Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

Κοινωνία

Τα πρωτοσελιδα των εφημεριδων

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Η ΝΔ θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Ο Αντ. Σαμαράς το χαρακτήρισε "άδικο και αναποτελεσματικό".

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: "Ελεύθερες μετεγγραφές για τα αδέλφια".

Η ΑΥΓΗ: "Ν΄ακούσει η Βουλή την οργή του λαού".

ΑΥΡΙΑΝΗ: "Εξαφάνισαν τον φάκελο με τα στοιχεία για τις μίζες που έπεσαν για το C4I".

ΤΟ ΒΗΜΑ: "Χρυσώνουν το χάπι για μητέρες, χήρες, θητεία".

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Καιάδας για τους εργαζομένους το Ασφαλιστικό".

ΕΘΝΟΣ: "Εκπτώσεις για εξαγορά της θητείας. Ασφαλιστικό:Ρύθμιση-ανάσα για τα πλασματικά έτη".

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Δεν θα πεθάνουμε...Ανασφάλιστοι κουφάλες νεκροθάφτες".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "Σαμαράς: Για επτά λόγους καταψηφίζουμε το Ασφαλιστικό. ΟΧΙ στον διαμελισμό της σύνταξης σε βασική και αναλογική".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Μίνι εκπτώσεις για εξαγορά ανοχής. Ασφαλιστικό: Οριακές διορθώσεις εν όψει απεργίας και ψηφοφορίας".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Αλλαγές πανικού στο ασφαλιστικό".

ΕΣΤΙΑ: "Θετικές προοπτικές για την οικονομία. Για πρώτη φορά τίθενται δεσμευτικοί στόχοι".

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Τρεις νάρκες βλέπει η ΕΕ. Δημόσιο, νοσοκομεία, πληθωρισμός υπονομεύουν το πρόγραμμα προσαρμογής".

Ο ΛΟΓΟΣ: "Αλλαγές στο ασφαλιστικό. Το επίδομα των 800 ευρώ θα μπορεί να αναπροσαρμόζεται. Φθηνότερη η αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας".

ΤΑ ΝΕΑ: "Διπλό λίφτινγκ στο Ασφαλιστικό. Αλλαγές στο παρά 5'".

Η ΝΙΚΗ: "Όλα τα' χαμε, η Τσαμουριά μας έλειπε. Ανθελληνικά παιχνίδια, την ώρα που η χώρα βιώνει την πιο μεγάλη κρίση".

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Εμποδίζουν το "εκλέγεσθαι" στους λαϊκούς ανθρώπους".

Η ΧΩΡΑ: "Πογκρόμ στη γενιά των 700 ευρώ, την ώρα που καταλύεται το κοινωνικό κράτος".

