Αντισυνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος σε περίπτωση μη καταβολής του, όχι όμως και την επιβολή του τέλους ακινήτων. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο ακύρωσε τη σχετική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών 1211/2011, κατά το μέρος που προβλέπει ότι θα διακόπτεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όποιον δεν καταβάλλει το Έκτατο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ).

Πιο συγκεκριμένα, στην πολυσέλιδη απόφασή της (67 σελίδες) η Ολομέλεια του ΣτΕ κρίνει ότι το ειδικό τέλος αποτελεί φόρο προσωρινού χαρακτήρα (διετή) που στηρίζεται σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, όπως εμβαδόν, τιμή ζώνης κ.λπ. Σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας των μελών της Ολομέλειας του ΣτΕ, το επίμαχο τέλος δεν παραβιάζει τις συνταγματικές διατάξεις (που προστατεύουν την ιδιοκτησία, την αναλογικότητα, την ισότητα, την κατανομή φορολογικών βαρών κ.λπ.) ούτε την ΕΣΔΑ, αποτελώντας συνταγματικά ανεκτό περιορισμό της περιουσίας υπό τις δεδομένες συνθήκες. Και αυτό γιατί - σύμφωνα με την απόφαση - το μέτρο ελήφθη για την αντιμετώπιση επείγουσας ανάγκης σοβαρού δημόσιου συμφέροντος και προκειμένου να καλυφθεί άμεσα πρόσθετο δημοσιονομικό έλλειμμα σε περιβάλλον οικονομικής υφέσεως, ενώ ταυτόχρονα έχει προσωρινό μόνο χαρακτήρα και δεν μπορεί να καταστήσει δημευτικό. Ακόμη, η πλειοψηφία δέχθηκε ότι ναι μεν το επίδικο τέλος προστιθέμενο σε άλλα φορολογικά μέτρα συνεπάγεται αυξημένη επιβάρυνση των πολιτών, όμως το γεγονός αυτό δεν το καθιστά μη ανεκτό περιορισμό της περιουσίας ενόψει των σοβαρών και επειγόντων δημοσιονομικών λόγων για τους οποίους επιβλήθηκε.

Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, αντισυνταγματική είναι η δυνατότητα διακοπής ρεύματος που προβλέπεται και στο άρθρο 53 του Ν. 4021/2011 για όποιον δεν καταβάλλει το τέλος. Το ΣτΕ κρίνει ότι αποτελεί συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συμβατική σχέση μεταξύ του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος και προσβολή του δικαιώματος του πρώτου για ελεύθερη απόλαυση των απορρεόντων από τη σχετική σύμβαση προμήθειας δικαιωμάτων του. Ακόμη, η Ολομέλεια του ΣτΕ δέχθηκε ότι με την κύρωση της διακοπής του ρεύματος σε φορολογούμενο, επειδή δεν είναι συνεπής με φορολογικές υποχρεώσεις άσχετες προς τις απορρέουσες από τη σύμβαση παροχής ρεύματος υποχρεώσεις του, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, διότι πρόκειται περί μέτρου το οποίο οδηγεί σε αναίρεση της καθολικότητας της παροχής υπηρεσιών κοινωφελούς δικτύου και εξυπηρετήσεως για λόγο ο οποίος δεν είναι συναφής με την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας. Σημειώνεται ότι η πλειοψηφία των μελών της Ολομέλειας έθεσε και ζήτημα παραβίασης όχι μόνο της οικονομικής ελευθερίας αλλά και της συνταγματικής προστασίας της ανθρώπινης αξίας, γιατί η διακοπή συνεπάγεται στέρηση αγαθού ζωτικής σημασίας για την αξιοπρεπή διαβίωση

