Σοβαρά εμπόδια στη σχεδιαζόμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών μπορεί να βάλει η νομολογία των δικαστηρίων, καθώς απαιτεί να στηρίζεται η αναπροσαρμογή σε στοιχεία πρόσφατα, που να απεικονίζουν την πραγματική και όχι την πλασματική αγοραία αξία των ακινήτων. Με βάση την ίδια νομολογία ζητείται να ληφθεί υπόψη και το ενδεχόμενο να έχει συμπληρωθεί κατά τη νέα αναπροσαρμογή τουλάχιστον διετής ύφεση που να βεβαιώνεται ότι έχει πλήξει την αγορά ακινήτων.

Αυτό σημαίνει ότι στην περίοδο της μεγάλης κρίσης που βιώνουμε, οι νέες αντικειμενικές αξίες δεν μπορούν να υπερβούν το μέσο όρο της αγοραίας αξίας των ακινήτων χωριστά σε κάθε περιοχή, γιατί αλλιώς απειλούνται με ακύρωση. Σε περιοχές, μάλιστα, που οι τιμές πώλησης εμφανίζονται χαμηλότερες των αντικειμενικών αξιών, το κράτος οφείλει να τις αναπροσαρμόσει προς τα κάτω, αφού θα κινδυνεύει η εκάστοτε υπουργική απόφαση να ακυρωθεί μετά από σχετική προσφυγή των ενδιαφερομένων στα δικαστήρια.

Από τη διαμορφούμενη νομολογία, ιδιαίτερα βαρύνουσα είναι η επισήμανση ότι οι αυξήσεις πρέπει να στηρίζονται και να δικαιολογούνται με βάση επαρκή και πρόσφατα στοιχεία αγοραπωλησιών που έγιναν τελευταία και όχι με παλαιότερα ή με αγγελίες για μελλοντική πώληση, που δεν αποτελούν ασφαλές στοιχείο. Παράλληλα, μολονότι το ΣτΕ απέρριψε κατ' αρχήν (στην περίπτωση του Π. Ψυχικού) τον ισχυρισμό για ακυρότητα των αυξήσεων λόγω της ύφεσης στην αγορά ακινήτων, άφησε ορθάνοιχτο το ζήτημα αυτό για το άμεσο μέλλον και γενικότερα για άλλες περιοχές. Κι αυτό γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση, βάρυνε στην κρίση του ότι οι αυξήσεις έγιναν για βάθος χρόνου εξαετίας, καθώς οι προηγούμενες του 2007 και 2009 έχουν ακυρωθεί, με συνέπεια να ισχύουν ακόμα τιμές του 2005. Ταυτόχρονα, δέχθηκε ότι, όταν έγιναν οι αυξήσεις στο ξεκίνημα του 2011, δεν είχε ακόμα συμπληρωθεί διετία από την ύφεση που έπληξε την αγορά ακινήτων και συνεπώς δεν μπορούσε ακόμα να ευσταθήσει ο σχετικός ισχυρισμός περί ύφεσης που πρόβαλαν οι ιδιοκτήτες ακινήτων, που προσέφυγαν κατά των αυξήσεων.

Χρειάζεται το σύστημα αντικειμενικών αξιών επικαιροποίηση ; Η απάντηση είναι ναι και αυτό γιατί η αγορά ακινήτων σήμερα έχει διαφοροποιηθεί αισθητά σε σύγκριση με το 2007 όταν είχε γίνει η τελευταία αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών με αποτέλεσμα οι αλλαγές που έχουν επέλθει να έχουν αλλάξει όλη τη δομή του συστήματος. Σε ποιά σημεία όμως καταγράφονται οι διαφορές;

1ο :Οι συντελεστές παλαιότητας δεν ανταποκρίνονται πλέον στην πραγματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην αγορά καθώς οι απώλειες των παλαιών διαμερισμάτων σε σύγκριση με το 2007 ξεπερνά σε επίπεδα μέσων όρων το 27% και σε ορισμένες περιπτώσεις και το 35%.

2ο :Οι συντελεστές εμπορικότητας χρήζουν άμεσης επέμβασης αφού οι αγορές έχουν συρρικνωθεί σε συγκεκριμένα πόστα ενώ οι συνοικιακές αγορές τείνουν να εξαφανιστού. Οι αναπροσαρμογές πρέπει να είναι άμεσες αφού οι σημερινές τιμές αποτελούν αντικίνητρο για οποιαδήποτε επένδυση.

3ο: Η αξία των δικαιωμάτων επι ακινήτων έχει συνθλιβεί με αποτέλεσμα οι αντικειμενικές τιμές να είναι έως και 8 φορές υψηλότερες απο τις αντικειμενικές. Η διατήρηση των αντικειμενικών στα σημερινά υψηλά επίπεδα οδηγεί σε απαξίωση της περιουσίας χιλιάδων φορολογούμενων και σε εκποίηση ακίνητων περιουσιακών στοιχείων τους.

4ο :Απο τα μέσα του 2006 στην αγορά καταγράφηκε μία στροφή του αγοραστικού κοινού σε περιοχές κατοικίας που χαρακτηρίζονται ως χαμηλού κόστους αλλά στις ίδιες περιοχές σήμερα οι τιμές κινούνται σε χαμηλότερα επίπεδα απο εκείνα του 2007.

5ο :Το σύστημα αντικειμενικών αξιών χρήζει άμεσων παρεμβάσεων στις ζώνες αφού η επέκταση των πόλεων και η συρρίκνωση αγορών έχει οδηγήσει σε σημαντικές διαφοροποιήσεις.