Ο θάνατος του εμποράκου και του μικροϊδιοκτήτη

Στην γωνία Ζωοδόχου Πηγής και Αραχώβης, στα Εξάρχεια βρίσκονταν ένα μικρό μπακάλικο. Μικρό στα τετραγωνικά αλλά στην πραγματικότητα «ταΐζε» μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας. Το δούλευαν τρία αδέλφια και είχαν σήμα κατατεθέν τα τσουβάλια με τα χύμα όσπρια και τις διανομές κατ΄ οικον με το ποδήλατο του μικρότερου από τα τρία αδέλφια. Σήμερα το μπακάλικο δεν υπάρχει . Όπως δεν υπάρχει και ο ράπτης που δούλευε λίγο παραπάνω στην Ζωοδόχου Πηγής και το γωνιακό εστιατόριο της Καλλιδρομίου και η πιτσαρία της γειτονιάς που είχε γνωρίζει πιένες στην διάρκεια της δεκαετίας του ΄80. Σημάδια των καιρών θα έλεγαν μερικοί. Οι παγκοσμιοποίηση θα έλεγαν κάποιοι άλλοι. Οι επιπτώσεις από την μάχη της ελεύθερης αγοράς κάποιοι τρίτοι . Την αλήθεια όμως την περιγράφουν οι αμείλικτοι αριθμοί οι οποίοι παρουσιάζουν παραστατικά την πραγματικότητα . Κάθε χρόνο που περνά λιγότερα καταστήματα τροφίμων επιβιώνουν από τον οξύ ανταγωνισμό των σούπερ μάρκετ. Η απώλεια μεριδίου της αγοράς είναι μία αλήθεια καθώς από το 1995 μέχρι σήμερα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν σχεδόν διπλασιάσει τον όγκο των πλύσεων τους (η αξία των πωλήσεων μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) ενώ αντίθετα τα μικρά καταστήματα τροφίμων έχουν εμφανίσει μείωση των πραγματικών τους πωλήσεων. Συγκεκριμένα την περίοδο 1995 -2007 : -τα μεγάλα καταστήματα τροφίμων έχουν αυξήσει τις πραγματικές τους πωλήσεις κατά 80,7% περίπου. -τα μικρά καταστήματα τροφίμων και ποτών έχουν μικρότερο τζίρο σε ποσοστό που προσεγγίζει το 7% περίπου. «Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για ανταγωνισμό τιμών αλλά για ανταγωνισμό σημείων πώλησης. Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ την τελευταία δεκαετία έχουν αναπτύξει τεράστια , για τα ελληνικά δεδομένα δίκτυα πώλησης με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύονται όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των οικονομιών κλίμακος. Εκτιμάται ότι το πανελλαδικό δίκτυο πώλησης των τεσσάρων μεγαλύτερων αλλυσίδων σούπερ μάρκετ ξεπερνά τα 1100 καταστήματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη όπου καταγράφεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού. Φυσικά στο περιβάλλον αυτό η μικρή επιχείρηση τροφίμων είναι αδύνατον να αντέξει τόσο τον ανταγωνισμό των τιμών όσο και το αυξημένο κόστος που συνεπάγεται η επί ίσοις όροις λειτουργία της με την αντίστοιχη των σούπερ μάρκετ(ωράρια λειτουργίας, ελαστική απασχόληση κ.α) . Από την άλλη πλευρά δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται το γεγονός ότι οι μεγάλοι τζίροι φέρνουν τόσο φθηνότερες προμήθειες όσο και παράπλευρα έσοδα καθώς και δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω των προμηθευτών τους (βιομηχανίες κ.α). Ενδεικτικό θα πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι η πίττα της αγοράς τροφίμων και ποτών στην αγορά της Αττικής εκτιμάται ότι υπερβαίνει , σύμφωνα με υπολογισμούς που βασίζονται στα στοιχεία των οικογενειακών προϋπολογισμών τα 6 δις. ευρώ το χρόνο. Σε μία τόσο μεγάλη αγορά η μοίρα των μικρών του κλάδου θα πρέπει να αναζητηθεί στο περιθώριο.» τόνιζε πρόσφατα οικονομικός αναλυτής ο οποίος καταγράφει τα οικονομικά μεγέθη της αγοράς ειδών διατροφής και ποτών. Πρέπει να σημειωθεί ότι , η κρίση δεν έχει χτυπήσει μόνο τα παραδοσιακά μπακάλικα αλλά και άλλους χώρους της αγοράς τροφίμων . Για παράδειγμα από στοιχεία προκύπτει ότι τουλάχιστον 200 ατομικές επιχειρήσεις αρτοποιών και ζαχαροπλαστών του νομού Αττικής «κατεβάζουν» ρολά . Ανάλογο είναι και το τοπίο που διαμορφώνεται και στο χονδρικό εμπόριο των τροφίμων όπου τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Φαίνεται όμως ότι ανάλογη είναι και η κατάσταση που διαμορφώνεται