Λαγοί και πετραχήλια

Ήταν ένα σχόλιο μίας αναγνώστριας για τις δυνατότητες ρύθμισης τραπεζικής οφειλής που μας ταρακούνησε ή για να το γράψω καλύτερα το σχόλιο αυτό θα μπορούσαν να το είχαν γράψει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Άνθρωποι που πίστεψαν πριν μερικούς μήνες ότι θα τους έσβηναν μονοκοντυλιά τα χρέη τους . Άνθρωποι που έβλεπαν να έρχεται η ανεργία και μαζί με αυτή η αδυναμία να πληρώσουν τις δόσεις της κάρτας και πίστευαν ότι θα είχαν μία ασφαλιστική δικλείδα. Θα μου πείτε κάποιοι από εσάς: τα λεφτά όμως τα πήραν από τις τράπεζες με την θέληση τους και υπέγραψαν χωρίς πίεση τους όρους του δανείου. Σωστά, αλλά πιστεύουμε ότι δεν βρίσκεται εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα βρίσκεται στο αλισβερίσι της ελπίδας. Το πιο χυδαίο και απάνθρωπο αλισβερίσι . Το εμπόριο της προσδοκίας του κάθε ανθρώπου. Μετά από κυοφορία εννέα μηνών λοιπόν η κυρία Κατσέλη έδωσε στην δημοσιότητα το σχέδιο νόμου και εκεί από την πρώτη κιόλας ανάγνωση καταλαβαίνει κανείς πόσες χιλιάδες -ή και εκατοντάδες- άνθρωποι πλανήθηκαν ή για να χρησιμοποιήσουμε το σωστό ρήμα ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΑΝ. Το νομοσχέδιο καλύπτει ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ. Οι υπόλοιποι , οι πολλοί, θα εξακολουθήσουν να αγωνιούν για το κτηματάκι στο χωριό. Και το ωραιότερο από όλα είναι ότι ΔΕΝ φταίνε οι τράπεζες. Αυτές απλώς έκαναν την δουλειά τους στα πλαίσια που τους έχει παραχωρήσει ο νόμος, τα κενά του και οι "αβλεψίες" του. Αν θέλει να τους καταλογίσει κάποιος κάτι είναι ότι δεν βγήκαν δημόσια να πουν ότι οι "λαγοί και τα πετραχήλια" της τότε υπεύθυνου του τομέα Οικονομίας της κυρίας Κατσέλη αλλά και του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ του κ. Παπακωνσταντίνου απλώς δεν έχουν τη νομική βάση να γίνουν. Φταίνε επίσης γιατί δεν απάντησαν σε ένα προεκλογικό πρωτοσέλιδο μεγάλης κυριακάτικής εφημερίδας που "απεκάλυπτε" το "χάρισμα χρεών". Στην πραγματικότητα φταίνε γιατί με την σιωπή τους έγιναν συνυπεύθυνοι στην μαζική παραπληροφόρηση ανθρώπων που δεν ήξεραν αλλά ήλπιζαν και τους βόλευε να πιστέψουν σε κάτι..