Καμιά φορά είναι να απορεί κανείς με την ευκολία με την οποία ακόμα και επίσημοι φορείς δημοσιοποιούν έρευνες και μελέτες για την αγορά ακινήτων στην χώρα μας. Για παράδειγμα , είδα τα στοιχεία για τις συναλλαγές που εμφανίζονται σε έκδοση που είδε το φως της δημοσιότητας χθες και πραγματικά βγήκα απο τα ρούχα μου. Εμφανίζεται λοιπόν ένας μαγικός αριθμός 150.000 αγορών κατοκιών που έγινε το 2007 και ένας άλλος αριθμός 116.000 αγορών που έγινε το 2008 και ένας τρίτος ακόμα που προσεγγίζει τις 39.000 για το εννεαμηνο της φετεινής χρονιάς. Όμως ο ίδιος φορέας σε έκδοση μόλις τρείς μήνες ανέφερε ότι οι συναλλαγές το 2007 ήταν 168.000  και το 2008 έπεσαν στις 131.000. Η σχετική αναφορά είχε γίνει στην έκθεση για την νομισματική πολιτική σε μία υποσημείωση της παρουσίασης της αγοράς κατοικίας. Θα σκεφτείτε: Ε και λοιπόν τι έγινε! Φυσικά και έγινε αφού οι αναλυτές των αγορών μετρούν με το υποδεκάμετρο τη αξιοπιστία των επισημων φορέων και κυρίως των φορέων που καταγράφουν και ποσοτικοποιούν τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας. Τα μαγειρέματα των αριθμών καλά είναι αν δεν σε παίρνουν είδηση . Μόλις σε αντιληφτούν όμως σου γυρίζουν τη πλάτη και καλείσαι να πείσεις για το ότι ο "ηλιος κάθε πρωϊ βγαίνει απο την Ανατολή". Είδαμε τι πάθαμε με το έλλειμα που ξαφνικά σε δύο μήνες υπερδιπλασιάστηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αλλά δυστυχώς δεν έγινε μάθημα ακόμα και στους αρμόδιους να το μετρούν...

Σίγουρα η διαφθορά είναι ένα μείζον πρόβλημα το οποίο ταλανίζει την ελληνική κοινωνία απο συστάσεως της μέχρι και σήμερα. Πολύ φοβούμαι μάλιστα ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε χθές απο τους πολιτικούς αρχηγούς το θέμα αυτό θα εξακολουθήσει να βασανίζει τον τόπο αυτό για πολλά χρόνια. Καταρχή κανείς δεν βγήκε ευθαρσώς να δηλώσει τι ακριβώς σημαίνει διαφθορά. Δεν είπε δηλαδή ότι η διαφθορά είναι η συναλλαγή ενός φορέα του δημοσίου με κάποιο ιδιώτη προκειμένου ο δεύτερος να έχει κάποια οφέλη ή να μη έχει κάποιο κόστος . Δηλαδή η διαφθορά είναι καθαρά υπόθεση του δημοσίου δηλαδή του τρόπου με τον οποίο δομήθηκε και λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο. Απο που ξεκινά αυτή η σχέση "ανταπόδοσης"; Μήπως απο το ίδιο το πολιτικό σύστημα που διαμόρφωσε μία σχέση εξάρτησης με τους πολίτες-ψηφοφόρους;Θα μπορούσε να υπαρχει βόλεμα και ρουσφέτι αν οι ίδιοι οι πολιτικοί ταγοί δεν συντηρούσαν αυτή την κατάσταση; ή μήπως δεν είναι συναλλαγή τα προεκλογικά "θα" και τα μετεκλογικά παραλάβαμε "καμμένη γη"; ή μήπως αν το κράτος ήθελε να ξεκινήσει τη διαδικασία αυτοκάθαρσης δεν έπρεπε εδώ και τώρα να ανοίξει τους φακέλους των σκανδάλων στην διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας και όχι να τιμωρήσει αλλά να αποκαλύψει την αλήθεια. Αυτή την αλήθεια που συγκαλύπτεται ευκολότερα με τις εξαγγελίες παρά με τη σιωπή.

