Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

Ακριβαίνουν τα οικοδομικά υλικά

Αύξηση 4,2% σημείωσε ο Γενικός Δείκτης Τιμών Υλικών Κατασκευής νέων κτιρίων κατοικιών το Φεβρουάριο σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, έναντι αύξησης 1,8% που είχε σημειωθεί κατά την ίδια σύγκριση πέρυσι. Σε μέσα επίπεδα το δεκάμηνο Φεβρουάριος 2010 Φεβρουάριος 2011 ο Δείκτης Τιμών Υλικών Κατασκευής νέων κτιρίων κατοικιών αυξήθηκε κατά 3,4% έναντι μείωσης 0,9% πέρυσι.

Οι "πρωταθλητές" του πετρελαίου

Η πρόσφατη άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχει για μία ακόμα φορά συγκεντρώσει την προσοχή μας .Οι ανησυχίες έχουν επίκεντρο τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της διακοπής του εφοδιασμού σε πετρέλαιοι από τη Λιβύη. Όπως όλες οι αγορές, θεωρητικά, οι τιμές του πετρελαίου επηρεάζονται απο την προσφορά και τη ζήτηση.Ορισμένοι έχουν σχολιάσει ότι η τρέχουσα άνοδος των τιμών μπορεί να είναι μια υπερβολική αντίδραση, δεδομένου ότι η Λιβύη παράγει μόνο περίπου 2% του παγκόσμιου πετρελαίου την ημέρα. Αν και αυτό δεν είναι ένα ασήμαντο ποσοστό, άλλες μεγάλες χώρες παραγωγής πετρελαίου θα μπορούσαν ενδεχομένως να αυξήσουν τη παραγωγή για να καλύψουν αυτό το κενό . Ποιές είναι αυτές;

1. Ρωσία Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, με παραγωγή περίπου 10.124.000 βαρέλια ημερησίως, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία - Energy Information Administration. Αυτό αντιστοιχεί ακριβώς στο 12% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου. Η Ρωσία έχει περίπου 60 δισεκατομμύρια βαρέλια των αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου, ή περίπου το 5% του παγκόσμιου συνόλου αποθέματα πετρελαίου.

2. Σαουδική Αραβία Η Σαουδική Αραβία έχει ελαφρώς μικρότερη παραγωγή από τη Ρωσία με περίπου 10,121 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα - 12% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Η Σαουδική Αραβία έχει τα περισσότερα αποθέματα πετρελαίου, με περίπου 265 δισεκατομμύρια βαρέλια, ή περίπου το 20% της παγκόσμιας αποδείχθηκε αποθέματα πετρελαίου. Αυτό επιτρέπει τη Σαουδική Αραβία να αυξήσει και να μειώσει το επίπεδο της παραγωγής πετρελαίου, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς.

3. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Πολλοί δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια τέτοια μεγάλη παραγωγός πετρελαίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν περίπου 9,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Αυτό αντιπροσωπεύει το 11% της προσφοράς πετρελαίου παγκοσμίως. Οι Ηνωμένες Πολιτείες που, αντιπροσωπεύουν μόνο περίπου 1 με 2% των αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου του κόσμου της.

4. Κίνα Η Κίνα είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου με περίπου 4,27 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, και το 5% του παγκοσμίως εφοδιασμού . Όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα δεν έχει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου- μόνο περίπου 20,3 δισεκατομμύρια βαρέλια.

5. Ιράν Το Ιράν παράγει περίπου 4,25 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα- περίπου το 4,9% της προσφοράς πετρελαίου παγκοσμίως. Θεωρείται ως σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, διότι έχει ένα πολύ μεγάλο απόθεμα πετρελαίου που υπολογίζονται σε περίπου 137 δισεκατομμύρια βαρέλια, ή το 10% των αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου στον κόσμο.

