Την εποχή της έκρηξης της αγοράς ακινήτων στη Νέα Υόρκη, οι «παλιές» οικογένειες του real estate στη Νέα Υόρκη αντιμετωπίζονταν από τους υπόλοιπους σαν αργοκίνητους δεινόσαυρους που οδεύουν προς την εξαφάνιση.
Παρόλο που οι οικογένειες αυτές δραστηριοποιούνταν στο χώρο των ακινήτων της Νέας Υόρκης για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, δεν ήταν λίγες οι φορές που νεότεροι και πιο φρέσκοι επενδυτές και επιχειρηματίες, που αγόραζαν τον ένα ουρανοξύστη μετά τον άλλο, χλεύαζαν και έβαζαν στο περιθώριο τους «παλιούς» στο χώρο των ακινήτων.
Σήμερα, ωστόσο, όλοι εκείνοι που έσπαγαν τα ρεκόρ τις αγοράς πριν από λίγα χρόνια, προσπαθούν απεγνωσμένα να αποφύγουν το χείλος της χρεοκοπίας και να βρουν μία διέξοδο από τη κρίση, ενώ στο πρόσωπο των «παλιών» της αγοράς βλέπουν σοφούς και συνετούς επιχειρηματίες. Ο λόγος είναι ότι παρά τη τεράστια κρίση, έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους σε σχετική φόρμα και σήμερα φαίνονται έτοιμοι να προχωρήσουν σε συμφωνίες και επενδύσεις.
Σε αντίθεση με τις οικογενειακές επιχειρήσεις που ασχολούνται με τα ακίνητα για δεκαετίας, οι νεότεροι επενδυτές βασίζονταν σε ξένα κεφάλαια από επενδυτές του εξωτερικού, τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες. Οι δανειστές τους προσέφεραν εύκολα χρήμα προσδοκώντας γρήγορη απόσβεση και μεγάλα κέρδη τη στιγμή που η αγορά ακινήτων εκτινασσόταν με γρήγορους ρυθμούς.
Η κρίση των ακινήτων, όμως, ισοπέδωσε αυτούς και όχι τους παλαιότερους στο χώρο που κινούνταν μεν συντηρητικά αλλά πατούσαν σταθερά τα πόδια τους στο έδαφος.