Τουλάχιστον 80.000 εμπορικοί χώροι παραμένουν κενοί και οι πιθανότητες να βρούν οι ιδιοκτήτες τους μισθωτή είναι απο περιορισμένες έως ανύπαρκτες για το εγγύς μέλλον. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας , από την αρχή της κρίσης, το 2009, έκλεισαν 130.000 εμπορικές επιχειρήσεις και άνοιξαν 45.000. Επομένως οι καθαρές απώλειες είναι ότι έβαλαν "λουκέτο" 85.000 εμπορικές επιχειρήσεις και το επίπεδο απασχόλησης το 2013 επέστρεψε μια εικοσαετία πίσω παρουσιάζοντας την εικόνα που είχε τη δεκαετία του 1990. Σύμφωνα μάλιστα με όλες τις ενδείξεις η ταση αυτη δεν πρόκειται άμεσα να βελτιωθεί. Το πιο πιθανό είναι ότι θα υπάρξει περαιτέρω επιδεινωση καθώς το "λουκέτο" για το 10% των υφιστάμενων επιχειρήσεων είναι μια πιθανή εξέλιξη. Το 2012 εντοπίζεται για δεύτερη φορά, πτώση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου συνολικά στο ελληνικό εμπόριο ενώ συνολικά οι υποχρεώσεις των ΑΕ και ΕΠΕ μειώθηκαν κατά 15,8% εξαιτίας των δυσχερειών του τραπεζικού τομέα και του παγώματος των πιστώσεων. Ακόμη για πέμπτο συνεχόμενο χρόνο το εμπόριο συνεισφέρει το 13% των συνολικών απωλειών στην απασχόληση. Είναι δηλαδή σε καλύτερη θέση, πχ, από τις κατασκευές που η συνεισφορά στη μείωση είναι 23% και σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικονομία όπου κατά 75% είναι οι απώλειες εργασίας στη μισθωτή εργασία, στο εμπόριο, η απώλεια θέσεων εργασίας αφορά περισσότερο σε αυτοαπασχολούμενους (49%).

Οι τηλεοπτικές εικόνες  από την βίαιη έξωση μίας οικογένειας  από το σπίτι της στην Μαδρίτη που έκανε πριν μερικούς μήνες τον γύρο του κόσμου, στοιχειώνουν την ελληνική κοινωνία καθώς εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες συνειδητοποιούν  ότι οι μέρες που ανάλογες εικόνες μπορεί να αφορούν και τα δικά τους σπίτια πλησιάζουν. Ανάλογες σκέψεις όμως κάνουν και τα επιτελεία των κομμάτων αλλά και απλοί βουλευτές οι οποίοι πλέον συνειδητοποιούν ότι,  η απειλή των 400.000 και πλέον ελλήνων που κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια ή άλλα ακίνητα  λόγω χρεών σε τράπεζες εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία είναι πλέον άμεση .  Μάλιστα , πολλοί από αυτούς προειδοποιούν ότι  οι μαζικές κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί μπορεί να ανατρέψουν την εύθραυστη πολιτική ισορροπία  που υπάρχει σήμερα και να ωθήσει την ελληνική κοινωνία στα άκρα. Μπροστά στην απειλή αυτή, η ανάγκη για την λήψη άμεσων μέτρων προβάλλει επιτακτική. Ήδη, στις συζητήσεις που έγιναν στα πλαίσια του νομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα , βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έθεσαν το θέμα για την αναθεώρηση του συστήματος των ρυθμίσεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ανάλογος προβληματισμός επικρατεί και στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ , καθώς βουλευτές διαπιστώνουν ότι «η ελληνική κοινωνία έχει ιδιαίτερα αντανακλαστικά στο θέμα της ακίνητης περιουσίας και αυτό άλλωστε γίνεται φανερό και από το γεγονός ότι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην χώρα κινείται στα επίπεδα του 80% που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.» Η απειλή  της κατάσχεσης και του πλειστηριασμού αφορά και όλα τα «κόκκινα δάνεια». Μάλιστα,  το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στα στεγαστικά δάνεια τα οποία δεν εξυπηρετούνται αλλά αγγίζει και χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες που έχουν βάλει ως εγγύηση  ακόμη και τα σπίτια τους προκειμένου να δανειοδοτηθούν από τις τράπεζες. Ακόμα και  οφειλέτες από καταναλωτικά δάνεια  και πιστωτικές κάρτες οι οποίοι έχουν σταματήσει να τα εξυπηρετούν βρίσκονται υπο την απειλή αυτή.

