράχτες «νέας γενιάς» (π.χ. ενυδρείο στα πρότυπα του Ντουμπάι στο Ελληνικό, σύνθετα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στον Αστέρα, κ.ά), που στοχεύουν στο να δημιουργήσουν νέα πρότυπα αναφοράς σε επίπεδο ποιότητας, αισθητικής, αρχιτεκτονικής και ανάδειξης του φυσικού περιβάλλοντος. Εδώ ταιριάζουν και τα σχέδια κατασκευής πολυτελών κατοικιών στο Ελληνικό όπως και αλλού, με το σκεπτικό ότι σε αυτή τη «νέας γενιάς» πολυτελή παραθαλάσσια ζώνη, πολυεκατομμυριούχοι και άλλοι κροίσοι, Άραβες και μη, θα ενδιαφέρονταν να αποκτήσουν ένα πολυτελές ακίνητο. Σημαντικό υποβοηθητικό ρόλο σε αυτό το νέο σκηνικό διαδραματίζουν φυσικά τα νέα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Λυρικής Σκηνής που υλοποιούνται από το Ίδρυμα Νιάρχου στο Παλαιό Φάληρο, τα σχέδια για τη δημιουργία τερματικού σταθμού κρουαζιερόπλοιων στην περιοχή, και οι δρομολογούμενες μαρίνες (Αλιμος, Λαύριο, νησιά Αργοσαρωνικού) που θα μπορούν να φιλοξενήσουν μικρά και μεγάλα yachts. Στο στόχαστρο φαίνεται να έχουν βάλει τα αραβικά συμφέροντα και μια άλλη ζώνη, τη ραγδαία αναπτυσσόμενη παραθαλάσσια περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου, και κυρίως τη Δυτική Μεσσηνία και Ηλεία, όπου και αυξάνεται ο αριθμός των τουριστικών συγκροτημάτων πολυτελείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, σαουδαραβικά επενδυτικά σχήματα όσο και από το Άμπου Ντάμπι έχουν καταρτίσει ένα «short list» με επενδυτικά σχέδια στον χώρο του ελληνικού τουρισμού, που περιλαμβάνει και την Πελοπόννησο.

Στις αποθήκες και στα βιομηχανικά κτίρια εντοπίζονται οι υψηλότερες αποδόσεις για τους επενδυτές, όπως προκύπτει από σχετική έρευνα για το πρώτο τρίμηνο του 2014. Ειδικότερα, οι αποδόσεις στη συγκεκριμένη κατηγορία κινούνται μεταξύ 9% και 9,5%, ανεξάρτητα από τη θέση και τα χαρακτηριστικά του εκάστοτε ακινήτου, καθώς οι τιμές κτήσης είναι ιδιαίτερα χαμηλές και τα ενοίκια κινούνται σε ικανοποιητικό επίπεδο. Συνολικά πάντως, η αγορά επενδυτικών ακινήτων εισοδήματος χαρακτηρίζεται από υψηλές αποδόσεις, καθώς οι αξίες έχουν υποχωρήσει σημαντικά την τελευταία τριετία. Σύμφωνα με την Geoaxis, στα καταστήματα τις χαμηλότερες αποδόσεις (ένεκα του υψηλότερου κόστους) καταγράφουν τα ακίνητα που βρίσκονται πέριξ της πλατείας Συντάγματος με 6,5%. Ακολουθούν τα καταστήματα του Κολωνακίου με 7% και οι άξονες της Λ. Κηφισίας και Λ. Βουλιαγμένης με αποδόσεις 7,25% και 8% αντίστοιχα. Οσον αφορά την αγορά αυτοτελών κτιρίων γραφείων, οι αποδόσεις κινούνται μεταξύ 7% και 7,5%. Συγκεκριμένα, κτίρια γραφείων υψηλών προδιαγραφών που βρίσκονται στο κέντρο (Σύνταγμα, Βασ. Σοφίας και πλησίον κεντρικών σταθμών μετρό) προσφέρουν ετήσιες αποδόσεις της τάξεως του 7%. Αντίστοιχα, κτίρια που βρίσκονται επί των βασικών οδικών αξόνων της πρωτεύουσας (π.χ. Κηφισίας, Συγγρού, Βουλιαγμένης κ.ο.κ.) προσφέρουν αποδόσεις που προσεγγίζουν το 7,5%. Αντιθέτως, τα γραφεία που είναι οριζόντιες ιδιοκτησίες, δηλαδή αφορούν διαμερίσματα σε κεντρικά κτίρια, προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις της τάξεως του 7,5% - 8%. Ωστόσο τα εν λόγω ακίνητα «υποφέρουν» από δυσκολία εύρεσης ενοικιαστών και επομένως συνεπάγονται υψηλό επενδυτικό ρίσκο. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους γραφεία που βρίσκονται σε κτίρια υψηλών προδιαγραφών του κέντρου με πρόσβαση σε μετρό προσφέρουν αποδόσεις της τάξεως του 7,5%. Αντίστοιχα, όσα βρίσκονται σε άλλους μεγάλους οδικούς άξονες, ή σε δευτερεύουσες αγορές (π.χ. Χαλάνδρι) προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις που διαμορφώνονται πέριξ του 8%. Ανάλογες αποδόσεις της τάξεως του 8% προσφέρουν παλιότερα γραφεία που βρίσκονται σε πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’60 και του ’70 στο κέντρο (π.χ. Κάνιγγος, πέριξ πλατείας Ομονοίας).

Στην Αθήνα, τα μέσα επίπεδα μισθωμάτων και ειδικότερα στην Ερμού διαμορφώθηκαν στα 175/τ.μ. ευρώ (€150 – €200/τ.μ.) ενώ στα κύρια σημεία των υπόλοιπων βασικών αγορών διαμορφώθηκαν σε επίπεδα χαμηλότερα των 90 ευρώ /τ.μ. (με εξαίρεση την Γλυφάδα και πιο συγκεκριμένα στην Ιωαν. Μεταξά). Τα μέσα επίπεδα μισθωμάτων σε εμπορικά κέντρα για επιφάνειες μεγαλύτερες των 100 τ.μ. διαμορφώνονται σε €35 – €70/τ.μ. ενώ για μικρότερες επιφάνειες διαμορφώνονται στα επίπεδα των €65 – €90/τ.μ. Οι αγορές που φαίνεται ότι συγκριτικά εμφανίζουν την καλύτερη εικόνα, είναι αυτές της Ερμού και της Γλυφάδας (Λεωφόρος Δημάρχου Μεταξά Αγγέλου). Στα κύρια εμπορικά σημεία οι αποδόσεις κυμαίνονται μεταξύ 7,25%-8%, ενώ στις περιοχές δευτερεύοντος ενδιαφέροντος εκτιμάται ότι οι αποδόσεις ξεπερνούν το 8,5%.

Στον κλάδο των εμπορικών ακινήτων, καταγράφεται κινητικότητα από αλυσίδες υγειονομικού ενδιαφέροντος, με την τελευταία τριετία να εμφανίζονται στους εμπορικούς δρόμους αλυσίδες με αρτοσκευάσματα και σφολιατοειδή κ.ο.κ. Στην αγορά γραφείων , οι τιμές σε προνομιούχες και ακριβές περιοχές, όπως η Λ. Συγγρού και η Λ. Κηφισίας έχουν υποχωρήσει από 22% έως 30%, και φαίνεται να έχουν πληγεί περισσότερο συγκριτικά με άλλες περιοχές. Για παράδειγμα, στη Λ. Κηφισίας, τα ενοίκια κυμαίνονται από 9 έως 15 €/τ.μ., ενώ προ τριετίας ήταν σταθερά πάνω από τα 25 €/τ.μ.

Η μέση περίοδος αναμονής για τη διάθεση των προσφερόμενων προς πώληση κατοικιών έφθασε περίπου στο ένα έτος το 2013, έναντι πέντε μηνών το 2009, ενώ η έκπτωση επί της αρχικής τιμής ήταν κατά μέσο όρο περίπου 22% το 2013, έναντι 12,6% το 2009. Κατά συνέπεια, ο αριθμός των συναλλαγών επί των οικιστικών ακινήτων, που πραγματοποιήθηκαν με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος, μειώθηκε σημαντικά σε μόλις 3,8 χιλ. στο 4ο τρίμηνο του 2013 από 4,3 χιλ., 5 χιλ. και 10,6 χιλ. στο 3ο, στο 2ο και στο 1ο τρίμηνο του 2013 αντίστοιχα, έναντι 11,6 χιλ. το 4ο τρίμηνο του 2012. Επισημαίνεται ότι ο αριθμός των συναλλαγών στα οικιστικά ακίνητα μειώθηκε από το πολύ υψηλό επίπεδο των 148,1 χιλ. το 2007, σε 30,9 χιλ. το 2012 και 23,8 χιλ. το 2013. Αναφορικά με τα ενοίκια, παρατηρείται ότι, ενώ στην περίοδο 2000-2011 αυξήθηκαν σωρευτικά κατά 42,9%, από το 2012 αρχίζουν σταδιακά να μειώνονται, με τη μείωσή τους να λαμβάνει εντονότερο ρυθμό το 2013. Ειδικότερα, το 2012 η πτώση των ενοικίων ήταν 2,0%. Ωστόσο, η πτώση επιταχύνθηκε σε 4,6% στο 1ο τρίμηνο του 2013, σε 6,1% στο 2ο τρίμηνο, σε 7,8% στο 3ο και σε 9,0% στο 4ο τρίμηνο του 2013. Γίνεται εμφανές ότι από την αρχή του 2013 αυξάνεται ο λόγος τιμών διαμερισμάτων προς ενοίκια και άρα η πραγματική απόδοση των επενδύσεων σε κατοικίες.