Διάβασα χθές το βράδυ πολλές φορές τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τη μείωση των ελλειμμάτων γιατί ήθελα να καταλάβω αν οι μέρες που απομένουν μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 100 θα αναδείξουν μία πολιτική που θα βασίζεται στο μίγμα "γνώση,προσαρμοστικότητα ,φαντασία". Η αλήθεια είναι ότι αυτό που διαπίστωσα είναι ότι για μία ακόμα φορά ακολουθήθηκε η "πεπατημένη". Ασχολούμαι κοντά τριάντα χρόνια με την οικονομία και θυμάμαι πολύ καλά όχι μόνο τα μέτρα που έχουν εξαγγείλει κατά καιρούς όσοι κυβέρνησαν αυτό το τόπο αλλά και την αποτελεσματικότητα τους. Δυστυχώς , σε αυτά τα τριάντα χρόνια η οικονομική πολιτική ήταν διαφορετικές εκδοχές του ίδιου σεναρίου. Και οι επιλογές για περιστολή των δαπανών και το φορολογικό πλαίσιο ουσιαστικά κινούνταν στα ίδια μοτίβα με αποτέλεσμα να φθάσουμε στο σημερινό αδιέξοδο . Ενδόμυχα περίμενα και ήλπιζα ότι αυτή τη φορά θα καταλάβαιναν ότι τα ελλείμματα είναι άμέσα συνδεδεμένα με την οικονομική δραστηριότητα. Με άλλα λόγια , θα καταλάβαιναν ότι το ρήμα εισπράτω είναι σαν το τανγκό . Χρειάζεται δύο για να πάρει υπόσταση. Αν ο ένας ,δηλαδή το Δημόσιο , εισπράττει και ο άλλος ,δηλαδή ο ιδιώτης , πληρώνει χωρίς να εισπράττει τότε το οικονομικό αδιέξοδο είναι δεδομένο αφού το κόστος ευκαιρίας αυτού που ληρώνει σε λίγο καιρό θα τείνει να γίνει μηδενικό . Και τότε το πρόβλημα θα μετατραπεί σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ...

Σήμερα ξεκινά ο "διάλογος για την οικονομική συμπεριφορά των κατοίκων αυτής της χώρας. Διαφθορά και φοροδιαφυγή στο επίκεντρο των οργανωτών αυτού του διαλόγου. Κανείς δεν διαφωνεί ότι πρόκειται για σύγχρονες γάγγραινες οι οποίες προκλήθηκαν απο την αδυναμία-ή μήπως την απροθυμία-του κρατικού μηχανισμού να λειτουργήσει ως υπηρέτης του πολίτη. Ουσιαστικά τόσο η διαφθορά όσο και η φοροδιαφυγή που είναι συμπεριφορές απόλυτα συναρτώμενες και εξαρτημένες μεταξύ τους ανδρώθηκαν είτε γιατι το ίδιο το κράτος επέτρεψε να ανδρωθούν είτε γιατί τις συντήρησε. Για να είμαι λίγο πιό συγκεκριμένος μήπως ο προωθυπουργός που έχει διατελέσει και υπουργός Παιδείας γνωρίζει πως δημιουργήθηκε η παραπαιδεία που δημιουργεί εισόδημα-αφορολόγητο-εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο; Αν όχι να του απαντήσω εγώ . Καλύπτει τα κενά της εκπαίδευσης που παρέχει το δημόσιο σύστημα παιδείας και τις ανάγκες που δημιουργεί. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη υγεία και για την πολεοδομία και την εφορία. Με απλά λόγια για την διαφθορά και την φοροδιαφυγή υπεύθυνο καταρχή είναι το κράτος και ακολουθούν οι επίορκοι υπάλληλοι και οι φοροφυγάδες. Αν το κράτος δεν ξεκινήσει να φτιάξει τους ίδιους τους μηχανισμούς του αυτό που θα καταφέρει με τέτοιες "πρωτοβουλίες" είναι να θολώνει τα νερά και να φουσκώνει ακόμα περισσότερο τα φακκελάκια.

ΥΓ Διάβασα σε κάποια κυριακάτική εφημερίδα ότι στη μάχη κατα της διαφθοράς θα χρησιμοποιηθούν και αστυνομικές δυνάμεις και σκέφτηκα ότι τα τελευταία χρόνια το μοναδικό "εμπόριο"  που ακμάζει είναι αυτό του λευκού θανάτου.