Η ασυλία του κ. Λομβέρδου

Ορισμένες καταστάσεις που βιώνουμε ως χώρα τους τελευταίους μήνες αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Για παράδειγμα το επιχείρημα του κ. Λομβέρδου για παρέμβαση ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ προκειμένου να επιταχυνθούν οι αλλαγές στο ασφαλιστικό. Ο εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό , με την δήλωση του αυτή είτε προσπάθησε να ακυρώσει την δυνατότητα του Ελληνικού κράτους να εφαρμόζει τις δικές του πολιτικές είτε παραδέχθηκε ότι όλα αυτά που προτείνει στερούνται κάθε ηθικού επιχειρήματος και έτσι προσφεύγει σε ξένες δυνάμεις για να αποκτήσει υπόσταση η πολιτική του. Όσα έγιναν σήμερα με τις δηλώσεις του εκπροσώπου της ΕΕ απέδειξαν ότι οι δηλώσεις Λομβέρδου αφορούσαν την δεύτερη εκδοχή .

Σε κάθε περίπτωση όμως η ιστορία αυτή έδειξε για μία ακόμα φορά ότι τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου γράφουν τον ελληνικό λαό «στα παλιά τους τα παπούτσια" αφού είτε υποτιμούν την νοημοσύνη του είτε υπερτιμούν τις δικές τους προπαγανδιστικές ικανότητες. Και στις δύο περιπτώσεις όμως δεν ενδιαφέρονται για το τι λένε και για τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτά. Τι σημαίνει αυτό; Κάποιος που άκουσε χθες τις δηλώσεις του καθηγητή Λομβέρδου θα είχε να επιλέξει ανάμεσα στις προαναφερόμενες ερμηνείες. Όποια όμως και αν διάλεγε το συμπέρασμα θα ήταν ότι είτε η εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση παρέδωσε τα «κλειδιά» του Ελληνικού κράτους σε αλλότριες δυνάμεις είτε χρειάζεται η επίκληση των ξένων δυνάμεων για να κάνει την πολιτική της. Κοντολογίς μιλάμε για μία κυβέρνηση που αποδεικνύεται αδύναμη να εφαρμόσει την πολιτική της και αυτό στην γλώσσα του συνταγματικού δικαίου ερμηνεύεται ως αδυναμία άσκησης της πολιτικής για την οποία πήρε την εντολή του Ελληνικού λαού.

Όμως ο ακαδημαϊκός δάσκαλος δεν νοιάστηκε για τίποτε και έτσι επανέλαβε για πολλοστή φορά την καραμέλα των ξένων. Αν το καλοσκεφτούμε όμως ,  σε μία άλλη δυτική χώρα που η κάθε λέξη και η κάθε φράση ενός μέλους του υπουργικού συμβουλίου έχει βαρύνουσα σημασία κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν θα τολμούσε να κάνει μία δήλωση που θα αμφισβητούσε ευθέως την εθνική κυριαρχία. Αν μάλιστα στην συνέχεια αποδεικνύονταν ότι πρόκειται για ψέμα και  μπλόφα τότε θα έπρεπε να παραιτηθεί την ίδια στιγμή. Ο ακαδημαϊκός δάσκαλος όμως δεν φοβήθηκε και προχώρησε στις χθεσινές του δηλώσεις πράγμα που σημαίνει είτε ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι έλληνες είτε ότι το παιγνίδι αυτό έχει παιχθεί και από άλλους ψηλότερα από αυτόν και έτσι εμμέσως έχει αποκτήσει ασυλία