Αναρχία και υπερδόμηση στο Πήλιο καταγγέλει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Η.Διώτη με ερώτηση προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Όπως αναφέρει:
-Η άναρχη δόμηση και η υπερδόμηση στο Πήλιο, το ιστορικό βουνό των Κενταύρων, έχει ως αποτέλεσμα πλέον να έχει καταστραφεί το φυσικό τοπίο και να απαξιωθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική εικόνα των οικισμών του.
-Η έντονη και άναρχη δόμηση συγκροτημάτων κατοικιών ή ξενοδοχειακών μονάδων που συντελείται στο Πήλιο, ξεφεύγει από τους όρους του Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) του 1980, που χαρακτηρίζει την περιοχή ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και την προστατεύει με ειδικούς όρους. Ξεφεύγει όμως και από τις προθέσεις της χωροταξικής μελέτης, που αναφέρεται σε ήπιας μορφής τουριστική ανάπτυξη.
-Από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά την πρωθύστερη πραγματοποίηση συνεδρίου (Ιούνιος 2009) με θέμα «Προτάσεις για την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος του Πηλίου», απεστάλησαν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας οι προτάσεις φορέων του νομού που στηρίχθηκαν εν πολλοίς σε προτάσεις που είχε συντάξει η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ Μαγνησίας, κι αφορούν στην τροποποίηση των όρων δόμησης.
-Κοινή συνισταμένη όλων των φορέων (ΝΑΜ, ΤΕΕ, οικολογικές οργανώσεις) αποτελεί η παραδοχή ότι χρειάζονται, από πλευράς υπουργείου, δραστικές αποφάσεις που θα στοχεύουν στον περιορισμό της δόμησης και τη βιώσιμη οικοτουριστική ανάπτυξη του Πηλίου, προκειμένου το δομημένο περιβάλλον να εντάσσεται αρμονικά στην κλίμακα του τοπίου και να αποφευχθεί η περαιτέρω υποβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος με την πραγματοποιούμενη τσιμεντοποίηση. Σήμερα, ένα χρόνο μετά το συνέδριο και 8 μήνες μετά την υποβολή των προτάσεων, δεν έχει «κουνηθεί φύλλο» από το ΥΠΕΚΑ, ενώ το Πήλιο συνεχίζει να καταστρέφεται.
-Σήμερα η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τους όρους που θέτουν τα ΠΔ του 1980 και του 1985, καθώς εντός των ορίων των οικισμών του Πηλίου εντάχθηκαν μεγάλα κτήματα, που τα περισσότερα από αυτά ήταν γη υψηλής παραγωγικότητας, που σε συνδυασμό με το μεγάλο συντελεστή δόμησης, έδωσαν την ευκαιρία σε ιδιοκτήτες και εργολάβους να οικοδομήσουν, με την μέθοδο της αντιπαροχής, τεράστια συγκροτήματα κατοικιών, αλλά και ξενοδοχειακών μονάδων, δημιουργώντας αλλοίωση της μορφολογίας των οικισμών.