Η αγορά επαγγελματικών ακινήτων είναι πολύ περισσότερο εκτεθειμένη στο οικονομικό περιβάλλον και για τον λόγο οι κλυδωνισμοί είναι βίαια και έντονοι. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών εταιριών ακινήτων ήδη οι αγοραστές στην αγορά σύγχρονων γραφειακών χώρων πιέζουν για υψηλότερες αποδόσεις και για τον λόγο αυτό δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί περαιτέρω υποχώρηση των τιμών πώλησης στην διάρκεια του επόμενου δωδεκαμήνου . Παράλληλα το γεγονός ότι έχει αυξηθεί ο επενδυτικός κίνδυνος λόγω της αύξησης του αριθμού των επιχειρήσεων που έχουν μισθώσει χώρους και αδυνατούν να αποπληρώσουν το ποσό του ενοικίου αποτελεί ένα πρόσθετο μοχλό πίεσης για μείωση των τιμών πώλησης. Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και σε δρόμους γραφείων υψηλής προβολής ο αριθμός των αδιάθετων χώρων έχει αυξηθεί κατακόρυφα ενώ έχει επιμηκυνθεί και ο χρόνος απορρόφησης του αδιάθετου αποθέματος. Από την άλλη πλευρά ασφυκτικές είναι οι πιέσεις που δέχεται η αγορά «ηλικιωμένων» γραφειακών χώρων που βρίσκονται στο κέντρο της πρωτεύουσας καθώς τόσο οι τιμές πώλησης όσο και τα μισθώματα βρίσκονται σε πορεία ελεύθερης πτώσης.

Παράγων αβεβαιότητας είναι και οι συμβάσεις ληζινγκ καθώς διατυπώνονται φόβοι ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των επιχειρήσεων που θα βρεθούν σε αδυναμία να καταβάλλουν τις δόσεις που προβλέπει το δανειστικό τους συμβόλαιο. Καταλύτης στις εξελίξεις στην αγορά εμπορικών χώρων (εμπορικά κέντρα και μεμονωμένα καταστήματα) εκτιμάται ότι θα είναι η πορεία των πωλήσεων των επιχειρήσεων των επιχειρήσεων του κλάδου. Την περίοδο αυτή , η ζήτηση είναι εστιασμένη στους οργανωμένους εμπορικού χώρους καθώς και σε καταστήματα που βρίσκονται σε δρόμους υψηλής εμπορικής προβολής. Η υπερβάλλουσα προσφορά χώρων σε εμπορικά κέντρα σε συνδυασμό με την επιβράδυνση της ιδιωτικής κατανάλωσης είναι μία απειλή για την συγκεκριμένη αγορά. Από την άλλη πλευρά όμως η εικόνα της αγοράς σε δρόμους που δεν χαρακτηρίζονται ως υψηλής προβολής χαρακτηρίζεται ως δραματική. «Η κρίση που οδηγεί κάποιους εμπόρους στην απόφαση να σταματήσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και πολλούς μεγάλης ηλικίας να συνταξιοδοτηθούν έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί κατακόρυφα η προσφορά εμπορικών χώρων. Από τα πρώτα στοιχεία που αφορούν το ισοζύγιο των επιχειρήσεων που ανοίγουν και που αναστέλλουν την δραστηριότητα τους προκύπτει μία δραματική επιδείνωση. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η προσφορά εμπορικών χώρων αυξάνεται με θεαματικούς ρυθμούς με αρνητικές επιπτώσεις στο επίπεδο των τιμών πώλησης και ενοικίων» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης και συμπλήρωνε λέγοντας ότι με τα σημερινά δεδομένα της αγοράς δεν θα ανατραπούν στο εγγύς χρονικό διάστημα».

«Ιερό» real estate. Οπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών για το έτος 2010, τα έσοδα από την εκμίσθωση 17 ακινήτων φθάνουν τα 529.836 ευρώ, δηλαδή αντιστοιχούν περίπου στο 1/6 των συνολικών εσόδων. Πιο προσοδοφόρο ακίνητο είναι το ακίνητο που στεγάζει ξενοδοχείο στην οδό Βαλαωρίτου στο Κολωνάκι, το ετήσιο μίσθωμα του οποίου είναι 300.000 ευρώ. Στο ταμείο της Αρχιεπισκοπής μπαίνουν ακόμη τα ποσά των 160.000 και 13.320 ευρώ αντιστοίχων από την ενοικίαση ακόμη δύο ακινήτων στο Κολωνάκι.