Τράπεζες : Χρεώνουν ότι θέλουν

Η ασύδοτες οι τράπεζες επιβαρύνουν δανειολήπτες και κατόχους πιστωτικών καρτών-καταναλωτές, με «έξοδα καθυστέρησης» για υπερήμερες οφειλές τους. Από την έρευνα που διενήργησε η Αρχή, διαπιστώθηκε ότι οι εν λόγω χρεώσεις επιβλήθηκαν επί το πλείστον μεταγενέστερα, σε ενεργείς συμβάσεις δανείων, πιστώσεων και πιστωτικών καρτών στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν στους υπογεγραμμένους από τα συναλλασσόμενα μέρη όρους, συνιστώντας κατά τον τρόπο αυτό μονομερή τροποποίηση των συμβατικών τους όρων. Περαιτέρω, το ύψος των καταγγελλόμενων χρεώσεων διαφοροποιείται είτε ανάλογα με το είδος της πίστωσης (στεγαστικό δάνειο, καταναλωτικό δάνειο, επιχειρηματικό δάνειο, επιχειρηματικό αλληλόχρεο λογαριασμό, πιστωτική κάρτα), οπότε προβλέπεται σταθερό ποσό επιβάρυνσης για κάθε δάνειο, είτε ανάλογα με το χρόνο και το βαθμό καθυστέρησης της πληρωμής, όποτε το ύψος της χρέωσης βαίνει αυξανόμενο σε συνάρτηση με την αύξηση του χρόνου καθυστέρησης, που συνιστούν, ωστόσο σύμφωνα με την Αρχή, παράγοντες οι οποίοι δεν δικαιολογούν τις σχετικές διαφοροποιήσεις. Επιπλέον, η εν λόγω χρέωση επιβάλλεται, παράλληλα, με την επιβολή τόκων υπερημερίας οι οποίοι προκύπτουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο (καθυστέρηση εμπρόθεσμης καταβολής), επιβαρύνοντας με τον τρόπο αυτό διπλά τον υπερήμερο οφειλέτη δανείου, πίστωσης ή πιστωτικής κάρτας και δημιουργώντας σύγχυση στον τελευταίο για το τι καλύπτει ο τόκος και τι η καταγγελλόμενη χρέωση. Διαπιστώθηκε από την Αρχή ότι οι όροι με τους οποίους επιβάλλονται "έξοδα καθυστέρησης" σε υπερήμερους οφειλέτες, πλέον των τόκων υπερημερίας που τους καταλογίζονται, είναι καταχρηστικοί γιατί παραβιάζουν την αρχή της διαφάνειας και διαταράσσουν την ισορροπία των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των συμβαλλομένων εις βάρος των καταναλωτών. Όπως αναφέρει η Αρχή, οι σχετικές χρεώσεις που εισπράττονται από τις ελληνικές τράπεζες που ακολουθούν την ανωτέρω πρακτική, επιβάλλονται καταχρηστικά κατά παράβαση του Ν. 2251/1994 περί προστασίας των καταναλωτών και των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών. Με την εν λόγω παράνομη συμπεριφορά, οι τράπεζες γίνονται αδικαιολόγητα πλουσιότερες εις βάρος της περιουσίας των καταναλωτών-δανειοληπτών κατά τα αντίστοιχα ποσά εξόδων. Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος και των επιπτώσεών του για μεγάλο αριθμό υπερήμερων δανειοληπτών και κατόχων πιστωτικών καρτών, καθώς και της ιδιαίτερα κρίσιμης παρούσας οικονομικής συγκυρίας, ο Συνήγορος του Καταναλωτή Ευάγγελος Ζερβέας καλεί:

- την Ελληνική Ένωση Τραπεζών να παρέμβει στα μέλη της για να παύσουν στο μέλλον να χρεώνουν τα παραπάνω έξοδα καθυστέρησης στους υπερήμερους δανειολήπτες και κατόχους πιστωτικών καρτών, και να τους επιστρέψουν τα εισπραχθέντα για την αιτία αυτή ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα,