Ενδεικτικό για το μέγεθος του προβλήματος είναι το γεγονός ότι το ληξιπρόθεσμο ιδιωτικό χρέος από δάνεια, φόρους και ασφαλιστικές εισφορές υπερβαίνει τα 160 δις. ευρώ  από τα οποία σχεδόν 67 δις. αφορούν σε χρέη στην εφορία , περί τα 80 δις. εκτιμώνται τα κόκκινα δάνεια ενώ ξεπερνούν τα 15 δις. οι οφειλές στα ταμεία.  Στην πραγματικότητα , οι περισσότεροι έλληνες που έχουν κάποιας μορφής ληξιπρόθεσμη οφειλή απειλούνται να βρεθούν στην δίνη των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών της ακίνητης περιουσίας τους. Μάλιστα, κάθε μήνας που περνά η λίστα με αυτούς που κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με την απάνθρωπη πραγματικότητα των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών εμπλουτίζεται με χιλιάδες νέα ονόματα.

Ενδεικτικές είναι οι επισημάνσεις  της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων σύμφωνα με την οποία «Οσοι ιδιοκτήτες δεν μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αστρονομικές υποχρεώσεις που θα τους επιβληθούν από το δημευτικό αυτό φόρο (σ.σ. ΕΝΦΙΑ), απειλούνται με τις εξής εξοντωτικές συνέπειες που έχουν συσσωρευτεί με παλαιότερες και πρόσφατες απαράδεκτες νομοθετικές ρυθμίσεις:

1. Αρνηση χορήγησης φορολογικής ενημερότητας.

2. Κατάσχεση τυχόν ενοικίων τους στα χέρια των ενοικιαστών τους.

3. Κατάσχεση του περιεχομένου του τραπεζικού λογαριασμού τους.

4. Εγγραφή κατάσχεσης της ακίνητης περιουσίας τους στο υποθηκοφυλακείο.

5. Δημοσίευση προγράμματος και εκπλειστηριασμός των ακινήτων τους.»

Μάλιστα , οι ιδιοκτήτες δεν διστάζουν να κάνουν λόγο για «…"γενοκτονία" των ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας και των οικογενειών τους!».

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται πλέον υπο το κράτος μίας συνεχούς απειλής η οποία θα αποδειχθεί καταστροφική για τους οφειλέτες που θα χάσουν τα σπίτια τους  και άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος για τις τράπεζες , το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. «Ακόμα και αν κατασχεθούν εκατοντάδες ακίνητα το όφελος –αν υπάρχει- θα είναι λογιστικό  αφού το πιο πιθανό είναι τράπεζες Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία να βρεθούν με χιλιάδες ακίνητα τα οποία δεν θα μπορούν να τα εκποιήσουν με αποτέλεσμα το κόστος διαχείρισης να αποδειχθεί πολλαπλάσιο από το πιθανό έσοδο», επισήμαινε χαρακτηριστικά βουλευτής της συμπολίτευσης και συμπλήρωνε ότι «το κόστος από την κοινωνική αναταραχή που θα προκληθεί  μπορεί ακυρώσει όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στα πλαίσια της δημοσιονομικής εξυγίανσης».

Δεν είναι τυχαία η περίπτωση των βιομηχανικών ακινήτων τα οποία κατασχέθηκαν από τις τράπεζες για χρέη των επιχειρήσεων και η αξία των οποίων σήμερα έχει υποχωρήσει μέχρι και κατά 90% σε σχέση με τις  εκτιμήσεις της αξίας τους που είχαν γίνει προκειμένου να γίνει η έγκριση του δανείου. Αποτέλεσμα, οι τράπεζες να βρεθούν με εκατοντάδες ακίνητα για τα οποία κανείς δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί και ταυτόχρονα να επωμιστούν ζημιές τις οποίες καλείται ο φορολογούμενος να καλύψει.

Υπενθυμίζεται ότι , η νομοθετική ρύθμιση για την άρση του πλαισίου προστασίας από τους πλειστηριασμούς είχε συναντήσει την σφοδρή αντίδραση πολλών βουλευτών της συμπολίτευσης οι αντιρρήσεις των οποίων κάμφθηκαν όταν η τότε ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης τους διαβεβαίωνε ότι νέο πλαίσιο προβλέπει εξαιρέσεις με τις οποίες προστατεύονται οι ευάλωτες ομάδες πληθυσμού , γεγονός το οποίο πλέον αμφισβητείται.   «Απο το ισχύον νομικό πλέγμα οι μόνοι που ευνοούνται είναι οι μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές ακινήτων αλλά και οι «κυνηγοί κεφαλών» δηλαδή εκείνοι –έλληνες και ξένοι- εκμεταλλευόμενοι την ρευστότητα που έχουν μπορούν να αποκτήσουν είτε ακίνητα είτε δάνεια που έχουν εγγυήση ακίνητα για μία μπουκιά ψωμί.» , έλεγε χαρακτηριστικά οικονομικός αναλυτής ο οποίος συμπλήρωνε ότι «αν συνυπολογιστεί το κοινωνικό κόστος που προκαλείται από τους μαζικούς πλειστηριασμούς τότε το όφελος είναι αμφίβολο.»