Διαβάζοντας και βλέποντας τα δελτία ειδήσεων της TV για τις διαπραγματεύσεις που γίνονται στα πλαίσια του PSI και της νέας δανειακής σύμβασης αποκομίζεις την εντύπωση ότι ζεις σε άλλη χώρα. Ούτε λίγο ούτε πολύ , αυτό που συνειδητοποιείς βλέποντας τους είναι, ότι ζεις σε μία άλλη χώρα όπου ο αυτοσκοπός είναι πλέον να πάρεις τα δανεικά και να γλυτώσεις χρέος και από εκεί να συνεχίσεις τη ζωή σου λες και όλα όσα έχουν συμβεί από το 2009 μέχρι σήμερα , είναι ένας εφιάλτης που σκίασε τον ανέφελο και ανέμελο ύπνο του κάθε έλληνα. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Οι υπογραφές που όπως όλα δείχνουν θα μπουν ,ουσιαστικά θα καθορίσουν την πορεία της χώρας και του κάθε έλληνα τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία. Θα καθορίσουν τη δομή λειτουργίας του εμπορίου , της βιομηχανίας και φυσικά την αγορά ακινήτων. Θα επηρεάσουν την αγορά κατοικίας όχι μόνο ως προς το ύψος της ζήτησης αλλά –και το κυριότερο- ως προς την μορφή της προσφοράς αλλά και την «ταυτότητα» των παικτών που δραστηριοποιούνται σε αυτή. Θα βάλουν τους μεγάλους ομίλους του εξωτερικό, μεσιτικούς και κατασκευαστικούς, στην αγοράς οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια τους μικρότερους και του πιο ασθενείς αρχικά στην περιθωριοποίηση και στην συνέχεια στην εξαφάνιση. Θα επηρεάσουν ακόμα και τα δίκτυα προβολής αφού με το ενδιαφέρον από την ελληνική αγορά να είναι μηδενικό, το βάρος θα πέσει στην ζήτηση από το εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι άμεσα η έμμεσα θα επιβληθούν ανταγωνιστικά επίπεδα τιμών ανάλογα με εκείνα των τριτοκοσμικών ανταγωνιστών.

Μπορεί , όλα αυτά να ακούγονται ως απαισιόδοξα αλλά η εμμονή των δανειστών για μία ευρύτατη δέσμευση των τριών κυβερνητικών συνεταίρων σε συνδυασμό με την διαφαινόμενη για τα επόμενα χρόνια αδυναμία της χώρας να χρηματοδοτηθεί από τις διεθνείς αγορές αποτελούν την καλύτερη απόδειξη για το γεγονός ότι τις μέρες αυτές κρίνεται όχι μόνο το μέλλον την χώρας αλλά και της αγοράς ακινήτων. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το πολιτικό σύστημα εμφανίζεται αδύναμο (ή μήπως απρόθυμο;) να προωθήσει μία εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Πάρτε για παράδειγμα τη αγορά ακινήτων που έχει πληγεί περισσότερο από κάθε κλάδο από την κρίση. Σε αυτή την πορεία προς την άβυσσο ,των τελευταίων 27 μηνών , κανένα πολιτικό κόμμα δεν παρουσίασε ένα κείμενο με συγκεκριμένες προτάσεις για την σταθεροποίηση της αγοράς ακινήτων. Το μοναδικό που έχουν να πουν είναι οι γενικόλογες σαχλαμάρες περί «ατμομηχανής» ώστε να δικαιολογούν το μισθό τους κάθε φορά που συζητείται στη Βουλή ακόμα ένα μέτρο που φέρνει την οικοδομή ακόμα πιο κοντά στην απαξίωση .Μόλις , μάλιστα λήξει η συνεδρίαση οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ξεχνούν τις κορώνες και όλοι μαζί πάνε για καφέ στο καφενείο της Βουλής. Ακόμα και τα κόμματα που ο πολιτικός τους λόγος έχει αντιμνημονιακό προσανατολισμό δεν έχουν παρουσιάσει μία ρεαλιστική πρόταση με συγκεκριμένες παρεμβάσεις , με ρεαλιστικές προτάσεις χρηματοδότησης τους , με δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα. Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους όλο το πολιτικό σύστημα είτε με την υπογραφή του είτε με την σιωπή του οδηγεί τους έλληνες στην ανέχεια και στην απαξίωση .

Έτσι , λοιπόν , χωρίς μία πρόταση –απάντηση στις απαιτήσεις των δανειστών η TV μπορεί να προβάλλει τη δανειακή σύμβαση ως μονόδρομο, οι πολιτικοί να προβάλλουν το «αναπόφευκτο» και εμείς οι υπόλοιποι να αρχίζουμε να αρχίσουμε να χωνεύουμε το αναγκαίο των …πραγμάτων.

Την άποψη ότι η πολιτική της λιτότητας που υπαγορεύεται από την Γερμανία είναι ανάρμοστη και ότι η ευρωπαϊκή κρίση τείνει να καταστρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασε ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος μιλώντας στο 2ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» για την Κοινωφελή Δράση που διεξάγεται στην Αθήνα. Ο Σόρος σημείωσε πως η πολιτική της λιτότητας που υπαγορεύεται από την Γερμανία είναι ανάρμοστη και δεν ανταποκρίνεται στις συνθήκες που αντιμετωπίζει η ΕΕ. «Μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα μιας χώρας, αλλά όχι του συνόλου της Ευρωζώνης», τόνισε. Ακόμη, επανάλαβε πως η Γερμανία πρέπει να ηγηθεί της ΕΕ αποδεχόμενη τις ευθύνες που έχει το πιο ισχυρό κράτος της Ένωσης και να μην είναι απρόθυμη να αναλάβει το ρόλο αυτό. Εκτίμησε δε πως εάν γίνει αυτό η ευρωπαϊκή κρίση θα λάβει σύντομα τέλος. «Είμαι ανήσυχος ότι η ευρωπαϊκή κρίση τείνει να καταστρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τείνει να καταστρέψει την εθελοντική συμμετοχή ισότιμων κρατών σε μια Ένωση που συνεργάζονταν με αλληλεγγύη για το κοινό καλό. Έχει μεταλλαχθεί σε σχέση δανειστή - δανειζόμενου κάτι που πλέον έχει αποκλείσει την ισοτιμία των μερών», σημείωσε ο Ουγγροεβραίος επενδυτής. Ο ίδιος είπε πως οι κανόνες στους οποίους στηρίχθηκε η δημιουργία του ευρώ αποδείχθηκαν πως δεν ήταν σωστοί και πως υπήρχαν λάθη στη κατασκευή του ευρώ. Όπως τόνισε οι Συνθήκες του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας δεν λάμβαναν υπόψη ιδιαίτερες συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζει σήμερα η διεθνής οικονομία.

Ειδικά για την Ελλάδα ο Σόρος σημείωσε πως μπορεί να έκανε κατάχρηση των κανόνων, αλλά το ίδιο έκαναν τόσο η Ιταλία, όσο και η Γερμανία στο παρελθόν. «Η Ελλάδα είναι η χώρα που υποφέρει περισσότερο σήμερα. Ο ελληνικός λαός δεν είναι αυτός που προκάλεσε τα δεινά. Αυτό ενισχύει το αίσθημα αδικίας που αισθάνεται ο λαός και τροφοδοτεί τις αντιδράσεις», επεσήμανε. Ο Σόρος μίλησε στην εκδήλωση αναλυτικά για τη Φιλοσοφία της Φιλανθρωπίας. Όπως τόνισε, η φιλανθρωπία είναι μια άσκηση για την κατανόηση των ανθρώπινων σχέσεων και σχετίζεται με την ικανότητα κατανόησης και αλλαγής του κόσμου που ζούμε. «Υπάρχει καινοτομία τόσο στο να κάνεις χρήματα, όσο και στο να κάνεις φιλανθρωπίες» δήλωσε. Ο ίδιος υπογράμμισε πως η κοινωνική δικαιοσύνη απαιτεί αναδιανομή του μερίσματος του πλούτου. Σχολιάζοντας δε την πρωτοβουλία των Μπιλ Γκέιτς και Ουόρεν Μπάφετ να πείσουν τους αντίστοιχους πλουσίους Αμερικανούς να δωρίσουν τη μισή τους περιουσία σε αγαθοεργίες, σημείωσε ότι το νόημα της φιλανθρωπίας δεν είναι ποσά χρήματα ξοδεύεις αλλά πως ξοδεύεις τα χρήματα αυτά.