Μία παράξενη κατάσταση διαπιστώνουν όσοι τις τελευταίες εβδομάδες ταξιδεύουν στον εξωτερικό. Ειρωνικά χαμόγελα, σκωπτικά σχόλια και μία διάθεση απαξίωσης από ταξιτζήδες μέχρι σερβιτόρους και απο τραπεζοϋπαλλήλους μέχρι στελέχη επιχειρήσεων είναι η πρώτη απάντηση στη φράση "είμαι απο την Ελλάδα". Ξαφνικά βρεθήκαμε να είμαστε οι παρίες της Ευρώπης η οποία άντλησε ένα σημαντικό "κομάτι" της πίττας του ελληνικού προϋπολογισμού απο το 1822 μέχρι σήμερα -περίπτωση δανείων υπο τον Μαυροκορδάτο. Απο που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς: Απο τα εξοπλιστικά, απο τις τηλεπικοινωνίες , απο τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, απο τις προμήθειες των νοσοκομείων, απο τα μεγάλα έργα ; ή απο τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα, τις ευρωπαϊκές ηλεκτρικές συσκευές , τα επώνυμα είδη ένδυσης και υπόδησης, τις ευρωπαϊκές αλλυσίδες σουπερ μάρκετ και ηλεκτρικών ειδών που λειτουργούν στην Ελλάδα ; ή απο τους τόκους του δημόσιου χρέους που πληρώνουμε στους ευρωπαίους δανειστές μας. Η λίστα είναι ατελείωτη που μεταφράζεται σε πολλά -μα πάρα πολλά- μηδενικά, σε χιλιάδες θέσεις απασχόλησης και σε δισεκατομμύρια κερδών που έχουν προέλθει απο του "ζητιάνους" της Ευρώπης σύμφωνα με το περιοδικό FOCUS . Και σε κάθε περίπτωση γιατί τόσα χρόνια έρχονται στην ελληνική αγορά; γιατί πωλούν προϊόντα -απο πολεμικό υλικό μέχρι σερβιέτες και προφυλακτικά- ακριβότερα απο ότι στις χώρες τους; γιατί ανταγωνίζονται με αθέμιτο τροπο τις ελληνικές επιχειρήσεις; Το πιό εύκολο είναι να προσπαθήσεις να απαξιώσεις κάποιον που είναι "γονατισμένος" και ο οποίος αδυνατεί να αμυνθεί και να προστατέψει την αξιοπρέπεια του. Όμως η SIEMENS είναι μία πραγματικότητα, οι καταγγελίες για τα εξοπλιστικά είναι μία άλλη πραγματικότητα και αν θέλουμε να απαριθμήσουμε τις καταγγελίες που έχουν γίνει κατα καιρούς για λαδώματα ευρωπαϊκών επιχειρήσεων προκειμένου να πουλήσουν την πραμάτεια τους στην Ελλάδα θα αρχίσουμε σήμερα και θα τελειώσουμε αύριο. Πραγματικότητα είναι επίσης η άρνηση της ΕΕ να εγγυηθεί τα ελληνικά σύνορα με αποτέλεσμα η Ελλάδα να δαπανά τεράστια ποσά για αμυντικούς εξοπλισμούς. Πραγματικότητα είναι επίσης η άρνηση της ΕΕ να συνδράμει -πολιτικά και πρακτικά- στην φύλαξη των συνόρων με αποτέλεσμα να γίνει ο τόπος αυτός καταυλισμός μεταναστών. Ο μοναδικός λοιπόν λόγος για το οποίο μπορούμε να αισθανόμαστε άσχημα απέναντι τους, είναι γιατί εμείς αποδειχθήκαμε ερασιτέχνες μπροστά στους τεχνοκράτες ευρωπαίους εκβιαστές οι οποίοι είχαν μάλιστα και την ευφυϊα να διαλέξουν εξαιρετικά "ικανούς" ανθρωπους ως συνεργάτες τους στην Ελλάδα