Φιλολογικό είναι το ενδιαφέρον για τα νησιά του Δημοσίου καθώς ακόμα και σοβαροί ενδιαφερόμενοι απομακρύνονται , όταν διαπιστώνουν τις νομικές και πολεοδομικές ελλείψεις (δεν υπάρχει χρήση γης στα νησιά, οπότε ο επενδυτής δεν μπορεί να χτίσει, να πάρει ρεύμα κ.ά.), αλλά και τις αρχαιολογικές εκκρεμότητες κ.λπ. Στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος βρίσκονται κάποια μικρά νησιά τα οποία είναι κοντά το ένα στο άλλο και δημιουργούν ένα σύμπλεγμα προς τουριστική αξιοποίηση. Μια πρόταση-σκέψη είναι να αξιοποιηθούν τα νησιά αυτά ως «πακέτο». Για παράδειγμα, να διατεθούν προς αξιοποίηση πέντε πέντε, δημιουργώντας μια τεράστια τουριστική πλατφόρμα. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, έχει μεγάλες δυσκολίες. Η αδυναμία εδώ και χρόνια να βρουν αγοραστή περίπου 15 ιδιωτικά νησιά, αλλά και οι αποτυχημένες απόπειρες αξιοποίησης δημόσιων νησιών, τα τελευταία 20 χρόνια είναι ενδεικτική. Σημειώνεται ότι το ελληνικό Δημόσιο μέσω της ΚΕΔ διαθέτει σήμερα περίπου 598 νησιά πλήρους κυριότητας, ποικίλων μεγεθών, από λίγα στρέμματα έως εκατοντάδες στρέμματα. Ηδη, το 10% αυτών είναι παραχωρημένο σε υπουργεία και δήμους για εθνικούς και άλλους σκοπούς.