Το Βανκούβερ ήταν και παραμένει η καλύτερη πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς, σύμφωνα με έρευνα που διεξάγεται κάθε χρόνο ανάμεσα σε 140 πόλεις του πλανήτη για λογαριασμό του βρετανικού περιοδικού «Economist». Τη δεύτερη και τρίτη θέση καταλαμβάνουν η Μελβούρνη και η Βιέννη, ενώ δύο ακόμη καναδικές πόλεις, το Τορόντο και το Κάλγκαρι, βρίσκονται στην κορυφαία πεντάδα. Για άλλη μία χρονιά στην τελευταία θέση της κατάταξης βρίσκεται η Χαράρε, στη Ζιμπάμπουε. Με μια βαθμολογία που βρίσκεται οριακά πάνω από τα επίπεδα βιωσιμότητας (81,2% με άριστα το 100), η Αθήνα κατατάσσεται και φέτος στην 63η θέση, μόλις μία θέση πάνω από το Σαντιάγο, στη Χιλή. Παράγοντες που συνδέονται με το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και σοβαρά προβλήματα στις υποδομές, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το οδικό δίκτυο, ανακηρύσσουν την Αθήνα ως την πόλη με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης στη Δυτική Ευρώπη. Το Βανκούβερ, που παραμένει στην κορυφή από το 2007, απέσπασε βαθμολογία 98% στους 30 δείκτες των πέντε κατηγοριών που διαμορφώνουν την τελική βαθμολογία και αφορούν τη σταθερότητα, την ιατρική περίθαλψη, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την εκπαίδευση, αφού διατήρησε σταθερές τις επιδόσεις του συγκριτικά με πέρσι. Οι κορυφαίες δέκα πόλεις καταλαμβάνουν τις ίδιες θέσεις με πέρυσι, με εξαίρεση τη Μελβούρνη και τη Βιέννη, οι οποίες αντάλλαξαν θέσεις. Στις υπόλοιπες θέσεις της πρώτης δεκάδας κυριαρχούν πόλεις της Αυστραλίας, με εξαίρεση το Ελσίνκι στη Φινλανδία που ταξινομείται στην έκτη θέση, και το Οκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, που καταλαμβάνει τη δέκατη. Για ακόμη μία χρονιά οι πόλεις της Αφρικής και της Ασίας βρίσκονται στην τελευταία δεκάδα. Εξαίρεση αποτελεί η πόλη του Κατμαντού στο Νεπάλ, που κατάφερε να ξεφύγει από την όγδοη χειρότερη θέση που βρισκόταν το 2010 και να δραπετεύσει από την τελευταία δεκάδα. Ωστόσο, τις πιο κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στην Ασία έχει η Οζάκα στην Ιαπωνία (12η θέση), το Τόκιο (18η), το Χονγκ Κονγκ (31η), ενώ το Πεκίνο, η πρωτεύουσα της πιο πυκνοκατοικημένης χώρας του κόσμου και της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας, βρίσκεται στην 72η. Το Πίτσμπουργκ ταξινομείται ως η κορυφαία πόλη στις Ηνωμένες Πολιτείες (29η θέση) και ακολουθούν η Χονολουλού (30η), το Λος Αντζελες (44η) και η Νέα Υόρκη (56η). Oι σχετικά αραιοκατοικημένες πόλεις μεσαίου μεγέθους στα ανεπτυγμένα κράτη με σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού τείνουν να συγκεντρώνουν την υψηλότερη βαθμολογία, καθώς διαθέτουν όλες τις παροχές σε επίπεδο πολιτισμού και υποδομών, καθώς και λιγότερα προβλήματα που προκαλούνται από την εγκληματικότητα ή το συνωστισμό. Εκτός από τη Βιέννη, που εκτοπίστηκε από τη Μελβούρνη, από τη δεύτερη θέση της κατάταξης στην τρίτη, σε γενικές γραμμές, οι περισσότερες πόλεις της μυτικής Ευρώπης θεωρούνται ιδανικές για να ζει κανείς, καθώς κατά μέσο όρο συγκεντρώνουν βαθμολογία μεγαλύτερη του 90%. Το Λονδίνο, που θα φιλοξενήσει του χρόνου τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σημείωσε πολύ μικρή πρόοδο ανεβαίνοντας μία θέση (από την 54η πέρσι στην 53η φέτος), ενώ το Παρίσι κατέλαβε την 16η θέση. Οι σχετικά αραιοκατοικημένες πόλεις μεσαίου μεγέθους στα ανεπτυγμένα κράτη με σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού τείνουν να συγκεντρώνουν την υψηλότερη βαθμολογία, καθώς διαθέτουν όλες τις παροχές σε επίπεδο πολιτισμού και υποδομών Οι πόλεις που καταλαμβάνουν τις καλύτερες θέσεις σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης είναι συνήθως μεσαίου μεγέθους στις πλουσιότερες χώρες με μια σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού. Επτά από τις κορυφαίες 10 πόλεις βρίσκονται στην Αυστραλία και τον Καναδά, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού είναι 2,88 και 3,40 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο αντίστοιχα. Συγκριτικά, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 45,65 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και ο αμερικανικός μέσος όρος 32.

