Η άλλη όψη του νομίσματος της κρίσης φέρει την απεικόνιση της «ευκαιρίας». Όσο και να μη θέλουν να το ομολογήσουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ θα βαθαίνει η κρίση στην οικονομία τόσο πιο βίαιη και έντονη θα είναι η ανακατανομή της περιουσίας εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο. Σπίτια που χάνονται από τους ιδιοκτήτες τους που βρέθηκαν σε αδυναμία να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, πάγια περιουσιακά στοιχεία επιχειρήσεων που χρεοκοπούν, υποθηκευμένα ακίνητα επιχειρηματιών αλλά και απλών καταναλωτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τον δανεισμό τους συνθέτουν το παζλ της κρίσης.Την ίδια στιγμή τα κοράκια στους πλειστηριασμούς κτυπούν, αρπάζουν και φεύγουν ...Και ενώ όλοι μιλούν για αυτά που χάνονται κανείς δεν μιλά για αυτούς που τα αποκτούν αλλά και τις αξίες στις οποίες τα αποκτούν . Αυτή η ανακατανομή του πλούτου είναι μία αλήθεια την οποία κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Το χειρότερο από όλα είναι ότι πολλές φορές εκείνοι που αποκτούν χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία ,μεταξύ των οποίων και ακίνητα ή υποθήκες ,για ένα κομμάτι ψωμίαντιμετωπίζονται και ως εθνικοί ευεργέτες . Φυσικά , αυτοί εκμεταλλεύτηκαν το πλέον σπανίζον αγαθό στις περιόδους κρίσης : Το ΡΕΥΣΤΟ. Θα μπορούσαν να υποστηρίξουν κάποιοι ότι η αξιοποίηση των ευκαιριών αποτελεί την πεμπτουσία της ελεύθερης οικονομίας αφού με τον τρόπο αυτό απορροφάται τον πλεονάζον απόθεμα και διαμορφώνονται συνθήκες ισορροπίας στην αγορά. Αυτό , είναι μία πραγματικότητα όσο αφορά την λογική των αριθμών. Αν όμως η οικονομία ήταν υπόθεση αριθμών τότε σίγουρα δεν θα είχαμε φτάσει στην τωρινή κατάσταση του πανικού. Η οικονομία είναι η κατεξοχήν επιστήμη της ανθρώπινης συμπεριφοράς που καθορίζεται από την μνήμη, την γνώση, την προσδοκία , την απογοήτευση ακόμα και τον φόβο. Κάθε φορά που οι οικονομικές αρχές λησμονούν αυτά τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά οι αγορές χάνουν τα κοινωνικά τους χαρακτηριστικά και μετατρέπονται σε ρουλέτα. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος ο οποίος ελλοχεύει και ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο στις καταθέσεις αλλά και σε άλλες αγορές όπως αυτή των ακινήτων. Ο μοναδικός φορέας που μπορεί να βάλει τους κανόνες του παιγνιδιού της κρίσης είναι η κεντρική εξουσία . Αν επιλέξει το δρόμο της απάθειας τότε μπορεί να βρεθούν μερικές χιλιάδες άνθρωποι με ακίνητη περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων αλλά το πλήγμα που θα έχει δεχθεί η ίδια η αγορά με την ανασφάλεια και το φόβο εκατομμυρίων μικροϊδιοκτητών θα είναι …ανεπανόρθωτο. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να αναζητηθεί άμεσα μία φόρμουλα ουσιαστικής προστασίας της αγοράς ακίνητης περιουσίας ώστε να περάσει στην αγορά ένα μήνυμα ασφάλειας και σταθερότητας. Σε διαφορετική περίπτωση η επόμενη μέρα θα ξεκινήσεις με μαθήματα αξιοπιστίας.

Φυγή καταθέσεων αλλά και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, επενδύσεις σε ακίνητα στο εξωτερικό , σύσταση επιχειρήσεων , επενδύσεις σε επιχειρήσεις μέσω συμμετοχών ακόμα και αποθησαυρισμός συνθέτουν το παζλ της μεγάλης φυγής των ελληνικών κεφαλαίων λόγω της κρίσης. Μείωση 4% σημείωσαν οι καταθέσεις της ελληνικής τραπεζικής αγοράς κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010, σύμφωνα με ανακοίνωση της τράπεζας Πειραιώς.Η μείωση προέρχεται κατά 55% από ιδιώτες και 45% από επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή αυξητικές τάσεις εμφανίζει τους τελευταίους μήνες και η ζήτηση για χρυσές λίρες λόγω των ανησυχιών για τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας αλλά και της επίθεσης που δέχεται στο σύνολό της η ευρωζώνη και το νόμισμά της στις διεθνείς αγορές χρήματος. Μέσα στο πρώτο τετράμηνο της εφετινής χρονιάς συνολικά 25.000 λίρες Αγγλίας διατέθηκαν στο επενδυτικό κοινό από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), η οποία διαθέτει σημαντικά αποθέματα (δεκάδες χιλιάδες «κομμάτια») που επαρκούν για την κάλυψη της ζητούμενης ποσότητας. Σύμφωνα με στοιχεία της ελληνικής νομισματικής αρχής, κατά τη διάρκεια του 2010 τις περισσότερες εργάσιμες ημέρες πωλούνται περισσότερες από 300 λίρες, ενώ όταν υπάρχει αρνητική ειδησεογραφία για τις προοπτικές της Ελλάδας αλλά και του ευρώ γενικότερα ο αριθμός αυτός φτάνει και το 400. Πρόκειται για μια αύξηση του όγκου των συναλλαγών της τάξεως άνω του 50% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.

ΑΚΙΝΗΤΑ

Πρώτος προορισμός των ελληνικών κεφαλαίων που φεύγουν από την Ελλάδα είναι το Λονδίνο, όπου επενδύονται σε ακίνητα, σε καφετέριες και στη ναυτιλία. Οι κτηματομεσίτες στην αγγλική πρωτεύουσα καταγράφουν μια ασυνήθιστα μεγάλη παρουσία Ελλήνων πελατών που πραγατοποιούν αγορές σε τρεις περιοχές, στο Μέιφερ, στο Νάιτμπριτζ και στο Μαριλεμπόν. Οι Ελληνες που αγοράζουν ακίνητα στο Λονδίνο είναι ιδιώτες που επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους ή επιχειρηματίες οι οποίοι και αγοράζουν τα ακριβά ακίνητα.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Ενας άλλος χώρος όπου επενδύουν οι Ελληνες είναι οι καφετέριες, μια επένδυση που θεωρείται ασφαλής στο Λονδίνο, φυσικά αναφερόμαστε στις κεντρικές περιοχές. Τέλος, Ελληνες ιδιώτες και επιχειρηματίες τοποθετούν τα χρήματα τους σε μετοχές εφοπλιστικών εταιρειών. Φυσικά υπάρχει και μια κατηγορία Ελλήνων που αναθέτουν σε ξένες τράπεζες να διαχειρισθούν τα χρήματά τους. Γνωστές τράπεζες με έδρα το Λονδίνο έχουν στείλει στελέχη τους Ελληνες στην Ελλάδα με την αποστολή να βρουν πελάτες και να φέρουν τα χρήματά τους στο Λονδίνο. Αυτή η τοποθέτηση ενέχει κινδύνους, καθώς oι τοποθετήσεις που κάνουν οι τράπεζες έχουν και μεγάλο ρίσκο.

