Για μία «νέα επιχείρηση κλοπής εισοδήματος και δήμευσης της περιουσίας των πολιτών» κάνει λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας σε επίκαιρη ερώτησή του προς τον Πρωθυπουργό, αναφερόμενος στον ενιαίο φόρο ακινήτων. Ο κ. Τσίπρας στρέφει τα πυρά του στο υπουργείο Οικονομικών, καταλογίζοντάς του πως «ξεπέρασε κάθε νοσηρή φαντασία με τις προτάσεις φορολόγησης αγροτεμαχίων και χέρσων χωραφιών». Επίσης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρεώνει στην κυβέρνηση ότι ουδέποτε βρέθηκαν στο επίκεντρο της πολιτικής της «η διαφθορά, η φορολογική ασυλία του μεγάλου πλούτου και των εξωχώριων εταιρειών, οι ενδοομιλικές συναλλαγές και η φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή των εγχώριων ελίτ». Αντίθετα, όπως αναφέρει, συνεχίζεται «η λεηλασία της μεσαίας τάξης και του κόσμου της εργασίας», Το πλήρες κείμενο της ερωτησης:

Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν κατατεθεί και ψηφιστεί από την Βουλή των Ελλήνων δεκάδες μικρά και μεγάλα φορολογικά νομοσχέδια. Όλα είχαν στόχο την οικονομική αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων. Το τελευταίο νομοσχέδιο που έφερε προς διαβούλευση το υπουργείο Οικονομικών, είναι φανερό πως εκτός από την κλοπή του εισοδήματος, έχει στόχο και την δήμευση της περιουσίας των πολιτών. Η διαφθορά, η φορολογική ασυλία του μεγάλου πλούτου και των εξωχώριων εταιρειών, οι ενδοομιλικές συναλλαγές και η φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή των εγχώριων ελίτ, ουδέποτε βρέθηκαν στο επίκεντρο της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης, μιας και ο έλεγχος στις μεγάλες λίστες της φοροδιαφυγής δεν έγινε ποτέ, ούτε έγινε καμία απόπειρα αξιοποίησης ενός σύγχρονου περιουσιολογίου, που να στοχεύει στη φορολογική δικαιοσύνη. Η γνώριμη συνταγή της μνημονικής πολιτικής αποθεώνεται στα νέα σχέδια του υπουργείου Οικονομικών. Καταργείται το αφορολόγητο όριο, το «έκτακτο» -υποτίθεται- χαράτσι της ΔΕΗ μονιμοποιείται, ενώ εκατομμύρια πολίτες καλούνται από το πρώτο τετραγωνικό και από το πρώτο ευρώ, να καταβάλουν χρήματα που δεν έχουν.

Επειδή το υπουργείο Οικονομικών ξεπέρασε κάθε νοσηρή φαντασία με τις προτάσεις φορολόγησης αγροτεμαχίων και χέρσων χωραφιών, επειδή πρέπει επιτέλους να σταματήσει η λεηλασία της μεσαίας τάξης και του κόσμου της εργασίας,

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός Γιατί δεν υλοποιείται επιτέλους η συνταγματική επιταγή σύμφωνα με την οποία η φορολογική επιβάρυνση οφείλει να απορρέει από τη φοροδοτική ικανότητα εκάστου; Ως πότε θα συνεχίζεται η προκλητική φοροαπαλλαγή του μεγάλου πλούτου εις βάρος μισθωτών και συνταξιούχων, η ανοχή απέναντι σε έκνομες δραστηριότητες, όπως η λαθρεμπορία και τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια, η μη σύνταξη και αξιοποίηση ενός σύγχρονου περιουσιολογίου που να αποσκοπεί στη φορολογική δικαιοσύνη;

Η ανακοίνωση από το υπουργείο Οικονομικών του τελικού σχεδίου για την επιβολή του ενιαίου φόρου, έκλεισε έναnκύκλο και αποκάλυψε τις πραγματικές προθέσεις του υπουργείου των Οικονομικών για την ακίνητη ιδιοκτησία. Αυτό που πραγματικά θέλει είναι να περάσει ο ρόλος των ρυθμιστών της αγοράς ακινήτων από τους ιδιώτες ιδιοκτήτες και τις μικρές οικοδομικές επιχειρήσεις στις μεγάλες εταιρίες ακινήτων, στους λεγόμενους «θεσμικούς» επενδυτές και στις μεγάλες κατασκευαστικές. Και αυτό το μεθοδεύει με πολλούς τρόπους που μεταξύ τους αλληλοσυμπληρώνονται.