Το Βανκούβερ ήταν και παραμένει η καλύτερη πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς, σύμφωνα με έρευνα που διεξάγεται κάθε χρόνο ανάμεσα σε 140 πόλεις του πλανήτη για λογαριασμό του βρετανικού περιοδικού «Economist». Τη δεύτερη και τρίτη θέση καταλαμβάνουν η Μελβούρνη και η Βιέννη, ενώ δύο ακόμη καναδικές πόλεις, το Τορόντο και το Κάλγκαρι, βρίσκονται στην κορυφαία πεντάδα. Για άλλη μία χρονιά στην τελευταία θέση της κατάταξης βρίσκεται η Χαράρε, στη Ζιμπάμπουε. Με μια βαθμολογία που βρίσκεται οριακά πάνω από τα επίπεδα βιωσιμότητας (81,2% με άριστα το 100), η Αθήνα κατατάσσεται και φέτος στην 63η θέση, μόλις μία θέση πάνω από το Σαντιάγο, στη Χιλή. Παράγοντες που συνδέονται με το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και σοβαρά προβλήματα στις υποδομές, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το οδικό δίκτυο, ανακηρύσσουν την Αθήνα ως την πόλη με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης στη Δυτική Ευρώπη. Το Βανκούβερ, που παραμένει στην κορυφή από το 2007, απέσπασε βαθμολογία 98% στους 30 δείκτες των πέντε κατηγοριών που διαμορφώνουν την τελική βαθμολογία και αφορούν τη σταθερότητα, την ιατρική περίθαλψη, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την εκπαίδευση, αφού διατήρησε σταθερές τις επιδόσεις του συγκριτικά με πέρσι. Οι κορυφαίες δέκα πόλεις καταλαμβάνουν τις ίδιες θέσεις με πέρυσι, με εξαίρεση τη Μελβούρνη και τη Βιέννη, οι οποίες αντάλλαξαν θέσεις.

Στις υπόλοιπες θέσεις της πρώτης δεκάδας κυριαρχούν πόλεις της Αυστραλίας, με εξαίρεση το Ελσίνκι στη Φινλανδία που ταξινομείται στην έκτη θέση, και το Οκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, που καταλαμβάνει τη δέκατη. Για ακόμη μία χρονιά οι πόλεις της Αφρικής και της Ασίας βρίσκονται στην τελευταία δεκάδα. Εξαίρεση αποτελεί η πόλη του Κατμαντού στο Νεπάλ, που κατάφερε να ξεφύγει από την όγδοη χειρότερη θέση που βρισκόταν το 2010 και να δραπετεύσει από την τελευταία δεκάδα. Ωστόσο, τις πιο κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στην Ασία έχει η Οζάκα στην Ιαπωνία (12η θέση), το Τόκιο (18η), το Χονγκ Κονγκ (31η), ενώ το Πεκίνο, η πρωτεύουσα της πιο πυκνοκατοικημένης χώρας του κόσμου και της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας, βρίσκεται στην 72η. Το Πίτσμπουργκ ταξινομείται ως η κορυφαία πόλη στις Ηνωμένες Πολιτείες (29η θέση) και ακολουθούν η Χονολουλού (30η), το Λος Αντζελες (44η) και η Νέα Υόρκη (56η).

Oι σχετικά αραιοκατοικημένες πόλεις μεσαίου μεγέθους στα ανεπτυγμένα κράτη με σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού τείνουν να συγκεντρώνουν την υψηλότερη βαθμολογία, καθώς διαθέτουν όλες τις παροχές σε επίπεδο πολιτισμού και υποδομών, καθώς και λιγότερα προβλήματα που προκαλούνται από την εγκληματικότητα ή το συνωστισμό. Εκτός από τη Βιέννη, που εκτοπίστηκε από τη Μελβούρνη, από τη δεύτερη θέση της κατάταξης στην τρίτη, σε γενικές γραμμές, οι περισσότερες πόλεις της μυτικής Ευρώπης θεωρούνται ιδανικές για να ζει κανείς, καθώς κατά μέσο όρο συγκεντρώνουν βαθμολογία μεγαλύτερη του 90%. Το Λονδίνο, που θα φιλοξενήσει του χρόνου τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σημείωσε πολύ μικρή πρόοδο ανεβαίνοντας μία θέση (από την 54η πέρσι στην 53η φέτος), ενώ το Παρίσι κατέλαβε την 16η θέση. Οι σχετικά αραιοκατοικημένες πόλεις μεσαίου μεγέθους στα ανεπτυγμένα κράτη με σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού τείνουν να συγκεντρώνουν την υψηλότερη βαθμολογία, καθώς διαθέτουν όλες τις παροχές σε επίπεδο πολιτισμού και υποδομών Οι πόλεις που καταλαμβάνουν τις καλύτερες θέσεις σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης είναι συνήθως μεσαίου μεγέθους στις πλουσιότερες χώρες με μια σχετικά χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού. Επτά από τις κορυφαίες 10 πόλεις βρίσκονται στην Αυστραλία και τον Καναδά, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού είναι 2,88 και 3,40 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο αντίστοιχα. Συγκριτικά, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 45,65 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και ο αμερικανικός μέσος όρος 32.

