Σε "βομβα" εξελλίσεται και πάλι το θέμα διάθεσης των απορριμμάτωνστη Κέρκυρα , μετά το τελεσίγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος στις Περιφέρειες που ζητά παύση λειτουργίας και αποκατάσταση όλων των ΧΑΔΑ (Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων) μέχρι τις 16 Ιουλίου. Η εξέλιξη αυτή ξαναφέρνει την επικαιρότητα το θέμα της λειτουργίας ή όχι του ΧΥΤΑ νότιας Κέρκυρας, καθώς στην περιοχή της Λευκίμμης λειτουργεί παράνομη χωματερή. Χθες, οι δήμαρχοι Κερκυραίων και Λευκιμμαίων , εξέφρασαν αντίθετες θέσεις για την εναπόθεση των απορριμμάτων της Λευκίμμης, αν - μέχρι τον Ιούλιο - δεν αδειοδοτηθεί ο ΧΥΤΑ Μεσοράχης. Ο δήμαρχος της Κέρκυρας υπογραμμίζοντας ότι μιλά ως δήμαρχος Κερκυραίων και όχι ως πρόεδρος του Συνδέσμου Καθαριότητας, δήλωσε ότι δε θα δεχθεί την εναπόθεση των απορριμμάτων του νότου στο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου, ενώ ο δήμαρχος Λευκίμης δήλωσε ότι θα διακόψει τη χρήση της παράνομης χωματερής και, αν δεν λειτουργήσει ο ΧΥΤΑ νότου, θα απαιτήσει από το Σύνδεσμο Καθαριότητας την εναπόθεση των σκουπιδιών του δήμου του στο Τεμπλόνι.

Σήμα κινδύνου για την ποιότητα του νερού σε εκατοντάδες περιοχές της χώρας καθώς τα προβλήματα που υπάρχου και τα οποία έχει επισημάνει στο παρελθόν και ο Συνήγορος του Πολίτη δεν φαίνεται να έχουν επιλυθεί ενώ πληθαίνουν οι περιπτώσεις παροχής "υποβαθμισμένης" ή και επικίνδυνης ποιότητας νερού. Σε μελέτη για την ποιότητα του νερού  επισημαίνεται ότι:
-Δεν γίνεται συστηματικός έλεγχος της ποιότητας του νερού
-Σε πολλές περιπτώσεις που έγινε έλεγχος διαπιστώθηκε ότι το νερό δεν τηρούσε τις προβλεπόμενες προδιαγραφές.
-Υπάρχουν φαινόμενα που ο υδροφόρος ορίζοντας έχει ρυπανθεί από βιομηχανικά απόβλητα.
Αναλυτικά αναφέρεται ότι παρατηρείται :
«... συστηματική παράλειψη παρακολούθησης και ελέγχου της ποιότητας του πόσιμου νερού, κυρίως από τους μικρούς Δήμους, παρά τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία, λόγω έλλειψης εξοπλισμένων εργαστηρίων, προσωπικού και πόρων για τη διενέργεια δειγματοληψιών και την αποστολή σε εξοπλισμένα εργαστήρια.
Στις περισσότερες υποθέσεις αποδείχθηκε ότι το νερό δεν πληρούσε τα προβλεπόμενα για την προστασία της δημόσιας υγείας, εξαιτίας
α) υψηλού μικροβιακού φορτίου οφειλόμενου στην εισροή λυμάτων λόγω γειτνίασης των αγωγών ύδρευσης είτε με αγωγούς αποχέτευσης ή με απορροφητικούς βόθρους,
β) μη αποτελεσματικής υγειονομικής προστασίας συντήρησης και καθαρισμού των συστημάτων ύδρευσης
γ) μη εφαρμογής συστηματικής και επαρκούς απολύμανσης ιδιαίτερα σε περιπτώσεις μικρών Δήμων.
Σε κάποιες περιπτώσεις, τέλος, διαπιστώθηκε χημική ρύπανση του πόσιμου ύδατος από βιομηχανικές ή αγροτικές δραστηριότητες, αλλά και εισροή θαλάσσιου ύδατος στα υδροφόρα στρώματα λόγω υπεράντλησης.
