Σύμφωνα με το Σχέδιο Νόμου, τον ηλεκτρονικό μηχανισμό που θα καταγράφει, θα πουλά, θα αγοράζει και θα θα ξαναπουλά δικαιώματα δόμησης, την Τράπεζα Γης, θα ελέγχει, θα εποπτεύει, θα διαχειρίζεται και θα υλοποιεί τις σχετικές διαδικασίες είναι το Πράσινο Ταμείο. Αναλυτικότερα το αντικείμενό του είναι:

* Να αγοράζει τίτλους δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης, ιδίως από περιοχές όπου υφίσταται πολεοδομική επιβάρυνση.

* Να μεταβιβάζει αποκτηθέντες τίτλους δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης σε ακίνητα όπου υφίστανται πολεοδομικές παραβάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά έχουν υπαχθεί στις διατάξεις περί τακτοποίησης ή σε ωφελούμενα ακίνητα εντός ζωνών συγκέντρωσης δικαιώματος δόμησης.

* Να προβαίνει ταυτόχρονα σε αγορά και πώληση του δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης ακινήτων, τα οποία δεν ανήκουν στο Δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με σκοπό τη δημιουργία ελεύθερων κοινοχρήστων χώρων, καθώς και τη δημιουργία υπόγειων και υπέργειων χώρων στάθμευσης σε περιοχές όπου υπάρχει υπέρμετρη πολεοδομική επιβάρυνση.

* Να αγοράζει ακίνητα ή τμήματά τους ιδιοκτησίας οικοδομικών συνεταιρισμών ή ενώσεων οικοδομικών συνεταιρισμών, οι οποίες βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει εντός ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, με σκοπό τη δημιουργία τίτλων δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης, τους οποίους στη συνέχεια θα παραχωρεί έναντι ανταλλάγματος στον συνεταιρισμό ή την ένωση εντός ακινήτων που χαρακτηρίζονται ως ακίνητα υποδοχής συντελεστή δόμησης οικοδομικών συνεταιρισμών.

* Να προχωρά σε διαχειριστικές πράξεις των δημόσιων ακινήτων ύστερα από ειδική εξουσιοδότηση από τον αρμόδιο φορέα.

* Να ανταλλάσσει τον τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης ή μέρος αυτού από ακίνητα ή κτήρια πολεοδομημένης γης ή ιδιοκτησίες με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή πολιτιστική αξία. Ως πηγές προσφοράς δόμησης περιγράφονται:

* Θεσμοθετημένοι / χαρακτηρισμένοι κοινόχρηστοι χώροι σε περιοχές εγκεκριμένων Σχεδίων Πόλης, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να αποζημιωθούν από τους δήμους ώστε να αποδοθούν στην κοινή χρήση.

* Υπολειπόμενοι συντελεστές δόμησης διατηρητέων κτηρίων, οικοπέδων αρχαιολογικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος και λοιπών κτηρίων. * Πρώην στρατόπεδα τα οποία αποδίδονται σε κοινή χρήση.

* Κτήρια ιδιοκτησίας του Δημοσίου που πρόκειται να αποσυρθούν.

* Δημόσιες εκτάσεις ή παλιές υποδομές που συνορεύουν με εγκεκριμένα Σχέδια Πόλης και παραμένουν εκτός σχεδίου προκειμένου να περιορισθεί η δόμηση.

* Παλαιές ή εγκαταλελειμμένες τουριστικές και βιομηχανικές μονάδες σε εκτός σχεδίου περιοχές

* Περιοχές υλοποιημένης ή θεσμοθετημένης δόμησης όπου υπάρχει περιβαλλοντική υστέρηση στο ισοζύγιο και χρειάζεται ανάσχεση της δόμησης. * Ακίνητα για τα οποία ισχύουν απαγορεύσεις δόμησης από δημόσιες παρεμβάσεις στον τομέα γης.

*Ακίνητα οικοδομικών συνεταιρισμών τα οποία βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει εντός δασικών εκτάσεων.

