Οι φόροι και οι λογαριασμοί διώχνουν πολλούς αλλοδαπούς από την αγορά εξοχικής κατοικίας. Η προοπτική αυτή έχει αποθαρύνει χιλιάδες βρεταννούς από την αγορά κατοικίας καθώς όλο και πληθαίνει ο αριθμός εκείνων που την περίοδο της άνθισης της εξοχικής κατοικίας αγόρασαν σπίτια και ξέχασαν να πληρώσουν φόρους και τέλη με αποτέλεσμα να βρίσκονται …υπερχρεωμένοι. Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα στην Ισπανία , όπου εκατομμύρια βρεταννοί αγόρασαν εξοχικά την περίοδο 2000-2008 . Πολλοί από τους αγοραστές που δεν είχαν κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες για να παραλαμβάνουν τους λογαριασμούς από φόρους και άλλες υποχρεώσεις βρέθηκαν με συσσωρευμένα χρέη δεκάδων χιλιάδων ευρώ και τώρα απειλούνται με κατασχέσεις. Ανάλογα προβλήματα , μικρότερης όμως κλίμακας , έχουν παρατηρηθεί και στην Ελλάδα με τους ξένους αγοραστές να έχουν συσσωρεύσει σημαντικά χρέη από τις υπηρεσίες που παρέχουν επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας αλλά και από φόρους κατοχής. Πρέπει να σημειωθεί, ότι παράπονα και οι καταγγελίες στον ξένο τύπο έχουν αυξηθεί το τελευταίο καιρό και αυτό δρά αποτρεπτικά και για τους υποψήφιους αγοραστές από την αγορά μίας εξοχικής κατοικίας.

Μάλιστα, μεσίτης που εξειδικεύεται στην αγορά εξοχικής κατοικίας επισήμανε πριν από λίγες μέρες ότι :«το μεγάλο κόστος διατήρησης μία εξοχικής κατοικίας ήδη έχει αποτρέψει κάποιους αγοραστές από το εξωτερικό να αγοράσουν σπίτι. Η αύξηση των φόρων κατοχής αλλά και οι μηνιαίοι λογαριασμοί είναι πλέον θέματα που οι αλλοδαποί αγοραστές θέτουν αμέσως στο τραπέζι. Άλλωστε σε αυτό βοηθούν και τα συνεχή δημοσιεύματα για την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης. Ακόμα και αν οι τιμές είναι ελκυστικές , το κόστος συντήρησης είναι ένα σημαντικό αντικίνητρο».

Θεσµικοί περιορισµοί, κακή διαχείριση ή απαρχαιωµένα προγράµµατα εκµετάλλευσης της ακίνητης περιουσίας οδηγούν στην απαξίωση και τα λεγόµενα «λιµνάζοντα κληροδοτήµατα», δηλαδή τις περιουσίες ιδιωτών που πέρασαν σε ιδρύµατα και δηµόσιους οργανισµούς. Η ενίσχυση της αποκατάστασης και επανάχρησης των κενών κτιρίων θα πρέπει να γίνει µε ισχυρά κίνητρα για την αποτροπή της εγκατάλειψής τους αλλά και µε αντικίνητρα,. Αλλωστε, επιτυχηµένα παραδείγµατα από το εξωτερικό. Στο Παρίσι οι ιδιοκτήτες επιβαρύνονται κάθε δεκαετία για τη συντήρηση και αποκατάσταση των όψεων των κτιρίων. Στο Λονδίνο, όταν οι ιδιοκτήτες δεν δύνανται να προχωρήσουν σε εργασίες αποκατάστασης «τραυµατισµένων» κτιρίων, οι αρµόδιες υπηρεσίες τα επισκευάζουν και τα εκµεταλλεύονται ώσπου να γίνει απόσβεση των χρηµάτων που δαπανήθηκαν για τις εργασίες. Σε ορισµένες Πολιτείες των Ηνωµένων Πολιτειών ο πολίτης µπορεί να χάσει ακόµη και τα ιδιοκτησιακά του δικαιώµατα. Η υποβάθµιση του κέντρου της Αθήνας διαγράφεται και από τις καταγραφές της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον ∆ήµο Αθηναίων ο πληθυσµός το 2001 ήταν 789.166 µόνιµοι κάτοικοι και το 2011 µειώθηκαν σε 655.780. Με άλλα λόγια, 133.386 άνθρωποι εγκατέλειψαν την πόλη µέσα σε µία δεκαετία.