- την Τράπεζα της Ελλάδος να προβεί σε έλεγχο για τη διαπίστωση τυχόν παραβάσεων του τραπεζικού κανονιστικού πλαισίου και την επιβολή κυρώσεων εντός των αρμοδιοτήτων της και κοινοποιεί την απόφαση προς:

-την Επιτροπή Ανταγωνισμού προκειμένου να προβεί σε έρευνα για τυχόν ύπαρξη εναρμονισμένης πρακτικής μεταξύ των τραπεζών, βάσει του νομοθετικού της πλαισίου,

-τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή προκειμένου να προβεί σε έλεγχο για διαπίστωση παραβάσεων του Ν.2251/1994 και την επιβολή προστίμων, βάσει των αρμοδιοτήτων της.

Εμπορικά κέντρα δύο ταχυτήτων

Με δύο ταχύτητες τρέχουν τα εμπορικά κέντρα.Τα εμπορικά κέντρα τα πρώτης γενιάς δηλαδή εκείνα που ολοκληρώθηκαν μέχρι το 2000 έχουν πληγεί απο την κρίση με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα ενοίκια τα οποία έχουν καταγράψει σημαντικές μειώσεις . Αντίθετα στα μεταγενέστερα οι μισθωτικές αξίες δεν έχουν επηρεαστεί τόσο πολύ.

Στην πρώτη κατηγορία είναι: -η «ΤΕΡΨΙΘΕΑ», το «ΚΕΝΤΡΟ», και το «ΡΟΛΟΪ» στον Πειραιά, το «ΜΕΛΑΘΡΟΝ» στο Κολωνάκι, το «ΕΡΜΕΙΟΝ» στην Πλάκα και το «ATHENS MILLENNIUM»στο Παγκράτι.

Στα εμπορικά κέντρα δεύτερης γενεάς περιλαμβάνονται η «ΑΙΓΛΗ» στην Κηφισιά, η «GALLERIA KOPAH» στο κέντρο, το «MEDITERRANEAN COSMOS» στην Θεσσαλονίκη, το οποίο πουλήθηκε το 2010 τόσο από τη SONAE SIERRA όσο και από τον Όμιλο Χαραγκιώνη στη LAMDA που κατείχε πλειοψηφικό πακέτο, και το “ATHENIAN CAPITOL” στην Πατησίων, Ιουλιανού και Γ’ Σεπτεμβρίου. Τα κέντρα δεύτερης γενεάς έχουν αναπτυξιακή πορεία με χαμηλότερες ή μηδενικές μειώσεις μισθωμάτων σε σύγκριση με τις παραδοσιακές αγορές.

Πάντως αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ελλάδα υποεξοπλισμένη σε εμπορικά κέντρα. Σχετικά με την Ευρώπη ο πιο δόκιμος δείκτης είναι η επιφάνεια εμπορικών κέντρων ανά χίλιους κατοίκους που ο μέσος όρος της είναι 170τ.μ./1.000 κατοίκους ενώ για την Ελλάδα μετά τα τελευταία ανοίγματα των Capitol, Metro Mall και River West είναι μόλις 66 τ.μ./1.000 κατοίκους.

Γιατί θα αργήσει η ανάκαμψη

 

 

του Παρατηρητή

Για να κατανοήσει κανείς τη κοινωνία δεν έχει παρά να στήσει αυτί στις συζητήσεις των συνανθρώπων του. Η αλήθεια είναι ότι για αρκετές δεκαετίες ήμουν συνειδητός ωτακουστής. Ετσι θυμάμαι ότι , στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 οι έλληνες συζητούσαν μεταξύ τους για μετοχές . Η πιο συνηθισμένη ερώτηση; Ξέρεις κανένα καλό χαρτί; Στα μέσα της δεκαετίας του πέρασε όλοι έψαχναν τις ευκαιρίες στα ακίνητα. Ήταν οι εποχές της αλαζονείας. Μία αλαζονεία που προέρχονταν από την αίσθηση ότι τίποτε δεν ήταν ακατόρθωτο. Ακόμα και η έννοια του ονείρου είχε αρχίσει να ξεφτίζει καθώς οι έλληνες αισθάνονταν ότι πλέον όλα είναι εφικτά.

