Κτηματολογικά... παράδοξα

Πώς να κτηµατογραφήσεις έναν ελαιώνα ο οποίος οριοθετείται µε… οκάδες λαδιού; Ή µια έκταση που µετριέται µε… ζευγαριές; Πώς καταγράφονται τα υπόσκαφα της Σαντορίνης όταν από πάνω τους υπάρχουν άλλες δύο ή τρεις ιδιοκτησίες; Τι θα συµβεί µε τα ακίνητα τα οποία έχουν δηλωθεί στο Κτηµατολόγιο από το ∆ηµόσιο αλλά και από ιδιώτες στους οποίους είχαν παραχωρηθεί κατά χρήση; Πλήθος είναι τα προβλήµατα που καθηµερινά ανακύπτουν κατά την κτηµατογράφηση της χώρας Μπελάδες όµως κατά την κτηµατογράφηση προκύπτουν και από τις ιδιαιτερότητες στη δόµηση ορισµένων περιοχών, όπως για παράδειγµα συνέβη µε τα Σύρµατα της Μήλου. Ωστόσο, παρά τις αντιξοότητες καταγράφονται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συνολικά τα δικαιώµατα των ακινήτων (ιδιωτών και Δηµοσίου), ακόµη και στις περιπτώσεις χρησικτησίας η οποία, ιδίως στην επαρχία, αποτελεί τον συνηθέστερο τρόπο κτήσης κυριότητας λόγω του ατύπου των µεταβιβάσεων.

Στη Σαντορίνη οι κτηµατογράφοι ήρθαν αντιµέτωποι µε την… ανάποδη πολυκατοικία. Οταν έφθασε η ώρα να δηλωθούν τα χαρακτηριστικά υπόσκαφα σπίτια του νησιού έπρεπε να βρεθεί τρόπος να αποτυπωθούν και στον χάρτη. Το πρόβληµα ήταν ότι πάνω από ένα υπόσκαφο βρίσκεται µία ή και περισσότερες ιδιοκτησίες. Παρόµοια ήταν και τα προβλήµατα στα Σύρµατα της Μήλου – έτσι ονοµάζονται οι θέσεις φύλαξης για βάρκες, σε φυσικές ή τεχνητές σπηλιές σκαµµένες στους ηφαιστειακούς βράχους δίπλα στη θάλασσα. Οι σπηλιές αυτές µε τα χρόνια επεκτάθηκαν, µετατράπηκαν σε οικίες και ορισµένες από αυτές πουλήθηκαν. Μάλιστα η περιοχή σήµερα θεωρείται «φιλέτο» για το νησί.

Το πρόβληµα που προέκυψε κατά την κτηµατογράφηση ήταν η δυσκολία να αποτυπωθούν οι ιδιοκτησίες στον χάρτη, καθώς πάνω από τις σπηλιές υπήρχαν άλλες ιδιοκτησίες, όπως και στη Σαντορίνη. Σε περιοχές όπου, πριν από δεκαετίες, το Ελληνικό Δηµόσιο είχε παραχωρήσει κατά χρήση ακίνητα αλλά ουδέποτε κατά κυριότητα ανέκυψαν σοβαρά προβλήµατα κατά την κτηµατογράφηση. Οι πολίτες τα δηλώνουν στο Κτηµατολόγιο, καθώς για χρόνια τα θεωρούσαν δικά τους, τα δώριζαν στα παιδιά τους ή τα πωλούσαν σε τρίτους. Καθώς όµως δεν υπάρχει χρησικτησία εις βάρος του Ελληνικού Δηµοσίου, κατά την κτηµατογράφηση αποδίδονται στο Δηµόσιο. Το ζήτηµα αυτό προκάλεσε εντάσεις το περασµένο καλοκαίρι στην Καρδίτσα, όπου σε περιοχή εντός σχεδίου είχαν υποβληθεί δηλώσεις για το ίδιο ακίνητο (συνολικά 24 οικοδοµικά τετράγωνα) από ιδιώτες και από την Κτηµατική Υπηρεσία Καρδίτσας. Τελικά το θέµα επιλύθηκε και η έκταση δόθηκε στους ιδιώτες, µε βάση το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003. Η συγκεκριµένη ρύθµιση είχε θεσµοθετηθεί για την επίλυση αντίστοιχου προβλήµατος που είχε ανακύψει στο Κερατσίνι κατά τα πρώτα χρόνια της κτηµατογράφησης, όταν µια µεγάλη πυκνοδοµηµένη έκταση εντός σχεδίου είχε δηλωθεί από τη Διεύθυνση Δασών ως δασική.

