Το ζήτημα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου και των ενεργειών του θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ σε επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό που κατατέθηκε την Τρίτη με στόχο να συζητηθεί την Παρασκευή. Στην επίκαιρη ερώτησή του ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί το ΤΑΙΠΕΔ ότι αποτελεί φορέα υλοποίησης του πιο ακραίου προγράμματος ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και λειτουργεί με αδιαφανείς διαδικασίες, παρακάμπτοντας τον ιδρυτικό νόμο και το καταστατικό του. Κάνει λόγο για σειρά παραβιάσεων του Συντάγματος με το διορισμό του -υπόδικου πλέον-κ.Αθανασόπουλου με παράνομο τρόπο, με την παράλειψη του Δ.Σ να αναρτά στο διαδίκτυο τις τριμηνιαίες εκθέσεις που κατά νόμο υποχρεούται και με την αλλαγή των όρων του διαγωνισμού για τη ΔΕΠΑ, αφού είχαν ανοίξει οι φάκελοι των ενδεικτικών προσφορών. Ρωτά τον πρωθυπουργό : Με ποια μέθοδο έγινε η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας σε μόλις 9,4 δις ευρώ, εάν η κυβέρνηση επιμένει στην εκχώρηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας σε επιχειρηματικά συμφέροντα με δεδομένο πλέον το γεγονός ότι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν θα αποφέρει σημαντικά οφέλη και σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να συμβάλει στην αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους και εάν προτίθεται να συνεχίσει να καλύπτει την έκνομη λειτουργία της διοίκησης του Ταμείου.

«Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια» προσπαθεί να πετύχει η κυβέρνηση, στους φόρους ακινήτων. Προς την τρόικα, υπόσχεται να εισπράξει έως 2,7 δισ. από τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Στο εσωτερικό όμως, όπως προβλέπει η συμφωνία, η κυβέρνηση θα προβάλει τις μεγάλες μειώσεις φόρων για όλους κατά 15% στο πρώην «ΕΕΤΗΔΕ», που θα συνεχίσει να εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ, αλλά …μετονομάζεται σε ΕΦΑ. Αυτό σημαίνει 50-300 ευρώ λιγότερο «χαράτσι» ετησίως ανά ακίνητο. Επίσης θα απαλλάσσονται εντελώς ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (άνεργοι, πολύτεκνοι κλπ). Παράλληλα ετοιμάζει και μειώσεις στις αντικειμενικές τιμές της εφορίας στα επίπεδα του 2005, κάτι που ζητούσε και η τρόικα. Οι μειώσεις όμως θα ισχύσουν στο γ΄εξάμηνο του 2013 και έτσι ο Ενιαίος Φόρος θα υπολογιστεί στις «φουσκωμένες» τιμές ζώνης του 2013.

Μειώσεις στα ενοίκια, αλλά και προσωρινό «πάγωμα» των εξώσεων επιβάλλει η Δικαιοσύνη με γνώμονα τη μεγάλη κάμψη της αγοράς και την ανάγκη αναπροσαρμογής των μισθωμάτων διά της δικαστικής οδού. Έτσι η Δικαιοσύνη μπορεί να βάζει «φρένο» στις εξώσεις ενοικιαστών που προκαλεί η καθυστέρηση καταβολής ενοικίων λόγω της οικονομικής κρίσης, για όσο διάστημα εκκρεμεί ενώπιον της αίτημα για μείωση του συμφωνημένου μισθώματος. Δικαστική απόφαση ανάβει «πράσινο φως» όχι μόνο για μείωση του ενοικίου, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, της πτώσης του «τζίρου» κ.λπ., αλλά και για απαγόρευση απομάκρυνσης των ενοικιαστών τουλάχιστον μέχρι να κριθεί το ύψος του οφειλόμενου ενοικίου. Έτσι, στην περίπτωση που ο ενοικιαστής προσφύγει στα δικαστήρια ζητώντας να μειωθεί το ενοίκιο γιατί είναι υπερβολικό λόγω οικονομικής κρίσης, ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να τον απομακρύνει μέχρις ότου αποφασιστεί δικαστικά ποιο είναι το οφειλόμενο ενοίκιο. Ο ενοικιαστής μπορεί να αμυνθεί με ασφαλιστικά μέτρα που διατάσσουν το «πάγωμα» της απομάκρυνσης, αποκρούοντας το αίτημα του ιδιοκτήτη για αποβολή από το ακίνητο λόγω καθυστέρησης του συμφωνημένου ενοικίου. Δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων πιθανολόγησε ότι το ενοίκιο πρέπει να μειωθεί κατά 20% λόγω της οικονομικής κάμψης στην αγορά, ενώ παράλληλα διέταξε να «παγώσει» κάθε διαδικασία απόδοσης της επαγγελματικής στέγης (λόγω καθυστέρησης του συμφωνημένου ενοικίου) μέχρι να τελεσιδικήσει η αγωγή που θα καθορίσει το ύψος του ενοικίου. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την αποτελεσματικότητα δικαστική προστασία ενοικιαστών, τουλάχιστον στις εμπορικές μισθώσεις (πιθανότατα αντίστοιχη εφαρμογή θα υπάρξει σε πολυετείς μισθώσεις κατοικιών) καθώς συχνά απομακρύνονταν από την επαγγελματική στέγη, ενώ αντιδικούσαν με τους ιδιοκτήτες για μείωση του ενοικίου. Απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου Χαλκιδικής αντιμετώπισε την περίπτωση καφετέριας - οβελιστηρίου - σνακ μπαρ 70 τ.μ. με μικρή αυλή, για την οποία το ετήσιο ενοίκιο ανερχόταν σε 30.000 ευρώ και καταβαλλόταν σε δύο εξαμηνιαίες δόσεις.

Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και σήμερα ουδείς γνωρίζει πλέον ποια είναι η ακριβής απόκλιση μεταξύ αντικειμενικών και τιμών αγοράς, καθώς μέρα με τη μέρα όχι μόνο πέφτουν οι εμπορικές αξίες, αλλά γίνονται σχεδόν μηδενικές αγοραπωλησίες. Οι λιγοστές, ωστόσο, συναλλαγές που πραγματοποιούνται, δείχνουν ότι οι οκτώ στις δέκα περιπτώσεις αγοραπωλησιών στην Αττική πραγματοποιούνται κάτω από τις αντικειμενικές αξίες. Ετσι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το νέο σύστημα θα οδηγήσει σε μείωση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, αφού στις περισσότερες περιοχές της χώρας οι πωλήσεις ακινήτων γίνονται κάτω από τις αντικειμενικές τιμές. Ειδικά για τα παλαιά ακίνητα η μείωση των τιμών μπορεί να φθάσει ακόμη και το 30%. Από την άλλη πλευρά, δεν θα λείψουν και αυξήσεις σε περιοχές εκείνες που λόγω υποδομών παρουσιάζουν ζήτηση και έχουν αναπτυχθεί, καθώς οι αντικειμενικές αξίες μένουν παγωμένες τα τελευταία έξι χρόνια. Οι μειώσεις αφορούν κυρίως στις παραδοσιακά ακριβές περιοχές των βορείων και νοτίων προαστίων και οι αυξήσεις σε φθηνότερες περιοχές των δυτικών προαστίων. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της Βουλιαγμένης και του Ηρακλείου, στις οποίες οι εμπορικές τιμές σήμερα βρίσκονται κατά 41% και 35% αντίστοιχα κάτω από τον μέσο όρο των αντικειμενικών αξιών. Αντίθετα, σημαντική αύξηση στις τιμές των αγοραπωλησιών παρουσιάζουν οι περιοχές του Περάματος, του Κερατσινίου, του Περιστερίου και της Πετρούπολης, όπου οι εμπορικές τιμές είναι αυξημένες από 14%-38% σε σχέση με τον μέσο όρο των αντικειμενικών αξιών της κάθε περιοχής.

Γενικά πάντως η εικόνα που υπάρχει είναι ότι η "ψαλίδα" μεταξύ εμπορικών και αντικειμενικών είναι η εξής :

- Σε πολλές αστικές περιοχές υψηλής προβολής όπου εφαρμόζονται υψηλές αντικειμενικές αξίες οι αγοραίες είναι χαμηλότερες απο τις αντικειμενικές

- Στα επαγγελματικά ακίνητα οι αγοραίες τιμές έχουν μειωθεί εξαιτίας και της συρρίκνωσης της ζήτησης.

- Στα ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές χαμηλής προβολής οι αντικειμενικές υπολείπονται των αγοραίων καθώς οι οι αντικειμενικές τιμές βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις αγοραίες.