Η αρχή έγινε με την εισοδηματική συρρίκνωση. Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, η ανεργία, η αύξηση της φορολογίας του εισοδήματος, η μείωση των κοινωνικών παροχών, είναι μερικά από τα «όπλα» που χρησιμοποίησε για το σκοπό αυτό. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το κόστος κτήσης των ακινήτων για εκατομμύρια ιδιοκτήτες πολλαπλασιάζεται και τυχόν αύξηση της φορολογίας καθιστά την πώληση ενός ακινήτου για τον συγκεκριμένο ιδιοκτήτη επιβεβλημένη.

Η συνέχεια αφορούσε την υπερχρέωσηδηλαδή , τον τρόπο με τον οποίο θα περάσει η ακίνητη περιουσία των ιδιωτών στα χέρια νομικών προσώπων. Και στην περίπτωση αυτή ακολούθησε την πεπατημένη: εκμεταλλεύτηκε τον δανεισμό των νοικοκυριών, προχωρά στις αλλαγές στο ισχύον πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς (το πλαίσιο για τις κατασχέσεις που θα πρέπει να προηγηθούν παρέμεινε όπως έχει και επομένως τα ακίνητα είναι «δεμένα») και προσθέτει στην λίστα των υπό εκποίηση και τα ακίνητα που χρωστούν φόρους και εισφορές.

Η φορολογική αφαίμαξη ήταν το επόμενο βήμα.Προκειμένου να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός αυτό θα έπρεπε να αλλάξει και το μοντέλο φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας ώστε η φορολογία – με διάφορες μορφές-ως ποσοστό του διαθεσίμου εισοδήματος των νοικοκυριών να αυξηθεί. Στις «υπηρεσίες» για την επίτευξη του στόχου αυτού τέθηκαν και άλλα μέσα: η ρύθμιση των αυθαιρέτων και των ημιυπαίθριων, τα ενεργειακά πιστοποιητικά είναι μερικά από τα μέσα αυτά. Παράλληλα, το φορολογικό αντικείμενο πέρασε από την μεταβίβαση των ακινήτων που ήταν μέχρι τώρα στην κτήση. Κορωνίδα φυσικά είναι η επιβολή του ενιαίου φόρου. Τα αποτελέσματα;

• Το 2009 καταβλήθηκαν 526 εκατ. ευρώ.

• Το 2010 εισπράχθηκαν 487 εκατ. ευρώ.

• Το 2011 οι εισπράξεις ανήλθαν σε 1,17 δισ. ευρώ.

• Το 2012 οι εισπράξεις εκτοξεύθηκαν στα 2,75 δισ. ευρώ.

• Το 2013 υπολογίζεται να εισπραχθούν 2,75 δισ. ευρώ.

• Το 2014 εκτιμάται ότι θα εισέλθουν στον κρατικό κορβανά 2,9 δισ. ευρώ.

Σε αυτά, θα έπρεπε να προστεθούν πάνω από 2 δις. για τις διάφορες ρυθμίσεις (πρόστιμα και έξοδα) από το 2010 μέχρι σήμερα. Φυσικά έχει συνέχεια αφού η ρύθμιση για τα αυθαίρετα τρέχει και σε αυτή προστίθενται καινούργιες απαιτήσεις πχ πιστοποιητικό στατικής επάρκειας. Όσοι δεν υπαχθούν ή όσοι υπαχθούν και δεν πληρώσουν θα κληθούν να καταβάλλουν πολλαπλάσια χρήματα τα οποία θα εισπραχθούν από τις εφορίες.

Το σχέδιο να περάσει ένα μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας των ιδιωτών σε εταιρίες ολοκληρώθηκε με την παροχή κινήτρων και διευκολύνσεων. Θέλετε ένα παράδειγμα; Οι εταιρίες θα μπορούν να εκπίπτουν ως φορολογική δαπάνη το ποσό του ενιαίου φόρου που θα καταβάλλουν ενώ τους δίνεται η δυνατότητα να αναβάλλουν για ένα χρόνο την πληρωμή του φόρου. Πριν από αυτό, με νομοθετικές ρυθμίσεις επιτράπηκε στις ΑΕΕΑΠ να επενδύουν σε κατοικίες και σε γη . Το «κερασάκι στην τούρτα» ; Για τα ακίνητα που αποκτούν δεν θα πληρώνουν φόρο μεταβίβασης.

