15 Απριλίου 1932. Η Ελλάδα έχει πρόβλημα εξυπηρέτησης δημόσιου χρέους. Ο Ε. Βενιζέλος ανεβαίνει στο βήμα του συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών και ξεκαθαρίζει : Νέες φορολογίες δεν είναι δυνατόν  να επιβληθούν. Οικονομίες  κάναμε .Χρειαζόμαστε δάνειο 50 εκατ. δολαρίων… και αναστολή  επι πενταετία της υπηρεσίας εξωτερικού χρέους . Και κατέληξε:
«Εχετε υπόψη σας ότι αν αφήσετε αβοήθητα τα μικρά κράτη μαύρο μέλλον αναμένει την Ευρώπη..»
Αναβολή  πληρωμής τοκοχρεωλυσίων  δεν πήρε. Για το δάνειο ούτε λέξη. Για την αναστολή της καταβολής των τοκομεριδίων της 1ης Μαϊου ούτε  λέξη. Αποφασίστηκε να συσταθεί Δημοσιονομική Επιτροπή …
Εις την κατάσταση της Τράπεζας της Ελλάδος της 17ης Απριλίου 1932 το ποσό του καλύμματος δεν υπερέβαινε τα 2.300.000 δολάρια. Την 1η Μαϊου  κηρύχθη  προσωρινό χρεωστάσιο. Στις  21 Μαϊου παραιτήθηκε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:  Πρακτικά της Βουλής Γ΄περιόδου (1932)
Γρηγόρης Δαφνής:  «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων» (εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ)
FORSTER EDWARD : “ A Short History of Modern Greece “

Αρχίζουν επισήμως, από σήμερα οι διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με την τριμερή αντιπροσωπεία της ΕΕ της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, για το πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Η 20μελής επιτροπή από τους τρεις οργανισμούς θα μείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον δέκα ημέρες και θα έχει επαφές εκτός από το υπουργείο Οικονομικών και με άλλα υπουργεία, κοινωνικούς φορείς και την Τράπεζα της Ελλάδος.

Οι διαβουλεύσεις αφορούν στο τριετές πρόγραμμα οικονομικών πολιτικών, που θα στηρίζεται στα συμπεράσματα Ecofin του Φεβρουαρίου και το οποίο θα μπορεί να υποστηριχθεί με οικονομική βοήθεια από τις χώρες μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ στην περίπτωση που οι ελληνικές αρχές αποφασίσουν να ζητήσουν την ενεργοποίηση του μηχανισμού.
Φυσικά προβάλλουν αρκετά ερωτηματικά όπως για παράδειγμα: η ατζέντα , τα όρια στην πρόσβασή των υπαλλήλων της τροϊκας στα αρχεία των δημοσίων υπηρεσιών, το πλαίσιο διαπραγμάτευσης και τα περιθώρια άρνησης που έχει η Κυβέρνηση στις προτάσεις των τριών. Οι δηλώσεις που έκανε χθες , ο υπουργός Οικονομικών , δεν ικανοποιούν τον πολίτη-φορολογούμενο-ψηφοφόρο καθώς η εξάμηνη εμπειρία απέδειξε ότι μεταξύ λόγων και πράξεων μεσολαβεί το χάος. Η ύπαρξη άλλωστε "κρυφής ατζέντας" δεν έχει διαψευστεί.

Οι τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αντιμετωπίζουν την επιβολή  δύο νέων φόρων.Ο ένας φόρος θα είναι με την μορφή εισφοράς  και ο άλλος ως ποσοστό σε κέρδη και αμοιβές στελεχών. Οι σχετικές προτάσεις προωθούνται απο το ΔΝΤ και εξέπλησαν πολλούς αναλυτές.Ήδη η σχετική πρόταση έχει παρουσιαστεί στους 20 ηγέτες των πλέον αναπτυγμένων χωρών και εκτός απο τις τράπεζες θα επιβάλλεται σε ασφαλιστικές εταιρείες,  αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και σε άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα .

Ποια είναι τα νέα δεδομένα της αγοράς; Τη επόμενη τριετία εξελίξεις  θα είναι πρωτόγνωρες  καθώς οι δεσμεύσεις που θα αναληφθούν σε ΔΝΤ ,ΕΕ και ΕΚΤ οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε:
-υψηλότερους ρυθμούς ανεργίας
-συρρίκνωση του διαθέσίμου εισοδήματος και της κατανάλωσης
-χαμηλότερους ρυθμούς πιστωτικής επέκτασης καθώς η ΕΚΤ προβλέπει προβλήματα ρευστοτητας για το τραπεζικό σύστημα.
-διαροή καταθέσεων και επενδύσεων
Ένα ιδιαίτερα απαισιόδοξο σενάριο προβλέπει ότι την περίοδο της Επιτροπείας το πολιτικό σκηνικό θα είναι ιδιαίτερα ασταθές κυρίως λόγω των παρενεργειών στην κοινωνία απο το   πρόγραμμα που θα επιβάλλουν οι τρείς επίτροποι. Όσο και να γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί το κλίμα του αναπότρεπτου -προβολή του θέματος των spreads και των συσκέψεων του Μαξίμου- είναι ιδιαίτερα επισφαλής και απρόβλεπτη  η αντίδραση της πλατειάς μάζας των πολιτών όταν  θα αρχίσει να τους έρχεται ο λογαριασμός απο τις επιλογές της συμφωνημένης οικονομικής πολιτικής. Με δεδομένη την δεινή θέση που βρίσκεται και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αμφίβολο το κατά πόσο η νέα κατάσταση που θα δημιουργηθεί θα είναι διαχειρίσιμη.
Η οικονομική και η πολιτική ένδεια σίγουρα δεν είναι το καλύτερο περιβάλλον για την ανάκαμψη των επενδύσεων και ειδικότερα στην αγορά ακινήτων η οποία , σύμφωνα με παλαιότερες τοποθετήσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος αποτελεί "αντιπαραγωγική δραστηριότητα".
Σύμφωνα με τις απόψεις πολιτικών αναλυτών "το ζητούμενο δεν είναι η ανάκαμψη της οικοδομής και της αγοράς ακινήτων γενικότερα, αλλά η μορφή που θα έχει η αγορά την επόμενη μέρα.Δηλαδή αν θα μιλάμε για μία αγορά που θα στηρίζεται στα μεσαία εισοδήματα και στις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις ή αν θα μιλάμε για μία συγκέντρωση ανάλογη με εκείνη που χαρακτηρίζει την αγορά των μεγάλων έργων".