Κοινωνία
Οι 200 ρυθμιστές
Σε ρυθμιστές της αγοράς ενός μεγάλου τομέα του εμπορικού κέντρου της πρωτεύουσας είναι πλέον οι ξένοι. Μετά το πρώτο κύμα μισθώσεων καταστημάτων σε ζώνες ιστορικών εμπορικών δρόμων της πρωτεύουσας όπως της Σοφοκλέους , της Ευριπίδου, της Ζήνωνος, της Σωκράτους αλλά και των παρόδων τους από επιχειρήσεις κινέζων –κυρίως-επιχειρηματιών το τελευταίο καιρό φαίνεται ότι μπαίνει σε εφαρμογή η β΄ φάση του σχεδίου. «Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η εισβολή των επιχειρηματιών αυτών στην αγορά της Αθήνας και κυρίως η μέθοδος που ακολουθείται τους τελευταίους μήνες δείχνει ένα καλοσχεδιασμένο σχέδιο κατάκτησης όχι μόνο ενός σημαντικού ποσοστού της αγοράς αλλά κτιρίων που βρίσκονται στους δρόμους που έχουν εμπορική δραστηριότητα.» τονίζει χαρακτηριστικά συνδικαλιστής έμπορος αναφερόμενος στην «κατάκτηση» ενός νοητού τετραγώνου στο κέντρο της Αθήνας με όρια τις οδούς Σωκράτους, Αγησιλάου , Πειραιώς και Θερμοπυλών . Η πρώτη φάση του σχεδίου βασίζονταν στην μίσθωση όσων το δυνατόν περισσότερων εμπορικών χώρων στην συγκεκριμένη περιοχή. Αυτό έγινε την περίοδο μέχρι και πριν από 3 χρόνια. Κινούμενοι στα πλαίσια αυτά προσέφεραν στους ιδιοκτήτες των εμπορικών χώρων που διατίθονταν προς μίσθωση έως και τριπλάσια μισθώματα σε σύγκριση με τα τρέχοντα της αγοράς. Με τον τρόπο αυτό έβγαζαν από το παιγνίδι τους έλληνες ενδιαφερόμενους οι οποίοι αδυνατούσαν να καταβάλουν τα υπέρογκα ενοίκια που προσφέρονταν.
Σταδιακά κατάφεραν να αποκτήσουν δεσπόζουσα παρουσία σε τμήματα κεντρικών εμπορικών δρόμων του νότιου άκρου του εμπορικού κέντρου της πρωτεύουσας, τα οποία, συμπωματικά (;) βρέθηκαν σε μία διαδικασία γκετοποίησης και υποβάθμισης . Η έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα των επιχειρήσεων αυτών , η εξαφάνιση των ελληνικών εμπορικών επιχειρήσεων από τα συγκεκριμένα πόστα μετέτρεψαν τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις σε ρυθμιστές των τιμών των εμπορικών ακινήτων σε ολόκληρη την περιοχή. Αυτό είχε ως φυσική συνέπεια την κατακόρυφη πτώση των ενοικίων τα οποία μετά την κατακόρυφη άνοδο της πρώτης πενταετίας του 2000 στην συνέχεια κατακρημνίσθηκαν. Άλλωστε ήταν ήδη οι κυρίαρχοι της αγοράς και αυτό πρακτικά τους έδινε την δυνατότητα να διαμορφώνουν τις τιμές των ενοικίων στα επίπεδα που επιθυμούσαν. Οι έλληνες ανταγωνιστές είχαν βγει από το παιγνίδι και οι μοναδικοί ανταγωνιστές θα μπορούσαν να ήταν άραβες επιχειρηματίες οι οποίοι όμως από την πλευρά τους είχαν περιοριστεί σε συγκεκριμένους δρόμους-στέκια. Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι στην συγκεκριμένη περιοχή , από στοιχεία έρευνας που έχει πραγματοποιηθεί πρόσφατα οι εταιρίες με Άραβες επιχειρηματίες αποτελούν το 15-17% των κινέζικών επιχειρήσεων που έχουν παρουσία στους ίδιους δρόμους. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας που βασίσθηκε τόσο στην επιτόπια καταγραφή όσο και σε επίσημα στοιχεία που αφορούν στην επιχειρηματική δραστηριότητα ήδη στο συγκεκριμένο τομέα της πόλης που από του επαΐοντες χαρακτηρίζεται πλέον ως η αθηναϊκή «τσαϊνατάουν» λειτουργούν περισσότερες από 200 επιχειρήσεις κινεζικών συμφερόντων. Το στοιχείο μάλιστα που προκαλεί απορία είναι ότι ο αριθμός αυτός δεν αντιστοιχεί σε ανάλογο αριθμό επιχειρηματιών. «Οι φήμες που κυκλοφορούν στην αγορά εμφανίζουν τον αριθμό των επιχειρηματιών σημαντικά μικρότερο από τον αριθμό των επιχειρήσεων αφού ο καθένας από αυτούς εμφανίζεται να έχει περισσότερες από μία επιχειρήσεις στην ίδια διεύθυνση. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο στόχος δεν ήταν ο έλεγχος του λιανικού εμπορίου αλλά του χονδρεμπορίου των συγκεκριμένων προϊόντων .
Έτσι , οι «πραγματικά» χαμένοι από την υπόθεση αυτή δεν θα πρέπει να αναζητηθούν στο λιανεμπόριο αλλά και στο χονδρικό εμπόριο όπου έχουν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες έχουν αποκτήσει δεσπόζουσα θέση. Είναι πλέον πολύ συχνό φαινόμενο οι ελληνικές χονδρεμπορικές επιχειρήσεις , ακόμα και αυτές που έκαναν εισαγωγές κινεζικών προϊόντων να συρρικνώνονται ακόμα και να κλείνουν και οι χώροι τους να περνούν στα χέρια επιχειρήσεων κινεζικών συμφερόντων. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα ελληνικής επιχείρησης με εισαγωγές κινεζικών προϊόντων που αναγκάσθηκε να αποσυρθεί από το εμπορικό χώρο που μίσθωνε για πολλά χρόνια και σε μικρό χρονικό διάστημα το κατάστημα να μισθωθεί από εταιρία κινεζικών συμφερόντων.» τόνιζε χαρακτηριστικά έμπορος που δραστηριοποιείται στην περιοχή και συμπλήρωνε ότι όλα τα στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «βρισκόμαστε πλέον στην φάση ελέγχου όχι μόνο της αγοράς εμπορικών χώρων με πρόσοψη στους συγκεκριμένους δρόμους αλλά και στον έλεγχο της αγοράς ακινήτων.» Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από αξιόπιστες πηγές το κέντρο ενδιαφέροντος των συγκεκριμένων επιχειρήσεων έχει μεταφερθεί: -εκτός του εμπορικού κέντρου-όσο αφορά στις μισθώσεις εμπορικών χώρων. -σε μισθώσεις μεγάλων χώρων σε υπόγεια ή σε ορόφους που βρίσκονται στις γειτονιές-γκέτο του κέντρου της πρωτεύουσας πολύ κοντά στο σημεία που έχουν εμπορική παρουσία. Οι ελεύθεροι χώροι ορόφων ή υπογείων σε κτίρια των περιοχών αυτών ήδη χρησιμοποιούνται ως αποθήκες από των επιχειρήσεων αυτών οι οποίες σπεύδουν να νοικιάσουν κάθε ελεύθερο χώρο που προσφέρεται.
«Η γκετοποίηση της περιοχής είχε ως συνέπεια την κατακόρυφη πτώση των τιμών των ενοικίων με αποτέλεσμα οι κινεζικές επιχειρήσεις να είναι πλέον οι μοναδικοί ενδιαφερόμενοι μισθωτές.» επισήμανε χαρακτηριστικά έμπορος της περιοχής ο οποίος ήθελε να κρατήσει την αντωνυμία του. Το πρόβλημα , σύμφωνα με τις απόψεις συνδικαλιστών εμπόρων, τώρα αρχίζει να εμφανίζεται στις πραγματικές του διαστάσεις αφού το τελικό έπαθλο δεν εντοπίζεται μόνο στην διάσταση της εμπορικής δραστηριότητας αλλά αρχίζει να αποκαλύπτεται ότι περνά και στον έλεγχο μίας ολόκληρης περιοχής του κέντρου της Αθήνας. Συγκεκριμένα υποστηρίζουν ότι η ισχύουσα νομοθεσία για τις εμπορικές μισθώσεις παρέχει την δυνατότητα υπερδεκαετούς παρουσίας του ενοικιαστή. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ακόμα και αν γίνουν σοβαρές προσπάθειες αλλαγής – αναβάθμισης των συγκεκριμένων περιοχών οι πιθανότητες επιτυχίας είναι περιορισμένες αφού για πολύ καιρό ακόμα την εικόνα θα δίνουν οι συγκεκριμένες εμπορικές δραστηριότητες. Το γεγονός μάλιστα ότι πολλοί χώροι ορόφων έχουν μισθωθεί ως αποθήκες από τις ίδιες επιχειρήσεις σε συνδυασμό με την προστασία που παρέχει ο νόμος περί επαγγελματικών μισθώσεων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πλέον οι επιχειρήσεις έχουν «ρίξει άγκυρα»για πολλά χρόνια στην περιοχή και πολύ δύσκολα θα απομακρυνθούν.