«Μη αναστρέψιμη βλάβη» στο οικοσύστημα της Μεσογείου θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι σχεδιαζόμενες εξορύξεις για φυσικό αέριο, προειδοποιεί το WWF. Η οικολογική οργάνωση σημειώνει ότι σπάνια και πανάρχαια είδη όπως τα σφουγγάρια και τα κοράλλια της Μεσογείου είναι «εξαιρετικά ευάλωτα» σε κάθε είδους εξωτερικές παρεμβάσεις. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, από τη στιγμή που αρχίζει η εξόρυξη σε θαλάσσια κοιτάσματα, «μπορεί να χρειαστούν χίλια χρόνια ή και περισσότερο για να αναπτυχθεί εκ νέου το μοναδικό μικρο-οικοσύστημα, συνεπώς τα πιο ευάλωτα είδη και οι υποθαλάσσιες περιοχές δεν θα πρέπει να επηρεαστούν από τις εξορύξεις». Το κοίτασμα Λεβιάθαν, σε απόσταση 135 χιλιομέτρων από τις ακτές του Ισραήλ που εκτιμάται ότι περιέχει 16 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, θεωρείται η σημαντικότερη τέτοια ανακάλυψη της τελευταίας δεκαετίας, ενώ πριν από μερικούς μήνες εντοπίστηκε και άλλο κοίτασμα στο Δέλτα του Νείλου, 80 χιλιόμετρα ανοιχτά της Αλεξάνδρειας. Η οργάνωση ζητά τώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τις χώρες της Μεσογείου την επιβολή μορατόριουμ στις εξορύξεις βιομηχανικής κλίμακας σε θαλάσσιες περιοχές με πλούσια βιοποικιλότητα. Όπως εξάλλου γράφει η ισραηλινή εφημερίδα Ha'aretz, το WWF καταγγέλλει ότι στα σχέδια για την εκμετάλλευση κυρίως των προαναφερθέντων κοιτασμάτων δεν λαμβάνονται υπόψη οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί μέσω διεθνών συμφωνιών με στόχο την προστασία της θαλάσσιας ζωής. Την ανησυχία του WWF συμμερίζονται και επιστήμονες όπως η καθηγήτρια του Ινστιτούτου Ωκεανογραφικών και Λιμνολογικών Ερευνών της Χάιφα Μπέλα Γκαλίλ. «Πρόκειται για μικρούς πληθυσμούς [ειδών], συνεπώς εάν υποστούν βλάβη θα είναι πολύ δύσκολο γι' αυτούς να ανακάμψουν», εξηγεί. «Η περιοχή αυτή είναι σημαντική για το ανθρώπινο είδος, λόγω της συμβολής αυτών των ειδών στην ανάπτυξη διαφόρων προϊόντων και για το λόγο αυτό θα πρέπει να προστατευθεί».

Μετά το «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον», που ξεκινά από την ερχόμενη Τρίτη, έρχεται τον Απρίλιο το νέο πρόγραμμα «Χτίζοντας το μέλλον» του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που θα εξασφαλίζει εκπτώσεις 25 - 30 % στις τιμές υλικών και εργασιών για την ενεργειακή θωράκιση των κτιρίων. Την αναγγελία έκανε  ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Μανιάτης από το βήμα του συνεδρίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων, επισημαίνοντας ότι η εξοικονόμηση ενέργειας αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης και πρέπει να προωθηθεί πιο ενεργά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το πρόγραμμα «Χτίζοντας το Μέλλον» στηρίζεται σε εθελοντικές συμφωνίες μεταξύ των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της οικοδομής και των κοινωνικών εταίρων προκειμένου να επιτευχθούν εκπτώσεις σε εργασίες και υλικά. Το κράτος θα εγγυάται με ελέγχους την τήρηση των συμφωνηθέντων ενώ θα εξασφαλίζει και τη δημοσιότητα του προγράμματος. Όπως τόνισε ο κ. Μανιάτης, με την εφαρμογή του νέου προγράμματος εκτιμάται ότι θα επιτευχθεί εξοικονόμηση πόρων από τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης ύψους 9 δισ. ευρώ την επόμενη δεκαετία ενώ με το «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον» αναμένονται επενδύσεις 1,2 δισ. ευρώ και 15.000 νέες θέσεις εργασίας στο χώρο της οικοδομής.