ΠΗΓΗ: www.paratiritis.gr

Ο ενιαίος φόρος προκαλεί τριγμούς στη Κυβέρνηση. Πληροφορίες φέρουν ότι δημιουργείται μετωπο βουλευτών στο εσωτερικό τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ που θα αποτελείται κυρίως απο βουλευτές της περιφέρειας και οι οποίοι θα προσπαθήσουν να παρέμβουν για να τροποποποιηθούν οι διατάξεις που αφορούν την φορολόγηση των αγροτεμαχίων και των κλειστών και των απρόσοδων ακινήτων.

Οι βουλευτές της περιφέρειας μάλιστα τρέμουν στην προοπτική να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δυσαρέσκεια των αγροτών και των κτηνοτρόφων, το τριήμερο καθώς θα βρεθούν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Οι βουλευτές δεν ξέρουν πως θα εξηγήσουν στους αγρότες ότι πρέπει να πληρώσουν για τα χωράφια τους, αλλά και στους κτηνοτρόφους για τα μαντριά τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για αυτοαναίρεση και υποστηρίζει ότι ο νέος φόρος φέρνει μονιμοποίηση του έκτακτου χαρατσιού, την ώρα που διατείνονται ότι δεν θα λάβουν άλλα μέτρα. Με ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι διατείνονται ότι δεν θα λάβουν άλλα μέτρα, ο νέος φόρος για τα ακίνητα φέρνει μονιμοποίηση έκτακτου χαρατσιού.

Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων σε συνέντευξή του τόνισε ότι με το νέο φόρο στα ακίνητα "φορολογούνται πλέον τα κλειστά οικήματα, φορολογούνται τα αγροτεμάχια, φορολογούνται τα ποιμνιοστάσια, φορολογούνται οι αγρότες και όχι απλώς φορολογούνται, αλλά με την κατάργηση ουσιαστικά της προστασίας της πρώτης κατοικίας πάμε σε κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας" μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha.

Ο Πάνος Καμμένος μίλησε για "άδικη φορολογία σε πολίτες που δεν έχουν εισόδημα με σκοπό τη δήμευση, λοιπόν, της ιδιωτικής περιουσίας, η δημόσια περιουσία παραδίδεται και παραδίδεται για ένα κομμάτι ψωμί και καταργείται και ο τρίτος πυλώνας της υπόστασης ενός κράτους, ο πυλώνας εκείνος που προστατεύει την ιδιωτική και τη δημόσια περιουσία, που είναι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας".

Από την πλευρά της η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ότι στο σχέδιο της κυβέρνησης που δόθηκε για διαβούλευση ο φόρος επιβάλλεται επί κάθε συγκεκριμένου ακινήτου, η εισπραξιμότητά του εκτιμάται πολύ χαμηλά, δεν υπάρχει αφορολόγητο όριο, οι κοινωνικές εξαιρέσεις συνιστούν εμπαιγμό και οι εξαιρέσεις για τις επιχειρήσεις είναι προβληματικές, υποστηρίζει η ΔΗΜΑΡ.

Τους κυβερνητικούς εταίρους διαψεύδει κατηγορηματικά το νέο χαράτσι, αναφέρει το ΚΚΕ, "για μη επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων". Και προσθέτει: "Ο ενιαίος φόρος ακινήτων οδηγεί σε τρομακτική αύξηση της φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από: Τη μονιμοποίηση του δήθεν έκτακτου χαρατσιού στη λαϊκή κατοικία, τη φορολόγηση κάθε μικροϊδιοκτησίας ανεξάρτητα από τη χρήση της, τη φορολόγηση κάθε σπιθαμής γης που μπορεί να οικοδομηθεί με αβάσταχτους συντελεστές και την φορολόγηση των μικροαγροτών". "Την ίδια στιγμή, ο ενιαίος φόρος ακινήτων περιλαμβάνει νέες φοροαπαλλαγές για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Η φορολόγηση των ακινήτων των μονοπωλίων εκπίπτει ως δαπάνη" αναφέρει το ΚΚΕ.