Τα ανωτέρω προβλήματα εντείνονται εξαιτίας της μη λήψης μέτρων προστασίας (θέσπιση ζωνών προστασίας, συστηματικός έλεγχος των ποιοτικών χαρακτηριστικών των επιφανειακών υδάτων που προορίζονται για πόσιμο), παρά τις προβλέψεις της νομοθεσίας.
Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, οι υπεύθυνοι ύδρευσης προκειμένου να επιλύσουν άμεσα το πρόβλημα επάρκειας ύδατος προχωρούν στη διάνοιξη γεωτρήσεων χωρίς άδεια και χωρίς έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Διαπιστώθηκε ακόμα ότι δρομολογούνται έργα αξιοποίησης υδάτινων πόρων χωρίς να έχει προηγηθεί περιβαλλοντική αδειοδότηση και χωρίς αυτά να εντάσσονται σύμφωνα με το νόμο σε κάποιο πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης. Επισημαίνεται ότι στην περίπτωση επικινδυνότητας του νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, οι ίδιες οι δημόσιες αρχές έχουν την υποχρέωση να ενημερώνουν τους ενδιαφερόμενους καταναλωτές, να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να προστατευθεί η ανθρώπινη υγεία και να δίνουν οδηγίες για την προστασία των καταναλωτών...".

Σε κακή κατάσταση είναι το θαλάσσιο περιβάλλον του Κορινθιακού κόλπου με σοβαρότερη πηγή ρύπανσης τη έκχυση των στερεών αποβλήτων στον κόλπο, κατά την παραγωγή αλουμινίου από βωξίτη. Ο Κορινθιακός κόλπος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στις συνέπειες της ρύπανσης εξαιτίας της αργής ανανέωσης των υδάτων του. Από το 1970 στον κόλπο των Αντικύρων σε απόσταση δύο χιλιομέτρων εκχύονται στερεά απόβλητα από τη διαδικασία παραγωγής αλουμινίου από το εργοστάσιο «Αλουμίνιον της Ελλάδος Α.Ε.». Πρόκειται, για τη λεγόμενη «κόκκινη λάσπη», που έχει πλέον καλύψει μεγάλη επιφάνεια του πυθμένα του Κορινθιακού κόλπου. Σύμφωνα με στοιχεία του πανεπιστημίου Πατρών η κόκκινη λάσπη το 1990 κάλυπτε 300 km2 στον πυθμένα του κόλπου, έκταση που αντιστοιχεί στο 12% της συνολικής επιφάνειας. Είναι φανερό ότι η έκταση που καλύπτεται σήμερα από αυτή τη λάσπη θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη, ωστόσο δεν έχουν πραγματοποιηθεί συγκεκριμένες μετρήσεις. Η «κόκκινη λάσπη» περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων όπως είναι φυσικό, τα οποία υπερσυσσωρεύονται στους θαλάσσιους οργανισμούς -δηλαδή κάθε ποσότητα που λαμβάνει ένας οργανισμός προστίθεται στις προηγούμενες και δεν διαλύεται- αλλά και σε αυτούς που στη συνέχεια καταναλώνουν τα αλιεύματα από την περιοχή. Ωστόσο, σoβαρή είναι και η επίδραση της υπεραλίευσης στην περιοχή. Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος το 65-70% των ψαριών στη χώρα μας υπεραλιεύεται. Από μελέτη του προκύπτει ότι στον Κορινθιακό κόλπο αλιεύονται ολοένα και μεγαλύτερα ψάρια, γεγονός που δεν αποδίδεται στην αύξηση των μεγάλων ψαριών στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά στον εκσυγχρονισμό και την αύξηση της αποτελεσματικότητας των αλιευτικών εργαλείων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχουμε γίνει «ικανότεροι» στο να πιάνουμε ψάρια και κατά συνέπεια τα βαθύτερα νερά που λειτουργούσαν σαν φυσικά θαλάσσια καταφύγια είναι πλέον ευάλωτα στην ανθρώπινη παρέμβαση.

Την πλήρη καταγραφή της κατάστασης των λειτουργούντων λατομείων αδρανών υλικών σε όλη τη χώρα, ζητά ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Μανιάτης με έγγραφο προς τις Περιφέρειες και τις Νομαρχίες.
Η εγκύκλιος σχετίζεται με την ολοκλήρωση της τριακονταετίας λειτουργίας πολλών λατομείων σε διάφορες περιοχές της χώρας και την ανάγκη συνολικής αντιμετώπισης του προβλήματος που άρχισε να δημιουργείται από το 2007 με τη λήξη των πρώτων αδειών και αποσκοπεί στην αποτύπωση:
-του χρονικού ορίζοντα λήξης των αδειών εκμετάλλευσης ή των συμβάσεων μίσθωσης των λειτουργούντων λατομείων αδρανών υλικών,
-της τήρησης των όρων των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών μελετών,
-της τήρησης των όρων των ειδικών μελετών αποκατάστασης,
-του ποσοστού υλοποίησης της προβλεπόμενης αποκατάστασης,
-των διαπιστώσεων από τυχόν διενέργεια αυτοψιών για τον έλεγχο των ανωτέρω (τήρηση των όρων των περιβαλλοντικών μελετών, τήρηση των όρων των ειδικών μελετών αποκατάστασης, υλοποίηση αποκατάστασης),
-του πλήθους των περιπτώσεων που έγινε κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών και το ύψους αυτών κ.α.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Γενική Γραμματεία Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο αριθμός των νομίμως λειτουργούντων λατομείων αδρανών υλικών είναι, κατά προσέγγιση, μεγαλύτερος των τριακοσίων. Αυτά εμπίπτουν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:
1. Λατομεία αδρανών υλικών που λειτουργούν με βάση τις διατάξεις του Ν.1428/1984 και του Ν.2115/1993. Ο χρονικός ορίζοντας λειτουργίας τους είναι η τριακονταετία. Οι εκμεταλλευτές αυτών των λατομείων αδρανών υλικών, οφείλουν να αποκαθιστούν το λατομικό χώρο παράλληλα με την εκμετάλλευσή του, σύμφωνα με τους όρους της εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
2. Λατομεία που λειτουργούν με σκοπό την αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Τέτοιου είδους λατομεία είναι:
2.1) Τα λατομεία αδρανών υλικών που υπήχθησαν στις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν.2837/2000, σύμφωνα με ειδική μελέτη αποκατάστασης.
2.2) Τα δημόσια λατομεία αδρανών υλικών που, ενώ κατά την έναρξη ισχύος του Ν.1428/1984 λειτουργούσαν με σύμβαση μίσθωσης ή άδεια εκμετάλλευσης, κατά την έναρξη ισχύος του Ν.2115/1993 δεν διέθεταν πλέον άδεια, και μετά την έγκριση της ειδικής μελέτης παρατάθηκε η λειτουργία τους με σκοπό την αποκατάσταση του περιβάλλοντος (πολύ μικρός αριθμός).
Πέρα από αυτά, λειτουργούν και λατομεία αδρανών υλικών που είναι αναγκαία για την εκτέλεση εθνικού ή διανομαρχιακού ή εθνικής σημασίας δημόσιου έργου. Ισχύουν και γι’ αυτή την κατηγορία οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις που προκύπτουν από τη λατομική νομοθεσία, πλην όμως η λειτουργία τους είναι χρονικά περιορισμένη διότι είναι συνυφασμένη με την εκτέλεση του δημόσιου έργου.
Στόχος της καταγραφής αυτής είναι η επίλυση του προβλήματος με άμεσες αλλά και μεσοπρόθεσμες νομοθετικές παρεμβάσεις, καθώς και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος Λατομείων Αδρανών Υλικών της χώρας, με βάση το οποίο μπορεί να ασκείται η αντίστοιχη εθνική πολιτική, να παρακολουθείται η πορεία εξέλιξης των εργασιών και να διασφαλίζονται οι απαραίτητοι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας και αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος.