Μείωση του ενοικίου για ολόκληρο το μήνα και όχι μόνο για τις ημέρες του μήνα που έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας τους, δικαιούνται οι εργαζόμενοι πληττόμενων επιχειρήσεις οι οποίοι έχουν τεθεί σε προσωρινή αναστολή εργασίας.

Αυτό διευκρινίζεται σε νέα υπουργική απόφαση για το υποχρεωτικό κούρεμα 40% του ενοικίου που εφαρμόστηκε μέχρι και τον Σεπτέμβριο.

Παράλληλα ξεκαθαρίζεται ότι σε περίπτωση υπεκμίσθωσης του ακινήτου δικαιούχος της έκπτωσης είναι ο τελικός χρήστης του ακινήτου και όχι ο υπεκμισθωτής.

Διευκρινίσεις για τη μείωση ενοικίου

Με νέα υπουργική απόφαση ρυθμίζονται μια σειρά θεμάτων όπως η υπεκμίσθωση ακινήτων, η προκαταβολή μισθωμάτων, οι βοηθητικοί χώροι που είχαν προκύψει από την υποχρεωτική μείωση μισθωμάτων κατά 40% σε ευρείες κατηγορίες μισθώσεων, επαγγελματικών και κατοικιών.

Ειδικότερα με νέα υπουργική απόφαση:

Η υποχρεωτική μείωση 40% του ενοικίου ισχύει και για την περίπτωση επαγγελματικής μίσθωσης προς εγκατάσταση επιχείρησης, για την οποία χρησιμοποιούνται εντελώς απαραίτητοι βοηθητικοί χώροι άλλων ακινήτων, στους οποίους ασκούνται οι δραστηριότητες της επιχείρησης.

Οι χώροι στάθμευσης οχημάτων της επιχείρησης για την στάθμευση οχημάτων των στελεχών θεωρούνται εντελώς απαραίτητοι βοηθητικοί χώροι, όταν αυτοί βρίσκονται σε περίκλειστο χώρο, ήτοι κλειστό από κάθε πλευρά, από κάθε κατεύθυνση και εφόσον ο χώρος αυτός αναγράφεται στη δήλωση Ε9 ως βοηθητικός χώρος.

Στις περιπτώσεις υπεκμίσθωσης ακινήτου, δικαιούχος της μείωσης ενοικίου είναι μόνον ο υπομισθωτής-τελικός χρήστης του ακινήτου έναντι του υπεκμισθωτή, και όχι περαιτέρω ο υπεκμισθωτής έναντι του ιδιοκτήτη – εκμισθωτή του ακινήτου.

Συνεπώς μειώνεται μόνον το μίσθωμα το οποίο εισπράττει ο υπεκμισθωτής από τον πληττόμενο υπομισθωτή του, δεν μειώνεται όμως το μίσθωμα που οφείλει στον ιδιοκτήτη-εκμισθωτή ο υπεκμισθωτής, γιατί ο τελευταίος δεν ασκεί κάποια πληττόμενη δραστηριότητα στο μίσθιο ακίνητο.

Στις περιπτώσεις προκαταβολής μισθωμάτων, το 40% του μισθώματος για το οποίο ο μισθωτής απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής συμψηφίζεται στις επόμενες καταβολές μισθωμάτων.

Στην περίπτωση μη ύπαρξης επόμενων καταβολών μισθωμάτων λόγω λήξης της μισθωτικής σχέσης, τα χρηματικά ποσά της απαλλαγής αναζητούνται ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά.

Στις περιπτώσεις όπου στη μισθωτική σχέση μετέχουν περισσότεροι μισθωτές και οι προϋποθέσεις μερικής καταβολής μισθώματος δεν συντρέχουν για το σύνολο των μισθωτών, (με την επιφύλαξη των οριζομένων για την περίπτωση συζύγου ή έτερου μέρος συμφώνου συμβίωσης όπου εκεί ειδικά το μίσθωμα μειώνεται ακόμη και αν η αναστολή εργασίας συντρέχει στο πρόσωπο του άλλου συζύγου), η μερική καταβολή μισθώματος υπολογίζεται αναλογικά σύμφωνα με το μερίδιο συμμετοχής του δικαιούχου μισθωτή στο μίσθωμα.

Στις περιπτώσεις όπου το μίσθωμα καταβάλλεται κατά τη λήξη της μίσθωσης ή σε μικρότερα διαστήματα και πάντως μεγαλύτερα του μηνός, η απαλλαγή του 40% του συνολικού μισθώματος για τους προβλεπόμενους μήνες υπολογίζεται αναλογικά.

Οι μειώσεις των μισθωμάτων των εργαζομένων ισχύουν για ολόκληρο τον μήνα για τον οποίο προβλέπεται μερική καταβολή μισθωμάτων, κατά περίπτωση, ανεξαρτήτως των ημερών ανά μήνα κατά τις οποίες έχει ανασταλεί προσωρινά η σύμβαση εργασίας τους.

Οι ρυθμίσεις για τους ενοικιαστές εφαρμόζονται και όταν εκμισθωτές είναι το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και οι δημόσιες επιχειρήσεις.

Αντίθετα, από την εφαρμογή των παραπάνω ρυθμίσεων εξαιρούνται, στην περίπτωση κατά την οποία είναι ενοικιαστές, το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και οι δημόσιες επιχειρήσεις.

Τι ισχύει για την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου

Παράλληλα, σύμφωνα με ότι ισχύει μέχρι στιγμής, η μείωση του ενοικίου για τις επιχειρήσεις σε πληττόμενους από την οικονομική κρίση του κορονοϊού κλάδους για την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου, προβλέπεται μόνο κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των εκμισθωτών και των μισθωτών.

Η μείωση είναι επιδοτούμενη από το κράτος με την προϋπόθεση να είναι τουλάχιστον 30% του μισθώματος. Η αποζημίωση που λαμβάνουν οι εκμισθωτές είναι πίστωση φόρου ύψους 30% του εισοδήματος που έχουν χάσει λόγω της μείωσης.

H κατάρτιση συμφωνιών προαιρετικών μειώσεων μισθωμάτων, παρά την ορθή νομοθέτησή της προ 45 ημερών, δεν φαίνεται να έχει μέχρι στιγμής στην πράξη την αναμενόμενη ανταπόκριση, με ευθύνη της Πολιτείας, για τους εξής δύο σημαντικούς λόγους:

Πρώτον την αποσπασματικότητα (κυριολεκτικά «μαρτύριο της σταγόνας», μήνα-μήνα για Σεπτέμβριο και Οκτώβριο) των μέχρι τώρα υπουργικών αποφάσεων που καθορίζουν για ποιες κατηγορίες μισθώσεων θα ισχύσουν οι συμψηφιστικές επιστροφές φόρου, αντί να αφορούν ολόκληρο το νομοθετημένο τετράμηνο Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου, και χωρίς έως τώρα καμιά δήλωση ή ένδειξη του τι θα ισχύσει το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο.

Δεύτερον τη μη ολοκλήρωση της ανάρτησης των επιστροφών φόρου COVID ακόμη και του πρώτου τετραμήνου Μαρτίου-Ιουνίου, παρότι έχει ήδη ανοίξει η εφαρμογή για τη δήλωση των μειώσεων του Οκτωβρίου.

Τα προβλήματα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα από τους αρμόδιους του Υπουργείου Οικονομικών, δεδομένου ότι έχουν δημιουργήσει δικαιολογημένη σύγχυση και δυσπιστία στους ιδιοκτήτες ακινήτων στο να προβούν σε συμφωνίες μείωσης μισθωμάτων, παρότι θα το επιθυμούσαν, και εύλογες διαμαρτυρίες των ενοικιαστών τους, ιδιαίτερα του εμπορικού τομέα που θα έπρεπε εξ αρχής να είχε καθοριστεί ότι θα αφορούσαν ολόκληρο το νομοθετημένο τετράμηνο.

Εξάλλου με ΚΥΑ αναδρομικής ισχύος των συναρμόδιων υπουργών (Α.1228), που εκδόθηκε με πολύμηνη  καθυστέρηση και μετά από συνεχή διαβήματα της ΠΟΜΙΔΑ, ρυθμίζεται σειρά σοβαρών θεμάτων που είχε προκύψει από τις αναγκαστικές μειώσεις μισθωμάτων κατά 40% σε ευρείες κατηγορίες μισθώσεων, επαγγελματικών και κατοικιών. Σύμφωνα με την ΚΥΑ αυτή:

1. Στις περιπτώσεις υπεκμίσθωσης ακινήτου, δικαιούχος της μείωσης ενοικίου είναι μόνον ο υπομισθωτής-τελικός χρήστης του ακινήτου έναντι του υπεκμισθωτή, και όχι περαιτέρω ο υπεκμισθωτής έναντι του ιδιοκτήτη - εκμισθωτή του ακινήτου, όπως πολλοί έσπευσαν αυθαίρετα να πράξουν. Συνεπώς μειώνεται μόνον το μίσθωμα το οποίο εισπράττει ο υπεκμισθωτής από τον πληττόμενο υπομισθωτή του, δεν μειώνεται όμως το μίσθωμα που οφείλει στον ιδιοκτήτη-εκμισθωτή ο υπεκμισθωτής, γιατί ο τελευταίος δεν ασκεί κάποια πληττόμενη δραστηριότητα στο μίσθιο ακίνητο.