Σε όλα τα πανεπιστημιακά εγχειρίδια ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές μίας οικονομικής σχολής μπορούν να διαβάσουν ότι και στην αγορά ακινήτων το επίπεδο των τιμών καθορίζεται από τις συνθήκες προσφοράς και ζήτησης. Βασικοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το επίπεδο των τιμών είναι: η φορολογία, το επίπεδο του κόστους χρήματος, η δυνατότητα πρόσβασης στο τραπεζικό δανεισμό, το διαθέσιμο εισόδημα, το ποσοστό της ανεργίας, δημογραφικά μεγέθη καθώς και οι επιμέρους πολιτικές που εφαρμόζονται προκειμένου να επηρεαστεί - θετικά ή αρνητικά - η ζήτηση.

Οι κυβερνήσεις από το 2009 μέχρι σήμερα υιοθέτησαν πολιτικές οι οποίες οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στον καταποντισμό της αγοράς:

Αύξησαν την φορολογία των ακινήτων κατά 750%

Κατέστησαν απαγορευτική την πρόσβαση των πολιτών στον τραπεζικό δανεισμό

Προχώρησαν σε εσωτερική υποτίμηση με μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος τουλάχιστον 25%

Οδήγησαν σε αύξηση της ανεργίας σε επίπεδα που αγγίζουν το 30%

Φυσικά προχώρησαν και σε νομοθετικές ρυθμίσεις πολεοδομικού και χωροταξικού χαρακτήρα, που είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους κατοχής ενός ακινήτου (ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα, απαγόρευση δόμησης για εκατοντάδες στρέμματα αγροτεμαχίων κ.α.). Οι επιπτώσεις από την συνειδητή αυτή επιλογή προσέλαβαν τον χαρακτήρα χιονοστιβάδας: Οι επενδύσεις σε ακίνητα το 2012 ήταν μόλις 128 εκατ. ευρώ έναντι 432 εκατ. το 2009, 588 εκατ. το 2008 και 1 δις. Ευρώ το 2005. Η συρρίκνωση των επενδύσεων στην ιδιωτική πολεοδόμηση σε συνδυασμό με το «πάγωμα» του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, οδήγησε στη συρρίκνωση της παραγωγής δεκάδων κλάδων της βιομηχανίας αλλά και του εμπορίου, που ήταν άμεσα εξαρτώμενες από την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας και της αγοράς κατοικίας.

Ο αριθμός των απασχολούμενων στις κατασκευές, από 387.000 περίπου το 2008, περιορίστηκε στις 187.500 το 2012 με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης το 2013. Το αδιάθετο απόθεμα κατοικιών κινείται πλέον στα επίπεδα των 200.000 κατοικιών με τάσεις περαιτέρω ανόδου κατά 250-300.000 στην περίπτωση που αρθεί ο περιορισμός των πλειστηριασμών. Το αδιάθετο απόθεμα αποτελεί στην πραγματικότητα μία ασφαλιστική δικλείδα που μεταθέτει χρονικά τουλάχιστον κατά 7 χρόνια το χρόνο ανάκαμψης της αγοράς. Η μέση τιμή της κατοικίας το 2009 περιορίστηκε στα 1.300 ευρώ το τ.μ. έναντι 1.750 ευρώ το 2008. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η μέση τιμή της γης μειώθηκε σε ποσοστό που ξεπερνά το 20%. Περισσότερες από 2.000 μικρομεσαίες οικογενειακού χαρακτήρα οικοδομικές επιχειρήσεις σταμάτησαν την δραστηριότητά τους, ενώ η συγκέντρωση στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου απέκτησε ολιγοπωλιακά χαρακτηριστικά. Οι πωλήσεις του κατασκευαστικού κλάδου περιορίστηκαν στα 1,95 δις έναντι 2,25 δις το 2011 (μείωση 13,4%) με αποτέλεσμα οι συνολικές ζημιές να κινηθούν στα επίπεδα των 50 εκατ. ευρώ.

Πολλοί ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι η συρρίκνωση του κλάδου των ακινήτων και των κατασκευών ήταν συνειδητές πολιτικές επιλογές καθώς σε αντίθεση ακόμα και του ρεμπουμπλικάνου Μπους, δεν εφαρμόστηκαν πολιτικές αναστροφής της πτώσης και σταθεροποίησης. Φυσικά η απαρίθμηση των «απωλειών» είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι ότι :Επιτυγχάνονται χαμηλότερες αποτιμήσεις για την εκποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας στην οποία περιλαμβάνονται σημαντικές τουριστικές εκτάσεις.Εκτιμάται ότι οι σημερινές αποτιμήσεις κινούνται στο 60-70% των αντιστοίχων του 2008.

Δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί η σημασία των ρυθμιστικών χωροταξικών και πολεοδομικών παρεμβάσεων οι οποίες συμβάλουν στην αύξηση της προσφοράς τουριστικών εκτάσεων. Απομακρύνονται από τον κλάδο κυρίως των κατασκευαστικών, εκατοντάδες εν δυνάμει ανταγωνιστές και το «παιγνίδι» αφορά λίγες μόνο κατασκευαστικές επιχειρήσεις οι οποίες στα πρότυπα των δημοσίων έργων μπορούν να συμμετέχουν σε κοινοπραξίες με ξένους κατασκευαστικούς ομίλους.

Υπάρχει όμως και μία διάσταση την οποία επιμελώς οι πολιτικοί προσπαθούν να αποφύγουν: η αλλαγή στο μοντέλο λειτουργίας στην αγορά κατοικίας. Σίγουρα μία «ταϋλανδοποίηση» της ελληνικής οικονομίας μπορεί να έχει επιπτώσεις που ξεκινούν από τον τρόπο λειτουργίας των ξενοδοχειακών, κατασκευαστικών ακόμα και βιομηχανικών επιχειρήσεων και καταλήγουν στον έλεγχο της αγοράς εργασίας, σε πλήρη ανατροπή του κοινωνικού μοντέλου ολόκληρων περιοχών (κυρίως των τουριστικών) και το κυριότερο την πλήρη εξάρτηση - τόσο σε χωροταξικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο- από μετρημένες στα δάκτυλα επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα δηλαδή, τίθεται ευθέως θέμα δημοκρατίας.

Αν και κάποιοι μπορεί να χαρακτηρίσουν όλα αυτά ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, εν τούτοις σήμερα βρισκόμαστε «μία ανάσα» από την έναρξη της υλοποίησής του. Το νομικό οπλοστάσιο (φορολογικό, χωροταξικό, πολεοδομικό και εργασιακό) που έχει διαμορφωθεί, έχει ήδη επηρεάσει τον μέχρι σήμερα τρόπο λειτουργίας της πιο «δημοκρατικά» δομημένης αγοράς στην Ελλάδα: της αγοράς κατοικίας και μικρών επαγγελματικών έργων. Η κρίση στην αγορά κατοικίας, το τεράστιο απόθεμα κατοικιών το οποίο δεν είναι διαχειρίσιμο από τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες του κλάδου, αλλά και το νέο πλαίσιο για τις σύνθετες τουριστικές επενδύσεις, ουσιαστικά θέτει εκτός αγοράς τους περισσότερους από αυτούς, αφήνοντας ανοικτό το πεδίο σε τέσσερεις μεγάλες κατασκευαστικές και σε ελάχιστες μικρότερες.

Με δεδομένη την μεγάλη κλίμακα των έργων (ξενοδοχεία, κατοικίας σύνθετες οικοδομές) αλλά και την δυνατότητα:

πρόσβασης των «4» στο τραπεζικό δανεισμό (εντός και εκτός Ελλάδος),

δημιουργίας κοινοπραξιών με ξένους κατασκευαστικούς ομίλους ως προς το κατασκευαστικό αντικείμενο,

σύστασης κοινοπρακτικών μοντέλων μεταξύ: fund ακινήτων, κατασκευαστικών, τραπεζικών ομίλων και τουριστικών και ξενοδοχειακών διεθνών αλυσίδων,

ελέγχου όχι μόνο του κόστους εργασίας, αλλά και των υπόλοιπων στοιχείων κόστους που απαιτούνται για την υλοποίηση και τη λειτουργία της επένδυσης,

Οι κοινοπραξίες αυτές, αλλά και τα επιμέρους μέλη τους, μπορούν μελλοντικά να επηρεάσουν όχι μόνο την οικονομική δραστηριότητα, αλλά και την πολιτική ζωή τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Οι «συμμαχίες» που μπορεί να αφορούν από το Ελληνικό και τον Αστέρα Βουλιαγμένης μέχρι μία τουριστική ανάπτυξη στην Φολέγανδρο και την Σχοινούσα, ουσιαστικά θα έχουν σε καθεστώς ομηρείας όχι μόνο εκατομμύρια έλληνες πολίτες, αλλά και την πολιτική ηγεσία του τόπου.

ΠΗΓΗ : Paratiritis.gr