Την κατακόρυφη πτώση των τιμών των ακινήτων διαπιστώνει σχετική έρευνα της UBS, για το κόστος διαβίωσης σε 72 πόλεις ανά τον κόσμο. Το μέσο κόστος απόκτησης ενός επιπλωμένου διαμερίσματος άνω των 100 τ.μ. στην ελληνική πρωτεύουσα διαμορφώνεται σε 2.410 δολάρια/τ.μ. (1.840 ευρώ/τ.μ.), ποσό που αφορά σε ζητούμενες τιμές . Το μέσο ενοίκιο στην Αθήνα διαμορφώνεται, κατά τη UBS, στα 880 δολάρια (περίπου 670 ευρώ), συμπεριλαμβανόμενων και των κοινόχρηστων εξόδων. Με βάση το κόστος απόκτησης κατοικίας, πόλεις όπως η Λισσαβώνα (2.650 δολάρια/τ.μ.), η Βαρκελώνη (3.500 δολάρια/τ.μ.), το Βερολίνο (2.900 δολάρια/τ.μ.), το Δουβλίνο (3.700 δολάρια/τ.μ.), η Ρώμη (5.180 δολάρια/τ.μ.), η Βαρσοβία (2.980 δολάρια/τ.μ.), η Πράγα (2.950 δολάρια/τ.μ.), ακόμα και το Ταλίν της Εσθονίας (2.720 δολάρια/τ.μ.) ξεπερνούν πλέον την Αθήνα. Πρόκειται για ένα σαφές δείγμα της πτώσης των τιμών στην αγορά κατοικίας, ιδίως σε ό,τι αφορά τις παλιότερες κατοικίες, όπου οι ιδιώτες πωλητές εμφανίζονται σαφώς διαλλακτικότεροι, σε σύγκριση με τους κατασκευαστές κατοικιών

Η καταιγίδα νομοθετικών παρεμβάσεων από το ΥΠΕΚΑ (νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών 4030/11, 4014/11 περί τακτοποίησης αυθαιρέτων, νέος οικοδομικός κανονισμός 4067/12 κ.ά.) ενισχύουν τη γραφειοκρατία και απορρυθμίζουν τους κανόνες παραγωγής του δομημένου περιβάλλοντος, καθώς βρίθουν κενών, αντιφάσεων, λαθών και παραλείψεων. Αυτή την επισήμανση έκαναν πολλοί ομιλητές στη διημερίδα του ΤΕΕ με θέμα "Διοικητική μεταρρύθμιση - Οι τεχνικές υπηρεσίες και οι διπλωματούχοι μηχανικοί ως μοχλός ανάπτυξης". Αποκαλυπτική ήταν η εισήγηση του διευθυντή Υπηρεσίας Δόμησης Ελληνικού - Αργυρούπολης, για το τι συμβαίνει σήμερα με τις ρυθμίσεις του νέου τρόπου έκδοσης οικοδομικών αδειών, με τον οποίον η ευθύνη για την εκπόνηση και εφαρμογή των μελετών ανήκει στους ιδιώτες μηχανικούς, ενώ πάλι ιδιώτης μηχανικός ελέγχει κατά την κατασκευή ή την ολοκλήρωση του οικοδομικού έργου. Όπως επεσήμανε, παρά τις διακηρύξεις, δεν έχει απλοποιηθεί ούτε επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης της έγκρισης δόμησης από τις Υπηρεσίες Δόμησης (ανήκουν πλέον στους δήμους) και της άδειας δόμησης. Και εξήγησε: "Αυτό που έγινε είναι ότι η προηγούμενη διαδικασία έκδοσης της οικοδομικής άδειας έσπασε στα δύο: την έγκριση και την έκδοση. Επιτάχυνση δεν υπήρξε, γιατί δεν μειώθηκαν οι εγκρίσεις από άλλες υπηρεσίες ούτε ο χρόνος για την εκπόνηση των μελετών μετά την αρχιτεκτονική. Αυτό που έγινε είναι ότι την καθυστέρηση που χρεωνόταν η Πολεοδομία μέχρι την υποβολή των εγκρίσεων και των μελετών τη χρεώνεται τώρα ο μελετητής μηχανικός. Αν διαπιστωθεί πρόβλημα κατά την έγκριση δόμησης, ο φάκελος επιστρέφεται και η διαδικασία και οι μελέτες αρχίζουν απ’ την αρχή. Ουσιαστικά αυτό που καταργήθηκε είναι ο έλεγχος στατικών και μηχανολογικών".

Προειδοποίησε δε για τις επιπτώσεις ως προς την ορθή εφαρμογή του αντισεισμικού κανονισμού ΕΑΚ 2000 σε μια σεισμογενή χώρα όπως η Ελλάδα. Χαρακτήρισε παγκόσμια πρωτοτυπία, που δεν απαντάται και στα πιο φιλελεύθερα καπιταλιστικά κράτη, την απόσυρση των κρατικών οργάνων από τον έλεγχο με τη θεσμοθέτηση του ιδιώτη ελεγκτή δόμησης. Ανέδειξε και μία άλλη αντίφαση: οι υπηρεσίες δόμησης, στις οποίες έχει παραμείνει η διερεύνηση καταγγελιών για αυθαίρετα, θα χειρίζονται υποθέσεις χωρίς να έχουν αντίληψη των οικοδομών, αλλά μόνο τα πορίσματα των διαφορετικών ελεγκτών. Τόνισε με έμφαση ότι οι πρώην νομαρχιακές πολεοδομίες, περί τις 140, υποβαθμίζονται για να γίνουν 330 στους καλλικρατικούς δήμους, ενώ ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός, όπου υπάρχει, υποβαθμίζεται ή ακυρώνεται λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.