Σημαντική πηγή εσόδων αποτελούν, εξάλλου, τα δέκα παρεκκλήσια της Αρχιεπισκοπής. Οι εισπράξεις από αυτά, όπως φαίνεται από τον προϋπολογισμό, υπολογίζονται σε 400.000 ευρώ. Συνολικά τα έσοδα της Αρχιεπισκοπής υπολογίζονται σε 3.457.251 ευρώ και τα έξοδα σε 3.454.220 ευρώ, εκ των οποίων περίπου το 1/3 και συγκεκριμένα 1.264.000 ευρώ καταβάλλονται για φιλανθρωπικό έργο. Απαραίτητη, , προϋπόθεση για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας είναι να απελευθερωθεί σημαντικό μέρος αυτής που είτε αδρανεί ή βρίσκεται σε «αιχμαλωσία», όπως έχει πει κατά το παρελθόν ο αρχιεπίσκοπος. «Τόσο η Πολιτεία όσο και οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα πρέπει να μη δημιουργούν εμπόδια στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας», σημειώνουν εκκλησιαστικοί παράγοντας και αφήνουν να εννοηθεί πως σε αντίθετη περίπτωση η Εκκλησία θα πρέπει να εξετάσει τρόπους αντίδρασης.

Πληροφορίες φέρουν να έχει κολλήσει στο υπουργείο Περιβάλλοντος-παρά τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις-η υπόθεση του οικοπέδου τη Λεωφόρου Αλεξάνδρας , ενώ ανάλογη είναι και η εξέλιξη στην Βουλιαγμένη.

Το Βανκούβερ του Καναδά για πέμπτο συνεχόμενο χρόνο είναι η καλύτερη πόλη για να ζεί κανείς. Στη σχετική λίστα που προέκυψε από την ετήσια έρευνα του Εκόνομιστ, σε σύγκριση με το 2010 έχουν επέλθει μικρές μεταβολές που αφορούν ως επί το πλείστον σε ανακατατάξεις μεταξύ των ίδιων πόλεων. Φυσικά η Αθήνα δεν περιλαμβανεται στις "ανθρώπινες πόλεις." Το Βανκούβερ πήρε βαθμολογία 98% -την ίδια με το 2010- σε ένα συνδυασμό παραγόντων όπως η σταθερότητα, η δημόσια υγεία, η κουλτούρα και το περιβάλλον και η εκπαίδευση. Στις πρώτες δέκα θέσεις βρίσκονται τέσσερις πόλεις του Καναδά, τέσσερις από την Αυστραλία ενώ η Ευρώπη εκπροσωπείται από τη Βιέννη στη τρίτη θέση και το Ελσίνκι στην έκτη. Κορυφαία πόλη των ΗΠΑ, αναδείχθηκε το Πιτσμπουργκ στην 29η θέση παγκοσμίως, ενώ η Νέα Υόρκη είναι στην 56η θέση. Από τις ασιάτικες πόλεις, η Οσάκα βρέθηκε στη θέση 12 και το Τόκιο στην 18η θέση. Το Λονδίνο ανέβηκε ελαφρώς στην 53η θέση, ενώ το Παρίσι βρίσκεται σαφώς ψηλότερα στην 16η. Η χειρότερη πόλη να ζει κανείς με βαθμολογία 37,5% σύμφωνα με την έρευνα είναι η πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε, Χαράρε.

Κάθε χρόνος που περνά λιγότερα καταστήματα τροφίμων επιβιώνουν από τον οξύ ανταγωνισμό των σούπερ μάρκετ. Η απώλεια μεριδίου της αγοράς είναι μία αλήθεια καθώς από το 1995 μέχρι σήμερα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν σχεδόν διπλασιάσει τον όγκο των πωλήσεων τους (η αξία των πωλήσεων μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) ενώ αντίθετα τα μικρά καταστήματα τροφίμων έχουν εμφανίσει μείωση των πραγματικών τους πωλήσεων. Συγκεκριμένα την περίοδο 1995 -2007 :

-τα μεγάλα καταστήματα τροφίμων έχουν αυξήσει τις πραγματικές τους πωλήσεις κατά 80,7% περίπου.

-τα μικρά καταστήματα τροφίμων και ποτών έχουν μικρότερο τζίρο σε ποσοστό που προσεγγίζει το 7% περίπου.

Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για ανταγωνισμό τιμών αλλά για ανταγωνισμό σημείων πώλησης. Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ την τελευταία δεκαετία έχουν αναπτύξει τεράστια , για τα ελληνικά δεδομένα δίκτυα πώλησης με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύονται όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των οικονομιών κλίμακος. Εκτιμάται ότι το πανελλαδικό δίκτυο πώλησης των τεσσάρων μεγαλύτερων αλλυσίδων σούπερ μάρκετ ξεπερνά τα 1100 καταστήματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη όπου καταγράφεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού. Φυσικά , το ίδο ισχύει για τις προμήθειες , την άντληση κεφαλαίων απο τις τράπεζες αλλά και τις δυνατότητες εφαρμογής μεθόδων που περιορίζουν το κόστος εργασίας.