Δεν είναι λίγοι οι παράγοντες της αγοράς που θεωρούν ελκυστικά τα τρέχοντα επίπεδα τιμών των ελληνικών ακινήτων, λόγω της μεγάλης διόρθωσης που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση. Με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, ο δείκτης τιμών των ακινήτων (διαμερίσματα) υποχώρησε από τις 101,7 μονάδες στο τέλος του 2008 στις 73,7 μονάδες στο τέλος του 2012 και στις 72,2 μονάδες στο πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς. Ακόμη χαμηλότερα αναμένεται να κλείσει ο ίδιος δείκτης στο φετινό εξάμηνο. Άλλο επιχείρημα των ίδιων κύκλων είναι πως συχνά οι τιμές των κατοικιών υπολείπονται του κόστους κατασκευής τους, ή ότι τα ακίνητα:

α) έχουν μέχρι σήμερα υποχρεωθεί σε μικρότερη πτώση σε σύγκριση με άλλες κατηγορίες επενδύσεων (πχ μετοχές, κρατικά ομόλογα)

β) αποτελούν επενδύσεις μακροχρόνιας προοπτικής και έτσι οι τιμές θα αρχίσουν να σταθεροποιούνται και να ανακάμπτουν σταδιακά, στο βαθμό που θα βελτιώνεται η κατάσταση στην ελληνική οικονομία.

Παρόλα αυτά, «τρόμο» προκαλεί η μεγάλη «ουρά» των ιδιοκτητών που επιθυμεί να ρευστοποιήσει ακίνητα, καθώς είτε καίγεται για μετρητό, είτε διαπιστώνει πως δεν μπορεί να αντέξει την επαχθή φορολόγησή τους. Γεγονός που λειτουργεί ως δαμόκλειος σπάθη στην αγορά, δεδομένου ότι η προσφορά είναι τεράστια και παρά την μείωση των τιμών που προηγήθηκε δημιουργεί νέες πιέσεις.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν ενταθεί οι συζητήσεις-φημολογίες γύρω από το κατά πόσο ξένα funds θα μπορούσαν να αποκτήσουν έναντι μεγάλων discount μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια ελληνικών τραπεζών. Σύμφωνα με ένα τέτοιο σενάριο, οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν να αντλήσουν μέσα στο 2014 σημαντικό ύψος κεφαλαίων από το εξωτερικό, «κλείνοντας δάνεια» που ούτως ή άλλως δεν θα εισέπρατταν και την ρευστότητα που θα αποκτήσουν θα τη διαθέσουν με τη σειρά τους στην οικονομία με τη μορφή νέων χορηγήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Κύκλοι της εγχώριας αγοράς πάντως αμφιβάλλουν έντονα για το κατά πόσο ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να λάβει σάρκα και οστά στην Ελλάδα.  Η Ελλάδα δεν είναι Αμερική. Δεν αντέχει ούτε από κοινωνικής, ούτε από πολιτικής άποψης τον ερχομό hedge funds που θα πάρουν τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια κατοικιών. Ίσως, κάτι τέτοιο να μπορούσε να γίνει στα εμπορικά ακίνητα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, παραμένουν αδιάθετα προς πώληση γύρω στα 150.000 ακίνητα, αριθμός που είναι μεγαλύτερος από εκείνον του 2008, περίοδο κατά την οποία ξέσπασε η κρίση στην ελληνική οικονομία. Μεταξύ των παραγόντων που έχουν τονώσει την προσφορά είναι η αυξημένη φορολογία, τα άδεια ακίνητα από το κλείσιμο επιχειρήσεων, οι μειωμένες ανάγκες για στέγαση των επιχειρήσεων λόγω του μειωμένου προσωπικού που διαθέτουν και η δυσκολία εύρεσης ενοικιαστών με υψηλή πιστοληπτική ικανότητα.

Σύμφωνα με γνωστή εταιρεία πιστοποιημένων εκτιμητών και συμβούλων ακινήτων, οι δύο όψεις του νομίσματος της κρίσης, όπως αυτή εκδηλώθηκε στα γραφεία και καταστήματα από το 2009-2010, αφορούν τους ιδιοκτήτες των οποίων η απόδοση των ακινήτων τους μειώθηκε μεσοσταθμικά κατά 50% την τελευταία τετραετία και από την αντίθετη πλευρά τους ενοικιαστές οι οποίοι καταβάλλουν μισθώματα κατά 50% μειωμένα μεταξύ 2009 και 2013. Την ίδια ώρα όμως η συντριπτική πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών είδε τον τζίρο τους να μειώνεται κατά 40%-60% και ως εκ τούτου η πίεση προς τους ιδιοκτήτες να μειώσουν τα ενοίκια ήταν κίνηση οικονομικής επιβίωσης. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, τα ενοίκια γραφείων και καταστημάτων παρουσιάζουν σημεία σταθεροποίησης. Οι μειώσεις των ενοικίων σε γραφεία και καταστήματα κυμάνθηκαν από 28% έως 68%. Το μεγάλο εύρος

αυτής της μείωσης αποδίδεται στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα σύναψης των μισθωτηρίων συμβολαίων καθώς και στην αντίστοιχη ετήσια αναπροσαρμογή των ενοικίων. Η πρώτη περίοδος οριοθετείται μέχρι το 2000 όπου και οι επαναδιαπραγματεύσεις μεταξύ ιδιοκτητών και ενοικιαστών οδήγησαν σε μειώσεις μισθωμάτων της τάξης του 28%-30% αφού τα ύψη των ενοικίων που είχαν συμφωνηθεί μέχρι το 2000 ήταν σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση κυρίως με την οκταετία 2000-2008. Έτσι κατά την δεύτερη περίοδο (2000-2004) καταγράφηκαν μειώσεις από 30%-48% ενώ για την περίοδο μετά από το 2004 οι μειώσεις που πέτυχαν οι μισθωτές η οι σύμβουλοι τους σε χώρους κυρίως γραφείων και καταστημάτων λιανικής κυμάνθηκε από 48% έως και 68%

Οι περιοχές του ΜΕΤΡΟ έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στην κρίση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα πρέπει να θεωρηθούν περιοχές (όπως Ανω Χαλάνδρι και η Αγία Παρασκευή) που βρίσκονται κοντά σε σταθμούς μετρό, αλλά μόνο για ενοικιάσεις διαμερισμάτων. Στις συγκεκριμένες περιοχές ακόμα και σήμερα που η κρίση έχει φτάσει στο απόγειο της, είναι δύσκολο να βρει κάποιος διαμέρισμα, ενώ οι τιμές στα ενοίκια παρουσιάζουν χαμηλότερη πτώση έναντι κεντρικών περιοχών της Αθήνας. «Ενας ιδιοκτήτης διαμερίσματος 100 τ.μ. στο Ανω Χαλάνδρι μπορεί ακόμα να το ενοικιάσει 500 έως 600 ευρώ μηνιαίως» υποστηρίζει μεσίτης που ασχολείται με την περιοχή, «επειδή σε απόσταση 1.000 μέτρων υπάρχουν δύο σταθμοί του μετρό (Χαλάνδρι και Δουκίσσης Πλακεντίας). Ο ίδιος προσθέτει πως οι τιμές των ενοικίων έχουν υποχωρήσει κατά 30% - 40% στην Αττική, αλλά η πτώση έχει συγκρατηθεί κοντά στο 20% - 25% σε κάποιες από τις περιοχές που γειτνιάζουν με σταθμούς μετρό. Στις ίδιες περιοχές γίνονται ακόμα επιλεκτικές αγορές από όσους θέλουν να επωφεληθούν από τις χαμηλότερες τιμές. Οι τιμές στις κατοικίες έχουν υποχωρήσει κατά μέσο όρο κοντά στο 30% τα τελευταία χρόνια και οι σύμβουλοι ακινήτων προβλέπουν περαιτέρω πτώση κατά τουλάχιστον 5% στη φετινή χρονιά.