Δεν είναι λίγοι που αναρωτιούνται τι πρέπει να γίνει για να ανατραπεί η σημερινή ζοφερή κατάσταση της αγοράς ακινήτων . Τα στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών την περίοδο 2009-2010 είναι αποκαλυπτικά. Η πτώση των τιμών οφείλεται αποκλειστικά από την «αποχή» από την αγορά των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης που αναζητούσαν είτε πρώτη κατοικία είτε αναβάθμιση των στεγαστικών τους συνθηκών. Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι το σύνολο των περιοχών της Δυτικής Αθήνας περιλαμβάνεται στην λίστα με τις περιοχές με τις μεγαλύτερες απώλειες. Ανάλογη είναι και η πορεία των τιμών και σε περιοχες της κεντρικής και της δυτικής Μακεδονίας που έχουν πληγεί από την ανεργία. Μάλιστα αν συσχετιστούν τα ποσοστά ανεργίας με την εξέλιξη των τιμών κατοικιών τότε τα συμπεράσματα είναι αποκαλυπτικά: η υποχώρηση της ζήτησης είναι μεγαλύτερη σε περιοχές με μεγάλη ανεργία. «Ακόμα και σε οικογένειες που δεν έχουν πληγεί από την ανεργία η πρόθεση αγοράς κατοικίας δεν υφίσταται» τόνιζε χαρακτηριστικά στατιστικός που ασχολείται μελέτες προσδοκιών.
Δικαστική απόφαση υψώνει ασπίδα προστασίας για τους πολίτες που απειλούνται με κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, αφού διαπιστώνει ότι η συγκεκριμένη διαδικασία πρέπει να σέβεται συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την αρχή της αναλογικότητας και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξίας. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά έκρινε ότι πρέπει να «παγώσει» η διαδικασία αναγκαστικής κατάσχεσης και πλειστηριασμού ακινήτου αξίας 1.350.000 ευρώ που κίνησε το Δημόσιο σε βάρος οφειλέτριας ποσού 102.000€ (με τις σχετικές προσαυξήσεις), καθώς είχε ήδη κατοχυρώσει τη δυνατότητα είσπραξης των οφειλομένων με αναγκαστική κατάσχεση των ενοικίων που απέδιδε το συγκεκριμένο ακίνητο επιτρέποντας την κάλυψη του ποσού εντός 3ετίας. Το δικαστήριο βάζει ουσιαστικά «φρένο» στους άδικους και υπερβολικούς πλειστηριασμούς που γίνονται με τη συχνότατη αναγκαστική κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα οφειλόμενα.
Ενοίκια ύψους 500.000 ευρώ για ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο - καταφύγιο αστέγων πλήρωνε επί χρόνια το ελληνικό Δημόσιο στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για το κτίριο που στέγαζε το παλιό νοσοκομείο Αγιος Παύλος στην οδό Φράγκων και το οποίο πλέον βρίσκεται στο μικροσκόπιο της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης. Ο αρμόδιος εισαγγελέας για οικονομικά εγκλήματα, άσκησε ποινική δίωξη για το αδίκημα της απιστίας κατά παντός υπευθύνου. Η εισαγγελική έρευνα εστιάστηκε στην περίοδο 2005-2009, χρονικό διάστημα κατά το οποίο δαπανήθηκαν σε ενοίκια ποσά που αγγίζουν το μισό εκατ. ευρώ. Το κτίριο της οδού Φράγκων ανήκει στην Καθολική Εκκλησία και μέχρι το 1999 στέγαζε το παλιό νοσοκομείο Αγιος Παύλος. Το νοσοκομείο μεταφέρθηκε σε νέο κτίριο στον Φοίνικα, ωστόσο το ενοίκιο καταβαλλόταν κανονικά, με τη δικαιολογία ότι το κτίριο της Φράγκων θα αξιοποιηθεί από το ΕΣΥ ως Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου, έργο που εντάχθηκε στο κοινοτικό πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Το 2005 με απόφαση του υπουργείου Υγείας η ευθύνη για την καταβολή του ενοικίου ανατέθηκε στη διοίκηση του νοσοκομείου Αγιος Παύλος. Τα έργα διαμόρφωσης του κτιρίου διακόπηκαν, με επίσημο αιτιολογικό ότι εντοπίστηκε νερό στα θεμέλια του κτιρίου. Το κτίριο της Φράγκων ρήμαζε και το ενοίκιο καταβαλλόταν κανονικά ώς το 2009, οπότε το Ελεγκτικό Συνέδριο μπλόκαρε την καταβολή χρημάτων. Πριν από τα Χριστούγεννα έγινε αστυνομική επέμβαση στο κτίριο και εκδιώχθηκαν οι άστεγοι που ζούσαν σε αυτό.
Εάν δεν μειωθούν οι φόροι στα ακίνητα, θα προκληθεί «τσουνάμι» εκπλειστηριασμών επισημαίνει η ΠΟΜΙΔΑ, η οποία ενόψει της αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος ζητά να ληφθούν μέτρα.Περισσότερα Άρθρα...
- Ακίνητα Τραπεζών
Newsletter
Τα Ακίνητα στη Ζωή μας
