Η εποχή της ευμάρειας δημιούργησε πολλούς μύθους. ΄Ενας από αυτούς συνοψίζονταν στο όνομα μίας ευρύτερης περιοχής της Αττικής: Μεσόγεια. Όλες οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούνται - όπως περιγράφονται στα πανεπιστημιακά βιβλία - προκειμένου να υπάρξει έκρηξη της αγοράς ακινήτων σε μία περιοχή πληρούνταν: ΄Εργα υποδομής στις συγκοινωνίες, λειτουργία του αεροδρομίου που εξασφάλιζε την ύπαρξη σταθερής ζήτησης για κατοικίες από υποψήφιους αγοραστές, η επαγγελματική δραστηριότητα των οποίων συνδέονταν με το αεροδρόμιο και τις παράπλευρες δραστηριότητες. Λάδι στην φωτιά σε αυτό το παιγνίδι των προσδοκιών έριχναν τόσο οι δημοτικές αρχές όσο και οι τοπικοί πολιτευτές οι οποίοι πόνταραν στην ανθρώπινη απληστία και όχι μόνο δεν έκαναν τίποτε να την περιορίσουν, αλλά δημιουργούσαν στους απλούς ανθρώπους μία εικονική πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία τα τούβλα της περιοχής «ήταν από ένα μαγικό υλικό που γένναγε ευρώ».

Το παιγνίδι αυτό που ουσιαστικά ξεκίνησε το 1998, παίχθηκε αδιάκοπα από το 1998 με το 2008 με θεαματικά αποτελέσματα, τόσο όσον αφορά την πληθυσμιακή εξέλιξη των περιοχών, όσο και την εξέλιξη των τιμών. Η δημογραφική έκρηξη «γέννησε» σημαντικές υπεραξίες στο Χρηματιστήριο γης καθώς η τιμή των κατοικιών τινάχθηκαν στα ύψη. Από στοιχεία μελετών προκύπτει ότι από 1028 ευρώ το τετραγωνικό που ήταν η μέση τιμή διαμερίσματος το 1999 , το 2001 τινάχθηκε στα 1228 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, το 2005 στα 1816 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο και το 2008 στα 2372 το τ.μ. Οι διάσημοι από την αρχαιότητα αμπελώνες και ελαιώνες σε μία νύκτα χάθηκαν δίνοντας την θέση τους σε πολυκατοικίες και πολυτελείς μεζονέτες.

Οι παραδοσιακοί οινοπαραγωγοί μετατράπηκαν σε «επενδυτές» που έσπευδαν να εκμεταλλευτούν το τελευταίο τετραγωνικό μέτρο από τα στενόμακρα «λαχίδια» (κληρονομικά αγροτεμάχια τα οποία είχαν μικρή φάτσα και μεγάλο βάθος λόγω της διανομής μεταξύ των κληρονόμων), που είχαν στην κατοχή τους. Την ίδια στιγμή «ειδικοί» του real estate, χρηματιστηριακοί σύμβουλοι και επιχειρηματίες, έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τη φρενίτιδα αυτή, ανακοινώνοντας αναπτύξεις - από κτίρια γραφείων μέχρι τεράστιες αποθήκες και από οικιστικές αναπτύξεις μέχρι εμπορικά κέντρα - προκειμένου να δώσουν το έναυσμα για ένα άνευ προηγουμένου ράλι των τιμών των μετοχών τους. ΄Ετσι, το αγροτεμάχιο που συνόρευε στον Υμηττό μεταμορφώνονταν σε …μεγάλο επενδυτικό project γραφειακών χώρων και ο χώρος απόθεσης μπάζων σε ένα μικρό χωριό για λίγους και εκλεκτούς οι οποίοι θα μπορούσαν να απολαύσουν τα μοναδικά προνόμια που θα πρόσφερε σε λίγους και εκλεκτούς. Αποτέλεσμα; οι λίγοι και εκλεκτοί δανείζονταν χωρίς περίσκεψη, υποθηκεύοντας όχι μόνο το σπίτι, αλλά και το μέλλον τους και οι «επιχειρηματίες» έβαζαν στο χέρι δύο και τρείς φορές την αξία του χωραφιού, χωρίς να χρειαστεί να βάλουν ούτε ένα λιθαράκι .

Οι έλληνες αγόραζαν. Οι εργολάβοι πλήρωναν. Οι δημοτικοί άρχοντες κάποιοι από τους οποίους εργολάβοι και οι ίδιοι, υπόσχονταν εντάξεις στο σχέδιο και τεράστιας κλίμακας έργα υποδομής και το αεροπλανάκι καλά κρατούσε. Δυστυχώς αυτή η υπερηχητική πτήση δεν κράτησε πολύ. Το 2008 τα άλογα λαχάνιασαν . Οι αγοροπωλησίες περιορίστηκαν και τα επόμενα δύο χρόνια «πάγωσαν». Οικοδομές σταμάτησαν στα μπετά και στα τούβλα. Ένας πολύς μεγάλος αριθμός κατοικιών ξέμεινε στο ράφι και οι τιμές κατρακύλησαν. Οι μέσες τιμές πώλησης έπεσαν 1817 το τμ το 2011, ενώ τη χρονιά που πέρασε έσπασαν το αρνητικό φράγμα των 1700 ευρώ το τμ. Οι μεσίτες που υπόσχονταν μοναδικές υπεραξίες, «μεταμορφώθηκαν» σε ρεαλιστές τεχνοκράτες που καλούσαν τους ίδιους ανθρώπους στους οποίους πριν ένα χρόνο προεξοφλούσαν διπλασιασμό της αξίας της επένδυσης, να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της αγοράς και να ρίξουν τις τιμές. Οι δημοτικοί άρχοντες, που ανακοίνωναν από εντάξεις στο σχέδιο πόλης, μέχρι αποχετευτικά δίκτυα και από νοσοκομεία μέχρι δρόμους, πλατείες και κλειστά κολυμβητήρια, προτίμησαν τη σιωπή και πολλοί από αυτούς την αποχώρηση. Οι τράπεζες που πρόσφεραν απλόχερα χρήματα ακόμα και για χρυσά πόμολα, να ζητούν τα λεφτά τους. Και χιλιάδες απλούς ανθρώπους να περιμένουν κολλημένοι στην οθόνη της τηλεόρασης τους τα φορτηγά με τα λεφτά που θα απέδιδε η ονειρεμένη επένδυσή τους. ΄

Ισως κανένας από όλους αυτούς δεν είχε υπόψη του ότι κάτω εκεί κοντά περί τα τέλη του 19ου , ένας στυγνός κερδοσκόπος που σήμερα τον υμνολογούμε ως εθνικό ευεργέτη, έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα με τα μεταλλεία χρυσού που βρίσκονταν λίγα χιλιόμετρα παραπέρα. Αν είχαν διαβάσει την ιστορία, θα ήξεραν ότι ο Συγγρός έγινε πλουσιότερος και η μαρίδα που τον εμπιστεύτηκε έχασε τα λεφτά της. Δυστυχώς για μία ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε το απόφθεγμα ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμα και ως φάρσα.

ΠΗΓΗ: Paratiritis.gr

Η έλλειψη δημόσιων χώρων, τα κενά και γερασμένα κτίρια που έχουν μετατραπεί σε εστίες βρώμας και παραβατικότητας, η μεγάλη συσσώρευση παράνομων μεταναστών, η μείωση των θέσεων εργασίας, οι αυξανόμενες κοινωνικές εντάσεις, η ελλιπής καθαριότητα είναι τα βασικά παράπονα που εκφράζουν οι πολίτες και οι φορείς της Αθήνας, όπως αυτά προέκυψαν από συνεντεύξεις που διενήργησαν μελετητές . Οι Αθηναίοι διαμαρτύρονται επίσης για τον υπερβολικό όγκο κτιρίων, το μεγάλο έλλειμμα χώρων πρασίνου, τον χαμηλής ποιότητας σχεδιασμό σε μεγάλο μέρος του δημόσιου χώρου, τη μη υλοποίηση ή αποσπασματική και χωρίς συνέχεια υλοποίηση πολλών παρεμβάσεων αναβάθμισης, την ηχορύπανση, την εκτεταμένη χρήση των πεζοδρομίων από επιχειρήσεις εστίασης και άλλες δραστηριότητες, το παράνομο παρκάρισμα ακόμα και σε πεζόδρομους ή σε στάσεις λεωφορείων, την αδυναμία πρόσβασης στο κέντρο των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Μεταξύ των προτάσεων που καταθέτουν, περιλαμβάνονται : επανάχρηση εγκαταλειμμένων κτιρίων και κτιρίων υπό κατάληψη, επιλεκτικές κατεδαφίσεις για την αντιμετώπιση της πυκνής δόμησης και τη δημιουργία χώρων πρασίνου, κεντρικό στρατηγικό σχεδιασμό για τις χρήσεις στο κέντρο, όχι απομάκρυνση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με τυχαίο τρόπο, ανακοπή της απομάκρυνσης και επιστροφή στο κέντρο δημόσιων φορέων κύρους, δράσεις ώστε να λειτουργήσει η Αθήνα ως προορισμός για το Σαββατοκύριακο και να προσελκύσει τουρισμό για ψώνια