Στη χρεοκοπία της Ελλάδας και την επιστροφή στη δραχμή, έχουν αρχίσει και «στοιχηματίζουν» πλέον οι ξένοι επενδυτές και οι επενδυτικές εταιρείες, με στόχο τα ελληνικά ακίνητα. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας “Ημερησία”, μεγάλες ξένες εταιρείες έχουν βάλει στο στόχαστρό τους τα ελληνικά ακίνητα αλλά με καθαρά κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η JP Morgan, η παγκοσμίως γνωστή επενδυτική τράπεζα, προτείνει στους πελάτες της να επενδύσουν στο ελληνικό real estate κατά την τρέχουσα περίοδο. Η πρόταση αυτή είναι μέσα στις τρεις καλύτερες επενδυτικές προτάσεις της εταιρείας και στηρίζεται στην πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν δίνει παράταση στην εφαρμογή του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης στις μισθώσεις κατοικιών, προκαλώντας τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών. Τα ενεργειακά πιστοποιητικά δεν πρόκειται να συμβάλουν στο παραμικρό στην εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά αποκλειστικά στην εξοικονόμηση όσων θα τα εκδίδουν, επισημαίνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων, εκφράζοντας την έντονη διαμαρτυρία των ιδιοκτητών για την εφαρμογή των πιστοποιητικών στις μισθώσεις ακινήτων από τις 9 Ιανουαρίου, όπως προκύπτει από την εγκύκλιο που εξέδωσε σήμερα το ΥΠΕΚΑ. Όπως ήταν προγραμματισμένο, η επιβολή του ΠΕΑ είναι υποχρεωτική από τις 9 Ιανουαρίου.

Ως εκ τούτου, από τις 9.1.2012 οι αρμόδιες Δ.Ο.Υ. δεν παραλαμβάνουν νέα μισθωτήρια προς θεώρηση, εάν δεν αναγράφεται σε αυτά ο αριθμός πρωτοκόλλου του ΠΕΑ και δεν προσκομίζεται μαζί το πρωτότυπο ή γνήσιο αντίγραφό του προς επίδειξη και επιβεβαίωση, ανεξάρτητα από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης μίσθωσης. Η διάρκεια ισχύος του ΠΕΑ είναι δέκα (10) έτη, εκτός εάν στο κτίριο γίνει ριζική ανακαίνιση ή προσθήκη σε έκταση που επηρεάζει την ενεργειακή απόδοσή του, οπότε η ισχύς του ΠΕΑ λήγει κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της ανακαίνισης ή της προσθήκης, πριν παρέλθει το διάστημα των δέκα (10) ετών. Δηλαδή, για το διάστημα των δέκα χρόνων (και εφόσον δεν έχει εκδοθεί νέο ΠΕΑ για το συγκεκριμένο ακίνητο) χρησιμοποιείται το ίδιο ΠΕΑ και δεν απαιτείται η έκδοση νέου ΠΕΑ, για όσες περιπτώσεις αγοραπωλησίας ή νέων μισθώσεων προκύψουν. Το ΠΕΑ εκδίδεται από Ενεργειακούς Επιθεωρητές, εγγεγραμμένους στο σχετικό Μητρώο του ΥΠΕΚΑ τα στοιχεία των οποίων έχουν συμπεριληφθεί σε καταλόγους που είναι αναρτημένοι στην κεντρική σελίδα του ΥΠΕΚΑ (www.ypeka.gr), στην ιστοσελίδα www.buildingcert.gr, καθώς και στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών.

Η ελάχιστη αμοιβή του Ενεργειακού Επιθεωρητή για την έκδοση ΠΕΑ, είχε καθοριστεί, σύμφωνα με το Π.Δ. 100/2010 (ΦΕΚ 177 Α΄), ανάλογα με τη χρήση του κτιρίου, ως εξής:

- Για διαμέρισμα, 2,0 ευρώ/τμ (ελάχιστη αμοιβή 150 ευρώ)

- Για μονοκατοικία, 1,5 ευρώ/τμ (ελάχιστη αμοιβή 200 ευρώ)

- Για πολυκατοικία, 1,0 ευρώ/τμ (ελάχιστη αμοιβή 200 ευρώ)

- Για άλλη χρήση: για επιφάνεια έως 1.000 τμ, η αμοιβή είναι 2,5 ευρώ/τμ (ελάχιστη αμοιβή 300 ευρώ), ενώ για επιφάνεια μεγαλύτερη από 1.000 τμ, για τα πρώτα 1.000 τμ η αμοιβή είναι 2,5 ευρώ/τμ και για τα υπόλοιπα τμ, η αμοιβή είναι 1,5 ευρώ/τμ.

Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων, οι αμοιβές των μηχανικών (και των Ενεργειακών Επιθεωρητών) διαμορφώνονται ελεύθερα (κατόπιν διαπραγμάτευσης) και οι παραπάνω αποτελούν τις «νόμιμες αμοιβές», βάσει των οποίων υπολογίζονται οι εισφορές και κρατήσεις.