Φυσικά στο περιβάλλον αυτό η μικρή επιχείρηση τροφίμων είναι αδύνατον να αντέξει τόσο τον ανταγωνισμό των τιμών όσο και το αυξημένο κόστος που συνεπάγεται η επί ίσοις όροις λειτουργία της με την αντίστοιχη των σούπερ μάρκετ(ωράρια λειτουργίας, ελαστική απασχόληση κ.α) . Από την άλλη πλευρά δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται το γεγονός ότι οι μεγάλοι τζίροι φέρνουν τόσο φθηνότερες προμήθειες όσο και παράπλευρα έσοδα καθώς και δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω των προμηθευτών τους (βιομηχανίες κ.α). Ενδεικτικό θα πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι η πίττα της αγοράς τροφίμων και ποτών στην αγορά της Αττικής εκτιμάται ότι υπερβαίνει , σύμφωνα με υπολογισμούς που βασίζονται στα στοιχεία των οικογενειακών προϋπολογισμών τα 6 δις. ευρώ το χρόνο. Σε μία τόσο μεγάλη αγορά η μοίρα των μικρών του κλάδου θα πρέπει να αναζητηθεί στο περιθώριο.» τόνιζε πρόσφατα οικονομικός αναλυτής ο οποίος καταγράφει τα οικονομικά μεγέθη της αγοράς ειδών διατροφής και ποτών. Πρέπει να σημειωθεί ότι , η κρίση δεν έχει χτυπήσει μόνο τα παραδοσιακά μπακάλικα αλλά και άλλους χώρους της αγοράς τροφίμων .

Για παράδειγμα από στοιχεία προκύπτει ότι τουλάχιστον 200 ατομικές επιχειρήσεις αρτοποιών και ζαχαροπλαστών του νομού Αττικής «κατεβάζουν» ρολά . Ανάλογο είναι και το τοπίο που διαμορφώνεται και στο χονδρικό εμπόριο των τροφίμων όπου τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Φαίνεται όμως ότι ανάλογη είναι και η κατάσταση που διαμορφώνεται και στην αγορά ένδυσης και υπόδησης όπου και εκεί οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν να κάνουν ένα διμέτωπο αγώνα προσπαθώντας να διατηρήσουν το μερίδιο αγοράς που έχουν. Τα επίσημα στοιχεία όμως αποκαλύπτουν ότι και στο πεδίο αυτό το αποτέλεσμα είναι σχεδόν προκαθορισμένο και οδηγεί στη ν συγκέντρωση. «Η αγορά ειδών ένδυσης και υπόδησης σταδιακά οργανώνεται με βάση την αγορά ειδών διατροφής .

Οι ξένες αλυσίδες ισχυροποιούν την θέση τους στην αγορά ισχυροποιώντας την παρουσία τους τόσο στις αγορές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και των μεγάλων αστικών κέντρων . Από την άλλη πλευρά οι ελληνικές επιχειρήσεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον οξύ ανταγωνισμό επενδύουν στο δίκτυο καταστημάτων τους . Από την άλλη πλευρά , οι μικρότερες επιχειρήσεις , που δεν αντιμετωπίζουν χρηματοοικονομικά προβλήματα προσπαθούν να αποκτήσουν παρουσία σε οργανωμένους εμπορικούς χώρους υποβαθμίζοντας το ρόλο των τοπικών αγορών . Αποτέλεσμα οι μικρότερες επιχειρήσεις του κλάδου να έχουν να αντιμετωπίσουν ένα οξύ ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα που αργά αλλά σταθερά τους οδηγεί σε απώλεια σημαντικού μεριδίου της αγοράς.», τόνιζε πριν λίγες μέρες συνδικαλιστής έμπορος όταν του ζητήθηκε να ερμηνεύσει τα στοιχεία που αφορούν την εξέλιξη των πωλήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά χρόνο με τον χρόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου ειδών ένδυσης και υπόδησης ισχυροποιούν ακόμα περισσότερο την θέση τους στην αγορά.

Συγκεκριμένα την περίοδο 1995-2007 ο όγκος των πωλήσεων των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων ειδών ένδυσης και υπόδησης κατέγραψε άνοδο της τάξης του 143% ενώ αντίθετα οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου είδαν τον όγκο των πωλήσεων τους να αυξάνεται σε ποσοστό που κινείται στα επίπεδα του 50%. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν την ανάπτυξη των εμπορικών δικτύων οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επενδύσει κυρίως στο πανελλαδικό δίκτυο καταστημάτων γεγονός που τους παρέχει την δυνατότητα να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις οικονομίες κλίμακος. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι ήδη πολλές από τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν αναπτύξει δίκτυο 20 έως 80 καταστημάτων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πάντως από τα στοιχεία που καταγράφουν την καταναλωτική δαπάνη σε είδη ένδυσης και υπόδησης προκύπτει ότι μόνο στον νομό Αττικής η «πίττα» της αγορά ξεπερνά τα 3 δις, ευρώ τον χρόνο.(στοιχεία του 2005). Πάντως τα σημάδια της κρίσης έχουν αρχίσει να κάνουν έντονη την παρουσία τους καθώς μόνο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας 19 στα 100 μαγαζιά είναι κενά . Παράλληλα περισσότερες από 300 βιοτεχνίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο αναστέλλουν κάθε χρόνο την λειτουργία τους αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των κινέζικων και ινδικών προϊόντων που εισάγουν τις περισσότερες φορές πρώην συνάδελφοί τους.