και στην αγορά ένδυσης και υπόδησης όπου και εκεί οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν να κάνουν ένα διμέτωπο αγώνα προσπαθώντας να διατηρήσουν το μερίδιο αγοράς που έχουν. Τα επίσημα στοιχεία όμως αποκαλύπτουν ότι και στο πεδίο αυτό το αποτέλεσμα είναι σχεδόν προκαθορισμένο και οδηγεί στη ν συγκέντρωση. «Η αγορά ειδών ένδυσης και υπόδησης σταδιακά οργανώνεται με βάση την αγορά ειδών διατροφής . Οι ξένες αλυσίδες ισχυροποιούν την θέση τους στην αγορά ισχυροποιώντας την παρουσία τους τόσο στις αγορές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και των μεγάλων αστικών κέντρων . Από την άλλη πλευρά οι ελληνικές επιχειρήσεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον οξύ ανταγωνισμό επενδύουν στο δίκτυο καταστημάτων τους . Οι μικρότερες επιχειρήσεις , που δεν αντιμετωπίζουν χρηματοοικονομικά προβλήματα προσπαθούν να αποκτήσουν παρουσία σε οργανωμένους εμπορικούς χώρους υποβαθμίζοντας το ρόλο των τοπικών αγορών . Αποτέλεσμα οι μικρότερες επιχειρήσεις του κλάδου να έχουν να αντιμετωπίσουν ένα οξύ ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα που αργά αλλά σταθερά τους οδηγεί σε απώλεια σημαντικού μεριδίου της αγοράς.», τόνιζε πριν λίγες μέρες συνδικαλιστής έμπορος όταν του ζητήθηκε να ερμηνεύσει τα στοιχεία που αφορούν την εξέλιξη των πωλήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά χρόνο με τον χρόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου ειδών ένδυσης και υπόδησης ισχυροποιούν ακόμα περισσότερο την θέση τους στην αγορά. Συγκεκριμένα την περίοδο 1995-2007 ο όγκος των πωλήσεων των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων ειδών ένδυσης και υπόδησης κατέγραψε άνοδο της τάξης του 143% ενώ αντίθετα οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου είδαν τον όγκο των πωλήσεων τους να αυξάνεται σε ποσοστό που κινείται στα επίπεδα του 50%. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν την ανάπτυξη των εμπορικών δικτύων οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επενδύσει κυρίως στο πανελλαδικό δίκτυο καταστημάτων γεγονός που τους παρέχει την δυνατότητα να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις οικονομίες κλίμακος. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι ήδη πολλές από τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν αναπτύξει δίκτυο 20 έως 80 καταστημάτων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πάντως από τα στοιχεία που καταγράφουν την καταναλωτική δαπάνη σε είδη ένδυσης και υπόδησης προκύπτει ότι μόνο στον νομό Αττικής η «πίττα» της αγορά ξεπερνά τα 3 δις, ευρώ τον χρόνο.(στοιχεία του 2005). Πάντως τα σημάδια της κρίσης έχουν αρχίσει να κάνουν έντονη την παρουσία τους καθώς μόνο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας 15 στα 100 μαγαζιά είναι κενά . Παράλληλα περισσότερες από 300 βιοτεχνίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο αναστέλλουν κάθε χρόνο την λειτουργία τους αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των κινέζικων και ινδικών προϊόντων που εισάγουν τις περισσότερες φορές πρώην συνάδελφοί τους. «Η μικρή και μεσαία επιχείρηση του κλάδου που δεν κατόρθωσε να προσαρμοστεί στο πνεύμα της εποχής κινείται πλέον στην κόψη του ξυραφιού και οι μόνοι που το γνωρίζουν είναι οι ίδιοι αλλά και οι τράπεζες της περιοχής τους που έχουν κατακλυσθεί από τις επιταγές ευκολίας που αποτελούν πλέον τον «σύγχρονο» τρόπο χρηματοδότησης των μικρών του κλάδου. Το πρόβλημα φυσικά είναι ιδιαίτερα έντονο στην Αθήνα καθώς τα αγοραστικά πρότυπα της περιφέρεια αποτελούν την τελευταία γραμμή άμυνας για τους μικρούς του κλάδου» επισήμανε χαρακτηριστικά ο ίδιος έμπορος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήδη το εμπόριο ακολουθεί την μοίρα της βιοτεχνίας η οποία κινείται πλέον στα όρια τη επιβίωσης .