Προχθές βρέθηκα στο Κολωνάκι. Από την Πλουτάρχου, πέρασα στην Αλωπεκής και από εκεί στην Πατριάρχου Ιωακείμ και στην Κανάρη. Τα περισσότερα ημιυπόγεια μαγαζιά άδεια και εγκαταλελειμμένα. Στη ίδια κατάσταση και πολλά προβεβλημένα μαγαζιά της Πατρ. Ιωακείμ και της Κανάρη. Η αλήθεια ήταν ότι ελάχιστοι άνθρωποι στέκονταν μπροστά στις βιτρίνες και ακόμα λιγότεροι μέσα στα μαγαζιά. Ίσως , γιατί οι τιμές στις βιτρίνες προσγείωναν στην πραγματικότητα της οικονομικής ανέχειας όχι μόνο εκείνους που δεν είχαν τα χρήματα για να ψωνίσουν αλλά και εκείνους που ντρέπονταν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μίας χειμαζόμενης οικονομικά πόλης με τσάντες που υποδήλωναν ακριβές αγορές. Μία τρελή ιδέα πέρασε από το μυαλό μου: Η ύφεση αποκατέστησε την έννοια του ονείρου και εξαφάνισε την αλαζονεία «του όλα μπορώ να τα κάνω».

Αυτή η ιδέα , σφυροκοπούσε το μυαλό μου μέχρι να φθάσω στο καφέ του Νομισματικού Μουσείου, στην Πανεπιστημίου . Εκεί προσπάθησα να στήσω αυτί στα διπλανά τραπέζια. Ελάχιστες οι συζητήσεις για τις διακοπές που πέρασαν αφού όλοι είχαν ως αγαπημένο θέμα «το τι θα γίνει αύριο». Οι λέξεις που κυριαρχούσαν ήταν : χρεωκοπία, δραχμή, εφορία, δουλειά, τράπεζες. Και πίσω από αυτές η αγωνιώδης ερώτηση: τι θα γίνει αύριο; Την ίδια ακριβώς ερώτηση μου έθεσε ο διαπρεπής νομικός τον οποίο συνάντησα.

«Δεν ξέρω. Κανείς δεν ξέρει. Αυτό που ζούμε είναι πρωτόγνωρο όχι μόνο για την Ελλάδα και τους έλληνες αλλά και για ολόκληρη την υφήλιο. Τουλάχιστον εμείς, οι απλοί άνθρωποι, ζούμε καταστάσεις εντελώς καινούργιες αφού η παγκοσμιοποίηση, η ενιαία Ευρώπη, η Κίνα, το αμερικάνικο χρέος, η…. είναι τα καινούργια δεδομένα που κανείς δεν μπορεί ούτε να αξιολογήσει ούτε να μετρήσει. Η θυσία του ουμανισμού στον οικονομικό ορθολογισμό είναι το καινούργιο δεδομένο στην παγκόσμια πολιτική αρένα η οποία για πρώτη φορά σε περίοδο ειρήνης αποδέχεται με περισσή ευκολία την αναγκαιότητα της ύπαρξης «αναλώσιμων οικονομικά ενεργών ανθρώπων.», του απάντησα συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα ότι όσο χάνεται η ανθρώπινη αλαζονεία τόσο απομακρύνεται η προοπτική να είναι ο περίφημος «λαϊκός καπιταλισμός» , η κινητήρια δύναμη για την ανάκαμψη.

Η επανεκκίνηση της οικονομίας το δίχως άλλο δεν θα προέλθει από τον ταξιτζή, ούτε από τον ιδιωτικό υπάλληλο, ή τον μικροεργολάβο ή τον μικρέμπορο. Όλοι εμείς , θα είμαστε αυτή την φορά , θεατές αφού μόλις χάσαμε την αλαζονεία και τα όνειρα μας ξαναέγιναν όνειρα στο μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι στην επιβίωση.

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki