Η εξαθλίωση απλώνεται και στην λαμπερή Κηφισίας

του Παρατηρητή

Κατεβαίνοντας σήμερα το μεσημέρι με το λεωφορείο της Κηφισίας είδα απο το παράθυρο ,στο ρεύμα της ανόδου στο ύψος του Υγεία , ένα πρωτοφανές θέαμα για την περιοχή. Ένας άνθρωπος στο πεζοδρόμιο, δίπλα στην στάση , να έχει την στάση του ύπνου -μπορεί και να είχε λυποθημήσει.Δίπλα του δύο γυναίκες να περιμένουν το λεωφορείο και δεκάδες ΙΧ και δίτροχα να προσπερνούν. Οι εικόνες της Σοφοκλέους, της Ευριπίδου , της Ομόνοιας και της πλατείας Βάθη απλώνονται σε όλη τη πόλη και αγγίζουν ακόμα και περιοχές που χαρακτηρίζονταν βιτρίνα. Αυτή είναι η μία όψη του προβλήματος. Η όψη που θα παρουσίαζαν οι κάμερες και οι εφημερίδες.

Νομίζω ότι υπαρχει και μία άλλη , κρυφή πτυχή, που θα πρέπει να μας ανησυχήσει όλους . Τελικά σαν λαός εξοικιωθήκαμε με την εξαθλίωση . Την αποδεχτήκαμε. Συμβιώνουμε μαζί της και απλώς προσπαθούμε να την προσπεράσουμε , λέγοντας ότι αυτή αφορά κάποιους άλλους. Ξέρετε πότε οι έλληνες είχαν αυτή την στάση ;

Την περίοδο της Κατοχής. Οχι, δεν έζησα τότε για να ξέρω αλλά έχω δεί φωτογραφίες της Σταδίου και της Πανεπιστημίου με ανθρώπους να έχουν σωριαστεί και τους υπόλοιπους να τους προσπερνούν ενδεχόμενως γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε . Και εκείνοι είχαν αποδεκτεί την εξαθλίωση και πιθανόν το αναπότρεπτο των πραγμάτων.

Κάποιοι , θα σκεφτούν τι γράφω σαββατόβραδο Ιουλίου. Αλήθεια , γιατί να χαλάω την διάθεση των λίγων εκείνων που βρίσκονται μπροστα την οθόνη του υπολογιστή για μυριους όσους λόγους και αιτίες; Αν το καλοσκεφτείτε δεν έχω κάνενα όφελος . Αντίθετα κάποιοι θα εξοργιστούν .Κάποιοι άλλοι δεν θα ξαναδιαβάσουν την στήλη και θα υπάρχουν και εκείνοι που δεν θα πληκτρολογήσουν την ηλεκτρονική μας διεύθυνση. Ότι και να κάνουν όμως είναι πολύ λίγο σε σχέση με την σιωπή μπροστά στην εξαθλίωση η οποία όλο και περισσότερο θα έρχεται πιο κοντα σε εμάς , στην οικογενειά μας , στους φίλους μας ...

Φυσικά η εξαθλίωση είναι ενα ωραίο θέμα συζήτησης με τη παρέα σου . Μοιάζει λίγο με τα ρεπορταζ των καναλιών που κάνουν το δράμα θεάμα. Κυρίως βοηθά στο να μετατοπίζουμε τα όρια των ανοχών μας βρίζοντας ταυτόχρονα την τηλεοπλασία .

Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτός ο άνθρωπος στην Κηφισίας έκανε κάτι πραγματικά σπουδαίο. Έφερε μπρος στα μάτια μας την απροθυμία να παλέψουμε με την εξαθλίωση ως κοινωνία και ως πολίτες μέλη της . Ανέδειξε την ανικανότητα όλων των μηχανισμών του κράτους να διασφαλίσουν τις ωραίες εικόνες της πόλης. Απογύμνωσε το παραπλήσιο ιδιωτικό νοσοκομείο απο κάθε έννοια δεοντολογίας και ανθρώπινης ευαισθησίας. Έφερε την κατοχική Σταδίου στην ευρωπαϊκή Αθήνα του 2010. Ε και λοιπον...

ΥΓ : Το σχόλιο δεν έχει καμία σχέση με το real estate παρόλα αυτά το δημοσιεύουμε γιατί θεωρούμε ότι το real estate είναι μία έκφραση οικονομικής δραστηριότητας η οποία δεν είναι ανεξάρτη απο το υπόλοιπο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.