Η απειλή του στασιμοπληθωρισμού

Μία απο τι πιο σκληρές και απάνθρωπες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας ήταν εκείνη που ακολούθησε το μεγάλο χρηματιστηρικό κραχ του 1929 και χαρακτηρίζεται απο τους οικονομολόγους ως "τα χρόνια της μακράς ύφεσης". Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να έλθει τότε ένας βρετανός , ο Κευνσ , για να αντιμετωπιστεί η ύφεση μέσω προγραμμάτων επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. Σήμερα και ενώ όλες οι ενδείξεις πριν μερικούς μήνες έδειχναν ότι η ύφεση υποχωρεί , ξαφνικά όλα δείχνουν ότι η ύφεση είναι εδώ. Τα στοιχεία για την ανεργία , η συνεχιζόμενη συρρίκνωση της αγοράς κατοικιών στις ΗΠΑ είναι μερικές απο τις ενδείξεις ότι είναι πιθανόν να διαβαίνουμε το κατώφλι της μακράς ύφεσης. Το παράξενο της ιστορίας είναι η στροφή της ΕΕ στην οικονομική της πολιτική. Ετσι ενώ απο το 2008 ακολουθήθηκε ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας μέσω κρατικών παρεμβάσεων ξαφνικά με επιχείρημα (!) την άνοδο του πληθωρισμού η πολιτική αυτή εγκαταλείφθηκε αφήνοντας τις ασθενέστερες οικονομίες με τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα -αποτελέσμα της μέχρις εκείνης της στιγμής πολιτικής- και την Γερμανία, επηρεασμένη απο τις πληθωριστικές της εμμονές να σαλπίζει την ανασύνταξη. Με φόβητρο την Ελλάδα , ξεκίνησε μία πολιτική περιορισμού των ελλειμάτων η οποία φαίνεται ότι αντι να φέρει την ελπίδα της ανάπτυξης οδηγεί κατευθείαν στον εφιάλτη του αποπληθωρισμού. Τι σημαίνει αποπληθωρισμός ; Είναι κάτι σαν τον καρκίνο της οικονομίας με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Ιαπωνίας. Πρόκειται για μία διαδικασία κάμψης του επιπέδου τιμών που επηρεάζει τις επενδύσεις , αυξάνει την ανεργία και οδηγεί την οικονομία σε φάση παρατεταμένης ύφεσης. Πόσο πιθανό είναι να δούμε τέτοια φαινόμενα στην Ευρώπη; Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το παραμικρό αφού όλα δείχνουν ότι τις μέρες που ζούμε η πολιτική χρησιμοποιεί την οικονομία σε μία προσπάθεια ποδηγέτησης των εξελίξεων .