Το θέµα όµως δεν είναι τόσο απλό όταν υπάρχουν διαµάχες ιδιωτών - Δηµοσίου για εκτάσεις εκτός σχεδίου, καθώς γι’ αυτές δεν υπάρχει σχετική ρύθµιση και τα ακίνητα εκ των πραγµάτων αποδίδονται στο Δηµόσιο. Ετσι ακόµη δεν έχει βρεθεί λύση για ιδιοκτησίες σε διάφορες περιοχές της χώρας όπου δηµόσια περιουσία είχε παραχωρηθεί σε ιδιώτες, οι οποίοι όµως ποτέ δεν απέκτησαν την κυριότητα. Στη Θράκη το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι ιδιαίτερο, κυρίως στις µειονότητες, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν έχουν τίτλους κυριότητας και πορεύονται µε ιδιοκτησίες που περνούν διά λόγου από τους παππούδες στα παιδιά και στα εγγόνια, µε συνέπεια αγροκτήµατα που καλλιεργούνται από οικογένειες για δεκαετίες σήµερα να θεωρούνται δηµόσια. Μεγάλο «πονοκέφαλο» στους ανθρώπους του Κτηµατολογίου δηµιούργησαν οι τίτλοι ιδιοκτησίας που µετρούσαν τις εκτάσεις µε το περιβόητο «πλέον ή έλαττον», µε οκάδες λαδιού (όπως στην Κρήτη), ή µε ζευγαριές (κοµµάτι γης που µπορεί να οργωθεί σε µία ηµέρα από ένα ζευγάρι άλογα ή βόδια), όπως στην Πελοπόννησο.

Εκτός… τόπου είναι η κτηµατογράφηση σε Λευκάδα, Λέσβο και Χίο για διαφορετικούς λόγους. Το κύριο πρόβληµα που ανέκυψε αφορά τη σωστή τοποθέτηση των ακινήτων στον χάρτη. Για παράδειγµα, στη Λευκάδα η θέση σε πολλούς τίτλους είναι λανθασµένη διότι για να ορίσουν τον Βορρά χρησιµοποιούσαν ένα βουνό της περιοχής, το οποίο όπως αποδείχθηκε κατά την κτηµατογράφηση ήταν… αλλού γι’ αλλού. Αυτή τη στιγµή καταγράφονται τα αιτήµατα για διόρθωση. Σύµφωνα µε την Κτηµατολόγιο ΑΕ, δεν θα πειραχθούν τα δικαιώµατα αλλά, εφόσον διαπιστωθεί ότι τα όρια δεν είναι σωστά, µε αυτοψίες θα γίνει νέα οριοθέτηση. Στη Χίο και στη Λέσβο, όπου οι τίτλοι κυριότητας είναι ελάχιστοι, τα ακίνητα «ξεχείλωσαν», ενώ και εκεί όπου υπήρχαν συµβόλαια τα όρια των ιδιοκτησιών ήταν ασαφή. Με βάση όσα δηλώθηκαν, όπως λένε χαρακτηριστικά υπάλληλοι της Κτηµατολόγιο ΑΕ, η Λέσβος θα έπρεπε να φθάνει ως την Τουρκία. Χρειαζόταν να γίνει εκ νέου αποτύπωση των περιοχών αυτών. Κατά τον έλεγχο ο ανάδοχος του έργου κάλεσε 7.000 ιδιοκτήτες ώστε να γίνει η αυτοψία, αλλά τελικά εµφανίστηκαν λιγότεροι από 2.000.