Η πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης έχει προκαλέσει έντονες ανατακατατάξεις στην αγορά εμπορικών χώρων καθώς: -Ο αριθμός των κενών καταστημάτων αυξάνεται . Πρωταγωνιστές, μέχρι στιγμής μικρές επιχειρήσεις αλλά αν αληθεύουν οι πληροφορίες σύντομα το δρόμο αυτό θα ακολουθήσουν και μεγάλες αλλυσίδε. -Οι τιμές των ενοικίων ακόμα και σε πιάτσες υψηλής εμπορικής προβολής έχουν σταματήσει να αυξάνονται ενώ οι πρόσφταες νομοθετικές ρυθμίσεις θα οδηγήσουν σε μέση υποχώρηση 15%. -Η ζήτηση που προέρχεται από καινούργιες επιχειρήσεις βρίσκεται στο ναδίρ . Το ισοζύγιο , μεταξύ των επιχειρήσεων που ξεκίνησαν την λειτουργία τους και των αντίστοιχων που την διέκοψαν στις περισσότερες περιοχές της χώρας είναι αρνητικό. -Οι νέες τάσεις που διαμορφώνονται στα καταναλωτικά πρότυπα και οι οποίες είναι ήδη έκδηλες δεν ευνοούν την ανάπτυξη εμπορικών δραστηριοτήτων που στοχεύουν στα μεσαία εισοδήματα . Αυτό σύμφωνα με εκτιμήσεις , συνδικαλιστών εμπόρων , οδηγεί σε συρρίκνωση ολόκληρες εμπορικές πιάτσες οι οποίες στόχευαν στο συγκεκριμένο καταναλωτικό κοινό. Σύμφωνα με τις απόψεις των εκπροσώπων του εμπορικού κόσμου, ακόμα και μεγάλες αλυσίδες ένδυσης υπόδησης, συσκευών, τηλεφωνίας και πληροφορικής έχουν σταματήσει την διεύρυνση του εμπορικού τους δικτύου και αυτό έχει αντίκτυπο αρχικά στην απορρόφηση των εμπορικών χώρων και στην συνέχεια των ενοικίων.Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι σύντομα η αγορά θα βρεθεί μπροστά στην προοπτική κλεισίματος καταστημώτων. «Η επέκταση του εμπορικού δικτύου των μεγάλων επιχειρήσεων την προηγούμενη δεκαετία έγινε με θεαματικούς ρυθμούς . Ο στόχος ήταν κυρίως οι περιφερειακές αγορές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διατεθούν πολλοί χώροι υψηλά μισθώματα. Πλέον , η κρίση από την μία πλευρά και η πλήρης ανάπτυξη των δικτύων τους ανάγκασε τις αλυσίδες να ανατρέψουν την πολιτική αυτή . Σήμερα, οι περισσότερες τηρούν στάση αναμονής ενώ δεν είναι λίγες εκείνες που εγκαταλείπουν σημεία πώλησης. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες , με ιδιόκτητους χώρους που προτιμούν να τους πωλούν και να παραμένουν σε αυτούς ως ενοικιαστές. Τυπικό υπόδειγμα της στρατηγικής αυτής είναι μεγάλη εμπορική τράπεζα η οποία τους τελευταίους μήνες προχώρησε στην πώληση τουλάχιστον 5 ακινήτων στα οποία ήταν εγκατεστημένες υπηρεσίες της. », ανέφερε χαρακτηριστικά επικεφαλής ανάπτυξης δικτύου μεγάλης εταιρίας παροχής υπηρεσιών ο οποίος μάλιστα προέβλεψε ότι στο «επόμενο δωδεκάμηνο οι πιέσεις στην αγορά εμπορικών χώρων θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο με ορατά αποτελέσματα τόσο στο ύψος των ενοικίων όσο και στους δείκτες διαθεσιμότητας στις υπερτοπικές αγορές όπως για παράδειγμα της Γλυφάδας και της Κηφισιάς».

Κρίση στην αγορά ακινήτων διαπιστώνει σε σχετική μελέτη της η Hellastat Α.Ε. Η πτώση των τιμών ενοικίασης των καταστημάτων εκτιμάται σε 10% κατά μέσο όρο το 2009, ενώ το ποσοστό των αδιάθετων χώρων στο κέντρο της Αθήνας αυξήθηκε από 15,1% το 1ο 6μηνο του 2008 σε 16,8% το 2ο 6μηνο του 2009. Η αγορά έχει πληγεί σημαντικά από την κάμψη του λιανεμπορίου, εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης και του περιορισμού του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών. Η πτώση των μισθωμάτων των γραφείων grade B και C την περίοδο 09/08 ήταν εντονότερη (10-20%) από την αντίστοιχη των χώρων υψηλής ποιότητας, καθώς στη δεύτερη περίπτωση η προσφορά είναι περιορισμένη. Επίσης, ο δείκτης διαθεσιμότητας αυξήθηκε κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες σε 12% το 2009. Η μείωση των μισθωμάτων στους βιομηχανικούς και αποθηκευτικούς χώρους είναι εκ των πραγμάτων μικρότερη συγκριτικά με τις άλλες αγορές επαγγελματικών ακινήτων, εξαιτίας της περιορισμένης προσφοράς (ειδικά χώρων υψηλής ποιότητας) και των δυσκολιών μετεγκατάστασης. Οι αποδόσεις στην αγορά εκτιμήθηκαν σε 8,5-9% για το 2009. Τέλος, η αγορά της κατοικίας πλήττεται την τελευταία διετία, εξαιτίας της χαμηλής ζήτησης (π.χ. έλλειψης ρευστότητας, κάμψη χορήγησης στεγαστικών δανείων) και της υπερπροσφοράς (απόθεμα 200.000 περίπου κατοικιών). Συνεπώς, η οικοδομική δραστηριότητα βαίνει φθίνουσα (-34% την περίοδο 09/07), οι αγοραπωλησίες περιορίζονται (-43% την περίοδο 09/07) και οι τιμές πώλησης μειώνονται αλλά με περιορισμένη ένταση.