2. Στις περιπτώσεις προκαταβολής μισθωμάτων, το 40% του μισθώματος για το οποίο ο μισθωτής απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής συμψηφίζεται στις επόμενες καταβολές μισθωμάτων. Στην περίπτωση μη ύπαρξης επόμενων καταβολών μισθωμάτων λόγω λήξης της μισθωτικής σχέσης, τα χρηματικά ποσά της απαλλαγής αναζητούνται ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά.

3. Στις περιπτώσεις όπου στη μισθωτική σχέση μετέχουν περισσότεροι μισθωτές και οι προϋποθέσεις μερικής καταβολής μισθώματος δεν συντρέχουν για το σύνολο των μισθωτών, (με την επιφύλαξη των οριζομένων για την περίπτωση συζύγου ή έτερου μέρος συμφώνου συμβίωσης όπου εκεί ειδικά το μίσθωμα μειώνεται ακόμη και αν η αναστολή εργασίας συντρέχει στο πρόσωπου του άλλου συζύγου), η μερική καταβολή μισθώματος υπολογίζεται αναλογικά σύμφωνα με το μερίδιο συμμετοχής του δικαιούχου μισθωτή στο μίσθωμα.

4. Στις περιπτώσεις όπου το μίσθωμα καταβάλλεται κατά τη λήξη της μίσθωσης ή σε μικρότερα διαστήματα και πάντως μεγαλύτερα του μηνός, η απαλλαγή του 40% του συνολικού μισθώματος για τους προβλεπόμενους μήνες υπολογίζεται αναλογικά.

5. Οι μειώσεις των μισθωμάτων των εργαζομένων ισχύουν για ολόκληρο τον μήνα για τον οποίο προβλέπεται μερική καταβολή μισθωμάτων, κατά περίπτωση, ανεξαρτήτως των ημερών ανά μήνα κατά τις οποίες έχει ανασταλεί προσωρινά η σύμβαση εργασίας τους.

6. Οι παραπάνω υπέρ των ενοικιαστών ρυθμίσεις εφαρμόζονται και όταν εκμισθωτές είναι το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και οι δημόσιες επιχειρήσεις. Αντίθετα, από την εφαρμογή των παραπάνω ρυθμίσεων εξαιρούνται, στην περίπτωση κατά την οποία είναι ενοικιαστές, το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και οι δημόσιες επιχειρήσεις.

Με τις ανακοινώσεις της, περί υποχρεωτικής ενεργειακής ανακαίνισης του συνόλου των κτιρίων της Ευρώπης, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών στο όνομα της καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας επιχειρεί να καταδικάσει σε απόλυτη (και όχι μόνο ενεργειακή) φτώχεια, τα εκατομμύρια των μικρών και μεσαίων ιδιοκτητών ακινήτων της ΕΕ που αδυνατούν να ανταποκριθούν!

Εισακούγοντας προφανώς τα πανίσχυρα λόμπι του κατασκευαστικού κλάδου και αδιαφορώντας για την ύπαρξη ή μη οικονομικής δυνατότητας από την πλευρά των ιδιοκτητών, οι Βρυξέλλες επιβάλλουν κατά απόλυτα αντιδημοκρατικό τρόπο στους Ευρωπαίους «υπηκόους» να επενδύσουν αναγκαστικά απίστευτα δισεκατομμύρια ευρώ, που πρακτικά δεν θα αποσβεσθούν ποτέ, για να περιορίσουν την ενεργειακή κατανάλωση των κτιρίων, διαφορετικά θα οδηγηθούν σε πλήρη απαξίωση των περιουσιών τους, μέσω σκληρών φορολογικών, διοικητικών και συναλλακτικών μέτρων και κυρώσεων χωρίς προηγούμενο!

Για το εφιαλτικό αυτό «τσουνάμι» σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων έχουν τεράστια ευθύνη οι κυβερνήσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών, οι υπουργοί των οποίων συνεχώς πλειοδοτούσαν στα "ΝΑΙ" σε όλα τα ευρωπαϊκά μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, αδιαφορώντας για την γνωστή πλήρη αδυναμία υλοποίησης των απίστευτων αυτών μέτρων, ιδιαίτερα στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου!

Η λύση για τον περιορισμό της ενεργειακής κατανάλωσης των κτιρίων είναι η εφαρμογή γενικευμένων και ισχυρών πραγματικών κινήτρων, επιδοτήσεων και άτοκων δανείων, όπως αυτά που είχαν εξαγγελθεί προεκλογικά (επιστροφή του 40% του συνολικού κόστους της ενεργειακής και λειτουργικής αναβάθμισης)  και αυτά που προβλέπονται στο πρόγραμμα «Εξοικονομώ - Αυτόνομο» το οποίο αναμένεται να προκηρυχθεί τον επόμενο μήνα.

Αργή και μακροχρόνια θα είναι η ανάκαμψη για την παγκόσμια οικονομία μετά το πλήγμα που δέχθηκε από τον κορονοϊό, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο υποβάθμισε τις προβλέψεις του για 2021, για ανάπτυξη από 5,4% σε 5,2%. Επίσης, προβλέπει ότι το 2020 η ύφεση θα φτάσει το 4,4%.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, ταχεία ανάπτυξη είναι το ζητούμενο για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια διεθνώς και να αντιμετωπιστούν τα πλήγματα στη διεθνή οικονομία.

«Η έξοδος από αυτή την καταστροφή πιθανότατα θα είναι μακρά, ασταθής και εξαιρετικά αβέβαιη, τόνισε η επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Γκίτα Γκοπινάθ, η οποία εξήγησε ότι το αποτέλεσμα ακόμη και μεγάλων οικονομιών όπως της Κίνας αναμένεται να είναι μικρότερο από του 2019.

Η εικόνα του μέλλοντος που παρουσίασε είναι μάλλον θλιβερή, καθώς το ΔΝΤ προβλέπει ότι η παγκόσμια ανάκαμψη θα επιβραδυνθεί κατά 3,5% την περίοδο 2022 και 2025, με τις οικονομίες να μένουν πολύ πίσω από τις προβλέψεις που είχαν γίνει πριν ενσκήψει η πανδημία.

Επίσης, αναμένει πολλούς «μετασεισμούς» εξαιτίας της πανδημίας ακόμη και όταν ο κόσμος έχει βρει τον τρόπο να την καταστείλει, οι οποίοι θα επηρεάσουν τόσο τις αναπτυγμένες οικονομίες, όπως οι ΗΠΑ, όσο και τις αναπτυσσόμενες, όπως η Αργεντινή και το Μεξικό. Αναμένεται για πρώτη φορά έπειτα από δύο δεκαετίες αύξηση της φτώχειας.

Μεγαλύτερο το πλήγμα στην ευρωζώνη

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η αμερικανική οικονομία μέσα στο 2020 θα παρουσιάσει ύφεση της τάξης του 4,3%, πριν έχει ανάπτυξη 3,1% του χρόνου.

Ωστόσο, για τις 19 χώρες της ευρωζώνης τα στοιχεία είναι πολύ χειρότερα: η ύφεση το 2020 εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 8,3% πριν κατορθώσει να ανακάμψει κατά 5,2% το 2021.

Από τις αναπτυγμένες οικονομίες η Ισπανία θα έχει τη μεγαλύτερη ύφεση φέτος, που αναμένεται να φτάσει το 12,8%, εξαιτίας του πλήγματος στον τουρισμό, ενώ η Ινδία, μεταξύ των αναπτυσσόμενων, θα έχει απώλειες της τάξης του 10,3%.

Η Βρετανία, με τις διαπραγματεύσεις για το Brexit σε εξέλιξη, θα έχει ύφεση της τάξης του 9,8%.

Όσον αφορά την Ελλάδα, για το 2020 προβλέπει ύφεση της τάξης του 9,5% και ανάπτυξη το 2021 έως και 4,1%, ενώ προβλέπει ότι η ανεργία από 19,9% το 2020 θα πέσει στο 18,3% του χρόνου.

Από τις μεγάλες οικονομίες, μόνο η Κίνα αναμένεται να έχει ανάπτυξη, έστω και αναιμική (1,9%) το 2020, παρά την καραντίνα και τους αυστηρούς περιορισμούς που επιβλήθηκαν.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, πάντως, ακόμη και αυτές οι εκτιμήσεις και προβολές, είναι εξαιρετικά αβέβαιες, λόγω της ασάφεια για την εξέλιξη της πανδημίας και ενώ αυξάνεται διεθνές το δημόσιο χρέος. Εξηγεί πάντως ότι αν ανακοινωθούν προγράμματα στήριξης των οικονομιών, οι προοπτικές μπορούν να βελτιωθούν, υπό τον όρο ότι δεν θα υπάρξει ένα νέο και σοβαρότερο κύμα της πανδημίας.