Παραδοσιακοί εμπορικοί δρόμοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη χάνουν ιστορικές τους δραστηριότητες και μετατρέπονται σε ένα χώρους με , καφέ ρεστοράν και μπαρ. Η λίστα των δρόμων μέρα με την μέρα μεγαλώνει . Στην Αθήνα , σε όλο το εμπορικό ιστορικό τρίγωνο κυριαρχούν οι επιχειρήσεις ιστορικού ενδιαφέροντος , ενώ στη Θεσσαλονίκη παραδοσιακές αγορές όπως για παράδειγμα η ευρύτερη περιοχή της πλατείας Χρηματιστηρίου βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση. Αν οι εξελίξεις αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν ως πρόσφατες το πρόβλημα πάει αρκετά πιο πίσω καθώς παραδοσιακές βιοτεχνικές περιοχές όπως του Ψειρή , στην Αθήνα και τα Λαδάδικα στην Θεσσαλονίκη , μετά από τον απότομο μετασχηματισμό τους σε περιοχές διασκέδασης τώρα βρίσκονται σε βαθιά κρίσης με καταστήματα κενά και επιχειρήσεις διασκέδασης να αναστέλλουν η μία μετά την άλλη την λειτουργία τους. Πρωτοπόρος στις αλλαγές χρήσης θα πρέπει να θεωρηθεί η περιοχή στην Αθήνα που περικλείεται από τις οδούς Μητροπόλεως, Αθηνάς, Περικλέους και πλατεία Συντάγματος. Σε αυτούς , παραδοσιακές αγορές λευκών ειδών, αργυροχοΐας , ένδυσης και αξεσουάρ όπου συνυπήρχαν στα ισόγεια τα εμπορικά καταστήματα και στους ορόφους οι βιοτεχνίες παρατηρήθηκε το φαινόμενο 6 στα 10 καταστήματα που ενοικιάζονταν αλλάζουν χρήση και να μετατρέπονται σε επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος. Τυπικό παράδειγμα, η Ρόμβης, η Κορνάρου ακόμη και η Ευαγγελιστρίας . Μία ακραία περίπτωση θα πρέπει να θεωρηθεί η αγορά της Αβραμιώτου όπου 4 στους 10 ισόγειους χώρους έχουν μετατραπεί σε μπαρ και καφέ. Τη σκυτάλη πήρε η Αιόλου με τις κάθετες οδούς όπου στην διάρκεια των προηγούμενων χρόνων , σε συνδυασμό με την πεζοδρόμηση της , άρχισαν να αναπτύσσονται επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης. Κορυφαίο παράδειγμα , η πλατείας Αγ. Ειρήνης η οποία στις αρχές της δεκαετίας ήταν η μεγαλύτερη αγορά ανθοκομικών ειδών και σήμερα το 80% των εμπορικών χώρων είναι είτε κενά είτε έχουν εγκατασταθεί επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ως ειδική περίπτωση χαρακτηρίζεται η περιοχή που περιλαμβάνει την οδό Κοραή, την πλατεία Κλαυθμώνος και την πλατεία Αγίων Θεοδώρων. Μία παραδοσιακή εμπορική πιάτσα με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την αγορά ηλεκτρικών συσκευών όπου κυριαρχούσαν , μέχρι τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας οι επιχειρήσεις ηλεκτρικών συσκευών. Σήμερα και μετά το κλείσιμο των τελευταίων δύο ελληνικών επιχειρήσεων κυριαρχούν οι αλυσίδες και τα …τραπεζάκια. Μόνο συμπτωματικό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι στην περιοχή αυτή στο 90% των χώρων που βρίσκονται σε λειτουργία δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά. Σε ανάλογη τροχιά , βρίσκονται η Λέκκα και η Πραξιτέλους. Πρόκειται για δρόμους «σφραγίδες» στην αγορά φωτιστικών , ασημικών και ηλεκτρονικών ειδών που σιγά-σιγα ξεκίνησαν να φθίνουν και την θέση τους πήραν μπαρ. Εξαίρεση στον κανόνα φαίνεται να είναι δύο δρόμοι παράπλευροι στην Αιόλου. Πρόκειται για την Βίσσης και την Βλαχάβας στις οποίες ήταν παραδοσιακές αγορές σε είδη κιγκαλερίας και στα λευκά είδη και η διατήρηση αυτών των χαρακτηριστικών , σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν ήταν πολυσύχναστοι δεν έχασαν τον εμπορικό χαρακτήρα τους … Ανάλογη είναι και η εικόνα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης . Οι περιοχές γύρω από την οδό Συγγρού και την πλατεία Χρηματιστηρίου στην διάρκεια των δέκα τελευταίων χρόνων έζησαν ένα βίαιο μετασχηματισμό με την ανάπτυξη επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Όσοι χώροι δεν χρησιμοποιήθηκαν για την εγκατάσταση επιχειρήσεων αυτής της κατηγορίας έχουν παραμείνει κενοί.

Η περιουσία των πιο πλούσιων κατοίκων της Βρετανίας αυξήθηκε κατά 30% μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με μία ετήσια κατάταξη που δημοσιεύεται στους κυριακάτικους "Τάιμς". Ο Ινδός Λακσμί Μιτάλ, διευθύνων σύμβουλος της ArcelorMittal, κατατάσσεται για έκτη χρονιά στη σειρά επικεφαλής του τοπ 1.000, με 22,45 δισεκατομμύρια λίρες (25,8 δισ. ευρώ), έναντι 10,8 δισ. λιρών το περασμένο έτος, αλλά 27,7 δισ. το 2007. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται πάντα ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος, ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Τσέλσι, Ρομάν Αμπράμοβιτς, με περιουσία 7,4 δισ. λιρών, αυξημένη κατά 400 εκατομμύρια σε σχέση με το 2008. Ο πρώτος Βρετανός, ο δούκας του Γουέστμίνστερ, διατηρεί την τρίτη θέση, με 6,750 δισ. λίρες. Οι 1.000 πιο πλούσιοι άνθρωποι που ζουν στη Βρετανία είχαν συσσωρεύσει στο τέλος του 2009 335,5 δισ. λίρες ή 77 δισ. περισσότερα απ' ό,τι στα τέλη του 2008. Στη διάρκεια των δώδεκα τελευταίων μηνών, δέκα άνθρωποι εντάχθηκαν στο κλαμπ των δισεκατομμυριούχων πού έχουν φθάσει πλέον τους 53 στη Βρετανία.