Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού της πρωτεύουσας τις τελευταίες δεκαετίες σε συνδυασμό με τη μεταβολή των χρήσεων γης –αύξηση αστικού χώρου, μείωση δασικών εκτάσεων– οδήγησαν στο κλείσιμο 500 περίπου χιλιομέτρων ρεμάτων. Ο Κηφισός και ιδιαίτερα οι Ζώνες Προστασίας είναι ιδιαίτερη σημασίας για το λεκανοπέδιο της Αθήνας καθώς συνδέουν το περιαστικό πράσινο (Πάρνηθα και Πεντέλη) με το πυκνά δομημένο οικιστικό συγκρότημα της πρωτεύουσας ωφελώντας το κλίμα της με ευεργετικά ρεύματα αέρα και με μείωση των υψηλών θερμοκρασιών. Η εικόνα ωστόσο που παρουσιάζει σήμερα ο Κηφισός ποταμός με τις διαρκείς καταπατήσεις και τις αυθαιρεσίες (κατασκευές και επιχωματώσεις στην κοίτη του ποταμού) είναι λυπηρή. Η κατάσταση δεν πρόκειται όμως να αλλάξει όσο ο Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του Κηφισού ποταμού δεν διαθέτει τα μέσα για να επιτελέσει το έργο του. Συγκριμένα, ο «Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του Κηφισού της Αττικής και των παραχειμάρρων» (ΦΔΑΚ) ιδρύθηκε το 2002 με Προεδρικό Διάταγμα και με σκοπό την εφαρμογή του Π.Δ. του 1994 και τον συντονισμό όλων των συναρμόδιων Υπουργείων για την προστασία και διαχείρισή του. Αρμοδιότητα του εν λόγω Φορέα σύμφωνα με το Π.Δ. είναι η χαρτογράφηση όλων των καταπατημένων περιοχών και η καταγγελία παραβάσεων στους αρμόδιους φορείς. Επίσης, η σύνταξη περιβαλλοντικής μελέτης που να προβλέπει την κατασκευή έργων υποδομής για τη φύλαξη των προστατευμένων περιοχών και τη συντήρηση του ποταμού με έργα αποκατάστασης της χλωρίδας και της πανίδας. Να σημειωθεί ότι ο Φορέας έλαβε το 2009 χρηματοδότηση, ύψους 1.000.000 ευρώ, από τα επιχειρησιακά προγράμματα περιβάλλοντος και στο τεχνικό δελτίο των έργων προβλεπόταν: η σύνταξη γενικής περιβαλλοντικής μελέτης και ο σχεδιασμός και η υλοποίηση προγράμματος μετρήσεων ρύπανσης. Σήμερα όμως ο Φορέας βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη και χωρίς προσωπικό καθώς από τις αρχές του έτους με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου απολύθηκαν και οι 10 εργαζόμενοι που τον στελέχωναν με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υλοποιήσει το περιβαλλοντικό έργο που έχει αναλάβει. Παράλληλα, οι ρυπογόνες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες που έπρεπε να έχουν απομακρυνθεί από τις όχθες του Κηφισού εδώ και χρόνια, όχι μόνον παρέμειναν αλλά και χρησιμοποιούν το ποτάμι ως «χωματερή».