Το παζλ  που έχει διαμορφωθεί στην αγορά κατοικίας φαίνεται ότι διεκδικεί μία πρωτοτυπία  η οποία θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης  των οικονομολόγων .  Στην πραγματικότητα ,  η σημερινή αγορά χαρακτηρίζεται από :
-σταθερότητα στις τιμές πώλησης των κατοικιών.Η υποχώρηση των τιμών στην διάρκεια του 2009 δεν ξεπέρασε σε μέσα επίπεδα το 5% ενώ σε αρκετές περιπτώσεις καταγράφηκε αύξηση τους σε ποσοτό ππυ έφτασε μέχρι και 8%
-αύξηση των τιμών της γης.Για τα προβομιούχα οικόπεδα οι αυξήσεις των τιμών έφθασαν έως 10%
-μείωση των τιμών στα οικοδομικά υλικά και σταθερότητα των τιμών της εργασίας.Αντίθετα , καταγράφηκε σημαντική μείωση της απασχόλησης στην οικοδομική δραστηριότητα αλλά και στο δευτερογενή τομέα με αντικείμενο τη οικοδομή
-σημαντική πτώση  της οικοδομικής δραστηριότητας και των επενδύσεων σε κατοικίες.
-σημαντική υποχώρηση των μεταβιβάσεων η οποία εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 55% σε σύγκριση με την διετία 2005-2006 όταν οι μεταβιβάσεις κινήθηκαν σε επίπεδα ρεκορ.
-σημαντική αύξηση του αδιάθετου αποθέματος νέων κατοικιών και αυτό παρά το γεγονός ότι για το 2009 ο αριθμός των κατοικιών που θα βρεθούν στο πρώτο στάδιο κατασκευής θα είναι μικρότερος από τις  60.000.Εκτιμάται ότι το αδιάθετο απόθεμα υπερβαίνει τις 150.000 κατοικίες
Τι σημαίνουν όλα αυτά;  Ότι ανάλογη συμπεριφορά είχε καταγραφεί και στον πτωτικό κύκλο της αγοράς κατοικίας που είχε  σημειωθεί στην διάρκεια της δεκαετίας του ΄80. Δηλαδή ενώ , οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η υπερβάλλουσα προσφορά πιέζει προς τα κάτω  τις τιμές μέχρις ότου  η ζήτηση δηλαδή οι αγοραστές  θεωρήσουν ότι θα πρέπει να παρέμβουν αγοράζοντας  αφού το επίπεδο των τιμών δεν πρόκειται να υποχωρήσει περαιτέρω η ελληνική αγορά ακινήτων εξακολουθεί να αντιδρά με αξιοπρόσεκτη σταθερότητα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα εφαρμογής της θεωρίας αυτής  το συναντούμε στις ΗΠΑ όπου η αγορά πιέστηκε από το κύμα των δανειοληπτών που αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τον δανεισμό τους με αποτέλεσμα οι τιμές να κατρακυλήσουν