Στο σημερινό κλίμα, , ουδείς ξένος επενδυτής θα εμφανιστεί, τόνιζαν άνθρωποι της αγοράς ακινήτων επισημαίνοντας πως «ακόμα και το θεωρητικά εύκολο σχέδιο για πώληση και επαναμίσθωση (sale and lease back) συνολικά 39 κρατικών ακινήτων στα οποία θα παραμείνει μισθωτής το δημόσιο έχει τιναχθεί στον αέρα». Οι κ.κ. Μάνος, Στουρνάρας και Παναγιωτίδης καθώς και τα άλλα μέλη της «Πρωτοβουλίας ΚΑΠΠΑ» θεωρούν πως η παραχώρηση ακινήτων (και κινητών περιουσιακών στοιχείων) σε μια εταιρεία που θα λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ή του EFSF (του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) δημιουργεί αγορά. Τόσο το ελληνικό δημόσιο (που θα έχει τη δυνατότητα επαναγοράς των περιουσιασιακών στοιχείων που θα παραχωρηθούν) όσο και η εταιρεία συμμετοχών έχουν κίνητρο να αναπτυχθούν τα ακίνητα. Η «ανταμοιβή» της εταιρείας συμμετοχών θα προέλθει από τμήμα της υπεραξίας που θα έχει η αξιοποίηση των ακινήτων. Για την περιουσία που θα αποφασίσει να «ανακαλέσει» το δημόσιο μπορεί να προσυμφωνήσει μια «ανταμοιβή» για κάθε έτος που παραμένουν στην εταιρεία holding (π.χ. 3% έως 4% ετησίως επί της αξίας που το συνοδεύει). Αντίθετα αν συνεχιστεί το σημερινό κατακερματισμένο μοντέλο αξιοποίησης των δημοσίων ακινήτων, δύσκολα θα υπάρξουν αποτελέσματα. Αναφέρθηκε, για παράδειγμα, ο παραλογισμός με την αξιοποίηση του Ελληνικού: Για το συγκεκριμένο έργο ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες υπεύθυνος ο τότε υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης. Ταυτόχρονα ανήκει στην αρμοδιότητα του Γεν. Γραμματέα Αποκρατικοποιήσεων, αλλά ιδρύθηκε και ανώνυμη εταιρεία με πολυμελές διοικητικό συμβούλιο! Ακόμα και σήμερα στο Ελληνικό δεν υπάρχει συμφωνηθέν σχέδιο αξιοποίησης, όπως και στην πλειοψηφία των ακινήτων που αποτελούν τον πυρήνα του παραπαίοντος σχεδίου αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ. Συνεπώς θα μπορούσε να παραχωρηθεί τώρα στην εταιρεία holding π.χ. έναντι 1,5 δισ. και χωρίς άγχος να σχεδιαστεί προσεκτικά η αξιοποίησή του.

Θυμάστε τις παλιές ελληνικές ταινίες με τους εργένηδες να νοικιάζουν δωμάτια και τους επαγγελματίες να στριμώχνονται σε ένα γραφείο; Ε, λοιπον η μόδα της συγκατοίκησης επανήλθε λόγω κρίσης. Γιατροί, δικηγόροι, διατροφολόγοι, συμβολαιογράφοι, οδοντίατροι αλλά και καθηγητές μέσης εκπαίδευσης είναι στην πλειονότητά τους οι επαγγελματίες που βάζουν αγγελίες ή απευθύνονται σε μεσιτικά γραφεία για να βρουν κάποιους για συστέγαση. Τελευταία όμως έχει αυξηθεί η ζήτηση για συγκατοίκους σε σπίτια, κι όχι μόνο από φοιτητές. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις συνταξιούχων που αναζητούν άλλους συνταξιούχους για να μοιραστούν ενοίκιο, κοινόχρηστα, λογαριασμούς. Τα τεράστια έξοδα και η μεγάλη κρίση που πλήττει τα νοικοκυριά, έχει αναγκάσει πολλούς Ελληνες να στραφούν στο... ρεφενέ ενοίκιο ακόμη και με αγνώστους. Το μοίρασμα στη μέση των εξόδων είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτή την εποχή αν και κανείς δεν είναι ευχαριστημένος όταν αναγκάζεται να μοιράσει και το χώρο που μένει.

Πάντως, όπως αναφέρουν οι μεσίτες που αναλαμβάνουν τέτοιες συστεγάσεις, η εξοικονόμηση είναι σημαντική κυρίως στην επαγγελματική στέγη διότι εκεί τα έξοδα είναι πολλά. Και οι δύο πλευρές είναι ευχαριστημένες, αφενός ο ιδιοκτήτης που γλιτώνει σημαντικά ποσά από τα ενοίκια και τους λογαριασμούς και αφετέρου ο μισθωτής ο οποίος μπορεί να βρει, για παράδειγμα, έτοιμο ιατρείο πλήρως εξοπλισμένο. Όπως επίσης, μπορεί να εκμεταλλευτεί την αναγνωρισιμότητα του ιδιοκτήτη ή τη θέση που βρίσκεται το γραφείο. Αν μάλιστα είναι πλήρως οργανωμένο, π.χ. ένα δικηγορικό γραφείο, θα έχει γραμματειακή υποστήριξη και όλες τις παροχές που του δίνει μια έτοιμη επαγγελματική στέγη. Πλέον σε κάθε δρόμο της Αθήνας βρίσκει κανείς επαγγελματίες ή μικρές εταιρείες να μοιράζονται το κόστος της ενοικίασης και συντήρησης ενός ακινήτου. Πολλές φορές οι επαγγελματίες φτιάχνουν προγράμματα με τα ωράρια λειτουργίας ώστε να μην εμπλέκεται ο ένας στη δουλειά του άλλου. Φυσικά, μεγάλη... πέραση έχουν τα ομοειδή επαγγέλματα διότι έτσι τα έξοδα είναι πράγματι μοιρασμένα ενώ δεν δημιουργείται σύγχυση στην πελατεία. Πλέον στις αγγελίες αναφέρεται ξεκάθαρα ότι στόχος είναι η μείωση των εξόδων. Πολλοί ζητούν συγκατοίκους αλλά θέτουν όρους σχετικά με το αν είναι ή όχι καπνιστής. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος ζητά χώρο για συγκατοίκηση αλλά χωρίς να πληρώνει ενοίκιο. Το μοίρασμα των εξόδων γίνεται με την παροχή προσωπικής εργασίας.