Μία νέα απειλή ελλοχεύει στην αγορά των μισθώσεων επαγγελματικών χώρων. Πρόκειται για την αδυναμία πολλών μισθωτών να καταβάλλουν το συμφωνημένο τίμημα είτε επειδή αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας είτε επειδή αναστέλλουν τη λειτουργία της επιχείρησης τους. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών αλλά και νομικών το τελευταίο τρίμηνο έχουν πολλαπλασιαστεί οι περιπτώσεις που ιδιοκτήτες και ενοικιαστές λύνουν τις διαφορές τους στις αίθουσες δικαστηρίων. Σύμφωνα με την άποψη που διατύπωσε μεσίτης που ασχολείται με μισθώσεις το ζητούμενο πλέον για πολλούς ιδιοκτήτες δεν είναι μόνο το ύψος του ενοικίου αλλά το κατά πόσο αυτό θα εισπράττεται. «Τους τελευταίους μήνες κυρίως σε περιπτώσεις μισθώσεων καταστημάτων ου η μίσθωση τους λήγει οι ιδιοκτήτες απορρίπτουν προτάσεις ενδιαφερόμενων με υψηλότερα ενοίκια και προτιμούν τον παλαιό ενοικιαστή ο οποίος είναι φερέγγυος ως προς την καταβολή του ενοικίου . Η ανησυχία που πλανάται στις σκέψεις ιδιοκτητών καταστημάτων κυρίως είναι αν η νέα επιχείρηση θα καταφέρει να πάει καλά και να πληρώνει το ενοίκιο αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μετά από μερικούς μήνες λειτουργίας σταματά η λειτουργία της εμπορικής επιχείρησης και η υπόθεση πηγαίνει στα δικαστήρια». Το γεγονός αυτό βοηθά και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ ιδιοκτητών και παλαιών μισθωτών με πολυετή παρουσία στο χώρο καθώς οι πρώτοι προτιμούν να ρίξουν την τιμή του ενοικίου και να κάνουν μισθωτικές συμβάσεις που θα επιτρέπουν την μεγαλύτερη αναπροσαρμογή του ενοικίου όταν ανακάμψει η αγορά. Ανάλογη στάση τηρούν με τον λεγόμενο «αέρα» καθώς είτε δεν ζητούν καθόλου –ειδικά αν το ακίνητο βρίσκεται σε περιοχή με μειωμένη εμπορικότητα είτε δέχονται συγκριτικά χαμηλότερα ποσά με τμηματική καταβολή. Πρόσφατη συμφωνία ανανέωσης της σύμβασης ενοικίασης σε μεγάλο κατάστημα του ιστορικού κέντρου προέβλεπε εξόφληση του «αέρα» σε διάστημα τριών ετών χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι. Στο νέο περιβάλλον της αγοράς ενοικίων όπως όλα δείχνουν το ζητούμενο δεν είναι πλέον το ύψος του ενοικίου αλλά η φερεγγυότητα του ενοικιαστή και αυτή είναι άλλωστε η βασική αιτία που οι τράπεζες κατορθώνουν να διαπραγματεύονται τα ενοίκια για υποκαταστήματα τους σε τιμές έως και 30% χαμηλότερες από τις προηγούμενες. Σημαντικό ατού των μισθωτών είναι και το σημείο που βρίσκεται ο εμπορικός χώρος αφού στα σημεία υψηλής εμπορικής προβολής βρίσκεται σχετικά πιο εύκολα ενοικιαστής σε σχέση με εκείνα που είναι σε παράπλευρες αγορές.

Ανοικτή εξακολουθεί να παραμένει η υπόθεση της κυριότητας της έκτασης 32.148 στρεμμάτων στη θέση Θερμησία Ερμιονίδας. Η αμφισβήτηση του δημόσιου χαρακτήρα της απέραντης έκτασης, η οποία περιλαμβάνει βουνά, λίμνη, δασώδεις εκτάσεις και τμήμα του αιγιαλού και την οποία διεκδικεί και αξιώνει ως ιδιοκτησίας της η Μητρόπολη Ύδρας βασιζόμενη σε «αυτοκρατορικά έγγραφα», χρυσόβουλα Σουλτάνων και τίτλους του 1743(!!) αποτελεί σκάνδαλο σύμφωνα με ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ. Σκανδαλώδεις είναι επίσης τα σχέδια της εκκλησίας για τη συγκεκριμένη περιοχή, καθώς έχει ήδη πραγματοποιηθεί από τον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Μητρόπολης Ύδρας δημοπρασία για την εκμίσθωση της. Η Κυβέρνηση αποφεύγει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις ενώ παράλληλα υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην εξέλιξη των διαδικασιών στις οποίες δεσμευτήκαν ότι θα προχωρήσουν (πραγματοποίηση έρευνας για τους τίτλους ιδιοκτησίας που επικαλείται ο ναός, καταγραφή της δημόσιας γης και σύγκληση της επιτροπής άρθρου 3 Ν. 2971/01). Συγκεκριμένα στην τελευταία απάντηση , το Υπουργείο Οικονομικών ενημερώνει ότι δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στην υπόθεση λόγω έλλειψης προσωπικού στην Κτηματική Υπηρεσία Αργολίδας.