Η συνταγή  δεν είναι καινούργια. Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην μακρινή Χιλή αμέσως μετά την ανατροπή του Αλλιέντε. Οι εμπνευστές, βρίσκονταν πολύ μακρύτερα, στο Σικάγο όπου λειτουργούσε η «σχολή του Σικάγου» με επικεφαλής τον Μίλτον Φρίντμαν, συνομιλητή του Πινοσετ. Το πρόγραμμα κλήθηκαν να εφαρμόσουν , Χιλιανοί οικονομολόγοι που είχαν εκπαιδευτεί στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου από την ομάδα του Φρίντμαν με υποτροφίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ αλλά και ιδρυμάτων όπως το ίδρυμα Φορντ. Το πρώτο πακέτο ήταν η ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων, άρση των μέτρων προστασίας της χιλιάνικης βιομηχανίας , περικοπή των δημόσιων δαπανών κατά 10% και άρση του ελέγχου των τιμών σε καταναλωτικά προϊόντα. Αποτέλεσμα; Ένα χρόνο αργότερα ο πληθωρισμός άγγιξε το 375% , η ανεργία έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ (20% )και εκατοντάδες χιλιάδες χιλιάνικες οικογένειες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η μεσαία τάξη , άρχισε να συρρικνώνεται . Ακόμα και οι βιομήχανοι και οι κατασκευαστές διατύπωναν την πλήρη αντίθεση τους στην ακολουθούμενη πολιτική .

Το Μάρτιο του 1975, ο Φρίντμαν επισκέφτηκε την Χιλή , προσκαλεσμένος από μία μεγάλη τράπεζα. Προσπάθησε λοιπόν να πείσει, για την ανάγκη να συνεχιστεί το πείραμα της ελεύθερης αγοράς και μερικούς μήνες αργότερα , ο Πινοσετ και ο Σέρχιο δε Κάστρο, υπουργός Οικονομίας, περιέκοψαν τις δημόσιες δαπάνες κατά 27%. Ιδιωτικοποίησαν 500 κρατικές επιχειρήσεις , ενώ στον ιδιωτικό τομέα χάθηκαν 177.000 θέσεις εργασίας .

Για να γίνουμε σαφείς δύο χρόνια μετά την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής , το 74% του μισθού ενός δημοσίου υπαλλήλου διοχετεύονταν μόνο στην αγορά ψωμιού ενώ το 1973 το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνούσε το 17%. Επίσης το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα αντικαταστάθηκε από κουπόνια φοίτησης σε ιδιωτικά πανεπιστήμια . Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης ιδιωτικοποιήθηκε . Το χρέος πήρε εκρηκτικές διαστάσεις , ο υπερπληθωρισμός έγινε καθεστώς και η ανεργία έφτασε στο 30%. Μέχρι το 1988 , το 45% ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας , ενώ το 10% των πλουσιότερων Χιλιανών είδε τον πλούτο τους να αυξάνεται κατά 83%.

Εσοδα άνω των 2 δισ. ευρώ θα μπορούσε να αντλήσει το Ελληνικό Δημόσιο από την αξιοποίηση των κατεχομένων δημοσίων κτημάτων σε μια κρίσιμη περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση επιθυμεί να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο. Το σχέδιο νόμου με θέματα τις «Ρυθμίσεις κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» που τακτοποιεί αυτές τις εκκρεμότητες είναι έτοιμο και βρίσκεται στα χέρια του υπουργείου Οικονομικών από τις αρχές Φεβρουαρίου, αλλά για άγνωστους λόγους καθυστερεί η κατάθεσή του στη Βουλή. Μικρή λεπτομέρεια: το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων για το 2013 προβλέπει έσοδα 2,5 δισ. ευρώ. Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αποτελεί μια διαχρονική προσπάθεια των κυβερνήσεων, καμία όμως δεν προχώρησε πέρα από την προσπάθεια προκειμένου να προστατεύσει την περιουσία του Δημοσίου, με αποτέλεσμα τα περισσότερα από τα δημόσια κτήματα και τα μουσουλμανικά ανταλλάξιμα να βρίσκονται υπό την κατοχή ιδιωτών.

Το φαινόμενο των καταπατήσεων δημοσίων κτημάτων άρχισε από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, η ακίνητη περιουσία του οποίου απετέλεσε αντικείμενο αυθαίρετων καταπατήσεων εκ μέρους ιδιωτών. Το αποτέλεσμα ήταν να εμπλέκεται το Δημόσιο σε ατέρμονους δικαστικούς αγώνες, πολλές φορές να χάνει σημαντικά ακίνητα, αλλά και όταν δικαστικά δικαιώνεται, λόγω της πολύχρονα παγιωθείσας πραγματικής κατάστασης και του κοινωνικού κόστους, να μην μπορεί να αποβάλει τους καταπατητές. Σήμερα βρίσκεται σε ισχύ ο τελευταίος νόμος 719/1977, ο οποίος είναι προφανές ότι περιέχει απηρχαιωμένες διατάξεις, και όχι μόνο επειδή άλλαξε το νόμισμα από δραχμή σε ευρώ. Οι προϋποθέσεις που θέτει είναι αυστηρές και προβλέπουν ότι ο αυθαίρετος κάτοχος κατά την εξέταση της αίτησης εξαγοράς ακινήτου του Δημοσίου πρέπει να μην έχει ακίνητη περιουσία ανώτερη των 50 εκατ. δρχ., ήτοι 146.700 ευρώ, ή μέσο ετήσιο εισόδημα τα τρία προηγούμενα έτη μεγαλύτερο των 7 εκατ. δρχ., ήτοι 20.543 ευρώ. Και μόνο η αύξηση των αντικειμενικών αξιών, τα τελευταία χρόνια, αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την πλειονότητα των ενδιαφερομένων.

Παρ' όλα αυτά, με βάση τα στοιχεία που απέστειλαν οι κτηματικές υπηρεσίες στη Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας, εκτιμάται ότι μόνο στο Λεκανοπέδιο Αττικής εκκρεμούν προς εξέταση τουλάχιστον 3.000 αιτήσεις εξαγοράς. Σύμφωνα με τα στοιχεία της κτηματικής υπηρεσίας, έχουν καταγραφεί σε όλη την Ελλάδα 19.007 κατεχόμενα ακίνητα, η αξία των οποίων ανέρχεται σε 1.941.717.194,38 ευρώ. Σε αυτά δεν υπολογίζονται τα 4.500 κατεχόμενα στη Δωδεκάνησο και τα περίπου 25.000 μουσουλμανικά ανταλλάξιμα ακίνητα σε όλες τις Κτηματικές Υπηρεσίες του Δημοσίου, η αξία των οποίων ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια.