342 λέξεις για την κεντρική Αθήνα

του Γιάννη Λιναρδακη αρχιτέκτωνα

Στα σαραντα χρονια που χονδρικα περασαν απο το τελος της δεκαετιας του ΄60 ως τωρα οι περισσοτεροι κατοικοι της περιοχης της κεντρικης Αθηνας που (με αρχη και τελος την πλατεια Ομονοιας) περικλειεται απο τους δρομους Πειραιως, Δεληγιωργη, Δηληγιαννη, Κωνσταντινουπολεως, Αγιου Μελετιου, Ιωνιας, Καυταντζογλου, Γαλατσιου, Ταϋγετου, Αμοργου, Μεγιστης, Αργινουσων, Αρμονιας, Αιγλης Ελατειας, Κερκυρας, Ευελπιδων Πατησιων,Πανεπιστημιου μετοικησαν (αλλαζοντας δυο και τρεις ενδιαμεσους τοπους κατοικιας) σε αλλες περιοχες βορειωςτης περιοχης που οριζεται απο τους δρομους Βικελα, Καυταντζογλου, Γαλατσιου, Πρωτοπαπαδακη, Καλπακιου, Περιφερειακη Γαλατσιου, Μουσων Κατεχακη. Αξιοσημειωτο ειναι το οτι η περιοχη εχει την καλυτερη συγκοινωνιακη συνδεση με το κεντρο της Αθηνας με ηλεκτρικο σιδηροδρομο, πολλες συγοινωνιακες γραμες δυο μεγαλες οδικες αρτηριες (Πατησιων και Αχαρνων) μια συμπληρωματικη ( Δροσοπουλου) και τρεις ενισχυτικες (3ης Σεπτεμβριου Αριστοτελους και Κυψελης). Για ενα σημαντικο χρονικο διαστημα τους αποχωρουντες αντικαθιστουσαν νεοι εσωτερικοι μεταναστες, κατι που ηταν φυσιολογικη συνεπεια της αστυφιλιας και για τους ηδη αστικοποιημενους φανταζε σαν βελτιωση του βιοτικου επιπεδου και των συναρτημενων με αυτο συνθηκων κατοικιας. Μετά το 1981 (περίπου πριν 30 χρόνια) ο μόνιμος πληθυσμός του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας σταθεροποιήθηκε (αύξηση: 1,14% στην δεκαετία του 1980, 3,02% στην δεκαετία του 1990, άγνωστο αλλά εκτιμώμενο ως περίπου 0% συμπεριλαμβανόμενων των μεταναστών στην δεκαετία του 2000 πηγή :http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1 - .CE.94.CE.B7.CE.BC.CE.BF.CE.B3.CF.81.CE. κεφάλαιο 4 δημογραφία). Στο ίδιο διάστημα στην περιοχή του συγκροτήματος η παράγωγη κατοικιών και χώρων σχετικών εξυπηρετήσεων όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά συνεχίστηκε με κατά διαστήματα εντατικούς ρυθμούς και οι μετοικίσεις σε νεώτερα και μεγαλύτερα σπίτια αυξήθηκαν. Σαν συνέπεια της διαδικασίας συνεχούς παράγωγης νέων κατοικιών - μετοικίσεως πρόεκυψε περίσσεια χώρων στις παραπάνω περιοχές που (κυρίως) μετά το 1990 εν μέρει κατοικηθήκαν από αλλοδαπούς μετανάστες εν μέρει παρέμειναν αχρησιμοποίητοι. Αυτονόητο είναι πως όσοι παλαιοί κάτοικοι παρέμειναν στην περιοχή δεν ανήκουν (στατιστικά) σε δυναμικές αλλά αντίθετα ανήκουν σε ασθενείς πληθυσμιακές ομάδες. Το μείγμα κοινωνικά και οικονομικά αδύναμων, ετερογενών πολιτιστικά, ανταγωνιζόμενων μεταξύ τους πληθυσμιακών ομάδων που κατοικούν σε αστικές περιοχές υψηλής πυκνότητας με χαμηλής ποιότητας υποδομές, με πεπαλαιωμένο σε κακή κατάσταση οικοδομικό/κτιριακο απόθεμα μέρος του οποίου παραμένει άχρηστο είναι αυτή καθ' εαυτόν η υπόσταση του slum σε πυρηνικά σημεία του οποίου σχηματίζεται ghetto.