Σε πλήρη απαξίωση βρίσκονται πλέον εκατοντάδες ιδιοκτησίες και εμπορικές δραστηριότητες στο ιστορικό κέντρο της πόλης και καθημερινά σε αυτές προστίθενται και νέες. Σύμφωνα με καταγγελίες , μετά την Σοφοκλέους (από την Αθηνάς μέχρι την Πειραιώς) και τους κάθετους δρόμους ένας ακόμα ιστορικός εμπορικός δρόμος του κέντρου της Αθήνας κινδυνεύει να απαξιωθεί. Πρόκειται για την οδό Ευριπίδου (από την Αθηνάς μέχρι την πλατεία Κουμουνδούρου) και τους κάθετους της δρόμου προς την κατεύθυνση του Ψυρρή όπου τους τελευταίους μήνες έχει «μεταφερθεί» μέρος της εγκληματικής δραστηριότητας της Σοφοκλέους ενώ ταυτόχρονα λειτουργούν πολυκατοικίες ως «υπνωτήρια» οικονομικών μεταναστών με αποτέλεσμα δεκάδες ακίνητα να απαξιώνονται και ελληνικές εμπορικές επιχειρήσεις να σκέπτονται την μετεγκατάσταση τους σε άλλες περιοχές. Ήδη τουλάχιστον το 40% των εμπορικών χώρων της συγκεκριμένης περιοχής «φιλοξενεί» επιχειρήσεις κινεζικών συμφερόντων ενώ πέντε πολυκατοικίες μισθώνονται ως υπνωτήρια σε οικονομικούς μετανάστες έναντι 2 ευρώ την ημέρα . Αποτέλεσμα , σχεδόν 1.000 εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στην περιοχή να βρίσκονται σε κατάσταση απομόνωσης , ενώ εμπορικές δραστηριότητες με ιστορία δεκαετιών να κινδυνεύουν να χαθούν αφού πολλές από τις επιχειρήσεις εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο της μετεγκατάστασης τους. «Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι μόνο η επέκταση του γκέτο και η απαξίωση των εκατοντάδων ιδιοκτησιών αλλά ο αφελληνισμός τουλάχιστον του 30% του εμπορικού ιστορικού κέντρου της πόλης. Οι κενοί επαγγελματικοί χώροι , γεμίζουν από εμπορικές δραστηριότητες αλλοδαπών ενώ αρκετοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και ιδιοκτησίες. Οι μισθώσεις σημαίνουν υπερδεκαετή παρουσία και αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι οι αλλαγές στο κέντρο θα είναι μακροπρόθεσμες και ενδεχομένως μη αναστρέψιμες» τόνιζε χαρακτηριστικά μεσίτης που γνωρίζει εκ των έσω την αγορά της περιοχής

Η Αθήνα είναι μια πόλη που πεθαίνει και οι ευθύνες είναι πολιτικές αφού συνδέονται με αποφάσεις που δεν εξυπηρετούσαν το συμφέρον της πόλης αλλά συγκεκριμένα συμφέροντα !Σίγουρα , η γκετοποίηση του 30% περίπου της πόλης που διενεργείται σήμερα μπορεί να αποδειχθεί σε θανάσιμο πλήγμα αλλά η καταστροφή της είναι μία διαδικασία που ξεκίνησε από την εποχή του Οθωνα , ο οποίος υποχώρησε στις απαιτήσεις των αθηναίων οικοπεδούχων και δεν εφάρμοσε το πολεοδομικό σχέδιο του Κλεάνθη και του Σάουμπερτ και συνεχίστηκε αγνοώντας ακόμα και αυτό που είχε πει ο Περικλής στον Επιτάφιο: "Ιδίαις δε κατασκευαις ευπρεπέσιν,ών καθ ημέραν η τέρψις το λυπηρον εκπλήσει". Δηλαδή , οι όμορφες αρχιτεκτονικές μορφές , διώχνουν την λύπη." Η αρχιτεκτονική της στυγνής κερδοσκοπίας που συνοψίζεται στη φράση "Τσίμα,τσίμα μη χάσουμε το πόντο" κυριάρχησε και θύμα της έπεσαν πανέμορφα κτίρια που ανήκαν όχι μόνο σε ιδιώτες αλλά και σε δημόσιους φορείς. Από έρευνα που χρηματοδοτεί το realestatenews.gr που βρίσκεται σε εξέλιξη προκύπτει ότι το ίδιο το δημόσιο έδωσε το "πράσινο φώς" για κατεδαφιστούν κτίρια στολίδια όπως το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών(1938), το Ράλλειο Μέγαρο (1940), το Βαρβάκειο Λύκειο (1956), το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο (1959), το Ορφανοτροφείο Χατζηκώστα (1963), το Δημαρχείο Πειραιά (1972) και εκατοντάδες άλλα. Από ένα καταρχήν απολογισμό της καταστροφικής μανίας- που πρόσφερε βορά στο μπετόν την ιστορία της πόλης -προκύπτει ότι κατεδαφίστηκαν πάνω από 100 κεντρικά αρχοντικά νεοκλασικά και χιλιάδες μικρότερα στις συνοικίες (εκτιμώνται σε πάνω από 7.000). Τη θέση τους πήραν πολυώροφα κτίρια που κατελάμβαναν το 70% ακόμα και το 80% του οικοπέδου πολλά από τα οποία σήμερα αποτελούν το αθηναϊκό γκέτο. Στο βιβλίο του αείμνηστου Σόλωνα Π Κυδωνιάτη : "ΑΘΗΝΑΙ, παρελθόν και μέλλον" που εκδόθηκε από το Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων επί δημαρχίας Μ. Έβερτ αναφέρεται ότι "τα σπίτια του Λεκανοπέδιου Αττικής που έχουν κτιστεί βάσει αδείας δεν υπερβαίνουν το 10%..."