Η Αθήνα της γειτονιάς που αργοσβήνει

Κυριακή Μαΐου στα όρια του Μεταξουργείου με το Κεραμικό. Η οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου φαίνεται ότι έχει εγκαταλειφθεί. «Χρειάζεται νερό για να μας δίνει δροσιά.» λέει ο καφετζής , ένας απροσδιορίστου ηλικίας κοντός μελαχρινός άνδρας μιλώντας για τη κληματαριά του μαγαζιού του και σπεύδει να συμπληρώσει «αυτό το οίκημα είναι από το 1827 . Οι πρόσφατοι σεισμοί δεν το πείραξαν. Μας πείραξαν όμως οι αλλοδαποί. Εδώ έχουμε κάμποσους από δαύτους για να μας κάνουν να θυμόμαστε την εγκατάλειψη. Να τελειώσει αυτό το ρημάδι να δούμε τι θα γίνει και αν θα αλλάξει επιτέλους κάτι» λέει δείχνοντας ένα καταπληκτικό διατηρητέο πάνω στη πλατεία το οποίο κατά τα λεγόμενα του έχει περάσει στο έλεγχο  γνωστού ηθοποιού ο οποίος προτίθεται να το μετατρέψει σε σχολή θεατρικών σπουδών αλλά και σε χώρο ψυχαγωγίας. «Δεν είναι μόνο αυτός εδώ δίπλα έχουν ανοίξει δύο μικρά θεατράκια » λέει δείχνοντας με το κεφάλι του το διπλανό αδιέξοδο πεζόδρομο. «Και αυτά απέναντι τι είναι;» το ρωτάω δείχνοντας του ένα εγκαταλελειμμένο διώροφο κτίριο που θυμίζει αποθήκη και το ισόγειο διπλανής μονοκατοικίας που έχει την ταμπέλα-ταυτότητα της επαγγελματικής δραστηριότητας του «φαρμακαποθήκες » απαντά μονολεκτικά συμπληρώνοντας ότι «ανοίγουν λίγες ώρες καθημερινά» Εκεί σταμάτησα τη συζήτηση καθώς ήταν Κυριακή και οι θαμώνες του καταστήματος , άνθρωποι μεγάλης ηλικίας από τη γειτονιά που παρέπεμπαν σε μία άλλη εποχή , με κοιτούσαν σαν παρείσακτο που χρησιμοποίησε το πρόσχημα του «ελληνικού» ήθελε να μαζέψει πληροφορίες. Και σίγουρα η περιοχή με το εγκαταλελειμμένο κτίριο το ΙΚΑ στη Πειραιώς αλλά και τα δεκάδες μαγαζιά κινέζικων και ο θεός να ήξερε ποιών άλλων συμφερόντων θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένα χειροπιαστό παράδειγμα του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η αγορά του εμπορικού κέντρου . Ταυτόχρονα όμως θα μπορούσε να δώσει τη συνταγή του «φαρμάκου» για να αποτραπεί το μοιραίο που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο οικονομικός θάνατος χιλιάδων εμπορικών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων του ιστορικού «τριγώνου» που λίγες δεκαετίες πριν ευημερούσαν . Σήμερα στη θέση τους είτε χάσκουν εγκαταλελειμμένα ακίνητα που αναζητούν επενδυτή (στη Αιόλου στη πλατεία της Αγ. Ειρήνης όπου το ίδρυμα Χατζηκώστα αναζητεί επενδυτή για ένα γωνιακό πανέμορφο διώροφο διατηρητέο) είτε περιμένουν μαζί με τους επιχειρηματίες τη σύνταξη. Δυστυχώς η έλλειψη πολιτικής, ο ανταγωνισμός από τις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες που περικυκλώνουν με μεθοδικότητα το «τρίγωνο» από όλες τις πλευρές, τα πολυκαταστήματα που έχουν απλώνονται στις πλευρές του τριγώνου και κυρίως ο «θάνατος» οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίοι πριν από μερικές δεκαετίες ήταν το οξυγόνο του ελληνικού εμπορίου έχουν σφραγίσει το «πιστοποιητικό θανάτου» του εμπορικού κέντρου. Τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας για τα κενά μαγαζιά είναι αποκαλυπτική τόσο της πραγματικότητας όσο και του …μέλλοντος. Σε κάθε εκατό μαγαζιά του παραδοσιακού εμπορικού τριγώνου τα 20 περίπου είναι κλειστά. Επειδή όμως η επιστήμη της στατιστικής είναι σαν την πλαστελίνη , δηλαδή τα συμπεράσματα τα παρουσιάζεις όπως θέλεις , η προηγούμενη εικόνα είναι στην πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη. Συγκεκριμένα η έρευνα λαμβάνει υπόψη και τη διαθεσιμότητα σε κεντρικούς δρόμους του κέντρου της πόλης όπως για παράδειγμα τη Πανεπιστημίου, τη Σταδίου, τη Ερμού τη Αιόλου και της Αθηνάς. Στους δρόμους αυτούς ο δείκτης διαθεσιμότητας εμπορικών καταστημάτων είναι σημαντικά χαμηλότερος με αποτέλεσμα να επηρεάζει και το μέσο όρο. Όμως η πραγματικότητα απεικονίζεται στους δείκτες διαθεσιμότητας μικρών εμπορικών δρόμων όπως η Αγ. Ειρήνης , η Χρυσοσπιλιωτίσης, η Θησέως αλλά και μεγαλύτερων όπως η Αιόλου , οι οποίοι αγγίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις και το 60%. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το πρόβλημα δεν υφίσταται είτε σε δρόμους με έντονη δραστηριότητα εμπορικών αλυσίδων είτε σε δρόμους που έχουν ελιχθεί σε πιάτσες συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα σε δρόμους γύρω από τη Βίσσης που δραστηριοποιούνται χονδρεμπορικές επιχειρήσεις ειδών κιγκαλερίας το πρόβλημα είναι σαφώς μικρότερης έντασης σε σχέση με γειτονικούς δρόμους οι οποίοι μέχρι πριν λίγα χρόνια «φιλοξενούσαν» εμπορικές δραστηριότητες που σχετίζονταν με είδη ένδυσης και λευκά είδη. Οι επιχειρήσεις αυτές βρέθηκαν στη μέση των πυρών των «κινέζων» , των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων με αποτέλεσμα η μία μετά την άλλη να αναστέλλει τη λειτουργία της. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τις επιχειρήσεις της Αιόλου που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο υφασμάτων οι οποίες πλέον επιβιώνουν από μερικές εκατοντάδες «εύπορους κατοίκους» της πόλης. Μία άλλη όψη του ίδιου προβλήματος μπορεί να αντικρίσει κανείς στο τμήμα της Ερμού από το Μοναστηράκι μέχρι τον Σταθμό του Ηλεκτρικού στο Θησείο. Εκεί ο συνδυασμός της μετατροπής του Ψειρή σε διασκεδαστήριο με το «παραδοσιακό» χαρακτήρα της περιοχής δημιούργησε ζήτηση για εμπορικούς χώρους που καλύπτει και τις δύο αυτές δραστηριότητες. «Ουσιαστικά η διαπίστωση αυτή αναδεικνύει το πραγματικό πρόβλημα του εμπορικού κέντρου. Την έλλειψη στρατηγικής για το ρόλο του στη νέα Αθήνα που έχει ξεκινήσει να δημιουργείται. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στη Αιόλου η προσφορά κενών καταστημάτων καλύφθηκε από δραστηριότητες που σχετίζονται με την εστίαση και τη ψυχαγωγία. Ανάλογη άλλωστε είναι και η πορεία της αγοράς σε περιοχές όπως το Ψειρή , το Κεραμικό και το Γκάζι όπου με συγκεκριμένες παρεμβάσεις μετασχηματίσθηκε η εμπορική τους φυσιογνωμία από χώρους βιοτεχνιών σε χώρους πολιτισμού , διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Θα μπορούσε μάλιστα να οδηγηθεί κανείς στο ίδιο συμπέρασμα και για τις περιοχές του κέντρου με έντονη επιχειρηματική παρουσία των αλλοδαπών οι οποίοι έχουν «κτίσει» από τη μία πλευρά το δικό τους γκέτο αλλά από την άλλη οι δείκτες διαθεσιμότητας των καταστημάτων στις περιοχές είναι σχεδόν μηδενικοί.» σχολίαζε αναλυτής

Αντισυνταγματικές διατάξεις του ασφαλιστικού

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου  συγκεκριμένες ρυθμίσεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου.
Μεταξύ άλλων αντισυνταγματική κρίθηκε η ενοποίηση του ΙΚΑ με το ταμείο δημοσίων υπαλλήλων και η υπαγωγή στο ΙΚΑ των υπαλλήλων της Βουλής.
Επιπρόσθετα, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε αντισυνταγματική την ολοσχερή περικοπή της σύνταξης όταν ο συνταξιούχος εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, ενώ παράλληλα ζήτησε την εναρμόνιση των πλασματικών ετών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Αντισυνταγματική, σύμφωνα με την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι και διάταξη του άρθρου 8 που αναφέρει ότι μειώνονται οι συντάξεις της χήρας συζύγου, εφόσον η σύζυγος είχε μεγάλη (πλέον των δέκα ετών) διαφορά ηλικίας με τον αποβιώσαντα σύζυγο.
Τέλος, κρίθηκε ότι ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου πρέπει να αναδιατυπωθούν και άλλες να διευκρινιστούν.
Διευκρινίζεται ότι κατά τις προηγούμενες μέρες η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου είχε επεξεργαστεί το ασφαλιστικό, που αφορούσε τόσο το δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Η συνύπαρξη, ωστόσο, των δύο τομέων στο ίδιο νομοσχέδιο κρίθηκε αντισυνταγματική, με αποτέλεσμα να διαβιβαστεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που αφορά μόνο τον δημόσιο τομέα, του οποίου οι περισσότερες διατάξεις περιλαμβάνονταν στο προηγούμενο νομοσχέδιο.

  • Ακίνητα Τραπεζών

Newsletter

Εγγραφείτε στο Newsletter του Realestatenews για να λαμβάνετε καθημερινή ενημέρωση.

Τα Ακίνητα στη Ζωή μας

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki