ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ κάθε έννοια φορολογικής δικαιοσύνης, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλλει ένα χαράτσι στα ακίνητα, που βασίζεται όχι στην πραγματική αξία των ακινήτων, αλλά στην τιμή ζώνης που εφαρμόζεται σε κάθε περιοχή. Γράφοντας καινούργιο κεφάλαιο στα παγκόσμια φορολογικά χρονικά, το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να φορολογήσει με συντελεστή 7% επί της αντικειμενικής αξίας μια υπόγεια αποθήκη 150 τετραγωνικών μέτρων στο Μπραχάμι και με συντελεστή 0,4% μια πολυτελή έπαυλη στο Παλαιό Ψυχικό, αξίας περίπου τριών εκατομμυρίων ευρώ.

Καταφέρνοντας «τυφλό» φορολογικό χτύπημα σε 7,2 εκατομμύρια ιδιοκτησίες, το υπουργείο Οικονομικών παραβιάζει τις ακόλουθες βασικές φορολογικές αρχές:

*Φορολογεί το κάθε ακίνητο ξεχωριστά και όχι τη συνολική περιουσία. Είναι απίστευτο, αλλά ο ιδιοκτήτης τριών ημιυπόγειων διαμερισμάτων στα Σεπόλια επιφάνειας 80 τ.μ., θα πληρώσει -συνολικά- περισσότερο φόρο από τον ιδιοκτήτη ενός πολυτελούς διαμερίσματος 100 τ.μ. στα Βριλήσσια. Το αποτέλεσμα... μιλάει Τα τρία ημιυπόγεια των Σεπολίων έχουν αθροιστική αντικειμενική αξία 90 χιλιάδων ευρώ και πληρώνουν πάνω από 1.000 ευρώ στη ΔΕΗ, ενώ το διαμέρισμα των Βριλησσίων κοστολογείται πάνω από 300.000 ευρώ, αλλά επιβαρύνεται με 720 ευρώ.

*Δεν κάνει βασικές διακρίσεις μεταξύ των ακινήτων. Το ημιυπόγειο, η αποθήκη και το γκαράζ φορολογούνται το ίδιο με το ρετιρέ.

*Αφήνει στο απυρόβλητο αυθαίρετες πολυτελείς κατοικίες, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν δηλώσει κυριολεκτικά ό,τι θέλουν στη ΔΕΗ. Η αρχή «έχεις όσα τετραγωνικά δηλώνεις» υιοθετήθηκε κατά κόρον τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα μονοκατοικίες 200 και 300 τετραγωνικών να εμφανίζονται ως τριάρια των 70 και των 80 τετραγωνικών. Δεν ισχύει το ίδιο για τα νεόδμητα ακίνητα, καθώς γι' αυτά οι δήμοι υποχρέωναν τους ιδιοκτήτες να προσκομίσουν τα αρχιτεκτονικά σχέδια και να δηλώσουν όλα τα τετραγωνικά συμπεριλαμβανομένων ημιυπόγειων χώρων, ημιυπαίθριων καθώς και άλλους χώρους.

*Δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των χρήσεων. Τα βιομηχανικά κτίρια δεν είναι δυνατόν να φορολογούνται (ανά τετραγωνικό) το ίδιο με τα καταστήματα, ούτε τα μαγαζιά είναι δυνατόν να φορολογούνται όπως οι κατοικίες.

*Δεν συνδέει το ύψος του φόρου ούτε καν με το διαθέσιμο εισόδημα. Δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε το αν το συγκεκριμένο ακίνητο που φορολογείται αποφέρει έσοδο στον ιδιοκτήτη, ώστε αυτός να έχει φοροδοτική ικανότητα.

*Στηρίζεται σε μια βάση δεδομένων η οποία είναι ελλιπέστατη και λανθασμένη. Δεκάδες δήμοι καθυστερούν να αποστείλουν στη ΔΕΗ τις τιμές ζώνης. Υπάρχουν περιοχές στις οποίες το τέλος ακίνητης περιουσίας υπολογίζεται ακόμη και τώρα με τιμές ζώνης του 2005. Στο Χαλάνδρι, μέχρι και τον περασμένο Ιούλιο, λογαριασμός ανέγραφε τιμή ζώνης 616 ευρώ, όταν η πραγματική τιμή ζώνης στη συγκεκριμένη περιοχή ήταν 1.500 ευρώ. Η διαφορά διορθώθηκε μόλις πριν από έναν μήνα. Στο Παλαιό Ψυχικό ακόμη δεν έχει περάσει η νέα τιμή ζώνης ύψους 8.000 ευρώ και λογαριασμοί δείχνουν ακόμη την παλαιά: 5.200 ευρώ.

ΠΗΓΗ : enet.gr

Οι τιμές των ακινήτων είναι το νέο φόβητρο των Ελλήνων τραπεζιτών. Η συνεχιζόμενη πτώση της αξίας των ακινήτων που παρατηρείται στην αγορά λόγω της σημαντικής φορολογικής επιβάρυνσης στις μεταβιβάσεις και της κατοχής ενός ακινήτου (χαράτσι) και της μειωμένης ζήτησης, θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες ανάγκες εποπτικών κεφαλαίων. Οι επιπλέον κεφαλαιακές ανάγκες στην επιβεβαίωση ενός κακού σεναρίου ενδέχεται να φτάσουν έως και τα 20 δισ. ευρώ για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, λένε τραπεζικοί αναλυτές, αφού η μείωση της αξίας των ακινήτων επηρεάζει αρνητικά τις εξασφαλίσεις (ενέχυρα) που έχουν οι τράπεζες στα βιβλία τους από στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια που έχουν χορηγήσει. Το σύνολο των στεγαστικών δανείων ανέρχεται σε περίπου 75 δισ. ευρώ και περίπου σε 100 δισ. ευρώ ανέρχονται τα επιχειρηματικά δάνεια. Οι τράπεζες, κατά τη «χρυσή» δεκαετία (δηλαδή μετά την τραπεζική απελευθέρωση) χορηγούσαν δάνεια ακόμα και για το 100% της εμπορικής αξίας ενός ακινήτου, παρά το γεγονός ότι οι συστάσεις της κεντρικής τράπεζας προέβλεπαν να μη χορηγείται πάνω από το 70% της αξίας του ενεχύρου και η δόση να μην ξεπερνά το 40% του μηνιαίου εισοδήματος του δανειολήπτη. Αν όμως δεν ανακάμψουν οι αξίες των ακινήτων σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα απαιτηθεί να ληφθούν σταδιακά νέες προβλέψεις μέχρι και 20 δισ. ευρώ, λένε τραπεζικοί αναλυτές. Οι ίδιοι εξηγούν ότι οι τράπεζες δεν θα κληθούν απαραίτητα να λάβουν όλο το ποσό (των 20 δισ. ευρώ) σε προβλέψεις, αφού η αγορά ακινήτων τα επόμενα έτη θα μπορούσε να βελτιωθεί, υπό την προϋπόθεση ότι μαζί με τα δημοσιονομικά στοιχεία, ανέκαμπτε και η κοινωνία.