Σε συνθήκες απαξίωσης κινείται πλέον ο δυτικός άξονας των συνοικιών της Αθήνας αλλά παρόλα αυτά ποι τιμές εξακολουθούν να "αντέχουν". Οι υψηλοί δείκτες εγκληματικότητας σε συνδυασμό με την συρίκνωση εισοδήματος και το υποβαθμισμένο περιβάλλον έχουν ως αποτέλεσμα οι συναλλαγές να έχουν μειωθεί εως και 90% ενώ την ίδια στιγμή οι τιμές να έχουν πέσει στα επίπεδα του 2002.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει στη διάθεση του το realestatenews.gr,το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν βρίσκεται στην μείωση των τιμών αλλά στην παντελή έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος που καθιστά την αγορά κατοικίας στις περιοχές αυτές ουσιαστικά ανύπαρκτη. Απο τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι ενώ οι ζητούμενες τιμές -με βάση τις στατιστικές μετρήσεις- απο τους αγοραστές έχουν καταγράψει πτώση που κινείται στα επίπεδα του 25-28% στην πραγματικότητα η πτώση είναι πολύ μεγαλύτερη και αυτό διότι η έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος οδηγεί τους ιδιοκτήτες που επιθυμούν να "ξεφορτωθούν" το ακίνητο τους σε πολύ χαμηλότερες τιμές οι οποίες μάλιστα μπορεί να πέσουν και κάτω απο τα 900 ευρώ το τετραγωνικό. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι , σύμφωνα με στατιστικές μετρήσεις οι μέσες τιμές πώλησης στις αγορές της Πλατείας Αττικής και της Πλατείας Βικτωρίας κινούνται στα επίπεδα των 1050-1250 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο έναντι 1450-1800 ευρώ το 2003. τα στοιχεία αυτά όμως απέχουν πολύ απο την πραγματικότητα που επικρατεί στην αγορά καθώς πληροφορίες φέρουν να έχουν γίνει πωλήσεις σε τιμές χαμηλότερες απο τα 900 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Πρέπει να σημειωθεί , ότι με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων αγορών η πτώση θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη στην περίπτωση που οι αγορές που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρηματοδοτήθηκαν απο τραπεζικό δανεισμό ή αν υπήρχε μεγάλη προσφορά νέων κατοικιών.

Το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό των αγορών που πραγματοποιήθηκε μέχρι και το 2008 έγινε με αυτοχρηματοδότηση είχε ως αποτέλεσμα οι τιμές στις περιοχές αυτές να εμφανίζουν μία απρόσμενη ανθεκτικότητα. Επίσης θα πρέπει να προστεθεί ότι πολλές αγορές έγιναν απο οικονομικούς μετανάστες και οι οποίοι μέχρι σήμερα και λόγω καταναλωτικού προτύπου έχουν πληγεί λιγότερο σε σύγκριση με τους έλληνες. Μία "πηγή" κινδύνων για ολική κατάρρευση της αγοράς στις συγκεκριμένες όμως αποτελεί η προοπτική ένας μεγάλος αριθμός απο αυτούς να προχωρήσει τα επόμενα χρόνια σε επανεγκατάσταση στο τόπο πρόλευσης του. Στην περίπτωση αυτή η προοπτική να κατρακυλίσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο των τιμών είναι όχι μόνο πιθανή αλλά και ορατή.