Η αναλογία ανοιχτού - κλειστού καταστήματος, σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας , παραμένει στο 1 προς 4 και στην καλύτερη περίπτωση στο 1 προς 5 και οι παραδοσιακές αγορές κινούνται στα όρια της εμπορικής απαξίωσης .Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα στις περιοχές χαμηλού εισοδήματος, όπου εκεί και ο καταναλωτής ήταν πιο επιφυλακτικός και πιο περιορισμένος στις αγορές του. Στην πραγματικότητα το εμπορικό κέντρο έχει γκετοποιηθεί και αυτό δυσκολεύει την πρόσβαση και την παραμονή του καταναλωτή σε αυτό. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει , το 70% του αγοραστικού κοινού του κέντρου, δεν κατοικεί στο κέντρο και έρχεται από τα προάστια. Από τις ίδιες έρευνες προκύπτει ότι οι μήνες που έρχονται θα είναι ακόμα χειρότεροι καθώς , αναμένεται «κύμα λουκέτων» σε εμπορικές επιχειρήσεις που έχουν παρουσία στους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης.

Αν και κάποιοι-αναμεσα στους οποίους και υπουργοί- προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη για το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών (Ρώσοι, κινέζοι , ισραηλινοί κα) για τα ελληνικά ακίνητα και κυρίως για εξοχικές κατοικίες οι ψυχροί αριθμοί εμφανίζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία , οι εισροές κεφαλαίων για αγορά ακινήτων από το εξωτερικό δεν ξεπερνούν τα 40 εκατ. ευρώ το τρίμηνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά , η εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό για αγορά κατοικίας εξακολουθεί να διαμορφώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, αφού ανήλθε σε € 37 εκατ. στο 1ο 3μηνο΄11, από € 28,7 εκατ. στο 1ο 3μηνο΄10. Πρόκειται, για ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα καθώς το αντίστοιχο χρονικό διάστημα , οι επενδύσεις που έγιναν στην Τουρκία σε ακίνητα από αγοραστές του εξωτερικού ήταν τουλάχιστον δεκαπλάσιες, σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμοδίων που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα.

«Το ελληνικό ακίνητο, δεν είναι εξαγώγιμο προϊόν και αυτή η διαπίστωση ισχύει από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Την στιγμή που η Ισπανία απορροφούσε κάθε χρόνο κεφάλαια άνω των 2 δις. ευρώ από κατοίκους της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης για την αγορά παραθεριστικών κατοικιών, στην Ελλάδα οι αντίστοιχες αγορές δεν ξεπερνούσαν τα 200 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Με την πτώση της ισπανικής αγοράς εξοχικής κατοικίας, το ενδιαφέρον μεταφέρθηκε σε άλλες αγορές όπως για παράδειγμα της Τουρκίας, της Κροατίας και του Μαυροβουνίου. Από αυτό το «πάρτι» η ελληνική αγορά είναι απούσα και θα χρειαστεί τουλάχιστον πέντε χρόνια για να προσκληθεί. Ακόμα και το νέο θεσμικό πλαίσιο που συζητείται, θα χρειαστεί τουλάχιστον μία τριετία για να μετουσιωθεί σε προϊόν. Φυσικά , αν η σημερινή δημοσιονομική κατάσταση δε αλλάξει δεν πρόκειται να δούμε ξένα κεφάλαια και ξένους αγοραστές. Η μοναδική περίπτωση που έγιναν σημαντικές εισροές για αγορά ακινήτων από το εξωτερικό ήταν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και προέρχονταν κυρίως από ομογενείς ή μετανάστες. Πλέον και αυτή η αγορά έχει στερέψει και εμείς ζούμε με τις προσδοκίες και τις εξαγγελίες.», τόνιζε χαρακτηριστικά μεσίτης που ασχολείται με την αγορά εξοχικής κατοικίας και συνεργάζεται με μεγάλες μεσιτικές αλυσίδες του εξωτερικού.

Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών , μέχρι στιγμής η φετινή χρονιά είναι η χαμηλότερη από πλευράς τζίρου από το εξωτερικό της τελευταίας δεκαετίας «αν και από την άλλη πλευρά οι ενδιαφερόμενοι εξακολουθούν να εμφανίζονται». Εκτιμάται ότι η μείωση των συμφωνιών από το εξωτερικό κατά την φωτεινή περίοδο κινείται στα επίπεδα του 60% σε σύγκριση με το 2009, σε όλα τα σημαντικά θέρετρα της χώρας.