Πριν λίγες μέρες άκουσα σε μία ραδιοφωνική εκπομπή μία διαφορετική προσέγγιση για την υπόθεση των πυρκαγιών. Σύμφωνα με αυτή οι φορείς της αγοράς ακινήτων στη χώρα μας –και όχι μόνο- θα πρέπει να επιδιώξουν όχι μόνο να προασπίσουν την περιαυτολογική ισορροπία αλλά και να χρηματοδοτήσουν πρωτοβουλίες που θα την διασφαλίζουν. Ο υπεύθυνος της εκπομπής επισήμανε ότι η αγορά ακινήτων είναι πλήρως εξηρτημένη με την υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος καθώς το δεύτερο είναι εκείνο που λειτουργεί καταλυτικά στη ζήτηση προσφέροντας υψηλές υπεραξίες για επενδύσεις που συνταιριάζουν αρμονικά με το περιβάλλον.
Υπερβολές, ήταν η πρώτη σκέψη αλλά όταν άρχισα να βασανίζω το μυαλό μου διαπίστωσα ότι η τοποθέτηση αυτή όχι μόνο είναι ρεαλιστική αλλά και μπορεί να αποδειχθεί προφητική για την πορεία της συγκεκριμένης αγοράς. Στη περίπτωση μάλιστα της Ελλάδας η οποία επιθυμεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά εξοχικής κατοικίας της Μεσογείου η τοποθέτηση αυτή μπορεί να αποδειχθεί «ικανή και αναγκαία συνθήκη» για την πραγματοποίηση του σχεδιασμού.
Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Το ισπανικό υπόδειγμα εξοχικής κατοικίας το οποίο αγνόησε τις περιβαντολλογικές ιδιαιτερότητες των περιοχών στις οποίες εφαρμόστηκε φαίνεται ότι κάθε μέρα που περνά βουλιάζει πιο πολύ σε αδιέξοδο. Η γειτονική μας Ιταλία έχει να παρουσιάσει και τις δύο όψεις του νομίσματος. Η οικολογική ευαισθησία της Τοσκάνης έχει γίνει το καλύτερο προωθητικό εργαλείο για την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής ενώ οι ακραίες πρακτικές που εφαρμόσθηκαν στον ιταλικό νότο δημιούργησαν προβλήματα που δεν έχουν ακόμα ξεπερασθεί.
Με δεδομένη την μελλοντική πορεία της τουριστικής βιομηχανίας όλα δείχνουν ότι το επόμενο στάδιο του τουρισμού σε ανεπτυγμένες τουριστικά χώρες δεν θα είναι ο τουρίστας αλλά ο επισκέπτης και ο ταξιδευτής. Δύο ομάδες καταναλωτών οι οποίοι δεν ικανοποιούνται μόνο με το παραδοσιακό τουριστικό σέρβις αλλά αναζητούν να ανακαλύψουν και το άλλο, το άγνωστο πρόσωπο, του τόπου . Για αυτούς το δίχως άλλο η εικόνα των καμένων δεν θα είναι ότι καλύτερο περιμένουν από μία αγορά.
Για όλους αυτούς τους λόγους η υπόθεση προστασίας του περιβάλλοντος δεν αφορά μόνο το Δημόσιο αλλά και όλους εκείνους που ζουν από αυτό. Και ανάμεσα σε αυτούς είναι και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την αγορά ακινήτων οι οποίοι έχουν δύο λόγους να είναι πιο ευαίσθητοι αφού εκτός από το «ψωμί» τους θα πρέπει να προστατέψουν την υπόληψή τους από το άγος των …καταπατητών.