Η υπόθεση των πλειστηριασμών μπορεί να αποβεί μπούμερανγκ για την Κυβέρνηση καθώς σε ευρωπαϊκό επίπεδο το "παιγνίδι" φαίνεται ότι αλλάζει. Το ευρωπαϊκό δικαστήριο με αποφάσεις του φαίνεται ότι γίνεται ένας σημαντικός παίκτης καθώς δημιουργεί νομολογίες με τις οποίες δυσκολεύουν οι πλειστηριασμοί των κατοικιών. Απο την άλλη πλευρά , η αντίδραση για τους πλειστηριασμούς παίρνει πανευρωπαϊκές διαστάσεις με επικεφαλής τους Ισπανούς. Πριν λίγες μέρες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ζήτησε να ανασταλεί η προγραμματισμένη εκκένωση μιας πρώην ακατοίκητης πολυκατοικίας στην Καταλονία, όπου είχαν καταφύγει άστεγες οικογένειες. Η Πλατφόρμα των Θυμάτων της Υποθήκης (ΡΑΗ), η οργάνωση πολιτών που μάχεται κατά των εξώσεων και έχει τιμηθεί για τη δράση της με το βραβείο Ευρωπαίου πολίτη από το Ευρωκοινοβούλιο, είχε στήσει από το προηγούμενο βράδυ ασπίδα προστασίας στο κτίριο, στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 1.000 άτομα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο εδρεύει στο Στρασβούργο, ζητά να παγώσει η διαδικασία της έξωσης ώς τις 29 του μήνα, οπότε θα εκδώσει την τελεσίδικη απόφασή του. Παράλληλα, ζητά από την ισπανική κυβέρνηση να βρει μια εναλλακτική λύση αξιοπρεπούς διαβίωσης για τις 16 οικογένειες που κατοικούν στο υπό κατάληψη κτίριο. Συγκεκριμένα, ζητά «να τηρηθεί το δικαίωμα στη στέγη, το οποίο αναγνωρίζει η Ισπανία μέσω της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι, τον περασμένο Μάρτιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε εκδώσει μια απόφαση–κόλαφο κατά του ισχύοντος νόμου για τις εξώσεις στην Ισπανία, καταγγέλλοντας τις καταχρηστικές, συχνά, μεθόδους των τραπεζών και την απουσία προστασίας για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.

Πίσω και από τις δύο θετικές για τους πολίτες περιπτώσεις σε Ανδαλουσία και Καταλονία, κρύβεται ένα τεράστιο ζήτημα που ξεπερνά κατά πολύ τα ισπανικά σύνορα: είναι τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια και η μεταπώλησή τους σε κερδοσκοπικά hedge funds. Η κατειλημμένη πολυκατοικία στην πόλη Χιρόνα της Καταλονίας από άστεγους ανήκει στη δικαιοδοσία της Sareb, μιας νεοϊδρυθείσας εταιρείας, η οποία διαχειρίζεται τα «τοξικά» περιουσιακά στοιχεία τεσσάρων τραπεζών, οι οποίες «διασώθηκαν» πέρυσι με δημόσιο χρήμα. Η Sareb ουσιαστικά απορρόφησε όλο το κομμάτι της λεγόμενης «κακής τράπεζας». Στόχος της είναι να πουλήσει όλα αυτά τα ακίνητα σε hedge fund.

Την έντονη διαφωνία τους με την υπερφορολόγηση αγροτεμαχίων και οικοπέδων εκφράζουν 60 βουλευτές της ΝΔ με ερώτησή που κατέθεσαν χθες και η οποία απευθύνεται προς τους υπουργούς Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης. Στην ερώτηση την οποία μεταξύ άλλων υπογράφουν οι Ντόρα Μπακογιάννη, Ιορδάνης Τζαμτζής, Κ. Μαρκόπουλος, Φ. Πατριανάκου, Ευρ. Στυλιανίδης, Κ. Τζαβάρας, Β. Πολύδωρας, Ευαγγ. Μπασιάκος, Γ. Βλάχος γίνεται λόγος για υπερβολική επιβάρυνση των αγροτών, η οποία θα εμποδίσει την επανεκκίνηση της αγροτικής οικονομίας. Οπως επισημαίνουν οι 60 βουλευτές με βάση λοιπόν τους πίνακες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και σύμφωνα με τους συντελεστές θέσης, χρήσης, απόστασης από τη θάλασσα, μεγέθους γηπέδων και κτίσματος, υπάρχει ανισότητα στη φορολόγηση και υπερβολική επιβάρυνση τόσο στους αγρότες που καλλιεργούν τα αγροτεμάχια αυτά, όσο και στους κατόχους αγροτεμαχίων που είναι αναξιοποίητα, παρατημένα από τους κατόχους, δηλαδή είναι εγκαταλελειμμένες γαίες που δεν αποδίδουν τίποτα στον κάτοχο και οι οποίοι μπορεί να είναι συνταξιούχοι ή να μην κατοικούν εκεί που βρίσκεται το χωράφι αυτό. Τονίζουν ότι η υπερφορολόγηση των αγροτεμαχίων και των οικοπέδων θα εμποδίσει την επανεκκίνηση της αγροτικής οικονομίας λόγω της υπερβολικής επιβάρυνσης των αγροτών μας και πολλοί αγρότες δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν την παραπάνω φορολογία. Και καταλήγουν ζητώντας να πληροφορηθούν τι θα κάνει η κυβέρνηση ώστε να μην επιβαρυνθούν οι αγρότες μας με αβάσταχτες και άδικες φορολογίες και σχετικά με τις εγκαταλελειμμένες και ανεκμετάλλευτες γαίες οι οποίες κανένα έσοδο δεν επιφέρουν στους κατόχους τους.